A rapid change in the geopolitical sphere – precisely in Ukraine, Georgia and Moldova – caused by an aggressive posture of Russian Federation (RF) and difficulties accelerated by an immigration crisis in Europe, for which one more time Russians play a significant role, have induced an evolution of adhering the Polish Armed Forces (PAF) to the new security circumstances. The perspective projected by RF for reshaping the order of current World with its invading foreign policy challenging equally: close neighbours as well as other partners regardless of their attitude towards recognition of RF’s hostile behaviour aiming at an economic, diplomatic, social and military pressure have irreversibly acquired analysts’ attention on today’s security. Having considered basic variables affecting the European security, this is indispensable assumption that strengthening the Polish Armed Forces (PAF) with additional capabilities will contribute to the intentional tendency subjected by armies in time of instability and threat. Consequently, Poland has stepped up and decided to reinforce its PAF by forming an additional component in response to the current challenges. A fivephases deliberate process was triggered with a following procedural cycle: 1. Analysing; 2. Planning; 3. Execution; 4. Assessment; and 5. Implementation. It is flexible enough for any corrections coming from practical effecting, lessons identified and finally lessons learned. The analysis serving as inputs for activating this cycle was performed by the Territorial Defence Bureau experts of Polish Ministry of Defence (POL MOD). The aim of this study is to show some aspects of an official concept of POL MOD on the development of the Territorial Defence Forces (TDF) in Poland and basic characteristics related to the synergy gained with non-military system1 . TDF are mainly considered as a capability reinforcing PAF by complementing operational forces, nevertheless the added value is to be gained by achieving a suitable interaction with non-military actors i.e.: government administration, government organizations (GOs), non-governmental organizations (NGOs) and the other players for having a possible crisis solved in a comprehensive manner
Planowanie przestrzenne w Polsce nie służy porządkowaniu działań podmiotów publicznych i prywatnych w przestrzeni. Rozstrzygnięcia podejmowane w aktach prawnych planowania przestrzennego, na które składają się akty planowania ogólnego i specjalistycznego, nie są związane z zasobami finansowymi sektora publicznego i prywatnego; nie gwarantują one, że zagospodarowanie terenu odbywać się będzie zgodnie z wymogami planu w określonym czasie. Proces planistyczny nie służy, wbrew głoszonym doktrynalnym deklaracjom, wyważaniu całości praw i obowiązków w korzystaniu z przestrzeni podmiotów prywatnych i publicznych.
EN
Spatial planning in Poland does not help to organize the activities of private and public entities. Decisions made in general and special spatial planning acts are not associated with any financial resources of the public and private sector; they do not guarantee that the development of an area will be carried out in accordance with the planning's requirements in a specified time. The planning process, contrary to the proclaimed doctrinal declarations, is not balancing all the rights and obligations of the private and public entities in land use.
W artykule założono, że współczesne planowanie nie może skutecznie wypełniać swoich podstawowych zadań bez zaakceptowania podejścia interdyscyplinarnego, co wymaga od współpracujących dyscyplin ciągłego poszerzania wiedzy o roli, zadaniach i metodach planowania. Intencją artykułu jest ułatwienie procesu zdobywania takiej wiedzy poprzez próbę jej syntetycznego ujęcia w kontekście kluczowych problemów, z którymi planowanie musi się ciągle mierzyć. Artykuł zajmuje się więc najpierw istotą rozwoju w ogóle, a zrównoważonego w szczególności, przyjmując za jego cel poprawę jakości życia ludzkiego bez przekraczania wytrzymałości utrzymujących je ekosystemów. Następnie rozpatruje planowanie jako ważne narzędzie w integracji celów rozwoju społeczno-ekonomicznego i ochrony środowiska naturalnego oraz w ich rozwiązywaniu, przedstawiając też zarys ewolucji planowania i jego naturę. W tym kontekście artykuł analizuje planowanie rozwoju zrównoważonego i przedstawia w zarysie jego rolę, problemy, cele, zadania i obowiązki. Prezentuje uproszczony model procesu planowania oraz demonstruje, jaki może być jego wkład w osiągnięcie równowagi ekologicznej rozwoju, dowodząc, że konieczna jest do tego nie tylko współpraca interdyscyplinarna, ale i aktywna partycypacja społeczna. Stwierdzono też, że bez właściwie rozumianego i w pełni wdrożonego podejścia interdyscyplinarnego trudno o pozytywne spojrzenie na przyszłość planowania rozwoju zrównoważonego i należy podjąć zorganizowaną dyskusję na temat jego dalszej ewolucji.
EN
The underlying assumption of the paper is that contemporary planning cannot efficiently fulfil its basic tasks without having approved an interdisciplinary approach, which requires the cooperating disciplines to continuously extend knowledge on the role, tasks and methods of planning. The intention of the paper is to facilitate the process of acquiring such knowledge through an attempt at a synthetic expressing it in the context of key problems that planning has to constantly cope with. The paper deals with the nature of development at all, and of the sustainable development in particular assuming, as its objective, the improvement of human life quality without exceeding endurance limits of ecosystems that support it. Next it considers planning as a significant instrument in the integration of objectives of social and economic development and preservation of natural environment, and in solving of its problems, also presenting an outline of its evolution and its nature. In that context, the paper analyses planning of sustainable development, and outlines its role, problems, goals, tasks, and responsibilities. It describes a simplified model of the planning process and shows its potential contribution in the achieving of an ecological balance of the development, proving that it is not only the interdisciplinary cooperation, but also an active social participation, which is necessary to achieve the balance. Conclusions include a belief that without a properly understood and fully implemented interdisciplinary approach it is difficult to develop a positive outlook upon the future of planning of sustainable development, and that it is necessary to proceed with an organized discussion on its further evolution
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.