Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Projekt Piazza d'Armi, Sabbioneta

100%

Resterny A. , Groszek K. , Steinke K. , Matłoka P. , Bianchini C. , Cobelli F. , Janowski M. , Leoni G. , Caprini M.

|

2008

|

tom Z. 14

63-69

EN

The first part concerned Piazza d'Armi, the city former main square, which, mrougout the ages, has become neglected and lost it's representative character. The idea was to restore it's prior importance and add new function to this space. Before we plunged into the subject, we came up with a few sketches featuring the area of our concern. Furthermore, we prepared detailed analyses of particular layers of the town structure. We examined greenery, communication and building structure. After coming to a conclusion that the whole site is too large for the city needs, we decided to divide it into several areas. The zones that emerged were: Garden Zone, Green Zone and Theater Zone. There was a secluded part of Piazza located behind the Garden Palace. We agreed that it is a nice space to create a kind of a city garden, as it would continue the greenery in the southern bastion. Later on, we thought that it could also serve as an exposition field for the art collection, a kind of a backyard for the museum inside the Palace. Therefore came the idea of connecting this two function and creating Garden Zone. This area was divided into three parts. The first one, directly behind the museum, consists of several green squares, pedestrian paths and small architecture. The second one, farther to the south, comprise a greenery maze in which some pieces of art could be exhibited to the public. The last one, situated to the west, behind the garden wall, served as a parking place for tourist and school buses. We decided to leave this function, but organize it in a proper way. We add a greenery space, a small shop and a bus stop equipped with toilets. Furthermore, the old building on the other side of Via Giulia Gonzaga, adjacent to the city walls, has been transformed into a restaurant. There was a lot of greenery in front of the primary school, in the western part of Piazza. That is why we decided to leave most of it, but arrange it in a modern way. In the Green Zone exists an exhibition space with a few large spheres on which pupils can hang their works and show them to everyone. There is also a Water Point, located at the corner of Via Gonzaga and Via Giulia Gonzaga, from which drinking water had been drawn centuries ago. We wanted to expose it a great deal, so decided to bring water to the Piazza in this particular zone. Therefore we created a park with paths and benches surrounding a small pond. The last area of our concern was the Theater Zone, situated alongside a large gallery called Corridor of the Ancients. The name of this area appeared after a group of students working on the Corridor proposed to situate an open theater before the gallery. Consequently the whole zone has been subordinated to the idea of the theater. There was a part of terrain that we have to lower in order to obtain a kind of stairs and seats for the audience as well as the stage. Moreover, we created a greenery complex, including an underground building supporting the theater and some water reservoirs, as a continuation of the water axis initiated in Green Zone. Our last decision concerned the Crown of Pallas Athena monument, which, in our conception, should return to it's original place and be situated on the Via Dondi's street axis. The central point of the composition became the arcade, next to the Garden Palace, which serves as a gate to the main part of Piazza d'Armi. It is a junction connecting all three zones and is signified by a huge rotated square-shaped pedestrian space. There is a small cafe within this area as well as an Info Box, a cubic structure where people can acquire city plans, collect data and get all kinds of information concerning current city events.

2

Projekt zagospodarowania terenu - plac miejski

80%

Tujko M. , Bober K.

|

2011

|

tom Nr 12

30-31

PL

Niewielka przestrzeń, zlokalizowana na krakowskim Salwatorze przy ul. Kościuszki, stała się obiektem zainteresowania właściciela pobliskiego hotelu i pretekstem do zagospodarowania terenu w tej atrakcyjnej dzielnicy Krakowa.

3

Miejskie przestrzenie publiczne - place i rynki - w autorskich aplikacjach projektowych

80%

Jastrząb T.

|

1999

|

tom Z. 1

63-71

4

Rondo Mogilskie w Krakowie - węzeł drogowy czy plac w mieście

60%

Homiński B.

|

2010

|

tom R. 107, z. 1-A

355-361

PL

W niniejszym artykule zaprezentowano koncepcję zagospodarowania obszaru ronda Mogilskiego w Krakowie opracowaną w 2007 r. w Zakładzie Kształtowania Przestrzeni Komunikacyjnych na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej w ramach przedmiotu Projektowanie Specjalistyczne. Koncepcja ta skupia się na próbie naprawy tkanki miejskiej, zdegradowanej w wyniku ekstensywnych inwestycji komunikacyjnych, oraz na dążeniu do wytworzenia nowych, powiązanych z już istniejącymi, atrakcyjnych przestrzeni publicznych, z ważnymi gmachami oraz punktem przesiadkowym komunikacji masowej.

EN

The article presents a development plan for the Mogilskie roundabout area in Kraków. The concept has been developed in the Division of Public Spaces for Movement, Faculty of Architecture, Cracow University of Technology, as a design studio assignment for the 5th-year students. The urban and architectural concept focuses on the renewal of urban fabric, devastated by the extensive transportation developments and on the creation of new vibrant public spaces, linked with the existing, surrounded by important institutions and supported by the mass transportation hub.

5

Plac Narutowicza w Warszawie – dyskusja o zachowaniu walorów kulturowych miejsca

51%

Fortuna-Antoszkiewicz B. , Łukaszkiewicz J.

MAZOWSZE Studia Regionalne

|

2016

|

nr 18

91-108

PL

Plac Narutowicza w Warszawie, pod względem przestrzennym i urbanistycznym, stanowi jeden z najciekawszych i najważniejszych placów współczesnej stolicy. Pełni on ważną funkcję centrum komunikacyjnego warszawskiej dzielnicy Ochota. Celem niniejszej publikacji jest wskazanie rzeczywistych wartości placu, z uwzględnieniem wieloletnich nawarstwień historycznych. Autorzy publikacji dokonali kwerendy materiałów archiwalnych, dokumentujących przekształcenia przestrzeni placu. W 2013 r. przeprowadzone zostały także badania w zakresie obecnej struktury przestrzennej, oceny istniejących zadrzewień oraz walorów krajobrazowych tego miejsca. Analiza zgromadzonych danych pozwala stwierdzić, że w okresie powojennym na placu wyznaczono dwie wyraźne strefy o odmiennej funkcji – intensywną w centrum, z węzłem komunikacyjnym, oraz po stronie wschodniej – ekstensywną, ukierunkowana na funkcję osłonową i ozdobną – z wysoką roślinnością i pomnikiem patrona placu. Po latach plac w tej części przyjął formę miejskiego skweru. Zadrzewienia tam występujące, wysokością nawiązujące do otaczającej architektury, skutecznie podkreślają przebieg wewnętrznej ulicy Akademickiej. Co ważne, drzewa kulisują historyczną zabudowę placu (osłona akustyczna, przeciwwietrzna, przeciwpyłowa itp.), jednocześnie nie ograniczając definitywnie widoku na przedwojenne budynki. Takich „czystych” przestrzennie miejsc – ukształtowanych przed II wojną światową, stosunkowo dobrze zachowanych i obrazujących wielkomiejskie realizacje okresu międzywojennego – obecnie jest w Warszawie naprawdę niewiele. W 2013 r. zorganizowano konkurs projektowy na modernizację placu Narutowicza, z zachowaniem, co podkreślali organizatorzy, walorów historycznych i ducha miejsca. Wyniki konkursu wzbudziły szereg wątpliwości co do sposobu traktowania przestrzeni w pracach nagrodzonych i wyróżnionych. Zwycięskie prace postawiły na zabudowę placu, jego otwartą przestrzeń ograniczając wyłącznie do centrum, w nawiązaniu do niezrealizowanych przedwojennych koncepcji urbanistycznych. Wyeliminowanie zadrzewień, które osiągnęły już stadium dojrzałości i przez kilkadziesiąt lat stały się integralnym elementem krajobrazu tego miejsca również wydaje się kontrowersyjne, a wręcz niebezpieczne, bo nieodwracalne – i to w czasach, gdy w wielu wielkich miastach Europy i świata trwa walka o odzyskiwanie wolnej przestrzeni, zwłaszcza w części śródmiejskiej, i wprowadzanie tam roślinności.

EN

Narutowicz Square in Warsaw is in terms of spatial and urban planning one of the most interesting and important squares of contemporary capital city. It is the important communication hub of Ochota district. The purpose of this publication is to indicate the actual value of this square, including many years of historical transformations. The authors of this publication conducted in 2013 research of square in range of its spatial structure (historical and present), evaluation of existing tree stand and landscape values of the site. They were intended to refer to the actual value of the square, taking into account the multiannual historical accretions of its arrangement – including the occurring vegetation. Analysis of the collected data shows that in the postwar period the square was determined of two distinct zones with different functions – intense area in the center as the transport hub and to the east – extensive, focused on function of buffering and decorative – with high forms of greenery and a statue of the square’s patron. After many years the square took the form of urban green square and tree stand in the eastern part, with their size referring to the surrounding architecture, effectively emphasize the internal course of Academic street. Importantly, trees flank historical pre-war buildings located around the square (acoustic cover, against the wind, dust, etc.), while not limiting their visibility. Such "pure" spatially places - formed before World War II, a relatively well-preserved and illustrating urban planning way of the interwar period – is currently in Warsaw very little. In 2013, the urban competition was organized for the modernization design of Narutowicz Square, aimed – which was emphasized by the organizers – for preservation of historical values and genius loci. Undoubtedly, this certain space requires revitalization for many reasons. However, some concerns over the results of the competition – winning entries have set for the redevelopment of the square, with its open space limited solely to the center in relation to unrealized pre-war urban concepts. Strong limitation of space and scale of the urban interior overwhelming the main dominants as well as the elimination of trees, that have reached maturity and for several years have become an integral part of the landscape of this place seem to be controversial, and downright dangerous because of its irreversibility. At the same time many of the great cities of Europe and the world struggle to recover space, especially in parts of downtown, and there, among others, introduction vegetation.

6

METROPOL PARASOL W SEWILLI

26%

Haduch B. , Marjański Ł.

Kwartalnik Naukowy Uczelni Vistula

|

2017

|

nr 4(54)

105-113

PL

Celem artykułu jest ukazanie historii i szerszego kontekstu wyjątkowej realizacji architektonicznej – wielofunkcyjnego kompleksu Metropol Parasol (architekt: Jürgen Mayer H.) w hiszpańskiej Sewilli oraz jej wpływu na bliższe i dalsze otoczenie. Prezentowane założenie, umiejętnie łączące funkcje miastotwórcze z wysokiej jakości przestrzenią publiczną, stanowi ciekawą ilustrację nowych trendów w projektowaniu architektonicznym na początku XXI wieku (z uwzględnieniem architektury parametrycznej). Realizacja ta jest analizowana w kontekście lokalnym i globalnym, z nakreśleniem tła historycznego. Prezentowany materiał i wyniki badań mogą być punktem wyjścia dla dalszych opracowań dotyczących projektowania w historycznej tkance urbanistycznej.

EN

The main goal of the article is a presentation of the history and broader context of a unique architectural realisation – the multifunctional complex of Metropol Parasol in Spanish Seville (architect: Jürgen Mayer H.) and its impact on the surrounding space. The presented case skilfully connects cityforming functions with high-quality public space, and it may be treated as a fine example of new architectural trends at the beginning of the 21st century (including parametric design). The realisation is analysed in a local, global, and historical context. The material can be a point of departure for further studies concerning architectural design in historical urban fabric.