Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.
Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 11

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  pielęgniarstwo
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
|
2006
|
tom R. 38, nr 3
43-48
PL
Praca pielęgniarek w bardzo dużym stopniu współdecyduje o jakości świadczeń medycznych i taką jakość gwarantuje i dostarcza.
PL
Celem artykułu jest określenie stosunku personelu pielęgniarskiego do stosowania metod stymulacji pacjenta nieprzytomnego. Artykuł prezentuje wyniki studium przypadku przeprowadzonego na Oddziałach Intensywnej Opieki Medycznej w Szczecinie. Na podstawie danych można stwierdzić, że istnieje wyraźna potrzeba doskonalenia umiejętności zawodowych i kompetencji komunikacyjnych personelu pielęgniarskiego w zakresie stymulacji pacjentów nieprzytomnych. Badania wskazują na konieczność rozstrzygnięcia, czy stymulowanie pacjenta nieprzytomnego należy do obowiązków personelu pielęgniarskiego. Mimo powszechnej dobrej woli i przeświadczenia personelu o stosowaniu niektórych form stymulacji pacjenta nieprzytomnego istnieje wiele barier, w tym: dezinformacja, brak przygotowania merytorycznego oraz ograniczenia czasowe, wynikające z wielości obowiązków.
PL
Wstęp. Głównym sposobem leczenia nadciśnienia tętniczego, oprócz farmakoterapii, jest odpowiedni styl życia. Edukacja zdrowotna prowadzona przez personel medyczny ma na celu uświadomienie pacjentom istoty stosowania określonych zachowań prozdrowotnych oraz kształtowania odpowiedniego stylu życia i postaw mających pozytywny wpływ na zdrowie.
EN
Background. The main way to treat high blood pressure in addition to pharmacotherapy, is the right way of life. Health education carried out by a medical professional is to educate patients being the use of certain health behaviors, and making appropriate lifestyle and attitudes have a positive impact on health.
EN
Introduction. The occurrence of the phenomenon of occupational burnout is multidimensional and concerns various professional groups and specialties. Nurses are a professional group particularly at risk of burnout, which is associated with specific burdens typical for this profession. These burdens carry a high potential for negative impacts on the mental and physical sphere of functioning of the nursing staff. Aim. The aim of the study was to assess the level of occupational burnout of nurses working in various hospital departments. Material and methods. The study included a group of 150 nurses working in the hospital in the period from January 6, 2020 to March 10, 2020. The study used a self-questionnaire consisting of 21 questions and the MBI Ch. Maslach. Results. Statistical analysis did not show a significant relationship between the respondents’ workplace and their level of occupational burnout in depersonalization. The level of burnout in the subscale of sense of personal achievement in all nurses is average. The specifics of the ward and its specific problems do not significantly affect the level of burnout. The level of burnout increases with age and seniority, but symptoms of burnout are already visible among novice nurses. Most of the surveyed nurses consider their work stressful, which has a large impact on the occurrence of occupational burnout. The main determinant of stress for them is overwork and inadequate remuneration for work. The research did not show a significant influence of the “heaviness” of the department where the respondents worked as a factor determining stress. Nurses are often overworked, experience strong stress, yet they are highly attached to the profession and do not declare the will to change it. Conclusions. The conducted research has shown that the nurses working hospital belong to the group with an average level of occupational burnout. Symptoms of emotional exhaustion dominate among the respondents, especially among nurses working in departments with a high degree of severity.
PL
Wstęp. Występowanie zjawiska wypalenia zawodowego ma charakter wielowymiarowy i dotyczy różnych grup zawodowych i specjalności. Pielęgniarki to grupa zawodowa szczególnie zagrożona wypaleniem zawodowym, które wiąże się ze specyficznymi obciążeniami typowymi dla tego zawodu. Obciążenia te niosą za sobą duży potencjał negatywnych oddziaływań na psychiczną i fizyczną sferę funkcjonowania personelu pielęgniarskiego. Cel. Celem pracy była ocena poziomu wypalenia zawodowego pielęgniarek pracujących na różnych oddziałach szpitalnych. Materiał i metoda. Badaniami objęto 150 osobową grupę pielęgniarek pracujących w szpitalu w okresie od 6.01.2020 roku do 10.03.2020 roku. W badaniach posłużono się kwestionariuszem ankiety własnej liczącym 21 pytań i Kwestionariuszem Wypalenia Zawodowego MBI Ch. Maslach. Wyniki. Analiza statystyczna nie wykazała istotnej zależności pomiędzy miejscem pracy ankietowanych a ich poziomem wypalenia zawodowego w depersonalizacji. Poziom wypalenia w podskali poczucia osiągnięć osobistych u wszystkich pielęgniarek/pielęgniarzy kształtował się na średnim poziomie. Specyfika oddziału i specyficzne dla niej problemy nie miały istotnego wpływu na poziom wypalenia. Poziom wypalenia wzrastał wraz z wiekiem i stażem pracy, ale wśród początkujących pielęgniarek widoczne były objawy wypalenia zawodowego. Większość badanych pielęgniarek/pielęgniarzy uważała swoją pracę za stresującą, co miało duży wpływ na występowanie wypalenia zawodowego. Głównym determinantem stresu były dla nich przepracowanie oraz nieadekwatne do pracy wynagradzanie. Badania nie wykazały istotnego wpływu „ciężkości” oddziału, na którym pracowali respondenci jako czynnika determinującego stres. Pielęgniarki/pielęgniarze byli często przepracowani, doświadczali silnego stresu, mimo to cechowali się ogromnym przywiązaniem do zawodu i nie deklarowali chęci jego zmiany. Wnioski. Przeprowadzone badania wykazały, że pielęgniarki pracujące w szpitalu należały do grupy o średnim poziomie wypalenia zawodowego. Wśród badanych dominowały objawy emocjonalnego wyczerpania, szczególnie u pielęgniarek pracujących w oddziałach o dużym stopniu ciężkości.
EN
The COVID-19 pandemic related events taking place in years 2019-2021 exposed numerous gripes afflicting healthcare systems, while at the same time accentuating issues which were previously well known and marginalized. Simultaneously, the same occurrences resulted in forced and rapid shifts of many sectors of the economy towards remote work. In the United States, an estimated number of remote working employees during the pandemic exceeded 50%, while before Covid-19 emerged, it had been below 15%, which testifies to the existence of technical and infrastructure resources, indispensable to the computerization of the economy (Brynjolfsson et al, 2020). However, this is not a universal capability, as there are entire branches of industry and services requiring direct involvement of employees, including i.a. the strategic sector (e.g. the energy sector), industry in the broad sense of the word, or public services (infrastructure maintenance, healthcare etc). In this group, the healthcare system is in a special position, since not only are the healthcare workers at risk of coming into contact with pathogens, due to no possibility of remote based work, but they also engage in efforts to combat the effects of the epidemic among the general public. Despite differences existing among workers, based on their role in the system (f.e. between a general practitioner and hospital employees), immunizing the healthcare system against perturbations in its functionality, is the key task in the context of society as a whole.
PL
Praca pielęgniarek wiąże się z narażeniem na szkodliwe czynniki chemiczne, biologiczne i przeciążenia układu ruchu, co negatywnie wpływa na ich zdrowie. Większość z nich cierpi z powodu bólu kręgosłupa, a także wskazuje związek między wykonywaną pracą a zdrowiem fizycznym oraz psychicznym. Dolegliwości bólowe nasilają się głównie przy utrzymywaniu długotrwałych, wymuszonych pozycji ciała oraz przy dźwiganiu ciężkich rzeczy. Niedostateczna ilość sprzętu pomocniczego i jego nieodpowiedni stan techniczny, a także problemy natury ergonomicznej to dodatkowe elementy zwiększające ryzyko wystąpienia dolegliwości u pielęgniarek.
EN
The work of nurses is associated with exposure to harmful chemical and biological factors, as well as overload of the motor system, which negatively affects their health. Most nurses sufler from back pain and indicate the link between work and physical and mental health. Pain complaints increased mainly while maintaining long-lasting, forced body positions and when carrying heavy things. We should also pay attention to the insufficient amount of auxiliary equipment in the care of the patient or if existing its poor technical condition.
7
51%
|
|
nr 3
38-58
EN
Introduction. Nursing is overloaded proffesion. One of many factors causes job problem are: shift work, exposure to fatigue, stress, sleep disturbance and, insomnia. Communication lapses with medical staff and patients are social factors. This essay highlights chronic fatigue syndrom’s problems. Aim. This thesis purpose is chronic fatigue and insomnia level evaluation among nurses and their influence to atmosphere in nurse team. Material and methods. The examined population was a group of 100 pediatric, surgical, internal medicine and primary care nurses. The tools were the Chronic Fatigue Scale (FAS), the Athens Insomnia Scale (AIS), and a self-written questionnaire. Method of a diagnostic survey and the method of estimation. Results. Nearly half of the nurses had symptoms of chronic fatigue, and 36% of the nurses had insomnia. Conclusions. Chronic fatigue of nurses is often caused by the specificity of wards. Shift work and defective work organization contribute to insomnia.
PL
Wstęp. Pielęgniarstwo to zawód obciążony wieloma czynnikami. Jednymi z wielu problemów jest praca zmianowa, narażenie na zmęczenie, problemy ze snem, bezsenność. Do czynników społecznych zaliczyć można błędy w komunikacji między personelem i pacjentem. W pracy przybliżono zagadnienie zespołu przewlekłego zmęczenia. Cel. Celem pracy jest ocena chronicznego zmęczenia i bezsenności wśród pielęgniarek oraz określenie jaki wpływ mają one na relacje w zespole pielęgniarskim. Materiał i metody. Populacją, która została poddana badaniu była grupa 100 pielęgniarek pediatrycznych, chirurgicznych, internistycznych oraz podstawowej opieki zdrowotnej. Narzędziami były: Skala Zmęczenia Chronicznego (FAS),  Ateńska Skala Bezsenności (AIS), kwestionariusz ankiety własnego autorstwa. W pracy wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego oraz metodę szacowania. Wyniki. Blisko połowa pielęgniarek w grupie badanej miała objawy zmęczenia chronicznego, a 36% pielęgniarek w grupie badanej przejawiała bezsenność. Wnioski. Chroniczne zmęczenie pielęgniarek często jest spowodowane specyfiką oddziałów, na których pracują. Na bezsenność wpływa praca zmianowa, która zwiększa odczuwanie zmęczenia i desynchronizuje biologiczny zegar. Lata stażu nie wpływają znacząco na poziom zmęczenia i senności pielęgniarek. Na bezsenność wpływa praca zmianowa oraz zła organizacja pracy.
EN
Abstract The main objective is to search for a correlations between spiritual traits of nurses and cultural competences Material and methods The study was conducted on the group of 238 nurses with the validated NCCS scale conceived by Perng S. and Watson R., and Your Religiousness scale by Socha P. Results Research with using of the P-NCCS scale showed an average level of cultural competence of nurses. The lowest results were observed in the Cultural Sensitivity Scale (M=29.83). Among the studied group, the highest intensity of religious orientation was in the subscale of Seeking Religious Orientation (M=35.90). It has been observed that the bigger the efficients of External Religion Orientation and Seeking Religion Orientation, the higher the levels of cultural competences. Conclusions The results of the study show that more religious nurses obtained higher scores in the cultural competence scale, and that prior contact with a patient from a different culture aids to build cultural competenes
PL
Streszczenie Cel pracy: Głównym celem pracy było wskazanie związku pomiędzy religijnością, a kompetencjami kulturowymi pielęgniarek. Materiał i metody Badania przeprowadzono w grupie 238 pielęgniarek za pomocą walidowanej skali Nurse Cultural CompetenceScale (NCCS) autorstwa Perng S. i Watson R. oraz skali Twoja Religijność autorstwa Socha P. Wyniki Badania własne za pomocą zwalidowanej wersji skali P-NCCS wykazały przeciętny poziom kompetencji kulturowych pielęgniarek. Najniższe wyniki odnotowano w zakresie Skali Wrażliwości Kulturowej (M=29,83). Wśród badanej grupy największe nasilenie orientacji religijnej było w zakresie podskali Poszukująca Orientacja Religijna (M=35,90). Wykazano, że im wyższa Zewnętrzna Orientacja Religijna oraz Poszukująca Orientacja Religijna, tym istotnie wyższy poziom wybranych wskaźników kompetencji kulturowych. Wnioski Badania wykazały, że pielęgniarki z wysokim poziomem religijności cechuje wyższy wskaźnik kompetencji kulturowych oraz wcześniejsze doświadczenia w sprawowaniu opieki nad pacjentem odmiennym kulturowo pomagają w budowaniu kompetencji kulturowych
9
51%
|
|
nr 2
21-32
EN
The aim of the article is to present the various functions of the jargon of nurses. The material being the basis for the research was obtained from surveys and numerous interviews, which allowed me to examine the language awareness of nurses working in selected hospitals in the Mazowieckie voivodship (Warsaw, Mińsk Mazowiecki, Wołomin, Siedlce, Płock). The formal analysis of the jargon has shown that the vocational lexis of Polish nurses is formed by means of two types of derivation: semantic (metaphor and metonymy), e.g. pig (świnia) ‘portable device for disinfecting rooms using the fogging method’, small butterfly (motylek) ‘type of intravenous cannula’), and morphological (affix derivative, retrograde derivative), e.g. wanko ‘vancomycin’; zarurować pacjenta ‘intubate the patient’. On the basis of the professional lexical resource, it can be concluded that the most important for the studied professional group are activities strictly related to the course of treatment of patients ‘diseases, and the very specificity of individual hospital wards, equipped with characteristic medical equipment, e.g. washing machine (pralka) ‘dialysis machine’, bill of lading (list przewozowy) ‘order for additional examinations’, bocian (stork) ‘suture scissors’, odkurzacz (vacuum cleaner)‘obstetric vacuum’. Professional jargons allow for effective and efficient communication. Nurses use them to save time when communicating with colleagues at work, e.g. hepa ‘heparin’, tromba ‘thrombapheresis’, SN (Single-Needle) ‘single needle dialysis’. The professional vocabulary of the group in question also plays an expressive role, which is particularly important in medical professions associated with contact with death, in life-threatening situations, e.g. deckchair ‘lying patient’, going for parts ‘the deceased subjected to transplantation procedures’, paratrooper ’patient admitted under the urgent procedure’. Environmental vocabulary is most often used during informal conversations with colleagues and during professional activities.
PL
Przedmiotem artykułu jest ukazanie różnych funkcji profesjolektu pielęgniarskiego. Materiał będący podstawą badań pozyskałam z ankiet i licznych rozmów, które pozwoliły zbadać świadomość językową pielęgniarek i pielęgniarzy pracujących w wybranych szpitalach w województwie mazowieckim (Warszawie, Mińsku Mazowieckim, Wołominie, Siedlcach, Płocku). Analiza formalna profesjolektu wykazała, że polska leksyka zawodowa pielęgniarek i pielęgniarzy powstaje na drodze dwóch typów derywacji: semantycznej (metafora i metonimia), np. świnia ‘przenośne urządzenie do dezynfekcji pomieszczeń metodą zamgławiania’, motylek ‘rodzaj kaniuli dożylnej’, i morfologicznej (derywacja afiksalna, derywacja wsteczna), np. wanko ‘wankomycyna’, zarurować pacjenta ‘zaintubować pacjenta’. Na podstawie profesjolektalnego zasobu leksykalnego można wywnioskować, że dla badanej grupy zawodowej najistotniejsze są czynności stricte związane z przebiegiem leczenia chorób pacjentów oraz sama specyfika poszczególnych oddziałów szpitalnych, wyposażonych w charakterystyczny sprzęt medyczny (np. pralka ‘urządzenie do wykonywania dializy’, list przewozowy ‘zlecenie na dodatkowe badania’, bocian ‘nożyczki do szwów’, odkurzacz ‘próżnociąg położniczy’). Profesjolektyzmy pozwalają na skuteczną i ekonomiczną komunikację. Pielęgniarki i pielęgniarze korzystają z nich po to, aby oszczędzać czas na porozumiewanie się z kolegami w pracy, np. hepa ‘heparyna’, tromba ‘trombafereza’, SN (Single-Needle) ‘dializa w trybie jednoigłowym’. Słownictwo zawodowe rozpatrywanej grupy pełni także funkcję ekspresywną, co jest szczególnie istotne w zawodach medycznych obciążonych kontaktem ze śmiercią, w sytuacjach zagrożenia życia (np. leżak ‘pacjent leżący’, idzie na części ‘zmarły poddany procedurom transplantacyjnym’, spadochroniarz ‘chory przyjęty w trybie pilnym’). Słownictwo środowiskowe używane jest najczęściej podczas rozmów nieformalnych oraz w trakcie czynności zawodowych.
10
41%
|
2022
|
tom 7
|
nr 2
59-76
EN
Introduction. This work is an attempt to assess the quality of life of patients undergoing haemodialysis. This due to the severity and persistentity of the disease causes serious burdens. Therefore, the quality of life can vary depending on the methods of treatment used, age, support coming, but also the length of the disease. Aim. The purpose of this work is to assess the quality of life of the dialysis patient. Material and methods. work uses a diagnostic survey method. To this end, its own survey questionnaire and the SF 36 questionnaire were developed. As a result, 100 people were invited to the study and indicated their own experiences with the disease. Results. Studies have shown that people react differently to the disease. This depends on age, but also on concomitant diseases. In addition, it must not be forgotten that, for example, work and the number of things that need to be adapted to living conditions causes patients to assess their lives differently. Most often it is an average or good rating. Conclusions. Based on the studies carried out, it has been shown that young people are more struggling with the disease. The same applies to emotional states. Some people supported by loved ones will better cope with the disease, and others worse. This may depend on their responsibilities, but also on their plans for life. In addition, many of the sick are elderly, and therefore they are struggling with numerous accompanying diseases. However, despite many modern treatments, the life of patients is limited to some extent.
PL
Wstęp. Niniejsza praca stanowi próbę oceny jakości życia pacjentów poddawanych hemodializie. Ta ze względu na dotkliwość oraz uporczywość choroby powoduje poważne obciążenia. W związku z tym jakość życia może być różna w zależności od zastosowanych metod leczenia, wieku, wsparcia najbliższych, ale również długości choroby. Cel. Celem niniejszej pracy jest ocena jakości życia pacjenta dializowanego. Materiał i metody. W pracy wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego. W tym celu opracowano własny kwestionariusz ankiety oraz kwestionariusz SF 36. Dzięki temu do badania zaproszono 100 osób, które wskazały na własne doświadczenia z chorobą. Wyniki. W ramach przeprowadzonych badań dowiedziono, że osoby różnie reagują na chorobę. Jest to uzależnione od wieku, ale i też od chorób współistniejących. Poza tym nie można zapomnieć, iż np. praca zawodowa oraz ilość spraw, które trzeba dostosować do warunków życia powoduje, że chorzy różnie oceniają swoje życie. Najczęściej jest to ocena średnia lub dobra. Wnioski. Na podstawie przeprowadzonych badań dowiedziono, że osobom młodym trudniej pogodzić się z chorobą. To samo odnosi się do stanów emocjonalnych. Jedne osoby wspierane przez najbliższych lepiej poradzą sobie z chorobą, a inne gorzej. Może to być uzależnione od obowiązków, ale również od ich planów na życie. Dodatkowo wiele osób chorych to osoby w podeszłym wieku, a zatem zmagają one z licznymi chorobami towarzyszącymi. Mimo jednak wielu nowoczesnych metod leczenia życie pacjentów jest do pewnego stopnia ograniczone.
EN
The article is the presentation of the initial analysis of the results of research on the level of medicalization of nursing students’ opinions towards selected conditions, behaviors, and natural biological processes, which are being medicalized. The study group seemed interesting to us, because it consists of people undergoing both medical training and shaped in the spirit of the holistic paradigm of nursing care, which should lead them to thinking about human and his problems not only in medical terms, but also in psychological and social. On the basis of six being medicalized conditions, behaviors, and natural biological processes (depression, compulsive buying, erectile dysfunction, childbirth, osteoporosis and obesity) we assessed the degree of medicalization of opinions of respondents. Depending on the example of the problem, the results are very different. Nursing students, on the one hand, have a very medicalised view of osteoporosis (more than 60% consider it as a disease), and on the other hand, rarely define depression in this way (depression as neurological disease is treated by only 17% of them). Moreover, by comparing the responses of students in the first year (undergraduate) and in the second year (MA), we concluded that the nursing studies rather reinforce medicalization of opinions of respondents. We have also come to the conclusion that reliance on the closed-ended questions does not give satisfactory effects: results they are too ambiguous and it is impossible to explain the internal contradictions in the responses of the respondents. 
PL
Artykuł jest efektem pierwszych analiz wyników badań nad stopniem zmedykalizowania poglądów studentów pielęgniarstwa wobec wybranych stanów, zachowań i naturalnych procesów biologicznych poddawanych współcześnie medykalizacji. Badana grupa wydała się nam interesująca, ponieważ składa się z osób zarówno poddawanych szkoleniu medycznemu, jak i kształtowanych w duchu holistycznego paradygmatu opieki pielęgniarskiej, który powinien skłaniać ich ku myśleniu o człowieku i jego problemach zarówno w kategoriach medycznych, psychologicznych, jak i społecznych. Na podstawie sześciu współcześnie medykalizowanych stanów, zachowań i naturalnych procesów biologicznych (depresji, zakupoholizmu, zaburzeń erekcji, porodów, osteoporozy i otyłości) dokonaliśmy oceny stopnia zmedykalizowania postaw respondentów. W zależności od przykładu medykalizowanego problemu, wyniki są bardzo różne. Studenci pielęgniarstwa z jednej strony patrzą w bardzo zmedykalizowany sposób na osteoporozę (ponad 60% uważa ją za chorobę), a z drugiej strony rzadko w ten sposób definiują depresję (depresję jako chorobę neurologiczną rozumiało jedynie 17% z nich). Ponadto, porównując odpowiedzi studentów I roku studiów I stopnia i II roku studiów II stopnia, uznaliśmy, że studia pielęgniarskie raczej sprzyjają medykalizacji postaw badanych. Jednocześnie doszliśmy do wniosku, że opieranie się na pytaniach zamkniętych nie daje zadowalających wyników, ponieważ są one niejednoznaczne i nie da się na ich podstawie wyjaśnić wewnętrznych sprzeczności w odpowiedziach badanych.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.