Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Wybrane cechy fitometryczne bazylii pospolitej uprawianej w doniczkach o różnej objętości podłoża

100%

Acta Agrophysica

|

2017

|

tom 24

|

nr 2

PL

Doświadczenie dwuczynnikowe przeprowadzono w latach 2012-2014 w szklarni Katedry Ogrodnictwa Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie w układzie podbloków losowanych w trzech powtórzeniach. Pierwszym czynnikiem badawczym było sześć odmian botanicznych bazylii pospolitej: bazylia zielonolistna, tajska ‘Siam Queen’, grecka (drobnolistna) ‘Minette’, czerwonolistna, cytrynowa oraz cynamonowa. Drugim czynnikiem doświadczenia była uprawa roślin w doniczkach o zróżnicowanej pojemności oraz liczbie roślin: 0,7 dm3 z jedną rośliną w pojemniku; 3,0 dm3 z jedną rośliną w pojemniku; 3,0 dm3 z czterema roślinami w pojemniku. W kolejnych latach trzyletniego cyklu doświadczenia, między 22 a 24 lutego, w szklarni na stołach przesuwnych w zależności od objętości doniczek (0,7 dm3 i 3,0 dm3) ustawiono pojemniki wypełnione podłożem organicznym, w którego skład wchodził torf sfagnowy. Na podstawie przeprowadzonych badań wykazano, że spośród uprawianych odmian botanicznych bazylia grecka i tajska były niższe od pozostałych, a bazylia grecka posiadała ponadto najwięcej rozgałęzień. Zastosowanie w uprawie bazylii pospolitej doniczek o pojemności 3,0 dm3, w których uprawiano po jednej roślinie, powodowało istotne zwiększenie masy i liczby rozgałęzień.

EN

Two-factor experiment was conducted in 2012-2014 in the greenhouse of the Department of Horticulture at the University of Warmia and Mazury, in a randomised block design with three replications. The first experimental factor was six botanical varieties of basil: green leafy basil, Thai ‘Siam Queen’, Greek (small-leaved) ‘Minette’, red-leaf basil, lemon basil and cinnamon basil. The second factor in the experiment was the cultivation of plants in pots of varying capacity and number of plants: 0.7 dm3 with one plant per pot; 3.0 dm3 with one plant per pot; 3.0 dm3 with four plants per pot. In the consecutive years of the three-year cycle of experiment, between 22nd and 24th of February, in the greenhouse, on sliding tables depending on the pot volume (0.7 and 3.0 dm3), containers filled with an organic substrate which included sphagnum peat were placed. Based on the study, it was demonstrated that the cultivated varieties of basil – Greek and Thai – were lower than the other ones, and Greek basil had the most branches. The use of pots with capacity of 3.0 dm3 in the cultivation of sweet basil, in which on one plant per pot was grown, resulted in a significant increase in the weight and number of branches.

2

Relationship between the yield and quality of green dill and the height of plants

84%

Kmiecik W. , Lisiewska Z. , Slupski J.

Folia Horticulturae

|

2005

|

tom 17

|

nr 2

3

Effect of the date of harvest on the selected traits of the chemical composition of spinach [Spinacia oleracea L.] and New Zealand spinach [Tetragonia expansa Murr.]

84%

Jaworska G. , Kmiecik W.

Acta Agraria et Silvestria. Series Agraria

|

1999

|

tom 37

EN

Spinach and New Zealand spinach were compared as raw material for the, processing industry. The structure and quality of yields, certain phytometric traits of plants, and selected physicochemical indices were taken into consideration. The two species were harvested for analyses at two dates i.e., in spring and early autumn. Irrespective of the date of harvest, the spinach was characterized by a richer content of the investigated chemical compounds. The harvest date caused distinct differences in the level of the investigated components in the spinach and fairly small ones in the New Zealand spinach. The raw material of the two species harvested in spring contained more sugars, starch, total acids, and vitamin C and less total nitrogen, beta-carotene, and chlorophylls than that from the autumn harvest.

PL

W pracy porównano szpinak zwyczajny i szpinak nowozelandzki jako surowce dla przemysłu konserwowego. W ocenie uwzględniono strukturę i jakość plonów, niektóre cechy fitometryczne roślin oraz wybrane wskaźniki fizykochemiczne. Rośliny uprawiano w tych samych warunkach glebowo-klimatycznych. Oba gatunki do badań pozyskano w 1998 r. w 2 terminach: wiosennym (1 i 5 czerwca) oraz wczesnojesiennym (23 i 25 września). W poszczególnych zbiorach określono wysokość plonu ogólnego i plonu użytkowego dla przetwórstwa oraz analizowano udziały poszczególnych części roślin w plonie ogólnym. Dla szpinaku zwyczajnego za plon przydatny do przerobu technologicznego uznano liście wraz z ogonkami długości do 4-5 cm. Wynosił on 16,99 t/ha w 1 terminie zbioru i 25,30 t/ha w 2 terminie (56% i 66% plonu ogólnego), W przypadku szpinaku nowozelandzkiego plonem użytkowym były pędy długości do 15 cm wraz z liśćmi. Plon ten kształtował się na poziomie 14,26 t/ha i 14,65 t/ha (100% i 82% plonu ogólnego) (tab. 1). W obu terminach zbioru zawartość analizowanych składników w szpinaku zwyczajnym była wyraźnie wyższa niż w szpinaku nowozelandzkim. W 100 g części jadalnych szpinaku zwyczajnego w kolejnych zbiorach stwierdzono 10,75 g i 8,84 g suchej masy, podczas gdy w szpinaku nowozelandzkim — 5,26 g i 5,31 g. W szpinaku zwyczajnym zawartość pozostałych składników kształtowała się następująco: cukry — 0,73 g i 0,19 g, skrobia — 1,24 g i 0,95 g, błonnik — 1,60 g i 1,42 g, azot ogólny — 0,40 g i 0,53 g, popiół — 1,86 g i 1,88 g, kwasy jako kwas szczawiowy - 136 mg i 83 mg, witamina C — 72 mg i 49 mg, beta karoten — 4,28 mg i 4,96 mg, chlorofile — 90 mg i 92 mg. Szpinak nowozelandzki w porównaniu ze szpinakiem zwyczajnym miał przeciętnie mniej o 46% suchej masy, 48% cukrów, 29% skrobi, 62% błonnika, 44% azotu ogólnego, 31% popiołu, 62% kwasów ogółem, 72% witaminy C, 35% beta-karotenu i o 52% chlorofili. Termin zbioru spowodował większe zróżnicowanie poziomu analizowanych wskaźników u szpinaku zwyczajnego niż u szpinaku nowozelandzkiego. Szpinak zwyczajny pozyskany jesienią miał o 18% mniej suchej masy, a szpinak nowozelandzki o 1% więcej. Materiał zebrany w terminie jesiennym zawierał więcej o 10-37% azotu ogólnego, 2-16% beta-karotenu i o 2-29% chlorofili, natomiast mniej o 48-72% cukrów, 10-23% skrobi, 13-39% kwasów ogółem oraz o 21-32% witaminy C (tab. 3).

4

Wplyw okresu przechowywania strakow na cechy fitometryczne i sklad chemiczny nasion bobu

67%

Kmiecik W.

Acta Agraria et Silvestria. Series Agraria

|

1994

|

tom 32

39-45

EN

Broad bean „Windsor Biały" cultivar was used in the investigation at the stage of 30% dry weight content in seeds. Broad bean pods were stored at temperature of 1-2°C and air humidity of 85-90%. Observations and analyzes were carried out at 3-day intervals and the experiment was ended when in the given population the number of seeds with the symptoms of secoscence exceeded 10% (i.e. after 18 days). With the prolonged period of storage the firmness of pods gradually decreased and after 18 {.lays Iheir initial weight was reduced by 11%. Afler that period the share of marketable seeds in the total weight or pods increased from 43,9% directly after harvest lo 44.4%. Al the same time the weight of 1000 seeds decreased from 4221 to 3801 g. During storage a great part of seeds preserved their natural colour, though with the passage of time the percentage of seeds with symptoms of ageing rose; it amounted lo 0.6 directly after harvest and to 1.4%, 1.9%, 3.0%, 4.7%, 7.0%, and 11,0% after 3, 6, 9. 12, 15, and 18 days, respectively. Changes in the physicochemical compositions of (he seeds concerned all components analyzed. A distinct gradual increase occurred in dry weight content from 29,97%j directly after harvest to 34,40% after 18 days of storage, in starch content from 11,37 lo 12,35%, and in protein content (total N x 6.25) from 8.72 to 9.89%. The content of total sugars varied about 3.0% while the content of vitamin C decreased from 21.6 to 16.0 mg/100 g of fresh weight.

PL

Strąki bobu odmiany Windsor Biały przechowywano w temperaturze 1-2°C i wilgotności 85-90%. Obserwacje i analizy prowadzono w odstępach 3-dobowych, a eksperyment zakończono po 18 dobach, gdy liczba nasion z objawami starzenia przekroczyła 10%. Wraz z upływem okresu przechowywania obserwowano systematyczny ubytek masy strąków, masy 1000 szt. nasion przy zbliżonym udziale masy nasion w masie strąków. Analizy fizykochemiczne nasion wykazały wzrost zawartości suchej masy, skrobi, białka surowego, niewielkie wahania w ilości cukrów oraz powolny spadek poziomu witaminy C.