Collaborative photo-texts are not only experiments with page layout and the material aspect of the book. Such complicated and demanding projects employ various intermedial strategies of co-creating meaning, but they are not necessarily harmonious. This article presents an analysis of three photo-textual strategies: filling the frame, cut and paste technique and creative transformation of absent images/texts in photo-textual exchange. Three post-millennial works (I Spy Pinhole Eye by Philip Gross and Simon Denison, Co robi łączniczka by Darek Foks and Zbigniew Libera and Áladerrida by Tadeusz Różewicz and Jerzy Olek) serve here as representative examples of those photo-textual strategies.
Przedmiotem artykułu są trzy fototeksty pisarzy frankofońskich: Autoportrait (à l’étranger) (2000) Jeana-Philippe’a Toussainta, L’Africain (2004) Jeana-Marie Gustave’a Le Clézio i Le photographe (2006) Marca Pirleta, a w szczególności sposób funkcjonowania fotografii w strukturze dzieła literackiego. Toussaint, Le Clézio i Pirlet odbywają podróż fizyczną i mentalną w celu odnalezienia swoich korzeni i ponownego ukonstytuowania własnej tożsamości. W ten sposób tworzą swoje osobiste mapy, które autorka artykułu analizuje posługując się teorią miejsca (lieu) i nie-miejsca (non-lieu) Marca Augégo.
EN
The article analyses three different photo-texts of francophone writers: Jean-Philippe Toussaint’s Autoportrait (à l’étranger) (2000), Jean-Marie Gustave Le Clézio’s L’Africain (2004), Marc Pirlet’s Le Photographe (2006) taking into account the degree of the presence of photography in their structure. Those three writers accomplish both mental and physical travel in purpose to find their origins and to rebuild their identity. The paper analyses the authors’ approach towards the space from the perspective of Marc Augé’s theory (lieu and non-lieu).
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.