Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Content of phenolic acids in edible parts of some Alliums species grown for the green bunching

100%

Mysiak B. , Tendaj M.

|

nr 4

EN

Studies carried out in 2003–2005 included determinations of free phenolic acids content in edible parts (shoots, pseudostem) of onion, shallot, and Welsh onion grown for green bunching in the field and forced in the greenhouse. Plants for phenolic acids contents analyses were achieved from setting the small bulbs (common onion, shallot) or annual plants from the seedling setting in the case of Welsh onion. In the field cultivation, plants were grown under short-term covers made of perforated PE film and non-woven PP, while forcing was realized in heated and unheated greenhouse. Free phenolic acids contents were determined after plant harvest, when plants reached the size useful for trading in bunches. Phenolic acids contents were determined in shoots and pseudostem by means of spectrometric Arnova method with recalculation onto caffeic acid. Performed study revealed that shoots contained significantly more free phenolic acids as compared to the pseudostem. Referring to the field cultivation, the component concentration in shoots was 0.23 mg·100 g⁻¹ FW, whereas due to forcing 0.135 mg·100 g⁻¹ FW, on average. Contents of phenolic acids at pseudostems of studied plants from the field cultivation were 0.05 mg·100 g⁻¹ FW, while at forced plants 0.04 mg·100 g⁻¹ FW. No significant differences related to the level of phenolic acids between common onion and shallot were found, both in shoots and pseudostem. However, shoots of Welsh onion contained significantly less phenolic acids, regardless the cultivation place and cover application. The accelerated field cultivation resulted in shoots of Welsh onion was 0.19 mg·100 g⁻¹ FW phenolic acids in FW, whereas the greenhouse forcing 0.11 mg·100 g⁻¹ FW. Regardless the species, forced plants contained considerably less phenolic acids (namely in shoots) as compared to plants grown in the field.

PL

Badania przeprowadzone w latach 2003–2005 obejmowały ocenę zawartości wolnych kwasów fenolowych w częściach jadalnych (szczypior, łodyga rzekoma) cebuli zwyczajnej, szalotki i siedmiolatki, które uprawiano na zbiór pęczkowy, w polu i z pędzenia w szklarni. Rośliny do analiz na zawartość kwasów fenolowych uzyskano z sadzenia dymki (cebula, szalotka), a w przypadku siedmiolatki były to roczne rośliny z sadzenia rozsady. W uprawie polowej rośliny uprawiano z zastosowaniem krótkotrwałych osłon z folii perforowanej i włókniny. Natomiast pędzenie przeprowadzono w szklarni ogrzewanej i nieogrzewanej. Zawartość wolnych kwasów fenolowych oznaczono po zbiorze roślin, które osiągnęły wielkość przydatną do sprzedaży w pęczkach. Zawartość kwasów fenolowych oznaczono w szczypiorze i łodydze rzekomej metodą spektrofotometryczną Arnova w przeliczeniu na kwas kawowy. Z przeprowadzonych badań wynika, że u badanych gatunków szczypior zawiera istotnie więcej wolnych kwasów fenolowych w porównaniu z łodygą rzekomą. Z uprawy polowej zawartość tego składnika w szczypiorze wynosiła średnio 0,23 mg·100 g⁻¹·św.m., a z pędzenia 0,135 mg·100 g⁻¹·św.m. Natomiast w łodydze rzekomej zawartość kwasów fenolowych u badanych roślin z uprawy w polu wynosiła średnio 0,05 mg·100 g⁻¹·św.m., a z pędzenia 0,04 mg·100 g⁻¹·św.m. Nie stwierdzono istotnych różnic w poziomie zawartości kwasów fenolowych między cebulą zwyczajną i szalotką, co odnosiło się zarówno do szczypioru, jak i łodygi rzekomej. Natomiast szczypior siedmiolatki zawierał istotnie mniej kwasów fenolowych, niezależnie od miejsca uprawy i stosowania osłon. Z przyspieszonej uprawy polowej zawartość kwasów fenolowych w szczypiorze siedmiolatki wynosiła średnio 0,19 mg·100 g⁻¹·św.m., a z pędzenia w szklarni 0,11 mg·100 g⁻¹·św.m. Niezależnie od gatunku rośliny z pędzenia w szklarni zawierały zdecydowanie mniej kwasów fenolowych (zwłaszcza w szczypiorze) w porównaniu z roślinami z uprawy w polu.

2

Evaluation of phenolic acid content in Silphium perfoliatum L. leaves, inflorescences and rhizomes

80%

Kowalski R. , Wolski T.

|

nr 1

3

The content of phenolic acids in white and colour seeds of the Phaseolus sp. cultivars

80%

Labuda H. , Paplinski R.

|

nr 3

EN

Chemical analyses aiming the examination of free phenolic acids content (re-count to the caffeic acid) in the seeds of 12 bean cultivars of Phaseolus vulgaris L. and Phaseolus coccineus L. were carried out in years 2002-2004 in the Department of Vegetable Crops and Medicinal Plants in Agricultural University, Lublin. The content of phenolic acids in seeds taken from the bean cultivars of white and colour bean seed coat was compared. The content of phenolic acids in seeds, bean seed coat and seed cotyledons was also determined. As a result of the experiment, a significant difference in content of free phenolic acids in the seeds of particular bean cultivars was observed. An average content of phenolic acids (re-count to caffeic acid) was highest in bean seed coat: 0.04% (white seeds) and 0.12% (colour seeds: claret-coloured, navy blue and black). The content of phenolic acids in whole bean seeds was 0.05% (white seeds) and 0.07% (colour seeds), but in cotyledonos 0.03% and 0.09%, on average. Bean seed coat was 8.7-11.4% of the whole mass of seeds, depending on the cultivar. The one seed mass was different for Phaseolus vulgaris L. (mean 0.28-0.65 g) and Phaseolus coccineus L. (mean 1.06-1.77 g).

PL

W latach 2002-2004 w Katedrze Warzywnictwa i Roślin Leczniczych Akademii Rolniczej w Lublinie przeprowadzono analizy chemiczne mające na celu zbadanie zawartości wolnych kwasów fenolowych (w przeliczeniu na kwas kawowy) w nasionach dwunastu odmian fasoli z gatunku fasoli zwykłej i fasoli wielokwiatowej. Porównano zawartość fenolokwasów w nasionach o białej i barwnej łupinie nasiennej. Określono ich zawartość w nasionach, łupinie nasiennej i liścieniach.W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono istotne zróżnicowanie zawartości wolnych kwasów fenolowych w nasionach u poszczególnych odmian fasoli. Średnia zawartość fenolokwasów (w przeliczeniu na kwas kawowy) w łupinie nasiennej była największa i wynosiła 0,04% (nasiona białe) a 0,12% (nasiona barwne: bordowe, granatowe i czarne). Zawartość kwasów fenolowych w całych nasionach fasoli wynosiła średnio 0,05% (nasiona białe) i 0,07% (nasiona barwne), a w liścieniach odpowiednio 0,03% i 0,09%. Udział łupiny nasiennej w masie całych nasion wynosił średnio w zależności od odmiany 8,7-11,4%. Masa 1 nasienia była zróżnicowana i wynosiła średnio 0,28-0,65 g (fasola zwykła) a 1,06- 1,77 g (fasola wielokwiatowa).

4

The qualitative and quantitative analysis of phenolic acids and flavonoids in Cirsium spp.

70%

Nazaruk J. , Szoka L.

|

nr 4

32-37

EN

Simultaneous identification of eight phenolic acids (gallic, protocatechuic, chlorogenic, p-hydroxybenzoic, vanillic, caffeic, p-coumaric and ferulic) and three flavonoid aglycones (Iuteolin, kaempferol and apigenin) in Et20-fractions of inflorescences and leaves of five species of Cirsium genus - C. arvense, C. oleraceum, C. palustre, C. rivulare and C. vulgare was carried out by HPLC method. Phenolic acids and flavonoids were analyzed also in terms of quantity. The contents of phenolic acids, expressed as cafifeic acid, determined by the spectroscopic method with Arnov's reagent, were higher in leaves than in flower heads of all investigated species and amounted from 0.15% in C. vulgare inflorescences to 1.31% in C. palustre leaves. The flavonoid contents, indicated by Christ-Miiller's method ranged from 16 mg • 100g1 per dry source in C. arvense and C. palustre inflorescences to 70 mg • 100g ' in C. oleroceum Leaves.

PL

Metodą HPLC we frakcjach eterowych z kwiatostanów i liści pięciu gatunkach z rodzaju Cirsium - C. arvense, C. oleraceum, C. palustre, C. rivulare i C. vulgare, zidentyfikowano osiem kwasów fenolowych (galusowy, protokatechowy, chlorogenowy, p-hydroksybenzoesowy, kawowy, p-kumarowy i ferulowy) oraz trzy aglikony flawonoidowe (luteolina, kemfer- ol i apigenina). Przeprowadzono także analizę ilościową fenolokwasów i flawonoidów. Fenolokwasy oznaczono metodą spektroskopową z odczynnikiem Arnova. Ich zawartość była wyższa w liściach niż w koszyczkach kwiatowych i wyniosła od 0.15% w kwiatostanach C. vulgare do 1.31% w liściach C. palustre. Zawartość flawonoidów, oznaczona metodą Christa-Miillera, wyniosła od 16 mg na 100 g suchego surowca w koszyczkach C. arvense i C. palustre do 70 mg na 100 g surowca w liściach C. oleraceum.

5

Responses of flavonoids, phenolics, and antioxidant activity in rice seedlings between Japonica and Indica subtypes to chilling stress

51%

Rayee R. , Xuan T. D. , Tran H.-D. , Fakoori N. A. , Khanh T. D. , Dat T. D.

|

tom 77

EN

Chilling is one of the major abiotic stress which limites yield and quality of many crops. The seedlings of rice varieties namely Koshihikari (Japonica subtype) chilling tolerant, and the susceptible NMR2 (Indica subtype) were treated at 25/15 °C and 5/4 °C day/night to determine the growth parameters, phenolic contents, and antioxidant activity. It was found that in all treatments, the growth of MNR2 including root and shoot lengths, and leaf and root weights were inhibited at greater levels than Koshihikari. There were seven phenolic acids identified in leaves of Koshihikari including caffeic acid, vanillin, ferulic acid, sinapic acid, benzoic acid, ellagic acid, and cinamic acid, but only benzoic acid and ellagic acid were found in leaves of MNR2. In contrast, only vanillic acid and ellagic acid were observed in roots of Koshihikari, whilst ellagic acid and cinnamic acid were found in roots of MNR2. It was found that rice reduced amount of phenolic acids but promoted quantity of total phenolic content (TPC) and total flavonoid content (TFC) and level of antioxidant activity in chilling stress, although the level of responses varied between Japonica and Indica subtypes. Tolerant rice possessed greater bound flavonoids, phenolics and phenolic acids, but susceptible rice accumulated greater free TPC and TFC in reduced temperature. Findings of this study highlighted that phenolic constituents in bound forms of phenols, polyphenols, and flavonoids may play an active role in rice plants than phenolic acids under chilling stress but need further elaboration.