Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 13

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  phenanthrene
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
The aim was to isolate and characterise bacteria that can be used to degrade phenanthrene and anthracene. Bacteria were isolated by enrichment of contaminated soil in mineral medium. Growth profiles were assessed by colony forming units (CFU). Electron microscopy and 16S rRNA gene sequencing were employed to characterise these bacteria. Growth profiles were quantified by analysing the culture doubling time, and both the quantification of utilisation of aromatic compounds and the detection of phenanthrane metabolites were carried out by gas chromatography and mass-spectrometry. Two co-cultures of phenanthrene- and anthracene-biodegrading bacteria (PHEN-Cult and ANT-Cult, respectively) were isolated and characterised. The two co-cultures grew rapidly, reaching maximum counts of 1010 CFU/mL, within 2–10 days. The doubling time (dt) fell between 0.5–1.5 day (at PHEN and ANT concentrations of 1–100 ppm), making them among the most active PAH degrading microorganisms described so far. PHEN-Cult consists of two strains, Pseudomonas citronellolis, PHC3Z1A, and Stenotrophomonas maltophilia, JPHC3Z2B, while ANT-Cult is made of Ralstonia pickettii, JANC1A and Thermomonas haemolytica, JANC2B. Both co-cultures were more active at pH 7, 0–4% NaCl, and 37–40°C. They were also able to utilise naphthalene, salicylic acid and catechol. Starting with 100 ppm, within 15 days, 50–75% of PHEN and ANT were degraded, and the following were the PHEN metabolites that were identified: 3-naphthyl-allyl alcohol, phthalic acid ethyl diester, 2-hydroxybenzalpyruvic acid-methyl ester. These bacteria are appropriate for the removal of PHEN and ANT in contaminated environments, thus further studies are warranted to establish their ability to remove these PAHs in pilot and large scale.
EN
The aim of our study was to investigate the effect of Triton X-100 on the biodegradation efficiency of hexadecane and phenanthrene carried out by two bacterial consortia. It was established that the tested consortia were not able to directly uptake compounds closed in micelles. It was observed that in micellar systems the nonionic synthetic surfactant was preferentially degraded (the degradation efficiency of Triton X-100 after 21 days was 70% of the initial concentration - 500 mg/l), followed by a lesser decomposition of hydrocarbon released from the micelles (30% for hexadecane and 20% for phenanthrene). However, when hydrocarbons were used as the sole carbon source, 70% of hexadecane and 30% of phenanthrene were degraded. The degradation of the surfactant did not contribute to notable shifts in bacterial community dynamics, as determined by Real-Time PCR. The obtained results suggest that if surfactant-supplementation is to be used as an integral part of a bioremediation process, then possible bioavailability decrease due to entrapment of the contaminant into surfactant micelles should also be taken into consideration, as this phenomenon may have a negative impact on the biodegradation efficiency. Surfactant-induced mobilization of otherwise recalcitrant hydrocarbons may contribute to the spreading of contaminants in the environment and prevent their biodegradation.
EN
The concentrations of polycyclic aromatic hydrocarbons (PAHs) were examined in African Giant Snail samples collected from five snail farms in Etche Local Government Area, Port Harcourt, Rivers State, Nigeria. With the view to providing information on the health risks to humans from the consumption of these foods. The concentrations of PAHs were measured by means of Gas Chromatography Mass Spectrophotometer (GC-MS). The results obtained from the analysis showed that the concentrations of 16 PAHs in the snails ranged from 0.04 to 4.148 mg/kg. The dominant PAHs compounds in the snail species were 3-, 5- and 7- rings PAHs which are phenanthrene, benzo(b)fluoranthrene and indeno(1,2,3-cd)pyrene which suggests worrisome pollution levels of the soil and environment of Port Harcourt Nigeria. The findings of this study thus point to the need for improved caution in the consumption of snails harvested from the study area. It is expected that this will help to improve public health awareness and practice.
EN
The mutagenicity of two, newly synthesized amino-derivatives of cyclopenta[c]phenanthrene (CP[c]Ph) was investigated in the Ames test using TA98 and TA100 histidine dependent Salmonella typhimurium strains. Neither of the examined compounds showed mutagenic activity without metabolic activation. The incorporation of an activation system caused high mutagenicity of CP[c]Ph derivatives in both S. typhimurium strains. The results are compared with the previous data on the mutagenic activity of unsubstituted CP[c]Ph and possible mechanisms of activation are discussed.
EN
The objective of the study was to evaluate the influence of phenanthrene on tomato seedlings in soils with different physical-chemical properties. The effects were studied under laboratory conditions. Seven soil materials, originated from ploughing layer of soils were applied. Soil materials were artificially contaminated with phenanthrene at the levels of 50, 100, 500 and 1000 mg kg-' of soil dry matter. The phenanthrene-induced effects were assessed on the base of the measurement of the fresh weight of tomato seedlings after 14 days from the seeds sowing. Results were expressed in relative units as compared with the plants growing on unpolluted, control soils. Statistical methods (ANOVA, multifactor regression and correlation analysis) indicated statistically significant influence of contamination levels and soil properties. The contents of soil organic carbon, extractable acidity and colloidal clay were the most important factors influencing tomato growth. Applied regression models explained over 90% of the variability of results obtained in the range of phenanthrene concentrations of 100-1000 mg - kg-'.
PL
Celem pracy była ocena oddziaływania fenantrenu na siewki pomidora w glebach o zróżnicowanych właściwościach fizykochemicznych. Badania prowadzono w warunkach laboratoryjnych. Do badań zastosowano materiał glebowy pochodzący z warstwy ornej siedmiu gleb, który sztucznie zanieczyszczono fenantrenem w ilości odpowiadającej 50, 100, 500 i 1000 mg związku na kilogram suchej masy gleby. Oddziaływanie fenantrenu oceniano na podstawie pomiarów świeżej masy siewek po upływie 14 dni od siewu nasion - wyniki wyrażano w jednostkach względnych w stosunku do siewek rosnących na glebach kontrolnych. Metody analizy statystycznej (wieloczynnikowa i jednoczynnikowa analiza wariancji, regresja wielokrotna, analiza korelacji), wykazały istotny wpływ poziomu zanieczyszczenia i właściwości gleby na hamowanie wzrostu badanych roślin. Zaobserwowane efekty zależały od takich właściwości gleb, jak: zawartość węgla organicznego, kwasowość hydrolityczna oraz zawartość iłu koloidalnego. Zastosowane modele regresji pozwalały opisać ponad 90% zmienności wyników uzyskanych w zakresie zawartości fenantrenu 100-1000 mg o kg-'.
EN
The objective of the study was to evaluate the possibility of application of nitrification potential as an indicator of the ecotoxicity of PAHs to soil microorganisms in freshly contaminated soils. The effects of two model PAHs compounds phenanthrene and pyrene were studied under laboratory conditions (incubation of soils for 7 days at 20 š 2 st C). Eight soil tnaterials originated trom ploughing layer (0-20 cm) of soils not exposed to direct PAH sources were applied. Soil materials were spiked with phenanthrene or pyrene at the levels of 1, 10, 100 and 500 mg o kg-1. Contamination of soils with PAHs inhibited the actiyity of nitrifying bacteria, which appeared to be a sensitive indicator of the presence of PAHs. The effect of hydrocarbons was related to the soil characteristic and compound properties; the strongest inhibition corresponded to light soils with Iow organic matter content and Iow biological activity contaminated with phenanthrene, characterized by high water solubility and bioavailability. The high acidity of soils created additional stress to nitrifying bacteria and mus increased their susceptibility to the effect of contaminants such as PAHs.
PL
Celem pracy była ocena możliwości zastosowania potencjału nitryfikacji jako wskaźnika ekotoksyczności WWA w stosunku do mikroorganizmów glebowych w glebach świeżo zanieczyszczonych. Oddziaływanie dwóch modelowych związków z grupy WWA (fenantrenu i pirenu) badano w warunkach laboratoryjnych (inkubacja gleb przez 7 dni w temperaturze 20 + 2°C). Do badań zastosowano materiał glebowy pochodzący z warstwy ornej (0-20 cm) ośmiu gleb, z terenów użytkowanych rolniczo oddalonych od źródeł emisji WWA. Materiał glebowy sztucznie zanieczyszczano fenantrenem lub pirenem w ilości 1, 10, 100 i 500 mg o kg-1 gleby. Zanieczyszczenie gleb WWA spowodowało zahamowanie aktywności bakterii nitryflkacyjnych, które wydają się być czułym wskaźnikiem obecności WWA. Oddziaływanie węglowodorów było uzależnione od właściwości gleb oraz właściwości związków; najsilniejsze hamowanie potencjału nitryfikacji odnotowano w glebach lekkich o małej zawartości substancji organicznej oraz małej aktywności biologicznej zanieczyszczonych fenantrenem (charakteryzującym się dużą rozpuszczalnością w wodzie i biodostępnością). Dodatkowym czynnikiem stresowym dla bakterii nitryflkacyjnych była duża kwasowość gleb, która zwiększała ich wrażliwość na oddziaływanie zanieczyszczeń typu WWA.
EN
Polycyclic aromatic hydrocarbons (PAHs) are widely spread environmental pollutants mainly originating from anthropogenic sources such as fossil fuel combustion, industries, and others. Although a large body of literature exists on the toxicity and carcinogenicity of PAHs, primarily benzo[a]pyrene, toxicity data for phenanthrene deriveratives are very limited. The main aim of the experiment was to investigate if there exists correlation between molecular structure and mutagenic activity of four phenanthrene derivatives: 1 methylphenanthrene, 4 methylphenanthrene, 1 phenylphenanthrene, and 4 phenylphenanthrene. An Ames assay using two strains of histidine dependent Salmonella Typhimurium (TA98 and TA100) was conducted to assess the mutagenic activity of studied compounds both in the presence (+S9) and in the absence (-S9) of an exogenous source of metabolic activation. The compounds were also tested in an in vitro chromosome aberration assay in which V-79 cells were exposed to the phenanthrene derivatives investigated both in the presence and in the absence of metabolic activation. The phenylphenanthrenes showed no mutagenic effect. These compounds occasionally induced significant decrease in the number of revertants in the Ames test. The greatest mutagenic effects were observed for 1 methylphenanthrene after metabolic activation (+S9). In the micronucleus test the greatest mutagenic effect was observed for 4 methylphenanthrene also in the presence of metabolic activation system. The results obtained are comparable to those reported earlier for the methylphenanthrenes.
EN
The effects of soil contamination with phenanthrene (Phen) on soil microorganisms were evaluated in the laboratory experiment. Seven different soils artificially contaminated with phenanthrene at the levels 1, 10, 100 and 500 mg per kg of dry soil were applied in the studies. The soil samples were moisten to 55% of full water capacity and incubated at the temperature 20 ± 2°C in darkness. Dehydrogenase activity (DHA) was determined after O, 7 and 15 days. Analysis of variance showed that reaction of soil microorganisms to the presence of phenanthrene was related to soil properties, level of soil contamination with this compound and time of exposure. The strongest inhibition of DHA was observed in soils with Corg content 15.4--16.8 g. kg-1 at the level of 500 mg phenanthrene per kg of soil after 15 days of experiment. EC20 values calculated on the basis of the linear regression model were within the limit of 334--500 mg Phen . kg-1 (highest applied concentration).
PL
Badano wpływ zanieczyszczenia gleb fenantrenem na aktywność mikroorganizmów glebowych, którą określono na podstawie pomiaru aktywności dehydrogenaz. W badaniach laboratoryjnych wykorzystano materiał glebowy pochodzący z siedmiu gleb o zróżnicowanych właściwościach fizykochemicznych. Materiał glebowy pobrano z warstwy 0-20 cm, z terenów użytkowanych rolniczo oddalonych od źródeł emisji WW A. Próbki gleb sztucznie zanieczyszczano, dodając fenantren w ilości 1, 10, 100 i 500 mg · kg-1 gleby, następnie uwilgotniano do poziomu 55% pełnej pojemności wodnej i inkubowano w ciemności w temperaturze 20 ± 2°C. Oznaczenia aktywności dehydrogenaz (DHA) badanych gleb wykonywano po 0, 7 i 15 dniach. Analiza wariancji wykazała, że reakcja mikroorganizmów glebowych na obecność fenantrenu zależy w sposób znaczny zarówno od właściwości gleb i poziomu ich zanieczyszczenia, jak również od czasu oddziaływania fenantrenu. Najsilniejsze hamowanie aktywności DHA stwierdzono w glebach o składzie granulometrycznym gliny lekkiej i zawartości Corg w zakresie 15.4-16.8 g · kg-1 po 15 dniach przy poziomie zanieczyszczenia 500 mg · kg-1 gleby. Wyznaczone wartości EC20 mieściły się w granicach 334-500 mg Phen · kg-1.
PL
W pracy dokonano weryfikacji wpływu tzw. bezpiecznych stężeń wybranych WWA (naftalen, fenantren, antracen i piren) - obliczonych na podstawie jednogatunkowych testów toksykologicznych - na biocenozę w modelowym, laboratoryjnym ekosystemie wodnym typu mikrokosm. Ocenę zmian strukturalnych i funkcjonalnych w ekosystemie wodnym przeprowadzono na podstawie analizy ilościowej i jakościowej fito- i zooplanktonu, osadu dennego, wzrostu roślin naczyniowych, oznaczeń enzymatycznych, mikrobiologicznych i wskaźników fizyczno-chemicznych. W końcowym czasie trwania badań zaobserwowano rozwój glonów, głównie zielenic Scenedesmus quadricauda i Selenastrum capricornutum, a w niektórych próbkach także Chlorella vulgaris. W warunkach doświadczeń licznie rozwijały się Heterocypris inconguretus i Brachionus calyciflorus. Nie zaobserwowano wystąpienia skutku śmiertelnego u ryb Lebistes reticulatus. Analiza mikroskopowa osadu dennego wykazała obecność licznych pierwotniaków zarówno w próbkach kontrolnych, jak i z dodatkiem WWA. Aktywność enzymatyczna osadu dennego charakteryzowała się fluktuacjami, zależnie od dopływu substratów pokarmowych pochodzących z obumierania organizmów. Na podstawie badań mikrobiologicznych stwierdzono, że liczebność bakterii w wodzie zmniejszyła się o rząd wielkości we wszystkich próbkach badanych i kontrolnych w czasie 14÷42 d, w porównaniu z ich liczbą stwierdzoną w czasie pierwszych 7 d doświadczeń. Liczebność grzybów na ogół ulegała znacznemu zmniejszeniu w czasie eksperymentu. Reasumując wyniki badań uzyskane w 42-dobowym eksperymencie przeprowadzonym w modelowym ekosystemie wodnym należy stwierdzić, że wyznaczone na podstawie jednogatunkowych testów toksykologicznych bezpieczne stężenia badanych WWA nie wpłynęły negatywnie na strukturę i funkcjonowanie biocenozy wodnej.
EN
The effects of the so-called safety concentrations on the aquatic biocoenosis in a model laboratory microcosm ecosystem were verified for the following PAHs of choice: naphthalene, phenanthrene, anthracene and pyrene. The safety concentrations were calculated using the results of laboratory single species toxicity tests. Structural and functional changes in the aquatic ecosystem were assessed by quantitative and qualitative analysis of the phyto- and zooplankton, bottom sediment, vascular plant growth, enzymatic reactions, as well as microbiological and physicochemical parameters. During the final period of the experiments algae growth was observed, primarily of the chlorophyta Scenedesmus quadricauda and Selenastrum capricornutum, and in some samples also Chlorella vulgaris. The experimental conditions applied favored a high growth of Heterocypris inconguretus and Brachionus calyciflorus. No PAH-influenced deaths were found to occur in the fish species Lebistes reticulatus. Microscopic examinations of the bottom sediment have revealed the presence of numerous protozoa both in the controls and in the PAH containing samples. Enzymatic activity of the bottom sediment fluctuated in the course of the experiments, according to the inflow of the food substrate coming from the atrophy of the organisms. Microbiological examinations make it clear that between the 14th and 42nd day of the test the number of bacteria in the water decreased by an order of magnitude in all the samples as compared to the number determined within the first 7 days. Summing up, the results obtained from a 42-day experiment conducted in a model aquatic ecosystem have demonstrated that the safety concentrations of the PAHs chosen, which were established in the course of single species toxicity tests, exert no adverse effect either on the structure or on the functionality of the aquatic biocoenosis.
EN
The effects of soil contamination with phenanthrene (Phen) on soil microorganisms were evaluated in the laboratory experiment. Seven different soils artificially contaminated willi phenanthrene at the levls l, 10, 100 and 500 mg per kg of dry soil were applied. The soil samples were moisten to 55% of full water capacity and incubated at the temperature 20 + -2°C in darkness. Dehydrogenase activity (DHA) was determined after 0,7 and 15 days. Analysis of variance showed that reaction of soil microorganisms to the presence of phenanthrene was related to soil properties, level of soil contamination with this compound and time of exposure. The strongest inhibition of DHA was observed in soils with Corg content 15.4-16.8 g . kg-1 at the level of 500 mg phenanthrene per kg of soil after 15 days of experiment. EC20 values calculated on the basis of the linear regression model were within the limit of 334-500 mg Phen . kg-1 (highest applied concentration).
PL
Badano wpływ zanieczyszczenia gleb fenantrenem na aktywność mikroorganizmów glebowych, którą określono na podstawie pomiaru aktywności dehydrogenaz. W badaniach laboratoryjnych wykorzystano materiał glebowy pochodzący z siedmiu gleb o zróżnicowanych właściwościach fizykochemicznych. Materiał glebowy pobrano z warstwy 0-20 cm, z terenów użytkowanych rolniczo oddalonych od źródeł emisji WWA. Próbki gleb sztucznie zanieczyszczano, dodając fenantren w ilości l, 10, 100 i 500 mg. kg-l gleby, następnie uwilgotniano do poziomu 55 % pełnej pojemności wodnej i inkubowano w ciemności w temperaturze 20+-2°C. Oznaczenia aktywności dehydrogenaz (DRA) badanych gleb wykonywano po 0,7 i 15 dniach. Analiza wariancji wykazała, że reakcja mikroorganizmów glebowych na obecność fenantrenu zależy w sposób znaczący zarówno od właściwości gleb i poziomu ich zanieczyszczenia, jak również od czasu oddziaływania fenantrenu. Najsilniejsze hamowanie aktywności DHA stwierdzono w glebach o składzie granulometrycmym gliny lekkiej i zawartości Corg w zakresie 15.4-16.8 g kg-l po 15 dniach przy poziomie zanieczyszczenia 500.mg kg-1 gleby. Wyznaczone wartości EC20 mieściły się w granicach 334-500 mg Phen . kg-l.
EN
Urease activity was determined in soil contaminated with four polycyclic aromatic hydrocarbons (PAHs): naphthalene, phenanthrene, anthracene, and pyrene in the amount of 0, 1,000, 2,000, and 4,000 mg·kg⁻¹ DM soil. Organic materials – cellulose, sucrose, and compost – were applied to the samples in the amount of 0 and 9 g·kg⁻¹ DM soil. The experiment was carried out in a laboratory, and soil samples consisted of loamy sand. Soil resistance (RS) and soil resilience (RL) were determined. Soil contamination with PAHs had an adverse effect on urease activity, and naphthalene had the most inhibitory impact on the studied enzyme. Urease activity was significantly determined by the dose of PAH, soil incubation time, and the type of organic material. Soil resistance to PAHs decreased with an increase in contamination levels. The addition of sucrose, cellulose, and compost increased soil's resistance to the toxic effects of naphthalene and phenanthrene. Soil resilience values indicate that polycyclic aromatic hydrocarbons cause long-term impairment of urease activity.
EN
Degradation of polycyclic aromatic hydrocarbons (PAH) such as phenanthrene, anthracene, fluoran-thene, pyrene, benzo[a]anthracene, chryzene, benzo[b]fluoranthene, benzo[e]pyrene, benzo[k]fluoranthene and benzo[a]pyrene) in the surface layer (5 cm) of soil polluted with aircraft fuel in an amount of 10 ml/kg was analyzed. The direct influence of solubility in water on the degree of its loss was proven. The clear influence of the soil type – directly related, among other things, to organic matter content and contribution of alluvial fraction – on the decomposition of 5-ring PAHs. Half-lives ranged from 152 to 313 for 3-ring PAHs and from 117 to 492 for 4- and 5-ring PAHs.
13
Content available Stability of selected PAHs in sewage sludge
51%
EN
The aim of the investigations was to estimate the half-life of selected PAHs in sewage sludge. Five hydrocarbons selected from 16 PAHs- EPA were chosen. In this study, the quantity changes in the concentration 3- and 4-ring of PAHs in sewage sludges were investigated. Sewage sludges were stored under aerobic conditions for 12 weeks. At the same time the sewage sludges with the added sodium azide, in order to deactivate the microorganisms (abiotic samples), were also stored. Gas chromatography-mass spectrometry was used to qualify and quantify PAHs in 2-week intervals. Sewage sludges were taken from a municipal wastewater treatment plant. Under experimental conditions the half-lives of individual compounds were diversed. In biotic samples half life of hydrocarbons was in the range of 19 to 368 days. Half-life of PAHs in abiotic sewage sludges was in the range of 31 to 2961 days. The most persistent were phenanthrene.
PL
Celem badań była ocena trwałości WWA w warunkach składowania poprzez wyznaczenie czasu połowicznego rozpadu. Określono zmiany ilościowe WWA w osadach przechowywanych w warunkach tlenowych przez 12 tygodni. W tych samych warunkach pozostawały także osady, w których zahamowano aktywność mikroorganizmów poprzez dodatek azydku sodu. Ilościową analizę WWA prowadzono z wykorzystaniem zestawu GC-MS w odstępach 2-tygodniowych równolegle w osadach biotycznych i abiotycznych. Oznaczano pięć WWA (fluoren, fenentren, antracen, fluoranten, piren), które znajdują się wśród 16 związków podanych na liście EPA. Osady pobrano dwukrotnie z oczyszczalni ścieków komunalnych, które w praktyce kierowane są na składowisko. Zawartość początkowa WWA w osadach była na poziomie 346μg/kg.s.m. W warunkach prowadzonego eksperymentu czas połowicznego rozkładu był zróżnicowany dla poszczególnych związków. W osadach aktywnych biologicznie czas połowicznego rozpadu badanych węglowodorów był w granicach od 19 do 368 dób. Czas połowicznego rozpadu wyznaczony dla WWA w osadach nieaktywnych biologicznie pozostawał w zakresie od 31 do 2961 dób.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.