Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

2 2014

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: pervasive developmental disorders

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Zespół Aspergera u osób dorosłych – zbieżność z innymi zaburzeniami, zaburzenia współwystępujące i problemy towarzyszące

100%

Sławińska A.

2014

tom 14

nr 4

304-307

Asperger’s disorder (Asperger’s syndrome) falls under the category of pervasive developmental disorders in DSM-IV and ICD-10. Not completely defined diagnostic criteria are the topic of discussion between investigators and clinicians. The new classification system – DSM-5 – eliminates Asperger’s disorder, the broad term – autism spectrum disorder appears. Common symptoms of Asperger’s syndrome include: verbal and nonverbal communication difficulties, egocentricity, problems with social skills, repetitive behaviors, limited range of interests, coordination problems. The manifestation of Asperger’s syndrome alters across life. Symptoms become more visible around the time of adolescence, when social demands increase. The awareness of being unusual leads to increasing withdrawal. It is difficult to make a proper diagnosis, especially in adult patients. Lots of adult psychiatric patients presenting major diagnostic difficulty actually have Asperger’s syndrome, which was previously undiagnosed. Asperger’s disorder can be misdiagnosed with personality disorders or schizophrenia. Moreover, many conditions may be comorbid to Asperger’s disorder (e.g. obsessive compulsive disorder, affective disorders, schizophrenia, eating disorders). Aggression, addictions, suicide attempts and ideation may also overshadow symptoms of Asperger’s syndrome. In conclusion, there are many comorbid disorders and associated problems, which can contribute towards obscuring the underlying Asperger’s syndrome in adult patients.

W klasyfikacjach ICD-10 i DSM-IV zespół Aspergera należy do kategorii całościowych zaburzeń rozwoju. Nie w pełni zdefiniowane kryteria diagnostyczne są przedmiotem dyskusji badaczy i klinicystów. W nowym systemie klasyfikacji – DSM-5 – zespół Aspergera nie występuje, pojawiła się za to szeroka jednostka „spektrum zaburzeń autystycznych”. Do najpowszechniejszych objawów zespołu Aspergera zalicza się: zaburzenia komunikacji werbalnej i niewerbalnej, egocentryzm, upośledzenie umiejętności społecznych, stereotypowość zachowań, zawężenie zainteresowań, problemy z koordynacją. Manifestacja symptomów zmienia się w ciągu życia – z powodu wzrastających wymagań społecznych objawy stają się wyraźniejsze w okresie dorastania. Świadomość bycia innym prowadzi do pogłębiającego się wycofania. Postawienie właściwej diagnozy jest szczególnie trudne u osób dorosłych. Wielu pacjentów psychiatrycznych, w których przypadku istnieją duże trudności z ustaleniem rozpoznania, cierpi na – wcześniej niezdiagnozowany – zespół Aspergera. Jego objawy bywają błędnie rozpoznawane jako symptomy zaburzeń osobowości czy schizofrenii. Co więcej, wiele zaburzeń może współwystępować z zespołem Aspergera (np. zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne, zaburzenia afektywne, schizofrenia, zaburzenia odżywiania). Agresja, uzależnienia, myśli i tendencje samobójcze także mogą zaciemniać jego objawy. Podsumowując: istnieje wiele zaburzeń współwystępujących i problemów towarzyszących, które utrudniają rozpoznanie omawianego zespołu u dorosłych.

O potrzebie różnicowania osób z autyzmem i wpływie typologii autyzmu na terapię logopedyczną

67%

Lipski W.

2014-2015

tom 43-44

347-365

Postawienie właściwej diagnozy zaburzeń ze spektrum autyzmu jest zawsze dużym wyzwaniem dla logopedy i całego zespołu diagnostycznego. Jest to kluczowy moment w procesie terapii. Współczesne medyczne narzędzia diagnostyczne (ICD, DSM) określają jedynie, czy osoba badana ma całościowe zaburzenie rozwojowe czy nie. Z perspektywy logopedy-praktyka jest to diagnoza niewystarczająca, ponieważ kryteria medyczne, które są podstawą diagnozy, mówią bardzo niewiele na temat poziomu funkcjonowania dziecka. Kolejną kwestią jest duża heterogeniczność grupy osób z tym zaburzeniem, w związku z czym powstała potrzeba wydzielenia podtypów w obrębie tej populacji. Autor artykułu przywołuje dwie klasyfikacje autyzmu: pierwszą wg L.Wing, a drugą wg O.S. Nikolskiej. Przedstawione w pracy klasyfikacje stały się punktem wyjścia do opracowania bardziej wyprofilowanej interwencji logopedycznej. Model terapii, który autor prezentuje, oparty jest na Stosowanej Analizie Zachowania.

It is always a great challenge for a speech therapist and the whole diagnostic team to make a proper diagnosis. This is the key moment of the therapy process. Modern medical diagnostic tools (ICD, DSM) can only show whether the examined person has a pervasive developmental disorder, or not. From the speech therapist - practitioner perspective, this kind of diagnosis is insufficient, because the medical criteria which are the basis of the diagnosis, say very little of the child’s functioning level. A huge heterogeneity among persons with this disorder is another issue. This triggered the need for dividing subcategories among this population. The author of the article quotes two classification of autism: first according to L. Wing, second according to O.S. Nikolska. Classifications presented in this work became a starting point to create a more profiled speech therapy intervention. Therapy model presented by the author is based on Applied Behavior Analysis.