Jednym z elementów resocjalizacyjnej procedury penitencjarnej jest utrzymywanie więzi społecznej z rodzinami skazanych. Więź rodzinna skazanych, utrzymywana na określonym poziomie, stanowi podstawę dla readaptacji społecznej, procesu zabezpieczającego skazanych zwolnionych z zakładu karnego w trybie warunkowym lub na koniec kary, przed powrotem do przestępstwa. Utrzymywanie poprawnej więzi społecznej skazanych z ich rodzinami ma istotne znaczenie dla poprawnego przebiegu procesu resocjalizacji penitencjarnej i jej końcowego efektu. Więź społeczną skazanych można sklasyfikować w zależności od długości kary pozbawienia wolności oraz w zależności od jej rodzaju. W przypadku braku więzi rodzinnej (np. gdy skazany odbywa karę za przestępstwo przeciwko rodzinie) nie ma możliwości wykorzystywania jej w procesie resocjalizacji. Słabą więź rodzinną można rekonstruować, traktując ją jako jeden z istotnych celów tego procesu. Silną więź rodzinną można i należy wykorzystywać do wspierania i wzmacniania tego procesu. Więź rodzinna nieco inaczej odczuwana jest przez kobiety (kwestia troski o dzieci, obawa przed porzuceniem przez partnerów życiowych itp.) i inaczej przez mężczyzn. Jednak w odniesieniu do obu kategorii skazanych odgrywa istotną rolę w procesie ich resocjalizacji i readaptacji społecznej, zapobiega stygmatyzacji. Zalecany sposób wykorzystania w pracy penitencjarnej dobrej więzi rodzinnej bądź odbudowania więzi słabej, był stosowany ze skutkiem pozytywnym przez 20 miesięcy w doświadczalnym systemie resocjalizacyjnym skonstruowanym przez autora, zorganizowanym i realizowanym w zakładzie karnym w Gdańsku-Przeróbce do chwili wprowadzenia w Polsce stanu wojennego w 1981 r. Bardzo pozytywnie ocenił go J. Rejman w swojej książce pt. Zmiana w polskim systemie penitencjarnym – ograniczenia i możliwości, wydanej w 2013 r. System obejmował cały zakład karny i był, jak zaznaczono, skuteczny zarówno resocjalizacyjnie, jak i readaptacyjnie.
EN
One of the elements of penal social rehabilitation procedure is maintaining social ties with criminal’s families. The family bonds of criminal, maintained at an appropriate level, provide the basis for social re-processing, and for safeguarding criminals, freed conditionally or at the end of their sentences, from reoffending. Maintaining proper social ties between inmates and their families is essential for the proper process of penal reintegration and its end effect. The social bonds of prisoners can be classified according to the length of the sentence and depend on the type of sentence. If there is no family relationship (e.g. when someone is serving a sentence for an offense against their family) it is not possible to use it in the social rehabilitation process. Weak familial bonds can be reconstructed and treated as one of the process’s important objectives. A strong familial bond can and should be used to support and strengthen that process. The family bond is felt somewhat differently by women (the issue is concern for children, fear of abandonment by life partners, etc.) than by men. However, with regard to both categories of convicts, it plays an important role in the process of their rehabilitation and social re-adjustment, and helps prevent stigma. The recommended way of using good family relationships and rebuilding poor ties in penal work was applied with a positive effect for 20 months in a measured social rehabilitation experiment devised by the author, organised and implemented in a prison in Gdańsk –Przeróbka until the introduction of martial law in Poland in 1981. It was very positively evaluated by J. Rejman in his book entitled Change in the Polish penitentiary system – constraints and opportunities, published in 2013. The system operated throughout the entire prison facility and, as noted, was effective both in resocialisation and rehabilitation.
One of the elements of penal social rehabilitation procedure is maintaining social ties with criminal’s families. The family bonds of criminal, maintained at an appropriate level, provide the basis for social re-processing, and for safeguarding criminals, freed conditionally or at the end of their sentences, from reoffending. Maintaining proper social ties between inmates and their families is essential for the proper process of penal reintegration and its end effect. The social bonds of prisoners can be classified according to the length of the sentence and depend on the type of sentence. If there is no family relationship (e.g. when someone is serving a sentence for an offense against their family) it is not possible to use it in the social rehabilitation process. Weak familial bonds can be reconstructed and treated as one of the process’s important objectives. A strong familial bond can and should be used to support and strengthen that process. The family bond is felt somewhat differently by women (the issue is concern for children, fear of abandonment by life partners, etc.) than by men. However, with regard to both categories of convicts, it plays an important role in the process of their rehabilitation and social re-adjustment, and helps prevent stigma. The recommended way of using good family relationships and rebuilding poor ties in penal work was applied with a positive effect for 20 months in a measured social rehabilitation experiment devised by the author, organised and implemented in a prison in Gdańsk –Przeróbka until the introduction of martial law in Poland in 1981. It was very positively evaluated by J. Rejman in his book entitled Change in the Polish penitentiary system – constraints and opportunities, published in 2013. The system operated throughout the entire prison facility and, as noted, was effective both in resocialisation and rehabilitation.
PL
Jednym z elementów resocjalizacyjnej procedury penitencjarnej jest utrzymywanie więzi społecznej z rodzinami skazanych. Więź rodzinna skazanych, utrzymywana na określonym poziomie, stanowi podstawę dla readaptacji społecznej, procesu zabezpieczającego skazanych zwolnionych z zakładu karnego w trybie warunkowym lub na koniec kary, przed powrotem do przestępstwa. Utrzymywanie poprawnej więzi społecznej skazanych z ich rodzinami ma istotne znaczenie dla poprawnego przebiegu procesu resocjalizacji penitencjarnej i jej końcowego efektu. Więź społeczną skazanych można sklasyfikować w zależności od długości kary pozbawienia wolności oraz w zależności od jej rodzaju. W przypadku braku więzi rodzinnej (np. gdy skazany odbywa karę za przestępstwo przeciwko rodzinie) nie ma możliwości wykorzystywania jej w procesie resocjalizacji. Słabą więź rodzinną można rekonstruować, traktując ją jako jeden z istotnych celów tego procesu. Silną więź rodzinną można i należy wykorzystywać do wspierania i wzmacniania tego procesu. Więź rodzinna nieco inaczej odczuwana jest przez kobiety (kwestia troski o dzieci, obawa przed porzuceniem przez partnerów życiowych itp.) i inaczej przez mężczyzn. Jednak w odniesieniu do obu kategorii skazanych odgrywa istotną rolę w procesie ich resocjalizacji i readaptacji społecznej, zapobiega stygmatyzacji. Zalecany sposób wykorzystania w pracy penitencjarnej dobrej więzi rodzinnej bądź odbudowania więzi słabej, był stosowany ze skutkiem pozytywnym przez 20 miesięcy w doświadczalnym systemie resocjalizacyjnym skonstruowanym przez autora, zorganizowanym i realizowanym w zakładzie karnym w Gdańsku-Przeróbce do chwili wprowadzenia w Polsce stanu wojennego w 1981 r. Bardzo pozytywnie ocenił go J. Rejman w swojej książce pt. Zmiana w polskim systemie penitencjarnym – ograniczenia i możliwości, wydanej w 2013 r. System obejmował cały zakład karny i był, jak zaznaczono, skuteczny zarówno resocjalizacyjnie, jak i readaptacyjnie.
The article is devoted to the subject of charity work of men serving prison sentences in the District Inspectorate of Prison Service in Wrocław. The aim is to present the importance of charity work and to show how it can be used in penitentiary influences on the basis of collaboration between prisons and local communities, highlighting its comprehensive impact on convicted persons. The main research problem is the impact of charity work on the attitudes of men serving prison sentences and its influence on satisfying their needs, changing moral values, increasing self-esteem, motivation and commitment.
PL
Artykuł poświęcony jest tematyce pracy charytatywnej mężczyzn odbywających karę pozbawienia wolności na terenie Okręgowego Inspektoratu Służby Więziennej we Wrocławiu. Celem jest przedstawienie znaczenia pracy charytatywnej oraz pokazanie możliwości jej wykorzystania w oddziaływaniach penitencjarnych na podstawie współpracy zakładów karnych ze społecznościami lokalnymi, z wyeksponowaniem jej wszechstronnego oddziaływania na osoby skazane. Głównym problemem badawczym jest oddziaływanie pracy charytatywnej na postawy mężczyzn odbywających karę pozbawienia wolności oraz jej wpływu na zaspokojenie ich potrzeb, zmianę wartości moralnych, podwyższenie samooceny, na motywację i zaangażowanie.
In the current socio-economic situation of the country, it is difficult to provide work for all citizens, and especially those who have fallen in conflict with the law. In terms of social interest, convicted people are placed last in the hierarchy of people needing work. Therefore, it is necessary to remind the significance and place of work in social rehabilitation interactions towards convicted persons. An alternative to the lack of employment in the penitentiary system may be charity work, the importance and value of which is so marginalized in supplementing social rehabilitation interactions. The impact of charity work is multifaceted, because it concerns not only convicted persons, but dependent mainly on the social factor. Society also needs humanization in order to understand the process of social rehabilitation of socially maladjusted people, and above all, should be included in it. The social rehabilitation of convicted persons outside the prison depends first of all on the involvement of the penitentiary institutions themselves in cooperation with the local community.
PL
W obecnej sytuacji społeczno-gospodarczej kraju trudno zapewnić pracę wszystkim obywatelom, a szczególnie tym, którzy popadli w konflikt z prawem. Biorąc pod uwagę społeczne zainteresowanie, skazani są plasowani na końcu w hierarchii osób potrzebujących pracy. Konieczne jest zatem przypomnienie znaczenia i miejsca pracy w oddziaływaniach resocjalizacyjnych wobec osób skazanych. Alternatywą na brak zatrudnienia w więziennictwie może stać się działalność charytatywna, której znaczenie oraz wartość jest marginalizowana w uzupełnianiu oddziaływań resocjalizacyjnych. Oddziaływanie pracy charytatywnej jest wielopłaszczyznowe, ponieważ dotyczy nie tylko osób skazanych, ale uzależnione jest przede wszystkim od czynnika społecznego. Społeczeństwo również potrzebuje humanizacji, aby zrozumieć proces resocjalizacji osób niedostosowanych społecznie, a przede wszystkim powinno się w nią włączyć. Resocjalizacja osób skazanych uzależniona jest w pierwszej kolejności od zaangażowania samych zakładów karnych we współpracę ze środowiskiem lokalnym.
Artykuł poświęcony jest tematyce pracy charytatywnej mężczyzn odbywających karę pozbawienia wolności na terenie Okręgowego Inspektoratu Służby Więziennej we Wrocławiu. Celem jest przedstawienie znaczenia pracy charytatywnej oraz pokazanie możliwości jej wykorzystania w oddziaływaniach penitencjarnych na podstawie współpracy zakładów karnych ze społecznościami lokalnymi, z wyeksponowaniem jej wszechstronnego oddziaływania na osoby skazane. Głównym problemem badawczym jest oddziaływanie pracy charytatywnej na postawy mężczyzn odbywających karę pozbawienia wolności oraz jej wpływu na zaspokojenie ich potrzeb, zmianę wartości moralnych, podwyższenie samooceny, na motywację i zaangażowanie.
EN
The article is devoted to the subject of charity work of men serving prison sentences in the District Inspectorate of Prison Service in Wrocław. The aim is to present the importance of charity work and to show how it can be used in penitentiary influences on the basis of collaboration between prisons and local communities, highlighting its comprehensive impact on convicted persons. The main research problem is the impact of charity work on the attitudes of men serving prison sentences and its influence on satisfying their needs, changing moral values, increasing self-esteem, motivation and commitment.
W obecnej sytuacji społeczno-gospodarczej kraju trudno zapewnić pracę wszystkim obywatelom, a szczególnie tym, którzy popadli w konflikt z prawem. Biorąc pod uwagę społeczne zainteresowanie, skazani są plasowani na końcu w hierarchii osób potrzebujących pracy. Konieczne jest zatem przypomnienie znaczenia i miejsca pracy w oddziaływaniach resocjalizacyjnych wobec osób skazanych. Alternatywą na brak zatrudnienia w więziennictwie może stać się działalność charytatywna, której znaczenie oraz wartość jest marginalizowana w uzupełnianiu oddziaływań resocjalizacyjnych. Oddziaływanie pracy charytatywnej jest wielopłaszczyznowe, ponieważ dotyczy nie tylko osób skazanych, ale uzależnione jest przede wszystkim od czynnika społecznego. Społeczeństwo również potrzebuje humanizacji, aby zrozumieć proces resocjalizacji osób niedostosowanych społecznie, a przede wszystkim powinno się w nią włączyć. Resocjalizacja osób skazanych uzależniona jest w pierwszej kolejności od zaangażowania samych zakładów karnych we współpracę ze środowiskiem lokalnym.
EN
In the current socio-economic situation of the country, it is difficult to provide work for all citizens, and especially those who have fallen in conflict with the law. In terms of social interest, convicted people are placed last in the hierarchy of people needing work. Therefore, it is necessary to remind the significance and place of work in social rehabilitation interactions towards convicted persons. An alternative to the lack of employment in the penitentiary system may be charity work, the importance and value of which is so marginalized in supplementing social rehabilitation interactions. The impact of charity work is multifaceted, because it concerns not only convicted persons, but dependent mainly on the social factor. Society also needs humanization in order to understand the process of social rehabilitation of socially maladjusted people, and above all, should be included in it. The social rehabilitation of convicted persons outside the prison depends first of all on the involvement of the penitentiary institutions themselves in cooperation with the local community.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.