Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Influence of soil compaction and tillage methods on penetration resistance of soil and yields in the crop rotation system

100%

Orzech K. , Wanic M. , Zaluski D. , Stepien A.

|

nr 4

EN

Changes in soil penetration resistance and yields of winter rapeseed, winter wheat and spring barley cultivated in the 3-year rotation system under the influence of soil compaction and four tillage methods were evaluated in a field experiment conducted in 2009-2012. During the stage of full emergence of winter rapeseed, at the depth of 0-10 and 10-20 cm (lots without compaction) after U-2 cultivation (subsoiler 40 cm, disk cultivator, harrowing, cultivating, sowing ploughing 20 cm), the resistance of the soil decreased significantly as compared to the plough cultivation (control lot). At the level of 20-30 cm, after conventional cultivation, significantly lower compaction of the soil was found compared to the other cultivation variants. On the compacted lots, the opposite situation was found. During the full blossom stage, in the lots without compaction, tillage increased the soil compaction significantly within the studied soil levels, compared to the reduced tillage variants. On the other hand, at the depth of 20-30 cm (lots with compaction), regardless of the reduced tillage variant, significantly higher compaction of the soil, as compared to the plough cultivation, was recorded. After rapeseed harvest, at the depth of 10 cm (lots without compaction), after U-2 cultivation, almost 2-fold increase in the value of the analysed characteristic was recorded as compared to the plough cultivation. During the wheat stem elongation stage, on the lots without and with compaction, the highest soil compaction was found at the depth of 20-30 cm after U-3 cultivation. In the lots without compacting, during the heading, the application of the ripper (U-2 cultivation) significantly decreased the compaction of soil down to 10 cm. In the 20-30 cm layer (lots with compaction), soil resistance increased, assuming the highest values after subsoiler and single ploughing. After the harvest of crops from the lots without compaction, an increase of soil compaction, as compared to the plough cultivation, was recorded after U-2 cultivation at the depth of up to 10 cm and in the 10-20 cm layer after the application of subsoiler and single ploughing. The degree of compaction and the method of soil cultivation diversified significantly the yields of the analysed cereal. Following spring barley harvest, in the lots without compaction, significantly higher soil resistance was found after applying full plough cultivation compared to the lots with compaction (depth 10-20 cm). Similar outcomes were obtained at the levels of 0-10 and 10-20 cm after U-2 cultivation (skimming, cultivator, harrow + pre-winter tillage to 25 cm) and at the depth of 20-30 cm after the application of the cultivator and performance of pre-winter tillage to the depth of 25 cm (U-3 cultivation). On the compacted lots, as compared to the lots that were not compacted, a significantly higher yield of winter rapeseed was obtained following U-3 cultivation. Postharvest cultivation using the subsoiler and pre-sowing cultivation by single ploughing decreased the winter wheat yield the most as compared to the traditional cultivation. The yield of grain from lots with soil compaction, compared to lots without compaction, was significantly higher. In the case of lots with compaction, the application of skimming, cultivator treatment and harrowing of the field after harvest of the forecrop and performance of pre-winter tillage to the depth of 25 cm (U-2 cultivation) increased spring barley yield significantly compared to the conventional cultivation.

PL

W doświadczeniu polowym, realizowanym w latach 2009-2012, oceniano zmiany zwięzłości gleby i plonowania uprawianych w 3-letnim zmianowaniu rzepaku ozimego, pszenicy ozimej i jęczmienia jarego pod wpływem ugniatania roli i 4 sposobów jej uprawy. W fazie pełni wschodów rzepaku ozimego na głębokości 0-10 i 10-20 cm (poletka bez ugniatania) uprawa U-2 (głębosz 40 cm, talerzówka, kultywator, brona, orka siewna 20 cm) istotnie zmniejszyła opór gleby, w odniesieniu do uprawy płużnej (obiekt kontrolny). W poziomie 20-30 cm po uprawie tradycyjnej stwierdzono istotnie mniejszą zwięzłość gleby w stosunku do pozostałych wariantów uprawowych. Na obiektach ugniatanych wykazano sytuację odwrotną. W fazie pełni kwitnienia na poletkach bez ugniatania w badanych poziomach gleby uprawa płużna, w odniesieniu do wariantów uproszczonych, istotnie zwiększyła zagęszczenie gleby. Z kolei na głębokości 20-30 cm (obiekty z ugniataniem), bez względu na wariant upraszczania uprawy, odnotowano istotne większą zbitości gleby, w stosunku do uprawy płużnej. Po zbiorze rzepaku na głębokości do 10 cm (poletka bez ugniatania), po uprawie U-2, odnotowano prawie 2-krotny wzrost wartości analizowanej cechy w stosunku do uprawy płużnej. W fazie strzelania w źdźbło pszenicy na obiektach bez i z ugniataniem największą zbitość gleby stwierdzono na głębokości 20-30 cm po uprawie U-3. Na poletkach bez ugniatania, w fazie kłoszenia, (poletka bez ugniatania) zastosowanie glebogryzarki (uprawa U- 2) istotnie zmniejszyło zwięzłość gleby w poziomie do 10 cm. W warstwie 20-30 cm (obiekty z ugniataniem) opór gleby wzrastał, przyjmując najwyższą wartość po głęboszu i orce razówce. Po zbiorze roślin na obiektach bez ugniatania istotny wzrost zwięzłości gleby w stosunku do uprawy płużnej odnotowano po uprawie U-2 na głębokości do 10 cm, a w warstwie 10-20 cm po zastosowaniu głębosza i orki razówki. Stopień ugniecenia i sposób roli istotnie różnicowały wydajność analizowanego zboża. Po zbiorze jęczmienia jarego, na obiektach bez ugniatania, w stosunku do poletek z ugniataniem (głębokość 10-20 cm) stwierdzono istotnie większy opór gleby po zastosowaniu pełnej uprawy płużnej. Podobne efekty uzyskano w poziomach 0-10 i 10-20 cm po uprawie U-2 (podorywka, kultywator, brona + orka przedzimowa 25 cm) oraz na głębokości 20-30 cm po zastosowaniu kultywatora i po wykonaniu orki przedzimowej na głębokość 25 cm (uprawa U-3). Na poletkach ugniatanych, w odniesieniu do nieugniatanych, odnotowano istotnie wyższą wydajność rzepaku ozimego po uprawie U-3. Uprawa pożniwna z głęboszem i przedsiewna z orką razówką najbardziej obniżyły plon pszenicy ozimej, w odniesieniu do uprawy tradycyjnej, przy czym wydajność ziarna na poletkach z ugniataniem gleby w odniesieniu do obiektów bez ugniatania była istotnie wyższa. Na obiektach z ugniataniem zastosowanie podorywki, kultywatorowania i bronowania pola po zbiorze przedplonu i wykonanie orki przedzimowej na głębokość 25 cm (uprawa U-2) istotnie zwiększyło wydajność jęczmienia jarego w stosunku do uprawy tradycyjnej.

2

Effect of uniaxial compression on water retention, hydraulic conductivity and the penetration resistance of six Greek soils

100%

Panayiotopoulos K. P. , Salonikiou E. , Siaga K. , Germanopoulou V. , Skaperda S.

|

nr 4

3

Ballistic resistance tests of multi-layer protective panels

84%

Godzimirski J. , Janiszewski J. , Rośkowicz M. , Surma Z.

|

tom Vol. 17, no. 3

416--421

EN

Modern light-weight ballistic amours are usually multi-layer structures with low density. The aim of the study was to evaluate the possibility of using multi-layer structures for lightweight armour systems which may be applied as bulletproof ballistic panels of combat helicopters and other lightweight military equipment. The tested multi-layer structures were prepared on the basis of aramid fabrics, thin sheets of 2024-T3 aluminium alloy and Al2O3 and SiC ceramics. Additionally, the influence of adhesive connections between the components of the ballistic panels on their protective properties has been assessed. Absorbing energy of a spherical projectile was determined with the use of a laboratory stand consisted of a one-stage helium gas gun and a digital high speed camera. A penetration study on the selected multi-layer panels was also carried out with the use of Parabellum ammunition. It has been shown that the laminated structures composed of thin layers of metal and aramid fabric indicate a lower absorb energy-to-composite basic weight ratio than analogues ratios for metal sheets or fabrics used to produce laminated structures. Similarly, the sandwiches of loose aramid fabrics demonstrate greater ballistic resistance compared to the polymer composites made of such fabrics. There has been also demonstrated the desirability of the use of a ceramic component as a separate layer in which ceramic segments are glued between two layers of a thin metal sheet.

PL

Współczesne lekkie osłony balistyczne są zwykle strukturami wielowarstwowymi o małej gęstości. Celem badań była ocena możliwości zastosowania struktur wielowarstwowych na lekkie pancerze, mogące znaleźć zastosowanie jako kuloodporne osłony balistyczne śmigłowców bojowych i innego lekkiego sprzętu wojskowego. Badane materiały przygotowano na bazie tkanin aramidowych, cienkich blach ze stopu aluminium 2024-T3 oraz ceramiki typu Al2O3 i SiC. Dodatkowo oceniono wpływ zastosowania połączeń adhezyjnych pomiędzy komponentami osłon balistycznych na ich właściwości ochronne. Określono energię przebijania osłon wykorzystując do tego celu stanowisko zbudowane na bazie działa helowego oraz szybkiej kamery. Wykonano również próby przebicia wytypowanych osłon pociskiem naboju Parabellum. Wykazano, że klejone struktury złożone z cienkich warstw metalowych i tkanin aramidowych charakteryzuje mniejsza odporność na przebicie odniesiona do ich gramatury niż blach metalowych i tkanin, z których były wytwarzane. Również pakiety luźnych tkanin aramidowych cechuje większa odporność na przebicie w porównaniu z kompozytami polimerowymi wytworzonymi z takich tkanin. Wykazano celowość stosowania komponentu ceramicznego w postaci oddzielnego pakietu,w którym płytki ceramiki wklejone są pomiędzy dwie warstwy cienkiej blachy.

4

Spatial variability of penetration resistance of soil at different compaction level

84%

Lipiec J. , Usowicz B.

|

tom 2B

5

Dynamics of change of soil physical properties and growth of plants on compacted soils

84%

Kuht J. , Nugis E. , Reintam E. , Trukmann K. , Raats V. , Edesi L.

|

2006

|

tom 05

6

Some ecological consequences of soil degradation under Estonian conditions

67%

Kuht J. , Nugis E. , Reintam E.

|

2006

|

tom 508

EN

The extreme soil compaction and standard indices for Estonian soils sted to sustainable crop production are worked out which could be a basis for chracterizing the agro-ecological conditions for some particular soils. Comparison of measurements showed, that increase of subsoil hardness by compaction is mostly visible in soils with relatively weak agro-technical capability (90 and 120 kPa). The penetration resistance of arable soils is quite different depending on Estonian area. We are briefly introducing our results concerning the influence of soil compaction on penetration resistance of different soils in Estonia, on uptake of nutrients and new viewpoints concerning the changes in cellualar fluid pH of barley as depended on the soil compaction. Concerning degree of intracellular fluid pH we could conclude that this method is rather sensitive and allows us to find out plausible relations between the CpH compaction of soil and the level of the nitrogen fertilizer. Our contribution to this work justified itself and allowed us to analyse from a new point of view the positive as well as negative aspects of the effect of soil compaction and level of nitrogen fertilizer. Without nitrogen fertilizer the influence of soil compaction is rather negative. The effect of soil bulk density on cellular fluid pH of barley leaves generally depends on the number of passes. The experiment showed also that stronger decrease of nutrient content started at the same soil bulk densityvalue, at which the cellular fluid pH quickly increased. If the soil bulk density- increased up to level of 1.52-1.54 Mg·m⁻³, the cellular fluid pH increased very quickly.

PL

Opracowano wskaźniki i standardy odnoszące się do maksymalnego, z punktu widzenia zrównoważonej produkcji rolniczej, ugniecenia gleb estońskich. Mogą one stanowić podstawę charakteryzowania warunków agro-ekologicznych dla niektórych gleb. Porównanie wyników badań wykonanych w różnych miejscach wskazuje, że wzrost zwięzłości podglebia w wyniku ugniecenia jest najbardziej widoczny na glebach o stosunkowo słabej nośności agro-technicznej (90 i 120 kPa). Opory penetracji gleb uprawnych różnią się znacznie w zależności od rejonu Estonii. Przedstawiliśmy w skrócie nasze wyniki, dotyczące wpływu ugniecenia gleb na opory penetracji dla rolniczych gleb Estonii i na pobieranie składników nawozowych, a także przedstawiliśmy nasz pogląd dotyczący zmian odczynu pH płynu komórkowego jęczmienia w zależności od ugniecenia gleby. Co się tyczy poziomu odczynu pH płynu komórkowego stwierdziliśmy, że ta metoda jest dostatecznie czuła i pozwala ustalić wiarygodne relacje między CpH, ugnieceniem gleby i poziomem nawożenia azotowego. Nasz wkład w tę pracę był uzasadniony i pozwolił analizować z nowego punktu widzenia zarówno pozytywne jak i negatywne aspekty ugniecenia gleby i nawożenia azotowego. Bez nawożenia azotowego skutki ugniecenia są raczej negatywne. Wpływ gęstości gleby na pH płynu komórkowego liści jęczmienia zależy głównie od liczby przejazdów. Eksperyment wykazał również, że spadek ilości pobranego nawozu rozpoczyna się przy tej samej wartości gęstości gleby, przy której występuje gwałtowny wzrost pH płynu komórkowego. Przy wzroście gęstości gleby do poziomu 1,52-1,54 Mg·m⁻³, pH płynu komórkowego bardzo szybko wzrasta.

7

Physical conditions of long cultivated chernozems used for sugar beet production

59%

Dilkova R. , Kerchev G. , Kolev B.

|

tom 2A