Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 14

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  pedagogika twórczości
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
PL
Istotnym aspektem pomiaru kreatywności jest element stylu tworzenia. W literaturze światowej istnieje szereg teorii, które opisują różnorodne style twórczego funkcjonowania. Niestety, brakuje narzędzi do badania stylu, przeznaczonych dla dzieci i młodzieży. Celem tego artykułu jest przedstawienie autorskiego narzędzia stworzonego na podstawie teorii Adaptacji-Innowacji Michaela Kirtona, skierowanego do uczniów szkół podstawowych. W tekście opisywane są kolejne etapy powstawania kwestionariusza i wyłaniania skal oraz analizy korelacyjne z osiągnięciami szkolnymi i inteligencją 397 uczniów warszawskich szkół podstawowych.
EN
The aim of this article is to present results of research conducted with the method of participant observation during classes in acoustic ecology for schoolchildren. Classes were organized as an answer to demands of acoustic ecology that emphasizes the need of universal education in sound consciousness and sonological competence. The level of knowledge about acoustic ecology among subjects, their level of sensitivity to sonic environment and understanding of aesthetic and artistic features of the sound were assessed. Common features of education in acoustic ecology and pedagogy of creativity were recognized. It indicates that it is possible and desirable to join classes in acoustic ecology with elements of creativity training, which answers the needs of modern education.
PL
W artykule prezentowane są wyniki badań wykonanych metodą obserwacji uczestniczącej podczas zajęć z zakresu ekologii akustycznej prowadzonych z dziećmi w wieku szkolnym. Zajęcia zostały zorganizowane jako odpowiedź na postulaty ekologii akustycznej, traktujące o konieczności powszechnego kształcenia świadomości dźwiękowej i tzw. kompetencji sonologicznej. Zwrócono uwagę na stopień znajomości zagadnień z ekologii akustycznej wśród badanych i ich poziom wrażliwości na środowisko dźwiękowe oraz rozumienie walorów estetycznych i artystycznych dźwięku. Zaobserwowano cechy wspólne edukacji z zakresu ekologii akustycznej i pedagogiki twórczości. Wskazuje to na możliwość połączenia takich zajęć z elementami treningu kreatywności, co łącznie wpisuje się w potrzeby nowocześnie rozumianej edukacji.
PL
Artykuł prezentuje propozycję nowej koncepcji wyobraźni twórczej, która redefiniuje i integruje wcześniejsze kategorie analityczne i podejścia badawcze. W proponowanym modelu twórcze zdolności wyobrażeniowe definiowane są jako połączenie trzech wymiarów: obrazowości – zdolności tworzenia wyraźnych wyobrażeń, które charakteryzują się wysokim stopniem złożoności i szczegółowości, oryginalności – zdolności do wytwarzania twórczych wyobrażeń, cechujących się nowością i niepowtarzalnością oraz zdolnością do przekształcania tworzonych wyobrażeń. Opis konceptualnego i teoretycznego ujęcia twórczej wyobraźni stanowi wprowadzenie do prezentacji nowego narzędzia – Testu Twórczych Zdolności Wyobrażeniowych (TTZW). Koniunkcyjny charakter modelu oraz specyfika nowego testu stanowią podstawę do głębszej dyskusji nad zasadnością i użytecznością profilowej analizy wyobraźni twórczej w diagnostyce edukacyjnej.
PL
Autorka próbuje odpowiedzieć na pytanie: jak uczyć przez sztukę, w kontekście nowych, konektywnych trendów w edukacji. Na podstawie swoich doświadczeń pedagogicznych i przeprowadzonych badań, opisuje efektywność edukacji polegającej na łączeniu różnych przedmiotów i aktywności w twórczym działaniu, zwłaszcza na poziomie rozwoju małego dziecka. Twórcza edukacja i nauka przez sztukę wypierają dziś akademickie sposoby nauczania, a w tym świetle znacząco zmienia się rola nauczyciela, który staje się przewodnikiem pokazującym drogi zdobywania wiedzy i tworzy warunki do nabywania rożnych umiejętności przez realne doświadczenie. Wstępne wyniki badań eksperymentalnych przeprowadzonych z kadrą wychowawczą w Zespole Żłobków Warszawy wykazują sensowność wprowadzania edukacji przez sztukę od najmłodszych lat. Pielęgnowanie postaw twórczych dzieci i opiekunek w procesie edukacji pozytywnie wpływa na całokształt estetycznego środowiska wychowania.
EN
The interest in academic education system increases in decisive moments as the formation of new social order implicates among other things the search for an adequate model of education. Academic education system has been perceived throughout centuries as an important factor determining social, economic development as it educates specialists with the highest level of qualifications who carry out research creating and spreading new, scientific knowledge. Nowadays, the search for new, more effective and more efficient ways of educating seems crucial. Based on four theories presented in table 1, a narrow understanding of pedagogical creativity has been accepted; it has been limited to the creativity in the didactic, educational and tutorial process towards students taking parts in lessons and extra-curricular lessons and innovations are the immediate effects of this creativity. Having pursued long-term research, the subject of creativity pedagogy was introduced in pre-school and early-school education specialisations. Within triangulation research the analysis of aims and contents of education has been performed. A superior and inferior connection between them as well as cause and effect vertical integration have been shown. 381 (76,2%) out of 500 students having completed creativity pedagogy course have created pedagogical innovation which are placed at the level of subjective pedagogical innovation and as many as 10 (2%) of students have created innovation classified as objective pedagogical creativity of narrower range.
PL
Zainteresowanie szkolnictwem akademickim wzrasta w momentach przełomowych, gdyż formowanie się nowego ładu społecznego implikuje, między innymi poszukiwanie adekwatnego mu modelu oświaty. Szkolnictwo akademickie od stuleci postrzegane jest jako ważny czynnik rozwoju społecznego, gospodarczego i ekonomicznego, ponieważ kształci specjalistów o najwyższym poziomie kwalifikacji, prowadzą badania naukowe, tworząc i upowszechniając nową wiedzę naukową. W dobie współczesnej istotne wydaje się poszukiwanie nowych, efektywniejszych i skuteczniejszych sposobów kształcenia. Na podstawie czterech teorii zestawionych w tabeli 1. przyjęto za twórczość pedagogiczną wąskie jej rozumienie, które ograniczono tylko do twórczości w procesie dydaktycznym, wychowawczym i opiekuńczym wobec uczniów na lekcjach i zajęciach pozalekcyjnych, a której efektem są innowacje. Po realizowaniu wieloletnich badań wprowadzono przedmiot pedagogika twórczości do realizacja przez specjalność edukacja przedszkolna i wczesnoszkolna. W ramach badań triangulacyjnych dokonano analizy celów i treści kształcenia. Wykazano istniejący między nimi związek podrzędny i nadrzędny oraz pionową integracje przyczynowo-skutkową. Na 500 badanych po zrealizowanym przedmiocie pedagogika twórczości aż 381 (76,2%) studentów utworzyło innowacje pedagogiczne, które mieszczą się na poziomie twórczości pedagogicznej subiektywnej i 10 (2%) studentów utworzyło innowacje należące do poziomu twórczości pedagogicznej obiektywnej węższego zakresu.
EN
The authors, representing two different universities and pedagogical disciplines (social pedagogy – early school education) attempt to synthetically present the development of pedagogy of creativity as a new and dynamically developing subdiscipline of educational sciences. They briefly characterize the development of theoretical trends in pedagogy of creativity, and then the evolution of educational practices related to the didactics of creativity, considered through the prism of the typology of didactic paradigms by Dorota Klus-Stańska. Both parts are crowned with brief conclusions in which the authors sum up the achievements of the subdiscipline to date and formulate conclusions for future research.
PL
Autorzy, reprezentujący (w chwili opracowywania tego tekstu) dwie różne uczelnie oraz dyscypliny pedagogiczne (pedagogika społeczna – pedagogika wczesnoszkolna), podejmują próbę syntetycznego przedstawienia rozwoju pedagogiki twórczości jako nowej i dynamicznie rozwijającej się subdyscypliny nauk o wychowaniu. Charakteryzują krótko rozwój nurtów teoretycznych pedagogiki twórczości, a następnie ewolucję praktyk edukacyjnych związanych z dydaktyką twórczości, rozpatrywaną przez pryzmat typologii paradygmatów dydaktyki Doroty Klus-Stańskiej. Obie części zwieńczone są zwięzłymi wnioskami, w których autorzy sumują dotychczasowe osiągnięcia subdyscypliny i formułują wnioski do przyszłych badań.
EN
In this article, the Internet is presented from the point of view of the potential to stimulate creativity in the field of popularization of art. From numerous manifestations of popularization of art on the Internet, blogs about classical music were selected for analysis. The article consists of two parts: in the first one, the author attempts to define the creative potential of the Internet to disseminate culture through the prism of specific factors. The author uses the existing theories of creative climate and environmental stimulants and inhibitors of creativity. In the latter part, highlighted factors find application in the study of selected blogs about classical music. The research reveals a number of differences compared to traditional forms of popularizing art, and also leads to the conclusion that blogs are a form of the so-called everyday creativity stimulated by the creative potential of the Internet.
PL
W niniejszym artykule Internet przedstawiony jest z punktu widzenia potencjału pobudzania kreatywności w zakresie upowszechniania sztuki. Z licznych przejawów upowszechniania sztuki w Internecie do analizy wybrano blogi na temat muzyki poważnej. Artykuł składa się z dwóch części: w pierwszej z nich autorka podejmuje próbę zdefiniowania twórczego potencjału Internetu w zakresie upowszechniania kultury przez pryzmat konkretnych czynników. Korzysta przy tym z istniejących teorii klimatu twórczego oraz środowiskowych stymulatorów i inhibitorów twórczości. W drugiej części artykułu wyróżnione czynniki znajdują zastosowanie w badaniu wybranych blogów o muzyce poważnej. Badania pozwalają zauważyć szereg różnic w stosunku do tradycyjnych form upowszechniania sztuki, a także prowadzą do wniosku, że blogi są formą tzw. twórczości codziennej, stymulowanej twórczym potencjałem Internetu.
PL
Tematem artykułu jest posiadanie i tworzenie jako dwie drogi życia człowieka. Artykuł stanowi porównanie dwóch skrajnie odmiennych postaw wobec życia człowieka, postawy posiadania i tworzenia z wskazaniem na pozytywny aspekt tej drugiej, prowadzącej do rozwoju, samourzeczywistnienia, odnalezienie sensu życia. W pierwszej części artykułu, autor wskazuje na istotę osobowej twórczości człowieka. W kolejnej części tekstu, ukazany został wstęp do analizy postawy kreatywności i postawy posiadania, w aspekcie osobowego i bez-osobowego wymiaru ludzkiego życia. Następnie, autor skupia się na mass-mediach, które są odpowiedzialne za ujawnianie się postaw konsumpcjonizmu wśród młodzieży. Przedstawione zostały treści dotyczące dojrzałości aksjologicznej człowieka, która wpływa na ukształtowanie postawy twórczej, koncepcji człowieka jako bytu kształtującego siebie (ens per se), poprzez działania twórcze oraz twórczości osoby, będącej jej udziałem w tworzeniu kultury. Artykuł stanowi syntetyczne przedstawienie treści związanych z pedagogiką personalistyczna, filozofią kultury, aksjologią wychowania i pedagogiką twórczości.
EN
The subject of the article is ownership and creating as two ways of a human life. The article is a comparison of two extremely opposite attitudes to human life, the attitude of ownership and of creating, with the indication on positive aspect of the second one, leading to development, selfrealisation, finding the sense of life. In the first part of the article, the author points out to the essence of personal person’s creation. In the next part of the text, there was presented the introduction to the analysis of the attitude of creativity and the attitude of ownership, in the aspect of personal and non-personal dimension of human life. In the next part of the article, the author focused on mass-media, which are responsible for appearing of the attitudes of consumerism among teenagers. In the next parts of the article, there were presented contents concerning axiologic maturity of a person, which influences creating creative attitude, the conception of a person as an existence creating itself (ens per se) through creative activities and a person’s creation, being its participation in creating the culture. The article is synthetic presenting of the contents connected with the personalistic pedagogy, the culture philosophy, the axiology of education and the creation pedagogy.
PL
Artykuł przedstawia Józefa Kozieleckiego koncepcję wychowania człowieka innowacyjnego na tle pedagogiki twórczości. Jej założenia teoretyczne są analizowane zarówno w aspektach ogólnych (podstaw) wychowania, jak i w aspektach szczegółowych – przez odniesienie się do pedagogiki twórczości (jako pedagogiki szczegółowej). Podjęta problematyka ukazuje założenia teoretyczne koncepcji wychowania człowieka innowacyjnego (inwencyjnego) Kozieleckiego, jak również praktyczne, które mogą być przydatne dla wychowania dzieci, młodzieży i dorosłych w zakresie zwłaszcza innowacyjności. Strukturę artykułu wyznaczają dwa podrozdziały: pierwszy zawiera charakterystykę koncepcji wychowania człowieka innowacyjnego, drugi umiejscawia analizowaną koncepcję w zakresie wybranych teorii poświęconych twórczości na gruncie pedagogiki twórczości.
EN
This article presents the Józef Kozielecki's concept of innovative human education in the pedagogy of creativity. This concept is analised in both general aspects (foundations) of pedagogy as well as in particular ones − by refering to the pedagogy of creativity (as subdiscipline). These issues show theoretical backgrounds of the concept of innovative human education (inventive) by J. Kozielecki along with the practical ones, which can be useful for the education of children, teenagers, adults especially in innovation. It is structured around two principal parts: first part contain a characteristic of the concept of innovative human education which is followed by an attempt the location of analyzed concept within selected theories of creativity in field of the pedagogy of creativity.
PL
Celem artykułu jest określenie potencjału edukacyjnego muzyki współczesnej i sposobu jego wykorzystania, zwłaszcza w zakresie stymulowania aktywności twórczej dzieci. Autorka przedstawia aktualny stan rozwoju polskiej muzyki współczesnej dla dzieci oraz możliwości obcowania z nią najmłodszych poza systemem szkolnym. Przeprowadzono sześć wywiadów z kompozytorami i pedagogami zaangażowanymi w ten proces oraz poddano analizie wydarzenia z tego zakresu odbywające się obecnie w Polsce. Pozwoliło to zauważyć znaczny potencjał edukacyjny muzyki współczesnej oraz coraz bardziej różnorodne i wszechstronne jego wykorzystanie. Jednym z najważniejszych aspektów takiej edukacji jest stymulowanie twórczości – zarówno twórczości uczestników zajęć, których często zachęca się do podejmowania prób improwizowania i wykonywania muzyki, jak i twórczości artystów profesjonalnych, dla których wydarzenia edukacyjne stają się inspiracją do pracy nad nowymi utworami. Dzieci, które w sposób naturalny wykazują dużą otwartość na różnorodne doświadczenia dźwiękowe, zyskują dzięki temu poczucie uczestnictwa w kulturze oraz rozwijają wartościowe wzorce zagospodarowania czasu wolnego. Stymulowana jest ich aktywność twórcza, rozwijana wrażliwość artystyczna i pozaartystyczna, odwaga i myślenie dywergencyjne. Realizacji tych celów sprzyja interakcja, która urasta do jednej z najważniejszych cech prezentowania sztuki współczesnej dzieciom.
EN
The aim of the paper is to investigate the educational potential of contemporary music and ways of using it, especially in the scope of stimulating children’s creative activity. The author presents the condition of Polish contemporary music for children and opportunities to experience this music by children outside the school system. Six interviews with composers and pedagogues were carried out and the offer of such events in Poland was analyzed. The author notices the significant educational potential of contemporary music and its increasingly diverse and comprehensive use. Stimulating creativity is one of the most important aspects of this education; it inspires both, the creativity of children who are encouraged to improvise and perform music, as well as professional composers, who find inspiration to work on new pieces. Children are naturally open to new various sonic experiences. In taking part in such events, they become aware participants of culture and learn valuable ways of spending their free time. Their creative activity is stimulated, artistic and non-artistic sensitivity is developed as well as courage and divergent thinking. One of the most important rules of presenting contemporary music to children is interaction, which helps to gain the goals mentioned above.
PL
Przedmiotem artykułu jest działalność żeńskich grup artystycznych, w szczególności ich rozwój i dynamika, ujęte w formie wyraźnie zarysowujących się etapów. Analiza działalności takich grup, których liczba wzrasta wraz ze zmianami pozycji kobiet w społeczeństwie i pełnym dopuszczeniem ich do aktywności w sztuce, wpisuje się w badanie środowiskowego aspektu twórczości. Dla potrzeb artykułu przeprowadzono badania jakościowe techniką wywiadów swobodnych z przedstawicielkami czterech grup artystycznych reprezentujących sztuki plastyczne, działających w Łodzi. Badane reprezentują różne pokolenia. Celem badań była rekonstrukcja doświadczeń i znaczeń, jakie profesjonalne artystki przypisują funkcjonowaniu w takich grupach. Na podstawie wypowiedzi 18 kobiet, reprezentujących różne dziedziny sztuk wizualnych (i dodatkowo na podstawie analizy dokumentów zastanych), możliwe okazało się dostrzeżenie prawidłowości rozwojowych kobiecych grup artystycznych. Na tej podstawie wyróżniono etapy w wieloletniej działalności grup oraz cechującą je dominantę aktywności artystek. Określone etapy zarysowują się także w realizacji pojedynczego zadania artystycznego, np. wystawy.
EN
The subject of the article is the activity of female art groups, especially their development and dynamics, described in a form of distinct stages. The number of such groups is growing together with changes of women’s position in society and allowing of their activity in art. This analysis belongs to research on environmental aspect of creativity. The article bases on qualitative research - free-form interviews - with representatives of four fine-art groups based in Łódź. Artists belong to different generations. The aim of the research was the reconstruction of experiences and meanings that are attributed to activity in such groups. The patterns of development of female art groups were described on the basis of 18 women’s statements representing various fields of fine arts; and, additionally, analysis of existing documents. On this basis the stages of long-standing activity of such groups and the dominance of artists’ activity were distinguished. Certain stages can be distinguished also during single art enterprise, like exhibition.
12
Content available Edukacja przez sztukę: artysta w szkole
51%
PL
W nowoczesnej edukacji nauczanie przez sztukę i doświadczenie wypiera naukę przez zapamiętywanie. Działania na styku sztuki i nauki (wg teorii STEAM) prowadzone przez artystów w polskich szkołach są tego przykładem. Działający od 2016 program Centrum Edukacji Obywatelskiej p.n. Rezydencje Artystyczne. Sztuka Zaangażowania wpisuje się w nowe trendy edukacyjne, gdzie działania twórcze i sztuka prowadzą do nabywania wiedzy i umiejętności w przeróżnych kierunkach. W wyniku doświadczeń jednej z rezydujących artystek i grupy nastolatków z Młodzieżowego Ośrodka Socjoterapii nr 8 w Radości został wypracowany pewien model współpracy pomiędzy artystą a szkołą, zgodny z nowymi trendami pedagogiki, który zostanie przedstawiony w tym artykule. Celem opisanych działań było wprowadzenie do systemu edukacji przez osobę artysty-edukatora konektywnych i twórczych metod, które poprowadziły uczestników do współdziałania stanów Ja. W pierwszym podrozdziale autorka nakierowuje na główną korzyść, którą uczestnicy uzyskują podczas udziału w tego typu projektach artystyczno-edukacyjnych, gdzie proces twórczy prowadzi do holistycznego rozwoju i poszerza spektrum postrzegania otaczającego świata. Następnie wyeksponowano zasoby, które wnosi artysta w tym procesie, odpowiadając na zaobserwowane, wielopłaszczyznowe potrzeby grupy nastolatków. W kolejnych częściach artykułu przedstawiono najważniejsze środki edukacyjne i narzędzia sztuki użyte w trakcie zainicjowanego procesu, przy czym wyodrębniono „współpracę międzyśrodowiskową” w osobnym podrozdziale, jako fundamentalny element tego typu działania.
EN
In modern education, teaching through art and experience is substituting learning by memorization. An example is provided by activities conducted by artists in Polish schools, where art and learning meet (according to STEAM Theory). The Art of Engagement belongs to new educational trends, where creative activities and art lead to acquisition of knowledge and skills in various areas. As a result of experiences of one of the resident artists and a group of teenagers from the Youth Sociotherapy Centre No. 8 in Radość, a certain model of cooperation between an artist and the school has been developed. It is consistent with new trends in pedagogy and it has been presented in this article. The aim of the described activities is an introduction of connective and creative methods into the education system by an artist-educator. These methods have led the participants to ego states cooperation.
EN
Creativeness constitutes a subject of interest of many sciences, including pedagogy. Each discipline considers this phenomenon form its own perspective. From a pedagogical point of view, creativeness is perceived as a discipline of theoretical and practical knowledge. As regards practical knowledge, it is used with reference to the competence of modern teachers and their pupils. This article outlines some important issues, based on definitions and terminology related to the concept of creativeness as well as the phenomenon of creativity as an attitude demonstrated by creative individuals. The review of individual approaches to the aforementioned issues contained in this article is neither complete nor comprehensive, but focused exclusively on identifying the role played by creativity in pedagogy of creativeness and the sphere of education and upbringing of children.
PL
Twórczość jest obiektem zainteresowania wielu nauk, także pedagogiki. Każda dyscyplina rozpatruje to zjawisko z własnej perspektywy. Na gruncie pedagogiki twórczości rozumiana jest jako dyscyplina wiedzy teoretycznej i praktycznej. W zakresie wiedzy praktycznej odnosi się do kompetencji współczesnego nauczyciela i jego uczniów. Artykuł wskazuje na istotne kwestie wyprowadzające z ustaleń definicyjnych i terminologicznych pojęcia twórczości zjawisko kreatywności jako postawę człowieka twórczego. Przegląd poszczególnych stanowisk na ten temat nie jest ani pełny, ani wyczerpujący, a jedynie skoncentrowany na ustaleniu miejsca kreatywności w pedagogice twórczości oraz roli, jaką pełni w sferze nauczania i wychowania dziecka.
EN
The ability to perceive a problem is hard to overestimate since it is crucial in order to obtain outstanding creative achievements, particularly in the area of scientific and discovery research. Some western heuristic systems do not even mention solving problems any more, but they deal with taking chances. Running a business may be (so far!) smooth and devoid of problems. However, if one perceives the existing possibilities of a new activity, they can avoid problems in the future and get ahead of the competition. Admittedly, new problems arise this way, but not as a result of ineptness but by a creative perception of what could be done. T3/ZOOM is a technique of perceiving problems and cognitive tasks. It consists in searching a problem/task in a given situation through “penetrating” it. „Penetrating” may go in two directions: • „penetrating” through zooming in, narrowing the field of perception, reaching the detail, what is called in this technique „a magnifying glass”, • and „penetrating” through zooming out, searching a broader context, called in this technique „a wide-angle lens”. Each direction of penetration has three insights, called respectively: • what is seen “at a single glance”; • what is less visible; • what cannot be seen, but definitely exists. According to the definition by W. Dobrołowicz, the technique is an operational mechanism steering the individual mind activities. In T3/ZOOM the operational mechanism is a penetration of a situation through zooming in and zooming out as well as a suggestion to perform that penetration in three stages, through consecutive insights. According to this approach T3/ZOOM is a technique. Assigning (perhaps exceedingly) rules, which construct heuristic methods, one may also confirm the legitimacy to call T3/ZOOM an heuristic technique. The first rule refers to the fact, that while designing the method one needs broad experience in solving tasks as well as the understanding of the methods of solving them. The author possesses theoretical and practical experience within the methods and techniques of solving tasks. The second rule governing the process of constructing the method points out the need to clearly define the direction of component measures. This requirement is presented in T3/ZOOM technique as a penetration of a situation in two directions („magnifying glass”, wide-angle lens”). Another rule building up the heuristic method is the necessity to sort out component measures. In T3/ZOOM this rule is expressed in organizing the directions of penetration of situations through the description of their insights (“what is seen at a single glance”, “what is less visible”, ”what cannot be seen, but definitely exists”). The last rule, which should be taken into consideration while constructing the heuristic method is: a – to describe the method according to its origins; b – to explain notions constructing the method; c – to formulate directives, i.e. general recommendations referring to the desired attitudes of the solving person or to formulate the recommendations of the valuation rule; d – to describe its stages and overall structure; e – to formulate hints and exercises, which might be useful for the solving person; f – to describe the applicability of the method and conditions of its efficiency; g – to mention at least one example of using the method as an empirical proof of its effectiveness. Referring to the requirement to describe the origins of the method (a), and in this case the technique, the prototype of T3/ZOOM was a training of creation exercise, which is my authorship, and its stage: perceiving. Notions (b) used to describe the T3/ZOOM technique are clearly defined. Penetrating is an act of active observation of the situation, consisting in either missing out the detail of a given situation or in presenting this situation in a “global” context. The directives (c), which are referred to when using the T3/ZOOM technique are typical, and obvious at the same time for a creative thinking. They definitely comprise: the main directive – think divergently, i.e. differently, seek for any possible approaches towards the situation, seek for multiple references of the discussed situation, do not limit your possibilities of a creative insight into the situation as well as further directives – do not judge the point of view of the situation beforehand, do not criticize your insights into the situation. T3/ZOOM technique (d) is marked by two directions of the penetration of a situation: the former expressed by an observation narrowing the field of perception of a situation, the latter – heading in an opposite direction – i.e. the broadening of a field of perception. Moreover each direction of penetration has three “stages”. Thanks to them a conscious thought analysis takes place, a directed, clearly defined path of a thought course. An original exercise (e) preparing to an effective usage of T3/ZOOM technique is a task described below, and it belongs to the training of creativity and its stage: perceiving. The original contents of the exercise recommended looking at certain „objects” through an imagined microscope. This exercise might also undergo certain modifications. The first one could refer to a change or multiplying of „objects” meant to be observed through a microscope. The second modification could take into consideration three “stages” used in T3/ZOOM technique, i.e. to impose on the person solving the exercise the need to perform three consecutive insights into the “object”. The third transformation within the contents of the exercise might be connected with the request to capture the „object” in the wide context, i.e. – apparently – to zoom out the microscope lenses (to increase the distance between the lenses and the object) and in the narrowed context, i.e. – apparently – to zoom in the lenses into the “object” (to decrease the distance between the lenses and the object). T3/ZOOM technique is recommended (f) for a creative solving of a problem defined as perceiving a problem. It is perceived as efficient if a person solving a problem finds six problems/cognitive tasks in a certain situation. However, more problems/cognitive tasks may be found. If the technique is used by a group of people, the number of perceived problems and cognitive tasks increases. The efficiency of the T3/ZOOM technique – the technique of perceiving problems and cognitive tasks – is confirmed by its usage in academic education. This technique has been used in searching the topic of the project in the projects method as well as in finding the cognitive task, which was the main theme of a BA thesis. The projects method is characterized by different phases of the project realization. I have adopted three-phase scheme of the projects method, i.e.: • the project preparation, • the project realization, • the project evaluation. This apparently simple and obvious scheme of performing the project tasks has an advantage to describe in detail the typical activities of a teacher and students in each phase. The students activities in the project preparation phase include: • consideration of the existing good practice examples, • team building for the project realization, • choice of the topic, • gathering of preliminary information, • preparation of the project description (summary), • identification of sources of advice and assistance, • elaboration of the detailed plan of activity (timetable). T3/ZOOM technique has been used to “choose the project topic”. “The choice of the project topic” to realize the project by means of the projects method was performed in two phases. In the first phase students, taking into account their interests – defined the area of consideration and commenced to perceive problems within that area by means of T3/ZOOM technique. They received an “instruction” about the technique itself, the method of usage as well as information that there is a possibility to broaden the problem search by multiplying the perception of problems in each ”insight”. The first phase of “the choice of the project topic” was concluded by the choice of one problem out of many of those perceived by the students. The second phase of “the choice of the project topic” to realize the project by means of the projects method included negotiations. Each student selected one “individual” problem, which they meant to develop in the project. Thus the project group, which comprised five to six students, included five to six selected problems. Then those groups – through discussions – had to choose one problem to realize which would be accepted by all group members. The choice of the problem to realize by means of the projects method has been done on the basis of: • the interest in the problem expressed by all group members, • the value and social significance of the problem, • the unique approach to the problem or • the typical character of a problem, which means perceiving the same problem by several persons in the group. T3/ZOOM technique has also contributed to the perception of the main theme of the BA thesis. By means of this technique students discovered the multiplicity of cognitive tasks; and among them they pointed out those which they found new or valuable; one by one – they chose one cognitive task which could become the main theme or at least the beginning of the BA thesis. The promoters, by accepting the cognitive task chosen by a student, allowed students to develop the task in the thesis, recognizing its accuracy and cognitive value. However, it’s worth emphasizing that only a limited number of cognitive tasks were developed in the BA theses. The author finds the reason for this in the „stiff” academic education system. Despite numerous needs expressed by the scientific and economic environments, the higher education institutions do not develop elite, but they limit the individual students’ creativity, and thus they waste their talents. To prove this, let us look at the method of formulating topics of the diploma theses – the promoters present to the students a list of already formulated topics and the students are supposed to pick one topic and develop the diploma thesis. Students do not have any possibility to create the topic of their own theses, which means they cannot find the topic through the creative perception of cognitive tasks. The starting point for the research in T3/ZOOM issues as a technique of perceiving problems and cognitive tasks is the certainty of theoreticians and practitioners of education that it is necessary to introduce heuristic knowledge into education of children and youth. Z. Pietrasiński, claiming that the upbringing into the creative life style is the superior aim of shaping attitudes and creative skills, pointed out the need for the intensive training of heuristic skills. Within this training, he put great emphasis on teaching heuristic methods. The author claims that the conscious and planned learning of heuristic methods accelerates the development of creative skills among the talented youth, and it allows average and less talented youth to obtain better results in this area. „The knowledge about operations”, the knowledge „I know that” according to J. Kozielecki is not possible without teaching productive methods. The student, using these methods, makes a creative (or expansive) transgression, i.e. they cross their own material, social, symbolic borders which allows them to develop their particular areas of personality: cognitive, instrumental, motivational, emotional. A. Góralski defines heuristic as “the knowledge about the methods of preparation, fulfilment and evaluation of creative achievements, as well as the knowledge and skills of acquiring and transferring this kind of knowledge and skills”. Heuristic is the methodology of creation – each creation, cognitive as well as artistic, practical and the one realized in education. Heuristic treats creation as craftsmanship. The author notices that there are masters in this area, there is tradition, corporate governance, there are professional know-how, rules and patterns which may be described and which should be taught. Heuristic strives to discover the rules which govern the creation and to present them in patterns of creation, i.e. systems of conduct promoting the fulfilment of creative achievements. According to the author practice makes the basis of the concept of elite education and training of talents in the school of masters. It is worth to know how to use methods which help to consciously inspire and stimulate the creation of ideas. However, J. Łaszczyk claims that it is insufficient to know the directives and heuristic methods, the range of their usage and their efficiency. It seems essential to acquire skills and ease in using them – this means the necessity of practical exercises. E. Nęcka based the concept of “teaching the creation” on carrying out lessons during which pupils and students learn the principles of creative thinking as well as basic techniques of problem solving, and the methods of breaking the barriers hindering the creation of new and valuable ideas. The creative thinking activated, among others, by using the methods and techniques of creative problem solving is as important as other school subjects. The best example is the educational programme „Order and adventure. Lessons of creativity” by K.J. Szmidt. With the view that school – unintentionally – slows down the spontaneous activity and creative attitudes of children and youth, W. Dobrołowicz designs the psycho-didactics of creativity. The addressees of the psycho-didactics of creativity are teachers and tutors whose professional aim is to organize the didactic and upbringing process allowing the development and fostering of creative talents of pupils and students. The learners of psycho-didactics of creativity possess theoretical and practical knowledge on the process of creation and its requirements, they know issues on psychology of creation, heuristic, inventics. The author cannot imagine the education of the creation teacher without both the above mentioned knowledge and without their own individual innovative ideas. The knowledge about the heuristic methods becomes the basic knowledge on the methods of heuristic conduct for the teacher themselves and the knowledge passed on to students. Human thinking is connected with two phenomena: on the one hand thinking is accompanied by unlimited freedom, on the other hand – contradictory – a kind of captivity. We are bound to think. According to E. de Bono thinking based on spontaneous reactions is insufficient in modern life – we need something more. And what we need is „efficiency”. The author comprehends efficiency as the ability to act and to effectively finish the commenced undertakings. What is particularly significant in this consideration is to teach how to think – how to think efficiently, productively and to treat education in thinking as equally important to teaching how to read or count. The effective “efficient creative thinking” is realized, among others, by the tools and techniques of creative problem solving. T3/ZOOM technique – the technique of perceiving problems and cognitive tasks – aspires to join the popular and commonly used techniques in creative problem solving.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.