Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Lata help
Autorzy help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 295

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 15 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  pathogenic factor
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 15 next fast forward last
EN
When 136 samples of dying carrot seedlings from several fields were analyzed Alternaria radicina proved to be the most common seedling pathogen (41 %), followed by some Fusarium species (27 %, mostly F. avenaceum).The less common seedling pathogens were Pythium spp. (13 %), Phoma spp. (2.5 %) and Botrytis cinerea (1.4 %). Some other fungi (Bipolaris sorokiniana, Sclerotinia sclerotiorum, Stemphylium botryosym and Ulocladium consortiale) were found in less than 1 % of seedlings examined.
PL
Badania wykonano w latach 1990-1993. Próby porażonych siewek zbierano z plantacji produkcyjnych. Z jednego pola zbierano jednu próbę składającą się z 50-100 chorych siewek. Patogeniczność uzyskanych z porażonych siewek izolatów grzybów badano dwoma metodami laboratoryjnymi. Przebadano 136 prób porażonych siewek. Najczęstszym sprawcą zgorzeli siewek byl Alternaria radicina, który izolowano z 41 % porażonych roślin. Następnie grzyby z rodzaju Fusarium byly sprawcami zgorzeli w 27,2 % przypadków. Najpowszechniej występował Fusarium avenaceum. W mniejszym procencie porażały siewki: F. solani, F. culmorum i F. equiseti. Grzyby z rodzaju Pylhium stwierdzono w 13 % porażonych siewek, Alternaria dauci - 5,3 %, A. alternala - 3,8 %, Rhizoctonia solani - 2,7 %, Phoma spp. - 2,5 %, Botrytis cinerea - 1,4 %. Poniżej 1 % porażonych siewek, przyczyną zgorzeli były grzyby: Bipolaris sorokiniana, Sclerotinia sclerotiorum, Stemphylium botryosum i Ulocladium consortiale.
4
Content available Parch zwykly ziemniaka
67%
EN
The macroscopic observations of apples showing symptoms of sooty blotch have indicated considerable differences in spot shape, colour, diameter and margin. The largest spots were observed on Florina apples, while the smallest on the cultivar Boiken. For 5 apple cultivars under investigation 4 types of thallus produced by fungi causing sooty blotch were found. The ramose pattern was observed most often on diseased fruits. The punctate thallus was reported to be less frequent, while the rimate and fuliginous types were the rarest ones. The distribution of mycelial types on lesions was diversified among apple cultuvars under examination.
PL
Obserwacje makroskopowe jablek z objawami brudnej plamistości wykazały znaczne zróżnicowanie plam pod względem ich kształtu, koloru, średnicy i zarysowania brzegu. Największe plamy występowały na jabłkach odmiany Florina, najmniejsze u odmiany Boiken. Na badanych pięciu odmianach jabłek stwierdzono obecność czterech typów plech wytwarzanych przez grzyby wywołujące brudną plamistość. Najczęstszym typem plechy występującym na porażonych owocach był typ gałęzisty (ramose). Rzadziej spotykano typ punktowy (punctate), a najrzadziej siatkowy (rimate) i okopcony (fuliginous). Wśród badanych odmian stwierdzono zróżnicowanie typów plech występujących w obrębie zmian chorobowych.
|
2002
|
tom 223-224
337-349
PL
Praca jest przeglądem literatury dotyczącej rodzajów polimorfizmu występujących wśród izolatów Phytophthora infestans, organizmu powodującego ważną chorobę ziemniaka — zarazę ziemniaka. Skupiono się głównie na metodach wykrywania poszczególnych rodzajów polimorfizmu. Szczegółowo omówione zostały metody określania: typu kojarzeniowego, odporności na metalaksyl, wirulencji, agresywności, patogeniczności, izoenzymów peptydazy i izomerazy glukozo-6-fosforanu, polimorfizmu długości fragmentów restrykcyjnych DNA jądrowego (sonda RG-57) oraz haplotypu mitochondrialnego. Wspomniano o testach opartych na metodzie PCR pozwalających wykrywać typ kojarzeniowy i polimorfizm w obrębie znanych sekwencji P. infestans, a także o markerach RAPD.
EN
The article is a review of the literature on different kinds of polymorphism described in isolates of Phytophthora infestans, the organism which causes an important potato disease — late blight. The article is focused on methods for revealing these kinds of polymorphism. The methods for revealing mating type, metalaxyl resistance, virulence, aggressiveness, pathogenicity, isoenzymes of peptidase and glucose-6-phosphate isomerase, restriction fragment length polymorphism of nuclear DNA (probe RG-57) and mitochondrial haplotype are described in a more detailed way. PCR-based tests for examining mating type, polymorphism inside the known DNA sequences and also RAPD markers are mentioned as well.
EN
The aim of the research was the examination if tulip species and their cultivars, which did not show any viral diseases, are in fact infected by TBV or not. The experiment was conducted on 11 genotypes of tulips from the collection of the Research Institute of Pomology and Floriculture in Skierniewice, which were grown under field conditions for at least 10 years: 2 species (Tulipa praestans cv. Fusilier and Tulipa whittalli), 3 cultivars from Kaufmanniana group (Berlioz, Daylight, Primrose), 3 cultivars from Fosteriana group (Galata, Juan, Red Riband) and 3 cultivars from Greigii group (Monique, Oratorio, Toronto). Serological tests were conducted by means of DAS-ELISA with specific antibodies against TBV. The leaves of plants cultivated in open fields (in 2004 and 2006) and in the insect-proof tunnel (in 2006) were used as the test samples. The obtained results showed, that most genotypes were not infected by TBV, which suggests a high degree of resistance to TBV. In the case of two cultivars from Gregii group (Monique and Toronto), TBV was detected by ELISA, although no symptoms of the virus infection were observed on plants.
PL
W pracy sprawdzono, czy niewykazujące objawów pstrości, tzw. botaniczne gatunki i odmiany tulipanów, są porażone wirusem pstrości tulipana (TBV). Badania przeprowadzono na 11 genotypach rosnących w kolekcji w Instytucie Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach co najmniej od dziesięciu lat: 2 gatunkach (Tulipa praestans odm. Fusilier i Tulipa whittalli), 3 odmianach z grupy Kaufmanna (Berlioz, Daylight, Primrose), 3 odmianach z grupy Fostera (Galata, Juan, Red Riband) oraz 3 odmianach z grupy Greiga (Monique, Oratorio, Toronto). Testy serologiczne wykonywano techniką DAS-ELISA z użyciem przeciwciał specyficznych do wykrywania TBV. Próbki stanowiły liście roślin rosnących w polu (w 2004 i 2006 roku) oraz w owadoszczelnym tunelu (w 2006 roku). Badania wykazały, że większość genotypów nie była porażona TBV, co sugeruje ich wysoką odporność na porażenie TBV. W dwóch odmianach z grupy Greiga - Monique i Toronto wykryto TBV testem ELISA, mimo że na roślinach nie obserwowano objawów wirozy.
EN
The investigations were done between 1990-1994. Seedlings collected from 120 plantations were evaluated. The fungi responsible for seedling damping-off occurrening most often were Alternaria spp., Fusarium spp. and Pythium spp. isolated from 46,3, 32,2 and 16,6% of infected plants, respectively. The most important pathogens were A. petroselini which infected 33% of seedlings and A. radicina - 11%. Among Fusarium species the most common was F. avenaceum, comprising 61% of total Fusarium isolates. The next were following: F. culmorum - 21%, F. solani - 12,6% and 3% for both F. equiseti and F. oxysporum. Damping-off of seedlings was also caused by the other fungi but they were noted in low intensity. Among them were following: Phoma spp., A. alternata and Rhizoctonia solani on 2,8; 2,3 and 1,2% of tested seedlings, respectively. The species: Sclerotinia sclerotiorum, Botrytis cinerea, Bipolaris sorokiniana and Septoria petroselini were isolated in total from 0,9% of seedlings. Drechslern biseptatu and Stemphylium botryosum caused seedling damping-off sporadically.
PL
Badania wykonano w latach 1990-1994. Przebadano 120 prób porażonych siewek, pochodzących z różnych plantacji. Najczęściej występującymi sprawcami zgorzeli siewek pietruszki byly grzyby z rodzaju Alternariu, które izolowano z 46,3% porażonych siewek, następnie Fusarium spp. - 32,2% i Pythium spp. - 16,6%. Najważniejszymi patoganami z rodzaju Alternaria byly A. pelroselini, porażający średnio 33% siewek i A. radicina - 11%. W obrębie rodzaju Fusarium na porażonych siewkach najpowszechniej występował F. avenaceum, którego izolaty stanowiły 61% wszystkich izolatów z rodzaju Fusarium. Następnie F. culmorum - 21%, F. solani - 12% oraz F. equiseti i F. oxysporum po 3%. Sprawcami zgorzeli siewek występującymi w mniejszym nasileniu byly: Phoma spp. - 2,8% porażonych siewek, A. alternata - 2,3%, Rhizoctonia solani - 1,2% oraz Sclerotinia sclerotiorum, Botrytis cinerea, Bipolaris sorokiniana i Septoria petroselini - w sumie 0,9%. Sporadycznie sprawcami zgorzeli byly Drechslern biseptata i Stemphylium botryosum.
first rewind previous Strona / 15 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.