Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Techniki siebie według Seneki

100%

|

2012

|

tom 22

|

nr 2

23-31

EN

In the article the technologies of self-reflection described by Seneca in his moral essays are discussed. The analysis is based on Foucault’s distinction between two conceptions of technologies of the self created in Antiquity and Early Christianity. One of them is related to an idea of self-studying and auto-creation with reference to social (or religious) rules, what was the main principle in Christian system. Different conception concerns technologies of the self understood as a care of the self in absolute meaning. It is an idea in which happiness and good of an individual are formulated from the subjective point of view. Senecan concept of selfworking is the specific fusion of these two conceptions. Mnemonic technologies discovering Nature’s order in a human being are connected with independence on external world of objects. This stoic view modified by Seneca, who had focused his attention on a role of will and conscience in an examination of the self, is the main issue discussed in this article.

FR

L’article traite de la notion d’auto-réflexion décrite dans les essais de Séneque. La base de l’analyse est la distinction faite par Foucault, qui a identifié deux catégories des techniques de soi. Considérant les concepts auto-défini dans l’Antiquité et au début du christianisme, Foucault indique la méthode de Séneque comme l’idée reflétant ces deux catégories. Dans ce concept Séneque combine la conception stoicienne de la nécessité de découvrir les principes de la nature chez l’homme avec l’idée d’indépendance par rapport au monde extérieur, tant en physique et mentale. Cette méthode exige un engagement de volonté et de conscience, que Séneque définit comme un témoin et un juge d’ humain. Une création de soi dans le systeme de Séneque a été conçu pour développer une attitude de consentement a la réalité crée par fatum. Travailler sur soi doit conduire a une situation d’etre en harmonie avec soi-meme compatible avec une situation de consentir a des conditions de fatum.

2

Robert Fudali – (nie)zwykły człowiek

67%

Fudali M.

Relacje. Studia z nauk społecznych

|

2017

|

nr 3

143-156

PL

Ten artykuł był napisany w szóstą rocznicę śmierci doktora Roberta Fudali wieloletniego pracownika Uniwersytetu Zielonogórskiego. Został napisany w oparciu o wspomnienia kilkunastu osób, które Go znały, były Jego przyjaciółmi lub współpracowały z Nim, tworząc Jego naturalne siedlisko (kolegów, przyjaciół, współpracowników, studentów). Sylwetka Roberta Fudali została przedstawiona w wielu aspektach: jakim był człowiekiem, jakie miał hobby i czym się pasjonował, Jego zainteresowania badawcze, działalność dydaktyczna, a także to co po sobie pozostawił. Wspomnienia dotyczą głównie okresu, w którym był związany z Wyższą Szkołą Pedagogiczną w Zielonej Górze, a później Uniwersytetem w Zielonej Górze.

EN

This article was written on the sixth anniversary of the death of Robert Fudali, a longtime employee of the University of Zielona Góra. It was written on the basis of the memories of several people who knew him, who was friends with him or collaborated with him creating his natural habitat (colleagues, friends, associates, students). Robert Fudali’s silhouette has been portrayed in many aspects: what kind of human he was, what hobbies he had and what he was passionate about, his research interests, him as a teacher, and what he left behind. Memories mainly concern the period in which he was associated with the Wyższa Szkoła Pedagogiczna in Zielona Góra and later the University of Zielona Góra.

3

„Es ist eine grosse Seligkeit – so allein – so ganz und gar allein mit seinen Träumen zu sein“ – Paul Scheerbart und seine geistige Flucht in den Orient

59%

Matuszewska K.

Colloquia Germanica Stetinensia

|

2017

|

nr 26

43-62

PL

Artykuł poświęcony jest wizjom Orientu w trzech wybranych utworach Paula Scheerbarta: „Śmierć Barmakidów. Arabska powieść haremowa” (1897), „Tarub. Sławna kucharka z Bagdadu. Arabska powieść kulturowa” (1897) oraz „Żarty o władzy. Nowele arabskie” (1904). Ponieważ autor nigdy nie odwiedził Bliskiego Wschodu, odwoływał się w swoich utworach do tekstów źródłowych, które dowolnie przekształcał. Namiętność, tęsknota za wyższymi wartościami, brutalność, żądza zemsty oraz walka o władzę, która kończy się rzezią, przeplatają się z baśniowymi sceneriami i legendarnymi istotami, aby odwieść odbiorcę od myśli, że Bagdad równie dobrze mógłby być Berlinem, rok 897 – rokiem 1897, a problemy Aschy – problemami samego Scheerbarta.

DE

Der Beitrag ist Paul Scheerbarts Orientdarstellungen in drei ausgewählten Werken gewidmet: "Der Tod der Barmekiden. Arabischer Haremsroman" (1897), "Tarub. Bagdads berühmte Köchin. Arabischer Kulturroman" (1897) und "Machtspässe. Arabische Novellen" (1904). Weil der Autor den Nahen Osten nie besucht hat, stützte er sich bei seinen Beschreibungen auf mehrere Quellen, die er dann beliebig umgestaltet hat. Leidenschaft, Sehnsucht nach höheren Werten, Brutalität, Rachsucht und Kämpfe um die Macht, die mit Blutbädern enden, verflechten sich mit märchenhaften Szenerien und sagenhaften Wesen, um den Rezipienten von dem Gedanken abzulenken, dass das alte Bagdad für Berlin, das Jahr 897 für 1897 und Aschas Probleme für jene von Scheerbart stehen könnten. Dichter-, Welt- und Rebellenmacht – in diesen drei Worten drückt sich das Wesen des Scheerbartschen Orients aus.

EN

'The article was dedicated to presentations of the Orient in three selected works by Paul Scheerbart: 'The death of the Barmakids. Arab Harem novel' (1897), 'Tarub. Baghdad's famous female cook. Arab culture novel' (1897) and 'Jests about power. Arab novellas' (1904). As the author has never visited the Middle East, he draws from several sources, which he then transforms as he wishes. Passion, longing for higher values, brutality, revenge and fighting for the power ending with bloodbaths intertwine with the fairytale sceneries and legendary beings, to distract the recipient from the thought that the old Baghdad is Berlin, the year 897 – 1897 and Ascha’s problems could be the problems of Scheerbart. Power of poets, world and rebels – the essence of Scheerbart’s Orient is expressed in these words.