Types of oncological rehabilitation and its objectives are described. It includes information on many manifestations of oncological diseases that an internist has to deal with, which are conditioned not only by the oncological process itself, but by the cancer treatment conducted, as well as the attitude of doctors and patients to cancer pathology. The specific characteristics of the “cancer disease” are described, as well as a combination of somatic disorders which depends on the ongoing or arrested tumor development. It is necessary for doctors to observe the cancer patients before, during and after treatment for complication of cancer or treatment over the life span.
Follicular mucinosis is a rare dermatosis characterized by accumulation of mucin in the follicular epithelium and sebaceous glands. Clinically, it is characterized by the presence of papules or well-circumscribed and infiltrative plaques. In this paper, we report a case of a 15-year-old girl, in which an asymptomatic, erythematous and infiltrative plaque evolved within a few weeks in the forehead region. There was no regression of the lesion with the use of topical glucocorticosteroids and isotretinoinum for 30 days.
Loss of homeostasis is a hallmark of malignant tumorigenesis and autoimmune diseases. Recent studies have implicated apoptotic cell death pathways in initiating and propagating autoimmune diseases in susceptible individuals. During malignancy, however, there is an accumulation of cells resistant to apoptosis. Intriguingly, some patients with malignant tumors develop symptoms that cannot be explained solely on the basis of the effects produced by either the primary tumor or its metastases. The mechanisms responsible for these complex symptoms, known as paraneoplastic autoimmunity, remain the focus of investigation.
Paraneoplastic syndromes consist of disorders that accompany benign and malignant tumours, but are not directly related to mass effects or invasion by the primary tumour or its metastases. The pathophysiology of mostly paraneoplastic syndromes is not well known. The usual mechanism of their development is the aberrant production of substances (protein hormones, hormone precursors or hormone-like substances) by tumour tissue or autoimmune disorder. The neurological paraneoplastic syndromes are autoimmune disorders that can affect almost any part of the nervous system. The endocrine paraneoplastic syndromes are often certain clinical syndromes like paraneoplastic hypercalcaemia or the aberrant production of hormones by cancers. Many haematologic conditions, including anaemia, leucocytosis, thrombocytopenia or thrombocytosis, coagulapathy have been reported in association with cancer. Also paraneoplastic rheumatic syndromes have been reported in association of cancer. Skin can be involved in cancer in different ways: by metastases, as a part of a genetic disorder with a cutaneous component in which there is an inherited predisposition to the later development of malignancy, as a part of an acquired syndrome due to the toxicity of a carcinogen that induces malignant change and accompanying skin changes, as a consequence of immunosuppression, or by the development of specific lesions that occur as a paraneoplastic syndromes The most frequently diagnosed dermatologic conditions include acrokeratosis paraneoplastica, Sweet’s syndrome and paraneoplastic pemphigus. The purpose of this article is to describe the most popular in internal clinical practice neurologic, endocrine, haematologic, rheumatologic and dermatologic paraneoplastic syndromes associated with cancer.
Rak jajnika powoduje najwięcej zgonów związanych z nowotworami ginekologicznymi. Jest on najczęściej rozpoznawany w zaawansowanym stadium ze względu na brak wczesnych swoistych objawów i swoistych markerów. Wzrost liczby płytek krwi u chorych z rakiem jajnika to niekorzystny czynnik prognostyczny związany z krótszym czasem przeżycia i krótszym czasem wolnym od choroby. Trombocytoza obserwowana w raku jajnika jest możliwym parametrem diagnostyczno-prognostycznym.
EN
Epithelial ovarian cancer is the most lethal of gynaecological malignancies. The majority of women are diagnosed in advanced stage due to non-specific symptoms of the disease and the lack of specific risk and prognostic markers. The increase of thrombocytes count in ovarian cancer patients is considered as unfavourable prognostic factor, connected with shorter overall and disease-free survival. It is possible that paraneoplastic thrombocytosis could be a new marker, useful in ovarian cancer diagnosis and prediction of patients' prognosis.
Henoch–Schönlein purpura is a disease that belongs to the group of vasculitides. The disease in children is usually mild, but if it occurs in adulthood it can bring many adverse consequences. In mild forms, the major manifestation is skin lesions. The disease may also affect the joints, kidneys, gastrointestinal tract and lungs. The aim of the study is to present the differences in the course and prognosis of Henoch–Schönlein purpura in children and adults, the diversity of aetiological factors of IgA-associated vasculitis as well as clinical implications and diseases concomitant with purpura. Typically, it is believed that viral and bacterial agents induce Henoch–Schönlein purpura. Vaccination is one of the stimuli which can cause IgA-associated vasculitides. The coexistence of Henoch–Schönlein purpura with neoplasms is another interesting issue. The appearance of purpura may indicate a metastasis or recurrence. In adults, the course of Henoch–Schönlein purpura is much more severe – up to 75% of adults who have developed it have gastrointestinal complications. Renal complications occur in up to 87% of adult patients. Pain in the hip joints in the course of Henoch–Schönlein purpura may be a manifestation of necrosis of the femoral head. There are also described cases of complete myocardial infarcts or only its clinical signs. Epididymitis and scrotal oedema are complications of boys and men who have developed purpura. The occurrence of Henoch–Schönlein purpura in males older than 50 is associated with a worse prognosis. Patients with recurrent vasculitis should be carefully evaluated for the presence of a neoplasm.
PL
Plamica Henocha–Schönleina to choroba należąca do grupy zapaleń naczyń. U dzieci ma zwykle łagodny przebieg, natomiast jeżeli wystąpi w wieku dorosłym, niesie za sobą wiele niekorzystnych konsekwencji. W lekkich postaciach występują tylko zmiany skórne. Choroba może także dotykać stawów, nerek, przewodu pokarmowego i płuc. Celem pracy jest wskazanie różnic w przebiegu oraz rokowaniu plamicy Henocha–Schönleina u dzieci i dorosłych, różnorodności czynników etiologicznych zapalenia naczyń związanego z IgA, a także implikacji klinicznych oraz chorób współistniejących z plamicą. Typowo uważa się, że czynniki wirusowe i bakteryjne indukują plamicę Henocha–Schönleina. Szczepienie stanowi jeden z bodźców, który może wywołać zapalenie naczyń związane z IgA. Interesujące jest współwystępowanie plamicy z nowotworem. Jej pojawienie się może również zwiastować przerzut lub wznowę. U dorosłych przebieg tej choroby jest znacznie cięższy. Nawet 75% dorosłych, u których wystąpiła plamica, ma powikłania gastroenterologiczne. Implikacje nerkowe dotyczą nawet 87% dorosłych pacjentów. Ból stawów biodrowych w przebiegu choroby może być manifestacją martwicy głowy kości udowej. Opisano przypadki wystąpienia dokonanego zawału serca lub tylko jego wykładników klinicznych. Zapalenie najądrzy, obrzęk moszny to powikłania dotyczące chłopców i mężczyzn, u których pojawiła się plamica. Wystąpienie tego schorzenia po 50. roku życia u mężczyzn wiąże się z gorszym rokowaniem. Pacjenci z nawracającym zapaleniem naczyń powinni zostać szczególnie wnikliwie przebadani w kierunku obecności nowotworu.
Zespół Guillain-Barre (GBS) jest ostrą zapalną polineuropatią, charakteryzującą się postępującym, symetrycznym osłabieniem mięśni i zaburzeniami czuciowymi, wynikającymi z autoimmunologicznego uszkodzenia osłonek mielinowych nerwów i/lub uszkodzenia aksonalnego nerwów obwodowych. Najczęstszym rodzajem GBS jest ostra zapalna polineuropatia demielinizacyjna (AIDP). GBS to rzadkie schorzenie o współczynniku zachorowalności 0,5– 1,5 / 100 000 / rok, częściej obserwowane u mężczyzn. Przebieg choroby u dzieci jest zwykle łagodniejszy niż u dorosłych. Wczesna diagnoza i odpowiednie leczenie umożliwiają całkowite wyleczenie w 80% przypadków. Około 10% pacjentów cierpi na nawrót objawów, głównie po zakażeniu. Wielu pacjentów skarży się na przetrwałe zmęczenie. Niewydolność oddechową obserwuje się u 10–20%, a zgon występuje w 3–5% wszystkich przypadków. Prawie 2/3 przypadków GBS poprzedzone jest infekcją górnych dróg oddechowych lub przewodu pokarmowego. Pojawienie się w różnych mechanizmach przeciwciał, które reagują krzyżowo z osłonkami nerwów lub antygenami aksonów (poprzez zjawisko zwane mimikrą molekularną), prowadzi do rozwoju zespołu. Pośród czynników wywołujących GBS, wymienić można te związane ze szczepieniami, urazami lub przeszczepem szpiku kostnego. GBS może być także zespołem paraneoplastycznym (PNS), często obserwowanym jako jako pierwszy objaw procesu nowotworowego.
EN
Guillain-Barre syndrome (GBS) is an acute inflammatory polyneuropathy, characterised by progressive, symmetrical muscle weakness and sensory disorder due to autoimmunologic myelin nerve sheats and/or peripheral nerves axonal damage. The course of the disease in children is usually milder than in adults. The most common variant of GBS is acute inflammatory demyelinating polyneuropathy (AIDP). GBS is a rare disorder with morbidity rate of 0,5-1,5/100 000/ year, more often seen in males. The course of disease in children is usually milder than in adults. Early diagnosis and proper treatment enables complete recovery in 80% of cases, while approximately 10% of patients suffer from symptoms recurrence, mainly after infection. Almost 2/3 of GBS cases are preceded by upper respiratory or gastrointestinal infection. The emergence of antibodies in various mechanisms, which cross react with nerve sheats or axon antigens (through a phenomenon known as molecular mimicry), leads to development of the syndrome. Known triggers inducing GBS include viral and bacterial infections, injuries, surgery, bone marrow transplantation and rarely childhood vaccinations. In still rarer cases, GBS may develop in the course of paraneoplastic syndrome (PNS), and be the first symptom of an underlying neoplastic process.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.