Fenomen nudy znany ludziom z doświadczenia bywa przedmiotem badań różnych dyscyplin, w tym filozofii. Za istotny element nudy autorzy uznają poczucie braku sensu, uczucie pustki. Za nudne zwykło się uważać to, co banalne, powtarzalne, nieurozmaicone, pozbawione elementu zasko¬czenia. Filozoficzne analizy nudy, ukazujące różne jej aspekty, okazują się w tym kontekście nienudne – poglądy różnych autorów (m.in. S. Kierke¬gaarda, F. Woltera, F. Nietzschego, M. Heideggera, L. Svendsena, L. Koła¬kowskiego, T. Gadacza) układają się w swoiste paradoksy, pełne elementów kontrastowych i pozornych sprzeczności.
EN
The phenomenon of boredom, which people know from experience, is also an object of study in various disciplines, including philosophy. The authors consider an essential component of boredom to be the feeling of senselessness, of emptiness. Ordinarily, it is thought that what is banal, repetitive, unvaried, or devoid of the element of surprise is boring. A philo¬sophical analysis of boredom, showing its various aspects, turns out in this context not to be boring – the views of various authors, including Kierkeg¬aard, Wolter, Nietzsche, Heidegger, Svendsen, Kołakowski, and Gadacz form paradoxes of sorts, full of the elements of contrast and apparent contradiction.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.