Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Osteosynteza zlamanej trzeszczki pecinowej u konia - opis przypadku

100%

Turek B. , Kulesza O. , Kaczorowski M.

Medycyna Weterynaryjna

|

2006

|

tom 62

|

nr 06

706-709

EN

Fractures of the sesamoid bone are quite peculiar and appear mostly in young horses running on race tracks. These injuries are thought to result from excessive distraction forces loaded on the suspensory apparatus during exercise. The most typical are transverse fractures on different levels of the bone. Those fractures are classified as apical, midbody or basilar. Other fractures classified as longitudinal or comminuted are less typical and rarely occur. Apical fractures that involve less than one third of the sesamoid body and small basilar chip fractures are treated successfully by the removal of the fragment. In midbody fractures osteosynthesis is indicated. Successful treatment of one case of the midbody proximal sesamoid bone fracture by means of osteosynthesis using a cortical screw is presented in this study.

2

Numerical analysis of the states of stresses in the units of ZESPOL type stabilizer

100%

Więckowski W.

Bio-Algorithms and Med-Systems

|

2007

|

tom Vol. 3, no. 6

31--35

EN

In the paper state of stress of the ZESPOL plate stabilizer elements of the bridging osteosynthesis has been subjected to the numerical analysis. Calculation have been performed for variable fixing of the bearing element of the stabilizer versus bone in the system loaded respectively with axial force, bending moment in the frontal and sagittal plane and torque moment. Reduced stresses values and normal stresses components in the bearing plate of the stabilizer and bone screws have been determined with FEM simulation. Results obtained from the calculation shows significant influence of the fixing type of the stabilizer versus bone on loading of the individual elements of the joint system and further on its durability and assurance of the proper conditions for bone union.

PL

Przedmiotem badań była analiza numeryczna stanu naprężeń w elementach stabilizatora płytkowego ZESPOL w modelu zespolenia mostującego kości. Obliczenia przeprowadzono dla różnych wariantów utwierdzenia nośnika stabilizatora względem kości, w układzie obciążonym odpowiednio: siłą poosiową, momentem gnącym w płaszczyźnie czołowej i strzałkowej oraz momentem skręcającym. Wyznaczono wartości naprężeń zredukowanych oraz składowych naprężeń normalnych w płytce nośnej stabilizatora oraz wkrętach kostnych z wykorzystaniem MES. Uzyskane wyniki obliczeń wykazują znaczący wpływ sposobu zamocowania stabilizatora względem kości na obciążenie poszczególnych elementów układu zespolenia, a przez co na jego trwałość i zapewnienie odpowiednich warunków do prawidłowego zrostu kostnego.

3

History of osteosynthesis in the Department of Orthopaedics and Traumatology, Medical University of Gdansk, based on examination of surgical instruments withdrawn from the operating theatre

100%

Osowski J. , Mazurek T.

Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska

|

2022

|

tom 87

|

nr 3

118-122

PL

Na podstawie analizy narzędzi chirurgicznych wycofanych z sali operacyjnej postanowiono pokrótce przedstawić historię osteosyntezy na oddziale ortopedycznym w Gdańsku. W badaniu wykorzystano pudła z narzędziami ortopedycznymi wycofanymi z sali operacyjnej. Narzędzia zostały pogrupowane, ponumerowane, sfotografowane i skatalogowane. Nie wszystkie narzędzia były wykorzystywane w ortopedii; pudła zawierały również kilka narzędzi typowo stosowanych w innych dziedzinach chirurgii. Podjęto próby podzielenia narzędzi ortopedycznych na kilka grup, w zależności od ich zastosowania w zespalaniu kości. Istnieje kilka specyficznych narzędzi, które są używane tylko w jednej metodzie. Szczegółowo omówiono najciekawsze narzędzia, zwracając uwagę na ich cechy i rolę, jaką odegrały w kształtowaniu współczesnej ortopedii. Część uzyskanego sprzętu mogła zostać wykonana w Pracowni Ortopedycznej w szpitalu. Są to specyficzne eksponaty związane z rozwojem ortopedii w tym szpitalu, które wymagały konserwacji.

EN

Based on the analysis of surgical instruments withdrawn from the operating theatre, it was decided to briefly present the history of osteosynthesis in the orthopaedic department in Gdansk, Poland. Boxes with orthopaedic instruments withdrawn from the operating theatre were obtained. The instruments were grouped, numbered, photographed and catalogued. Not all obtained instruments were used in orthopaedics; the boxes contained several instruments typically used in other fields of surgery. Attempts have been made to divide orthopaedic instruments into several groups, depending on their use in bone fixation. Some specific instruments are used only in one method. The most interesting tools are discussed in detail, with attention to their features and role in shaping modern orthopaedics. Some of the obtained equipment could have been made in the Orthopaedic Workshop in the hospital. They are specific exhibits related to the development of orthopaedics in this hospital that required preservation.

4

Rozwoj techniki osteosyntezy z zastosowaniem trojblaszkowego gwozdzia doszpikowego Hacha

100%

Niebudek M.

Magazyn Weterynaryjny

|

2001

|

tom 10

|

nr 10

32

5

Osteosynteza śródszpikowa gwoździami rozprężnymi

100%

Kajzer A. , Kajzer W. , Marciniak J.

Engineering of Biomaterials

|

2008

|

tom Vol. 11, no. 77-80

74--76

6

Osteosynteza kości nadgarstkowej III u koni pod kontrolą artroskopową

100%

Samsel J.

Życie Weterynaryjne

|

2010

|

tom 85

|

nr 05

7

Computer assessment of correctness of mandiblar bones fracture slit integration based on pantomographic radiograms

84%

Lamża A. , Wróbel Z. , Jędrusik-Pawłowska M. , Drugacz J.

Journal of Medical Informatics & Technologies

|

2002

|

tom Vol. 4

MT119--124

EN

The method of objective assessment of the correctness mandible bones fracture slit was proposed in the research. At present, treatment results are evaluated by comparing pantomographic pictures made before and after integration. It is not an objective method; the estimation of the integration correctness coefficient is not possible, either. The use of computer processing enables introducing the relative mandible faction dislocation coefficient. Thanks to this, measurable determination of bone faction reposition correctness on pantomograms made after osteosynthesis is possible.

8

Assessment of the results of mandibular fractures sugrical titanium miniplates treatment on the basis of computer-aided analysis of pantomographical radiograms

84%

Jędrusik-Pawłowska M. , Drugacz J. , Lamża A. , Wróbel Z.

Journal of Medical Informatics & Technologies

|

2002

|

tom Vol. 4

MT83--89

EN

At present, in mandibular fractures surgical treatment reposition and titanium miniplates osteosynthesis is the most common method used. The treatment results are assessed on the basis of comparative analysis of two radiograms taken before and after fixations of fractures. In this article the objective method of radiological assessment of osteosynthesis is presented. The crucial part of the method is the computer program which was created at The Institute of Computer Biomedical Systems, Silesian University in Katowice. Comparison of placement of bone fragments on a pair of pantomograms taken before and after a particular surgical operation was done. To make the process of the results evaluation an objective one a new parameter - the relative dislocation coefficient - was implemented. Achieved results enable to assess correctness of bone fracture reposition on the pantomographical pictures taken twice, once before and the next time after osteosynthesis.

9

Próby zastosowania stabilnej osteosyntezy metodą ZESPOL w leczeniu złamań kości długich u psów

84%

Wlodarczyk J. , Szymonis-Szymanowski W. , Wlodarczyk R.

Medycyna Weterynaryjna

|

1988

|

tom 44

|

nr 05

RU

Стабилизация ZESPOL является самым современным из применяемых в настоящее время в медицине методов соединения костных отломков. Она занимает посредственное место между плиточной стабилизацией, а стабилизацией при помощи внешних стабилизаторов. Скобочный стабилизатор, использованный в этом методе, помимо малых размеров позволяет стабильно соединять отломки. В этом методе элиминирован нажим плитки на кость и связанный с ним остеолиз под плиткой и в пределах костных нарезов. В работе представлено первые результаты лечения переломов длинных костей собак методом ZESPOL. Определение полного диапазона применения этого метода в ветеринарии нуждается в дальнейших клинических исследованиях. На основе настоящих результатов можно констатировать, что метод ZESPOL удовлетворяет требования, нужные для получения клинического и анатомическоге срастания костей исследуемых животных.

EN

The ZESPOL stabilisation is one of the modern methods applied in medicine to join of bone fragments. Its position is between a plate stabilisation and utilization of external stabilizers. A clip stabilizer used in the method despite of small parameters enables a stable junction of bone fragments. In the described method a pressure of a plate on a bone was eliminated and therefore osteolysis under a plate and in the region of bone rifles was also eliminated. In the present paper the first results of the treatment of long bone franctures in dogs by the method of ZESPOL. The determination of a full application of this method in veterinary surgery needs further clinical studies. On the basis of the obtained results one can conclude that the ZESPOL method flufills all the needs necessary for clinical and anatomical healing of bone fractures in the examined animals.

10

Jak leczę… złamania wewnątrzstawowe. Cz. I

84%

Chico A.

Weterynaria w Praktyce

|

2016

|

tom 13

|

nr 03

11

Analiza wytrzymałościowa MES złamania szyjki kości udowej stabilizowanej gwoździem śródszpikowym typu GAMMA

84%

Kozub B. , Matuszyk Ł. , Łagan S.

Aktualne Problemy Biomechaniki

|

2012

|

tom z. 6

59--64

PL

W pracy poruszono problem stabilizacji złamania szyjki kości udowej za pomocą gwoździa śródszpikowego typu GAMMA. Dokonano oceny wpływu zastosowanego materiału stabilizatora na naprężenia, odkształcenia oraz przemieszczenia. W pracy posłużono się metodą elementów skończonych. Analizy numeryczne przeprowadzono w programie FEMAP.

12

A biomechanical study comparing the compressive forces generated by a conventional 4.5 AO/ASIF cortical lag screw with a differentially pitched cortical compression screw

84%

Lenehan B. , Street J. , Murphy B. , Brennan L. , McHugh P. , Curtin W.

Acta of Bioengineering and Biomechanics

|

2009

|

tom Vol. 11, nr 1

31-35

EN

The aim of this study was to compare the interfragmentary compression generated across a simulated femoral fracture model by a conventional 4.5 mm AO/ASIF cortical lag screw with a differentially pitched cortical compression screw. A 45-degree osteotomy was made in a whole bone composite femoral shaft, this was internally fixed with either a conventional 4.5 mm AO/ASIF cortical lag screw or the differentially pitched cortical screw and the compressive force generated at the fracture site measured on an Instron 8874 Axial/Torsion Servohydraulic Testing System. The mean interfragmentary compression generated by the differentially pitched screw was 81.4% of that generated by the 4.5 mm AO/ASIF cortical lag screw. The 4.5 mm AO/ASIF cortical screw produces a steep rise in compression per turn of the screw. The screw based on the differential pitch design creates a more gradual increase to peak compression. The resistance to torque was greater for the AO screw than for the differential pitch screw. Maximal interfragmentary compression is achieved within 4 180° turns after the head engages the near cortex for the 4.5 mm AO/ASIF screw but required 5 180° turns for the differentially pitched screw. Interfragmentary compression is achievable in cortical bone using differential pitch technology. A differentially pitched screw offers obvious advantages over a conventional screw allowing independent placement of lag screw and neutralisation plate, without needing additional exposure of the fracture site, limiting the insult to local fracture biology. It is proposed as an adjunct to osteosynthesis in long bone fractures.

13

Parameters of the electrophoretic deposition process and its influence on the morphology of hydroxyapatite coatings. Review

84%

Laska A. , Bartmański M.

Inżynieria Materiałowa

|

2020

|

tom Vol. 41, nr 1

18--23

EN

Metalic materials intended for bone implants should exhibit not only appropriate mechanical properties, but also high biocompatibility. The surface treatment modifications, for example acidic treatment, laser treatment, ion implantation and deposition of highly biocompatible coatings, are practiced. One of the most popular methods of surface modification is to deposit hydroxyapatite (HAp) coatings. HAp naturally occurs in human body, but can be also synthesized in laboratory conditions. Among diverse deposition techniques, electrophoretic deposition (EDP) is a cost-effective method in which charged particles, dispersed in an organic medium, after applying voltage migrate to the counter charged electrode forming a thin coating. There are several parameters that can be controlled during the process and that directly affect the morphology of the surface. The zeta potential and pH of prepared colloidal suspension are closely related to suspension stability and affect the susceptibility for agglomeration of the particles. Electrical settings, especially applied voltage, affect primarily the mass of deposition, but also the porosity of the coating, as well as its homogeneity. One of the basic parameters of EDP method is time of process. With increasing process time, the thickness of the deposited coating increases. Importantly, its mechanical properties also decrease. Moreover, the particles shape and size also affect the morphology of the deposited coating. The analysis of many variables is necessary to choose the right parameters to obtain the coating with desired morphology. In this paper, the influence of each parameter on the morphology of hydroxyapatite coatings is discussed.

PL

W artykule omówiono parametry procesu osadzania elektroforetycznego (EDP) ze szczególnym uwzględnieniem wykorzystania tej metody do osadzania powłok hydroksyapatytowych (HAp) na metalicznych implantach kostnych. Bazując na obszernym przeglądzie najnowszej literatury, przedstawiono wpływ każdego z parametrów na strukturę powstającej powłoki.

14

Osteosynteza kosci piszczelowej wilka grzywiastego stabilizatorem ZESPOL

84%

Kielbowicz Z. , Biezynski J. , Kuryszko J.

Medycyna Weterynaryjna

|

2003

|

tom 59

|

nr 01

61-63

15

Analiza funkcjonalna zespolenia śródszpikowego w leczeniu złamań kości piszczelowej

84%

Ryniewicz A. M. , Otto M. , Ryniewicz A.

Aktualne Problemy Biomechaniki

|

2018

|

tom z. 15

37--44

PL

Wykorzystując gwoździowanie śródszpikowe w leczeniu złamań kości piszczelowej istotne jest, aby zespolenie skutecznie stabilizowało odłamy kostne. Wpływ na ich stabilność ma system ryglowania i sztywność gwoździa śródszpikowego, który wykonany jest z biozgodnych biomateriałów. Celem pracy jest identyfikacja metodą MES przemieszczeń i naprężeń w obciążonym terapeutycznie systemie zespolenia śródszpikowego ze stopu Ti6Al4V ELI, a na tej podstawie określenie mikroodkształcenia w konstrukcji. Wyniki analizy mają związek z mikroruchami odłamów kostnych pobudzające tkankę kostną do ich osteosyntezy.

EN

In intramedullary nailing for tibia fracture treatment, important is effectively stabilizes bone fragments. Their stability depends on the locking system and the stiffness of the intramedullary nail, which is made of biocompatible biomaterials. The purpose of the paper is to identify, based on FEM, displacements and stresses in therapeutically loaded intramedullary nail, made of Ti6Al4V ELI, and on this basis, the determination of microstrain in the construction. The results of the analysis are related to micromovements of bone fragments stimulating bone tissue to their osteosynthesis.

16

Dynamizm zrostu kostnego w stabilizacji zlamania metoda ZESPOL

84%

Biezynski J.

Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Weterynaria

|

2001

|

tom 61

7-45

17

Badania przyczyn uszkodzeń minipłytek tytanowych stosowanych w chirurgii szczękowo-twarzowej

84%

Bieniaś J. , Surowska B. , Świeć P. , Pałysewicz B. , Maślanko G. , Tomaszewski T.

Engineering of Biomaterials

|

2008

|

tom Vol. 11, no. 74

2-5

PL

W pracy przedstawiono analizę materiałową mini-płytek tytanowych wykorzystywanych przy zabiegach osteosyntezy kości twarzoczaszki w aspekcie zmian struktury i warstwy wierzchniej materiału (określenie przyczyn i rodzaju zużycia). Materiał badawczy stanowiły minipłytki tytanowe 2, 6, 10- oczkowe oraz 2, 4-oczkowe z przerwą, stosowane przy zabiegach osteosyntezy kości, które: (a) usunięto po zakończeniu leczenia lub (b) usunięto wcześniej z powodu uszkodzenia (pęknięcia). Badane płytki wykonane były z czystego technicznie tytanu-grade 2. Przeprowadzona analiza materiałowa wskazuje na kilka możliwych czynników wpływających na uszkodzenia - złamania minipłytek, do których można zaliczyć: stan warstwy wierzchniej z licznymi defektami stanowiącymi miejsca propagacji i rozwoju pęknięć, stan naprężeń twarzoczaszki, możliwość występowania procesów zmęczeniowych oraz zmiany w mikrostrukturze minipłytek tytanowych spowodowane odkształcaniem mechanicznym.

EN

The study presents the material analysis of miniplates used during the osteosynthesis of the face from the aspect of structural and surface layer change of material (establishment of reasons and type of wear). The material analysed were 2, 6, 10- hole and 2, 4-hole (with interval) titanium miniplates used in bone osteosynthesis, which: (a) were removed once the treatment has been completed or (b) were removed before the completion of the treatment because of a damage (fractures). The plates were made of commercially pure titanium-grade 2. The analysis indicates a few possible factors causing the damages - fractures of the miniplates, which include: the condition of the surface layer with visible defects, which are the centres of propagation and the development of fractures, the condition of facial stress, the possibility of fatigue processes as well as the changes in the microstructure of titanium miniplates caused by mechanical deformation.

18

Zintegrowana diagnostyka procesów zrostu kostnego

84%

Kołodziej D. , Jasińska-Choromańska D.

Pomiary Automatyka Kontrola

|

2005

|

tom R. 51, nr 9 bis

348--350

PL

Niniejszy artykuł nawiązuje do spraw diagnostyki procesów zachodzących w szczelinie zrostu kostnego. Ściśle powiązanych z charakterem powstającego zrostu kostnego. Połączenie układów diagnostyki z elementami konstrukcji układów stabilizacji zewnętrznej umożliwia nam szybkie i bezinwazyjne otrzymanie parametrów mechanicznych tworzących przybliżenie opisu stanu zrostu kostnego.

EN

This paper presents abilities of the external osteosynthesis treatment system as a part of the diagnostic system. Dynastab Mechatronics 2000 as an example of the modern external fixators creates new possibilities in the monitoring and analyzing of the adhesion zone. Stabilization systems which are using active elements and the sensors have given better fit of fixation system work according to the demands of the broken biological system. Applying of the mechatronics systems have given ability to continuous diagnostic of the broken bone - fixator system and also gives possibility of influence at the adhesion process coming into being in the healing fracture.

19

Zastosowanie fluoroskopii w praktyce weterynaryjnej

84%

Ochal A. , Sokolowski A.

Weterynaria w Praktyce

|

2019

|

tom 16

|

nr 10

20

Fixation of distal fibular fractures: A biomechanical study of plate fixation techniques

84%

Marvan J. , Horak Z. , Vilimek M. , Horny L. , Kachlik D. , Baca W.

Acta of Bioengineering and Biomechanics

|

2017

|

tom Vol. 19, no. 1

33--39

EN

Ankle fractures are complex injuries with variable prognoses that depend upon many factors. The aim of the treatment is to restore the ankle joint biomechanical stability with maximum range of motion. Most ankle fractures are fibular fractures, which have a typical oblique fracture line in the distal fibula located in the area of the tibiofibular syndesmosis. The aim of this study was to simulate numerically several fixation techniques of the distal fibular fractures, evaluate their stability, determine their impact on surrounding tissue load, and correlate the results to clinical treatment experience. The following three models of fibular fracture fixation were used: (a) plate fixation with three screws attached above/below and lag screws, (b) plate fixation with two screws attached above/below and lag screws, and (c) three lag screws only. All three fracture fixation models were analyzed according to their use in both healthy physiological bone and osteoporotic bone tissue. Based on the results of Finite Element Analysis for these simulations, we found that the most appropriate fixation method for Weber-B1 fibular fractures was an unlocked plate fixation using six screws and lag screws, both in patients with physiological and osteoporotic bone tissue. Conversely, the least appropriate fixation method was an unlocked plate fixation with four screws and lag screws. Although this fixation method reduces the stress on patients during surgery, it greatly increased loading on the bone and, thus, the risk of fixation failure. The final fixation model with three lag screws only was found to be appropriate only for very limited indications.