Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Podatek dochodowy w Polsce i Unii Europejskiej

100%

Jakubik D.

|

tom Nr 32

74--80

PL

W ramach harmonizacji prawa z prawem obowiązującym w Unii Polska musi zreformować istniejące obecnie prawo podatkowe. W niniejszym referacie podjęto próbę odpowiedzi na pytania: jakie wymagania w dziedzinie podatków bezpośrednich i pośrednich będzie musiała spełniać strona polska, stając się członkiem Unii Europejskiej i jakie korzyści i zagrożenia wynikać mogą z harmonizacji polskiego prawodawstwa podatkowego z unijnym? Szczególną uwagę zwrócono na przedstawienie z jednej strony unijnych, a z drugiej polskich regulacji prawnych w tej dziedzinie, co jest niezmiernie ważne z punktu widzenia przedsiębiorstw. W przyszłej strategii funkcjonowania w ramach jednolitego rynku zagadnienia podatkowe niewątpliwie będą stanowiły przedmiot szczególnej uwagi przedsiębiorców.

EN

Poland must reform its existing tax law in order to harmonize it with the obligatory law in the EU. In the report an attempt has been made to try to answer such questions: what kind of requirements will Poland have to fulfil in the field of direct and indirect taxes when it becomes a member of the European Union or what benefits and threats may be the result of harmonization the Polish tax legislation with the EU one. Special attention has also been paid to the presentation of the EU regulations in this field on the one hand and the Polish regulations on the other hand, which is extremely important for companies. In the future strategy of the common market a tax issue will certainly be the one to pay special attention to.

2

Glosa do postanowienia Trybunału Konstytucyjnego z 4 lipca 2023 r., sygn. akt SK 78/19

63%

Kluza J.

|

nr 1(77)

289-295

PL

Glosa dotyczy postanowienia Trybunału Konstytucyjnego w sprawie sygn. akt SK 78/19, w którym Trybunał umorzył postępowanie ze skargi konstytucyjnej wniesionej przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Trybunał uznał, że skarga konstytucyjna nie może zostać wniesiona przez osobę prawną ze względu na umiejscowienie art. 79 Konstytucji RP w rozdziale II Konstytucji zatytułowanym „Wolności, prawa i obowiązki człowieka i obywatela”. Pogląd ten jest oczywiście błędny, zaś przedstawiona w uzasadnieniu tego postanowienia argumentacja jest wybiórcza. W orzecznictwie Trybunału zdolność osób prawnych do wniesienia skargi konstytucyjnej jest ugruntowana, co nie budzi też wątpliwości w doktrynie. Wyrażone zaś przez Trybunał stanowisko w tym postanowieniu naraża na ograniczenie praw podmiotom zbiorowym.

EN

The gloss concerns the decision of the Constitutional Tribunal in case file ref. no. SK 78/19, in which the Tribunal discontinued the proceedings based on a constitutional complaint filed by a limited liability company. The Tribunal found that a constitutional complaint cannot be lodged by a legal person due to the location of Art. 79 of the Constitution of the Republic of Poland in Chapter II of the Constitution entitled “Freedoms, rights and obligations of man and citizen”. This view is obviously wrong, and the argumentation presented in the justification for this decision is selective. In the case law of the Tribunal, the ability of legal persons to lodge a constitutional complaint is well established, which also raises no doubts in the doctrine. The position expressed by the Tribunal in this decision exposes the rights of collective entities to a limitation.

3

Współdzielenie kosztów usług niematerialnych w spółkach powiązanych : ograniczenia podatkowe

51%

Goyke K.

|

tom nr 3 (47)

25--37

PL

1 stycznia 2018 roku w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych wprowadzono zapis ograniczający możliwość zaliczenia w poczet kosztów podatkowych wydatków na niektóre usługi niematerialne ponoszone na rzecz podmiotów powiązanych. W konsekwencji, spółki powiązane nie mogą pomniejszyć dochodu podatkowego o niektóre poniesione koszty i tym samym płacą wyższy podatek dochodowy. Celem artykułu jest omówienie podatkowego ograniczenia w postaci limitowania kosztów usług niematerialnych ponoszonych na rzecz podmiotów powiązanych, przedstawienie przyczyn i skutków wprowadzenia tej regulacji oraz stworzenie rekomendacji dla podmiotów powiązanych, których to ograniczenie dotyczy. Posłużono się metodą analizy przepisów i interpretacji podatkowych oraz publikacji dotyczących omawianego zagadnienia, a także wykorzystano doświadczenie zawodowe autorki. We wnioskach końcowych ujęto przykłady działań zalecanych w obliczu badanego problemu, m.in. analizę umów obowiązujących pomiędzy podmiotami powiązanymi oraz nabywanie usług niematerialnych od podmiotów niepowiązanych.

EN

On January 1, 2018, the Act on Corporate Income Tax introduced a provision restricting the possibility of recognizing as tax costs the costs of some intangible services incurred to related entities. As a result, related companies cannot consider some of the costs incurred as a tax cost and thus pay a higher income tax. The purpose of the publication is to discuss the tax restriction in the form of limiting the costs of intangible services incurred for related entities, to present the reasons and effects of introducing this regulation and to create recommendations for related entities to whom this limitation applies. The method of analyzing tax regulations and tax interpretations as well as publications on the discussed issue were used, as well as the author’s professional experience. The final conclusions include examples of actions recommended in the face of the studied problem, including analysis of agreements in force between related entities and acquisition of intangible services from unrelated entities.

4

Pojęcie i status inwestora w międzynarodowym prawie inwestycyjnym. Część II

51%

Bors M.

|

nr 30

EN

International investment law, as branch of public international law, makes investors its main beneficiaries. Adoption of the correct definition of an investor in investment treaties is therefore one of the most important and basic elements of their content. The purpose of this article is to present the theoretical and practical problems related to a natural person and a legal person and then to present the conditions that must be met for recognition of these entities as investors. Only in such case investors may demand protection treaty and claim against the host state.The article describes how the matter of nationality of a natural person developed in domestic law and then in international investment law. It also describes the criteria for determining the nationality of legal persons, as nowadays the different sources of origin of the capital make it difficult to undoubtedly specify the nationality of legal persons. Therefore, the paper analyses the investor’s definition included in international investment law contained in the multilateral treaties, regional treaties, as well as bilateral investment treaties for the promotion and protection of the investment.In the article the author undertakes to present differences as to the requirements which must be met by an investor who is a natural person and a legal person, which are contained in the Washington Convention on the Settlement of Investment Disputes between States and Nationals of Other States from 1965. The paper presents also the awards of international arbitration courts that dealt with the problems of the concept of the investor and the protection treaty.

PL

Międzynarodowe prawo inwestycyjne, jako gałąź międzynarodowego prawa publicznego, czyni inwestorów swymi głównymi beneficjentami. Przyjęcie prawidłowej definicji inwestora w traktatach inwestycyjnych stanowi jeden z ich istotniejszych i podstawowych elementów. Celem artykułu jest ukazanie problemów teoretycznych i praktycznych związanych z osobą fizyczną oraz osobą prawną i zaprezentowanie warunków, jakie muszą być spełnione dla uznania tych podmiotów za inwestorów. Tylko w takim przypadku inwestorzy mogą domagać się ochrony traktatowej, w tym mogą kierować określone roszczenia przeciwko państwu goszczącemu ich inwestycje.W artykule przedstawiono, jak kształtowała się kwestia obywatelstwa osoby fizycznej na gruncie prawa krajowego, a w dalszej kolejności rozważania te zostały przeniesione na obszar prawa inwestycyjnego. Praca zawiera kolejno omówienie kryteriów pozwalających ustalić przynależność państwową w odniesieniu do osób prawnych, co – mając na uwadze różne źródła pochodzenia kapitału – niejednokrotnie utrudnia jednoznaczne ustalenie przynależności państwowej osób prawnych. W związku z tym w artykule poddano analizie pojęcie inwestora obecne w międzynarodowym prawie inwestycyjnym, zawarte zarówno w traktatach powszechnych oraz regionalnych, jak i w dwustronnych traktatach o popieraniu i ochronie inwestycji.W opracowaniu autor podjął się także przedstawienia odrębności dotyczących wymogów, jakie musi spełnić inwestor będący osobą fizyczną oraz osobą prawną, które są zawarte w Konwencji waszyngtońskiej o rozwiązywaniu sporów inwestycyjnych między państwami i obywatelami innych państw z 1965 r. W pracy przedstawiono orzecznictwo międzynarodowych organów arbitrażowych, które na potrzeby konkretnie rozpatrywanych sporów inwestycyjnych niejednokrotnie zajmowały się problematyką pojęcia inwestora i przyznania mu należnej ochrony traktatowej.

5

Zdolność sądowa podmiotów ogólnego prawa cywilnego materialnego

44%

Obrębski R.

|

tom 75

131-166

PL

Judicial capacity consists in the transposing of substantive law subjectivity to proceedings under civil law in a form allowing valid proceedings closing with a judgment, said proceedings involving the participation of a specific entity. A party without capacity for the status of specific subjective rights or legal relationship cannot expect to participate in a valid trial closing with a judgment. Three categories of entities with general legal capacity – private individuals (natural persons), legal persons, and organisational units as stipulated by provisions of Article 64 §11 of the Civil Proceedings Code – have been equipped with judicial capacity, as they can be party to legal relations constituting the subject of action. The participation of such entities in proceedings under civil law – while potentially concerning any case – shall only apply to cases under civil law wherein entities as duly indicated act to protect their legal circumstances associated with events potentially occurring prior to the commencement of judicial proceedings. They should only appear as parties in civil cases involving their activities on their own behalf and to their own benefit.