Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Prawne aspekty bezpieczeństwa osadzonych w jednostkach penitencjarnych

100%

Żywucka-Kozłowska E. , Dziembowski R.

|

tom 8

|

nr 2

187-202

PL

Osadzenie w zakładzie karnym czy areszcie śledczym pozbawia człowieka jednej z najwyżej cenionych wartości ludzkich – wolności. Nie jest bezprawnym działaniem, a prawem określoną reakcją na popełnione przez niego przestępstwo. Jednostki penitencjarne to zarówno zakłady karne, jak i areszty śledcze. W pierwszych z wymienionych osadzani są prawomocnie skazani, w drugich – podejrzani o popełnienie przestępstwa, jeżeli sąd uzna, że przedstawione we wniosku o zastosowanie środka zapobiegawczego przez oskarżyciela publicznego są zasadne. Gwarantem bezpieczeństwa osadzonych są obowiązujące przepisy zarówno kodeksu karnego wykonawczego, jak i innych aktów prawa. Nieodłącznym elementem tworzącym stan bezpieczeństwa w warunkach izolacji penitencjarnej jest aktywność administracji więziennej

2

Stosunek do religii osób odbywających karę pozbawienia wolności a miejsce religii we współczesnym świecie

75%

Romanowicz W. , Tomczyszyn D.

Rozprawy Społeczne

|

2015

|

tom 9

|

nr 3

93-100

PL

Społeczny wymiar religii jest nieodłącznym elementem refleksji przedstawicieli nauk społecznych. Rozpatrywanie swoistego związku społeczeństwa i religii jest uprawomocnione chociażby z tego powodu, iż dotychczas nie opisano żadnej religii, która mogłaby funkcjonować poza społeczeństwem. Zatem funkcjonowanie człowieka w różnych uwarunkowaniach religijnych i okolicznościach życiowych bywa interesującym celem procesu poznawczego. W tym artykule zajęliśmy się ukazaniem ogólnej religijności osób odbywających karę pozbawienia wolności w więzieniu. Stosunek osadzonych do religii został przedstawiony w kontekście przemian religii we współczesnym świecie. Zaprezentowane analizy zostały oparte na zebranym materiale badawczym, uzyskanym przez autorów w jednej z jednostek penitencjarnych w powiecie bialskim. Okazało się, że w wielu aspektach deklaracje wobec religii odbywających karę pozbawienia wolności tylko nieznacznie różnią się od deklaracji ogółu społeczeństwa polskiego. Wyniki tych badań potwierdziły sformułowaną przez socjologów religii w latach 80-tych tezę, że postawy społeczeństwa polskiego wobec religii mają wymiar dwupłaszczyznowy. Pierwszy z nich ma charakter ogólnonarodowy, a drugi codzienny.

EN

The social aspect of religion is an integral element of reflection for social scientists. The examination of the specific relationship of the society and religion is validated at least for the fact that there has not yet been described any religion that could function outside a society. Thus, the functioning of humans in various religious conditions and circumstances of life is sometimes a worthwhile target of the cognitive process. In this article we are attempting to present a general religiosity of people serving sentences of imprisonment. The attitude of prisoners to religion has been presented in the context of the transformation of religion in the modern world and the presented analyzes have been based on the collected research material that was obtained by the authors in one of the penitentiary institutions in the Biała Podlaska County. It was noted that in many aspects the declarations towards religion of the ones that are serving a sentence of imprisonment only slightly differ from the declarations towards religion of the rest of Polish society. The results of these studies have confirmed the thesis formulated by sociologists of religion in the 80s that the Polish public attitudes towards religion are two-fold; the first one is of a nationwide character and the second one of an everyday one.

3

Wpływ twórczej resocjalizacji na kształtowanie wartości osób pozbawionych wolności

75%

Kobylańska A.

Krakowskie Studia Małopolskie

|

2021

|

tom 1(29)

132-147

PL

Optymalizacja relacji człowieka ze środowiskiem, będąca jednym z najistotniejszych celów resocjalizacji, jest uzależniona od szerokiej grupy czynników i procesów, wśród których znaczące miejsce zajmuje system wartości docelowych (wyższego rzędu). Powołując się na słowa nestora resocjalizacji w Polsce, Czesława Czapówa, za najwyższe wartości w resocjalizacji należy uznać nie tylko społeczny ład, ale przede wszystkim rozwój osobowości i związanych z nim wolności ludzkich. Paradoksalnie (biorąc pod uwagę fakt, że znaczna część zabiegów resocjalizacyjnych odbywa się placówkach zamkniętych) jedną z najważniejszych wartości resocjalizacji jest bowiem wolność. Według Alberta Camus’a, „wolność to nic więcej, niż szansa na bycie lepszym”. Instytucje resocjalizacyjne (głównie zakłady karne), spełniając swoje funkcje utylitarne, drastycznie ograniczają swobodę wyborów, jakie mogą podejmować wychowankowie. Istotą twórczej resocjalizacji jest próba zmiany jednostki w sposób odmienny od utartych schematów resocjalizacyjnych. Jest to próba przemiany człowieka, poprzez wykreowanie odmiennych od dotychczasowych parametrów jego tożsamości, które decydują o jakości kontaktów z innymi ludźmi. Zabiegi te, przybierając metodyczną postać pracy teatralnej, sportowej, doświadczeń dramowych, plastycznych czy muzycznych, mogą wykreować odmienne parametry osobowe jednostki.

EN

Optimizing the human relationship with the environment, which is one of the most important goals of social rehabilitation, depends on a wide group of factors and processes, among which the system of target values (of a higher order) plays a significant role. Referring to the words of the doyen of social rehabilitation in Poland, Czesław Czapów. The highest values in social rehabilitation should be considered not only the social order, but most of all the development of personality and related human freedoms. Paradoxically (taking into account the fact that a large part of social rehabilitation procedures take place in closed institutions) one of the most important values of social rehabilitation is freedom. According to Albert Camus, “freedom is nothing more than a chance to be better”. Social rehabilitation institutions (mainly prisons), fulfilling their utilitarian functions, drastically limit the freedom of choices that can be made by charges. The essence of creative social rehabilitation is an attempt to change the individual in a way that is different from the usual social rehabilitation schemes. It is an attempt to change a person by creating different parameters of his identity, which determine the quality of contacts with other people. These treatments, taking the form of theater, sports, drama, art or music experiences, can create different personal parameters of an individual.

4

Bezpieczeństwo konwoju osób osadzonych w jednostkach penitencjarnych w Polsce

63%

Waloch Z.

|

nr 1(10)

171-186

PL

Służba Więzienna (SW) będąca trzecią co do wielkości formacją mundurową w Polsce, odpowiada za nadzór i kontrolę nad skazanymi oraz zapewnienie bezpieczeństwa w zakładach karnych i aresztach śledczych. Funkcjonariusze SW w swoich obowiązkach mają nie tylko „pilnowanie” osadzonych na terenie jednostki penitencjarnej, ale również odpowiadają za wykonywanie transportów „na zewnątrz” z osadzonymi w takie miejsca jak sądy, ośrodki leczenia oraz zakłady pracy. Konwojowanie osadzonych jest kluczowym elementem systemu penitencjarnego, wymagającym wysokiego poziomu organizacji, odpowiednich środków technicznych oraz wyszkolonego personelu. Każdy taki transport, często z niebezpiecznymi skazanymi, poza mury jednostki penitencjarnej niesie duże ryzyko, dlatego przebieg konwoju jest dokładnie zaplanowany, aby zapewnić bezpieczeństwo zarówno osadzonym, jak i społeczeństwu. Publikacja ma na celu przybliżenie zasad i procedur dotyczących konwojowania więźniów w Polsce oraz omówienie kluczowych aspektów związanych z bezpieczeństwem tego procesu.

EN

The Prison Service, which is the third largest uniformed formation in Poland, is responsi-ble for the supervision and control of convicts and ensuring security in penitentiaries and remand cen-tres. Prison Service officers have as part of their duties not only 'guarding' inmates on the premises of the penitentiary unit, but are also responsible for carrying out 'outside' transports with inmates to places such as courts, treatment centres and workplaces. The escorting of prisoners is a key element of the penitentiary system, requiring a high level of organisation, appropriate technical means and trained staff. Each such transport, often with dangerous convicts, outside the walls of the penitentiary unit carries a high risk, so the course of the convoy is carefully planned to ensure the safety of both the inmates and the public. The publication aims to provide an overview of the rules and procedures for escorting prisoners in Poland and discusses key aspects related to the security of the process.

5

Prawne aspekty bezpieczeństwa osadzonych w jednostkach penitencjarnych

63%

Żywucka-Kozłowska E. , Dziembowski R.

Cybersecurity and Law

|

2022

|

tom Vol. 8 (2)

187--202

PL

Osadzenie w zakładzie karnym czy areszcie śledczym pozbawia człowieka jednej z najwyżej cenionych wartości ludzkich – wolności. Nie jest bezprawnym działaniem, a prawem określoną reakcją na popełnione przez niego przestępstwo. Jednostki penitencjarne to zarówno zakłady karne, jak i areszty śledcze. W pierwszych z wymienionych osadzani są prawomocnie skazani, w drugich – podejrzani o popełnienie przestępstwa, jeżeli sąd uzna, że przedstawione we wniosku o zastosowanie środka zapobiegawczego przez oskarżyciela publicznego są zasadne. Gwarantem bezpieczeństwa osadzonych są obowiązujące przepisy zarówno kodeksu karnego wykonawczego, jak i innych aktów prawa. Nieodłącznym elementem tworzącym stan bezpieczeństwa w warunkach izolacji penitencjarnej jest aktywność administracji więziennej.

EN

Placing in a correctional facility or pre-trial detention deprives a person of one of the most valued human values – freedom. It is not an unlawful act, but a law determined reaction to a crime committed by him. Penitentiary units are both prisons and pre-trial detention centers. In the former, final convicts are sentenced, while in the latter – suspected of committing a crime, if the court deems that the presented in the application for the application of a preventive measure by the public prosecutor are justified. The safety of inmates is guaranteed by the provisions of the Executive Penal Code and other legal acts. An inherent element creating the state of security in conditions of penitentiary isolation is the activity of the prison administration.

6

Izolacja penitencjarna a prawo do wolności religii w teorii i praktyce

63%

Mirecki M.

|

tom 17

51-61

EN

The right to freedom of conscience and religion is one of the fundamental rights of every individual. It is not only a law, but also a specific human freedom that regulates life in society. Access to these rights and freedoms is granted to every person, regardless of sex, nationality, faith or even social status. The law of religious freedom must be respected in all areas of life. Penitentiary isolation is a reality guided by different principles. Persons convicted by final court judgments face certain limitations, but under Polish law they are guaranteed freedom of conscience and religion. This is mainly mentioned in the Constitution of the Republic of Poland. The author, considering the subject of penitentiary isolation in theory and practice, focused primarily on the relationship between reality and legal regulations. The author conducted an interview in the Gniezno Metropolitan Curia with bp. Radosław Orchowicz, who for many years served as a prison chaplain.

PL

Prawo do wolności sumienia i wyznania to jedno z podstawowych praw każdej jednostki. To nie tylko prawo, ale także swoista wolność ludzka, która reguluje życie w społeczeństwie. Dostęp do tych praw i wolności ma każdy człowiek bez względu na płeć, narodowość, wiarę czy chociażby status społeczny. Prawa do wolności religijnej należy przestrzegać we wszystkich dziedzinach życia. Izolacja penitencjarna to kierująca się innymi zasadami rzeczywistość. Osoby skazane prawomocnymi wyrokami sądów doznają pewnych ograniczeń, ale zgodnie z polskim prawem mają zapewnioną wolność sumienia i religii. Stanowi o tym przede wszystkim Konstytucja RP. Autor, poddając rozważaniom tematykę izolacji penitencjarnej w teorii i praktyce, pochylił się przede wszystkim nad odniesieniem rzeczywistości do regulacji prawnych, co możliwe było dzięki wywiadowi przeprowadzonemu w Gnieźnieńskiej Kurii Metropolitalnej z biskupem Radosławem Orchowiczem, który wiele lat pełnił funkcję kapelana więziennego.

7

Analiza zjawiska autoagresji osadzonych w polskich jednostkach penitencjarnych na przestrzeni lat 2013-2018

63%

Łuszcz P.

Studia Bezpieczeństwa Narodowego

|

2019

|

tom R. 9, Nr 15

439--464

PL

Administracja jednostek penitencjarnych podejmuje działania w celu ochrony życia ludzkiego i życia więźniów. Życie ludzkie jest najwyższą wartością i podlega w Polsce prawu. Prawo chroni obywatela zamieszkującego w jednostce penitencjarnej, jednak w przypadkach izolacji od społeczeństwa zdarzają się przypadki, w których osoby w więzieniach lub aresztach przedprocesowych popełniają samobójstwo. Poniższa analiza podejmuje opis takich przypadków, które obejmują lata od sierpnia 2013 r. do końca sierpnia 2018 r. Dane do analizy zostały zaczerpnięte z raportów sytuacyjnych przygotowanych przez służbę więzienną na służbie, przedstawione wykresy podzielono na kilka parametrów i wytycznych, które zostały zawarte w sprawozdaniach dotyczących tych kwestii. Uwzględniono całkowitą liczbę samobójstw i prób samobójczych w poszczególnych latach, z podziałem na miesiące, oraz przedstawiono miejsce ataku na życie i samookaleczenie. Ważnym elementem jest pokazanie, w którym kierunku powinni zostać przeszkoleni funkcjonariusze i pracownicy w zakresie zasad udzielania pierwszej pomocy. Jest oczywiste, że liczba ataków samobójczych w latach 2013-2018 jest istotna. Ważne jest, aby korzystać z monitoringu w tych pomieszczeniach, w których większość więźniów dokonuje ataku, przecinając przedramiona i szyję, więc przeszkolić oficerów, jak właściwie chronić takiego człowieka, podkreśla się przy tym właściwy wybór więźniów w celi mieszkalnej - świadomość odpowiedzialności za życie innej osoby, która wymiernie wpłynie na poczucie bezpieczeństwa i komfort pracy oficerów, a tym samym zwiększy bezpieczeństwo samych więźniów.

EN

Human life is the highest value and is subject to law in Poland. The law protects a citizen who resides in a penitentiary unit, however, in cases of isolation from society, there are cases when persons in prisons or pre-trial detention centers commit suicide for their lives. The administration of penitentiary units takes measures to protect human life and the lives of prisoners. The analysis covers the years from August 2013 to the end of August 2018. Data for analysis were taken from situational reports prepared by the prison service on duty, presented diagrams were divided into several parameters and guidelines that were included in the reports on the basis of which the analysis was made. The total number of suicides and suicide attempts in individual years, broken down by months, was taken into account, and the place of attack on life and self-harm was presented. An important element is showing in which direction officers and employees should be trained on the principles of first aid. It is evident that the number of suicide attacks set up in 2013-2018 is important. It is important to use monitoring in those rooms where most prisoners carry out an assault by cutting their forearms and neck, so train the officers how to protect such a man properly. Emphasize the right choice of prisoners in a residential cell - awareness of responsibility for the life of another person, which will measurably affect the sense of security and comfort of the officers’ work and thus increase the safety of the prisoners themselves.

8

Ewolucja doktryny ochronnej – wymuszona zewnętrznie konieczność czy świadomy proces humanizacji

63%

Gospodarowicz Z.

|

2019

|

tom 11(47)

|

nr Numer specjalny

167-172

PL

Tematem artykułu jest analiza ewolucji doktryny systemu penitencjarnego w kontekście przemian ustrojowych, jakie zaszły w Polsce na początku lat dziewięćdziesiątych. W szczególności autor zwraca uwagę na fakt, że wprowadzane zmiany powinny uwzględniać dwutorowy charakter systemu penitencjarnego, który obejmuje dwie grupy podmiotów: osoby osadzone oraz osoby nadzorujące. W artykule odwołano się do założeń współczesnej doktryny penitencjarnej, która kładzie nacisk na humanitaryzm w odniesieniu do osób osadzonych, co znajduje odzwierciedlenie w doborze oraz przeszkoleniu kadry penitencjarnej. Autor skonfrontował założenia teoretycznie z realiami okresu przemian ustrojowych w Polsce na początku lat dziewięćdziesiątych: istotną redukcją w zasobach kadrowych, ograniczeniami finansowymi, zmianami w strukturze przestępczości oraz odbiorem społecznym służby więziennictwa.

EN

The aim of the article is to analyze the contemporary doctrine of penitentiary system within the context of political transformation that took place in Poland in the early 90s. In particular, author suggests that while introducing the changes in the system, its dual nature should be considered, consisting of two main elements: detained individuals and custodians. The article highlights the main assumption of the modern penitentiary doctrine – the focus on humanitarian approach towards detained individuals, which should be reflected by the careful and selection of skilled and professional staff. The author highlighted main challenges that Polish penitentiary system faced during political and economic swift in the early 90s, i.e. substantial redundancy, lack of resources, evolution of crime and perception of prison officers among society.

9

Pedagogiczny wymiar przygotowania osadzonych do bierzmowania w kontekście procesu resocjalizacji

63%

Borda M. , Kaczmarek R.

Rocznik Komisji Nauk Pedagogicznych

|

2017

|

nr LXX

141-159

EN

The authors deal with the reflection over the subject of the educational dimension of preparing the detained ones in penitentiaries for confirmation in the context of the process of resocialization. The total lack of studies concerning the subject is a chance to show the anthropological assumptions of the preparation, the characterization of the potential candidates to receive the sacrament, and presenting the educational aims of the undertaken activities. The authors suggest the educational contents, the forms and models of the priests’ work and adequately prepared volunteers with the detained ones craving to receive the sacrament of the Christian maturity. The penitentiary priesthood, including the preparation the candidates for confirmation, enters into the process of the resociolization of the detained ones.

10

Zachowania korupcyjne osadzonych (wstępne wyniki badań)

62%

Pływaczewski E. W. , Szczygieł G. B.

|

nr XXVIII

299-311

EN

An analysis of the research questionnaires shows that most respondents (64%) think corruption is a significant problem of the Prison Service. Twenty-eight respondents (14%) quoted having received a corruption offer from a convict. If we consider the fact that one out of 7 respondents received a corruption offer and every second respondent thinks corruption is a significant issue, such an assessment does not reflect the experience of most people who deemed corruption a significant issue, but rather their feelings of threat or concern. Certainly, such feelings might be influenced by the multitude of such information in the media. In the newspapers, and inthe Penitentiary Forum which reaches every Prison Service member in particular, there are detailed accounts of specific cases of corrupt practices that were uncovered. As concerns corruption offers, we have to underline that they were twice more frequently addressed to warders than to counsellors. As stated in the survey, 19 warders and 9 counsellors admitted having received such offers. The fact that corruption offers were more often addressed at warders than counsellors might be explained to some extent by the fact that prisoners have more contact with the warders than the counsellors (prison yard, baths).

11

Rola jednostek penitencjarnych typu półotwartego i otwartego w procesie resocjalizacji osadzonych

51%

Łuszcz M.

Studia Bezpieczeństwa Narodowego

|

2019

|

tom R. 9, Nr 15

429--438

PL

W pracy autor przedstawił, na różnych płaszczyznach, różnice wynikające z typów zakładów karnych, w których skazani odbywają karę pozbawienia wolności. Różnice te w znaczący sposób wpływają na cały przebieg odbywania kary oraz szeroko rozumianej resocjalizacji, co w konsekwencji ułatwia im szybsze opuszczenie więzienia.

EN

According to the law, the person committing a crime must take into account the stay in a penitentiary unit. In order to create conditions conducive to individual treatment of convicts, the penitentiary commission classifies prisoners. The type of establishment is a term referring to separate categories of convicts, primarily due to the principle of individualization and adopted criteria for classification. For the positive functioning of convicts, let alone for the proper course of their and socialization process, the problem of processing deprivation is very important. Therefore, it can be assumed that it is important for resocialization in which type of penitentiary unit the prisoner is imprisoned.

12

Prawne aspekty kary pozbawienia wolności w Polsce do 1989 roku – wybrane zagadnienia

51%

Szwejkowska M.

|

tom 13

|

nr 1

411-425

EN

This article presents the synthetic analysis focusing on the genesis and evolution of the penalty of imprisonment in Polish penal system. The author discusses the aims of penitentiary isolation, from the early Middle Ages until 1989, but in particular, currents of penitentiary thought during the interwar period and after World War II. In the first of these periods, despite the initial difficulties associated with the integration of penitentiary systems inherited from the three partitioning powers, thoughts on prisons developed very dynamically, leading just before the outbreak of World War II to the adoption of the law regulating the organization of prison in a comprehensive and modern way. After the end of World War II, there was a decade that is characterized by instrumental use of imprisonment as a mean of brutal fight against political opponents. Then after 1956, the period of reforms had begun, resulting in, among others, the subordination of the prison system to the Ministry of Justice and the adoption of the first Polish codification of the norms of executive criminal law in 1969. During this period, the first manuals dedicated to executive criminal law were created, which currently constitute the canon of literature on this subject. Nevertheless, despite the positive phenomena associated with the development of penitentiary law (law on corrections), it should not be forgotten that in that period severe criminal repressions were available under this law and resulted in a dramatic overcrowding of prisons. This phenomenon was tried to be solved by the government by ad hoc acts of amnesty. Forced labor of prisoners was used on a massive scale to implement key investments for the state's interest. Harsh disciplinary and coercive measures were overused, and also illegal measures were applied such as the so-called “pathways of health”.

PL

Celem artykułu jest syntetyczna analiza koncentrująca się na genezie i ewolucji wykonywania w Polsce kary bezwzględnego pozbawienia wolności. Autorka omawia poglądy towarzyszące stosowaniu kar izolacyjnych, począwszy od wczesnego średniowiecza aż do 1989 r. W szczególności omówiono nurty myśli penitencjarnej w okresie dwudziestolecia międzywojennego oraz po II wojnie światowej. W pierwszym z wymienionych okresów, pomimo początkowych trudności związanych ze scaleniem systemów penitencjarnych oddziedziczonych po trzech mocarstwach zaborczych, myśl penitencjarna rozwijała się bardzo dynamicznie, doprowadzając tuż przed wybuchem II wojny światowej do przyjęcia ustawy regulującej organizację więziennictwa w kompleksowy i nowoczesny jak na owe czasy sposób, przesądzając jednocześnie progresywny model odbywania kary pozbawienia wolności, opierający się o zasadę indywidualizacji kary. Po zakończeniu II wojny światowej nastąpiła dekada, która charakteryzuje się instrumentalnym wykorzystaniem izolacji penitencjarnej jako środka brutalnej walki z przeciwnikami politycznymi. Następnie po 1956 r. rozpoczyna się okres reform, skutkujący m.in. podporządkowaniem systemu więziennego Ministerstwu Sprawiedliwości oraz przyjęciem pierwszej polskiej kodyfikacji norm prawa karnego wykonawczego w 1969 r. W tym okresie powstają pierwsze podręczniki dedykowane prawu karnemu wykonawczemu, które aktualnie stanowią kanon literatury tego przedmiotu. Niemniej pomimo pozytywnych zjawisk związanych z kształtowaniem się nauki prawa penitencjarnego nie można zapominać, że w tamtym okresie nadmiernie surowe represje karne skutkowały dramatycznym przeludnieniem zakładów karnych, z czym próbowano walczyć doraźnie stosując okresowo amnestie. Na masową skalę wykorzystywano pracę przymusową osadzonych do realizacji kluczowych dla interesu państwa inwestycji. Nadużywano kar dyscyplinarnych i środków przymusu, sięgano także po środki nielegalne takie jak tzw. ścieżki zdrowia.

13

Czy ciasna cela to brak humanitaryzmu? – uwagi na gruncie art. 3 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka

51%

Piech K.

Przegląd Europejski

|

2021

|

tom 1

179-190

PL

Artykuł dotyczy jednej z podstawowych zasad prawa karnego wykonawczego i jednocześnie norm zawartych w Europejskiej Konwencji Praw Człowieka – zasady humanitaryzmu. Przedmiotem badań jest zagadnienie przeludnienia w polskich zakładach karnych oraz problem ciasnych cel, w jakich przebywają osadzeni. Celem artykułu jest ocena omawianego zjawiska, wskazanie jego przyczyn oraz próba przedstawienia propozycji rozwiązań problemu. Poczynione w niniejszym artykule ustalenia mają duże znaczenie praktyczne, ponieważ przeludnienie w zakładach karnych stanowi problem, który ma znaczny wpływ na funkcjonowanie skazanych oraz proces ich resocjalizacji.

EN

The article concerns one of the basic principles of executive criminal law and, at the same time, the nominee of the European Convention on Human Rights – the principle of humanitarianism. The subject of research is the issue of overcrowding in Polish prisons and the problem of cramped cells, in which prisoners are held. The aim of the article is to evaluate this phenomenon, to indicate its causes and to propose solutions of the problem. The findings made in this article have practical significance, because overcrowding in prisons is a problem that has a significant impact on the functioning of prisoners and the process of their resocialisation.

14

Czy ciasna cela to brak humanitaryzmu? – uwagi na gruncie art. 3 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka

51%

Piech K.

Przegląd Europejski

|

2021

|

nr 1(59)

179-190

PL

Artykuł dotyczy jednej z podstawowych zasad prawa karnego wykonawczego i jednocześnie norm zawartych w Europejskiej Konwencji Praw Człowieka – zasady humanitaryzmu. Przedmiotem badań jest zagadnienie przeludnienia w polskich zakładach karnych oraz problem ciasnych cel, w jakich przebywają osadzeni. Celem artykułu jest ocena omawianego zjawiska, wskazanie jego przyczyn oraz próba przedstawienia propozycji rozwiązań problemu. Poczynione w niniejszym artykule ustalenia mają duże znaczenie praktyczne, ponieważ przeludnienie w zakładach karnych stanowi problem, który ma znaczny wpływ na funkcjonowanie skazanych oraz proces ich resocjalizacji.

EN

The article concerns one of the basic principles of executive criminal law and, at the same time, the nominee of the European Convention on Human Rights – the principle of humanitarianism. The subject of research is the issue of overcrowding in Polish prisons and the problem of cramped cells, in which prisoners are held. The aim of the article is to evaluate this phenomenon, to indicate its causes and to propose solutions of the problem. The findings made in this article have practical significance, because overcrowding in prisons is a problem that has a significant impact on the functioning of prisoners and the process of their resocialisation.

15

Praca socjalna z osadzonymi w więzieniach – realne założenie czy mglisty postulat?

51%

Jamroży K.

UR Journal of Humanities and Social Sciences

|

2018

|

nr 1(6)

58-74

PL

W obecnym polskim systemie pomocy społecznej i polityki penitencjarnej nie stworzono skutecznych i kompleksowych form wspierania więźniów odbywających wyroki pozbawienia wolności. Staje się to szczególnie zauważalne w kontekście licznych problemów, z jakimi zmagają się osadzeni. Można wśród nich wymienić śmierć bliskich osób (np. rodziców), rozpad rodziny, niechęć członków rodziny i przyjaciół do utrzymywania kontaktu z więźniem, złą kondycję psychiczną, poczucie bezradności, bierność, a także syndrom wyuczonej bezradności. Poważnym problemem w momencie opuszczenia zakładu karnego jest również zagrożenie bezdomnością, bezrobociem oraz ubóstwem. Obecnie te trudne sytuacje próbują rozwiązywać zawodowi kuratorzy sądowi. Ta instytucja jest jednakże niewydolna oraz nieefektywna. Pojawia się zatem potrzeba opracowania nowych, kompleksowych rozwiązań, które może zaoferować pomoc społeczna. Dzięki umiejscowieniu pracownika socjalnego w środowisku wychowawczym zakładu karnego i zastosowanii tzw. modelu pracy socjalnej z więźniami zaistniałaby możliwość wspierania osadzonych jeszcze w momencie odbywania kary pozbawienia wolności (w postaci działań bezpośrednich) oraz ich rodzin, przyjaciół, a także społeczności lokalnej, do której więzień po odbyciu kary powraca (działania pośrednie). Celem artykułu jest zaprezentowanie wybranych problemów osadzonych, aktualnej specyfiki oddziaływania zawodowych kuratorów sądowych oraz teoretycznego modelu pracy socjalnej z więźniami w środowisku zamkniętym i ich rodzinami, przyjaciółmi, znajomymi, a także społecznością lokalną w środowisku otwartym.

EN

In the current Polish system of social welfare and penitentiary policy, effective and comprehensive solutions that could support prisoners have yet to be created. This is particularly noticeable in relation to the numerous problems that the prisoners are forced to deal with. These include deaths of close relatives (eg. parents), family breakdown, reluctance to keep in contact with a prisoner, as previously declared by family members and friends, bad mental condition, feelings of helplessness, passivity, as well as helplessness syndrome. A serious problem at the time of being released from prison is also the threat of homelessness, unemployment and poverty. Currently,professional court probation officers are trying to solve these problematic situations. However, this institution is inefficient and ineffective. There is therefore a need for new, comprehensive solutions that can be offered by social assistance. By placing a social worker in a prison and applying the so-called The Social Work Model with prisoners better levels for support would be provided to prisoners even during the time of imprisonment (in the form of direct actions) and also to their families, friends, as well as the local community to which the discussed group would return (indirect actions). The aim of the article is to present selected problems of prisoners, current specifics of the impact of professional probation officers and the theoretical Social Work Model with prisoners in a closed environment and their families, friends, acquaintances and the local community in an open environment.

16

W poszukiwaniu skutecznych metod resocjalizacji sprawców pozbawionych wolności na przykładzie Stanów Zjednoczonych Ameryki

45%

Szwejkowska M.

Archiwum Kryminologii

|

2018

|

nr XL

431-458

EN

In its introduction, the article characterises - in a most comprehensible way - themain objectives of criminal sanctions and their role in preventing crime, according tothe most commonly expressed opinions on the subject from American scholars. It isfollowed by a brief history of assessing the risk of committing an offence in the UnitedStates in recent decades. The risk assessment process was developed before World WarII as a tool to predict possible recidivism in the case of inmates released on parole, butit has been in more common use since 1980s. While the “What works?” movementinitially emerged in the United States, one needs to remember the publication of Robert Martinso’s report that created the “Nothing works” (concerning prison rehabilitation)doctrine. It aided the justification of severe changes in punitive prison policies inthe 1970s that continued well into the 1990s, with the slogans “tough on crime, toughon the causes of crime” being more prominent. It took more than a decade to reestablishsome hope in prison rehabilitation programmes and allow the paradigm shiftsto happen – from the retribution “being tough on offenders” policy to more creativeapproaches towards offenders. By constructive approaches to working with offenders,one means the use of effective methods and techniques to alter criminal behaviourof inmates to prevent their possible relapse into crime (crime prevention).The main goal of the article is to present the most fundamental system in the UScriminal justice system that is most commonly applied nowadays: the Risk-Need-Responsivity (RNR) model and its principles to offender assessment. The aforementionedprinciples were laid down by Canadian scholars, Donald Arthur Andrews andJames Bonta. In that model, “risk” means the identification of specific factors thatare associated with recidivism (in general, depending on a specific crime, e.g. sexualoffenders or offenders who committed violent crimes). Andrews and Bonta argue thata number of factors need to be considered in any comprehensive theory of criminalbehaviour, including biological or neurological issues, inheritance, temperamentand social and cultural factors, while also noting that criminal behaviour is a multifactorialissue. “Need” assesses criminogenic needs and targets them in prison treatmentprogrammes for elimination, while “responsivity” intends to maximise the offender’sability to learn how to combat possible recidivism through rehabilitative intervention,providing cognitive behavioural treatment – with the said intervention being tailoredto the learning style, motivation, abilities and strengths of the offender.Risk assessment is applied during different stages of the criminal procedure: beforesentencing and during the period of time when the criminal sanction is executed, i.e.while serving a custodial sentence. It must be noted that, in the US justice system, judgesare not the only people obliged to assess the potential risk of an offender relapsinginto crime in the future. Prison officers are also tasked with such assessment. Throughthe application of the RNR model, it is possible for the prison staff to divide inmatesinto specific groups, depending on security levels and adequate treatment programmes.In that case, the assessment tools based on the RNR model not only allow a predictionof a possible relapse into crime, but also a proper allocation of convicts to rehabilitationprogrammes provided within prisons. A convict undergoes an evaluation before andafter the treatment. Such evaluations are imposed on most prisoners, so performingthem does have an impact on the financial and human resources of a given penitentiaryunit.The most important question, “What works in prison?” is answered by the majorityof scholars through propositions of providing cognitive and behavioural skill programmesto the convicts. They have clear criteria to ensure that objectives, methods andapplication of rehabilitation programmes correspond with the needs of criminaloffenders. The conclusion of the research is meant to prove that providing offenders with such treatment (based upon the RNR model) may have a positive effect on re -ducing the risk of relapse into crime in the future. However, the appropriate methodsof treatment are based not only on psychotherapy (or, sometimes, on pharmacologicaltreatment), but also on education, vocational training, personal development, strengtheningself-control mechanisms and improving interpersonal skills.