Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 3

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: organic condition

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Breeding and processing of Lithuanian cultivars of Actinidia kolomikta (MAXIM. and RUPR.) MAXIM. fruits grown in organic conditions

100%

Pranckietis V. , Paulauskiene A. , Jureviciene V. , Taraseviciene Z. , Pranckietiene I.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

2009

tom 536

Od roku 1972 w Litewskim Uniwersytecie Rolniczym prowadzono selekcję oraz badania odmian aktinidii pstrolistnej (Actinidia kolomikta (Maxim. & Rupr.) Maxim.) w celu uzyskania odmian najlepiej przydatnych do uprawy na Litwie oraz w strefach o podobnych warunkach klimatycznych. Cztery odmiany aktinidii pstrolistnej, tj. Lande, Paukstes Sakarva, Laiba, Lanke w roku 1996 znalazły się na liście „Narodowego Litewskiego wykazu odmian roślin”. Odmiany te wyróżniają się składem chemicznym, dobrze tolerują warunki środowiska, jak niskie temperatury i są odporne na choroby i szkodniki. Wyniki dwudziestoletnich badań odmian wykazują zróżnicowanie wysokości plonowania oraz jakości plonu. Skład chemiczny owoców zależy nie tylko od właściwości odmian, ale i od warunków meteorologicznych oraz agrotechniki. Celem pracy było określenie plonu oraz składu chemicznego owoców aktinidii pstrolistnej i jakości sensorycznej produktów ich przetwórstwa. Określono zawartość suchej substancji, ekstraktu, kwasu askorbinowego oraz cukrów. Najwyższy plon owoców (16,4 t∙ha-1) dała odmiana aktinidii pstrolistnej Lande. Największą zawartość suchej substancji (23,95%) oraz cukrów (4,53%) stwierdzono w owocach odmiany Laiba. Owoce odmiany Lande zawierały największą ilość ekstraktu (12,57%). Największą ilość kwasu askorbinowego zawierały owoce odmiany Paukstes Sakarva - 4670 mg∙kg-1. Okres przechowywania owoców aktinidii pstrolistnej (Actinidia kolomikta) jest krótki. Świeże lub mrożone owoce nadają się do suszenia, do przetwórstwa na dżemy oraz wina. Nadzienia cukiernicze wyprodukowane z owoców aktinidii pstrolistnej są bogatym źródłem kwasu askorbinowego.

In Lithuanian University of Agriculture seedlings of Actinidia kolomikta (Maxim. & Rupr.) Maxim. have been selected and investigated since 1972 with the purpose to create the cultivars that are the best for cultivating in Lithuania and countries with similar climatic conditions. In 1996 four cultivars of A. kolomikta Lande, Paukstes Sakarva, Laiba and Lanke were entered in „Lithuanian National List of Plant Varieties”. These cultivars are characterized by particular chemical composition, tolerant to the surrounding conditions and low temperature, disease and pest resistant. Twenty years investigation results show that the cultivars differ in their yield quantity and quality. Chemical composition of fruits depends not only on cultivar property, but also on meteorological conditions and cultivation method. The aim of this work was to investigate and evaluate the yield and chemical composition of A. kolomikta fruits, sensory characteristics of processing products. The amount of dry matter, soluble solids, ascorbic acid and soluble sugars was determined. A. kolomikta cultivar Lande produced the highest yield of fruits (16.4 t∙ha-1). The highest contents of dry matter (23.95%) and total soluble sugars (4.53%) were determined in fruits of cultivar Laiba. Fruits of cultivar Lande accumulated the highest contents of soluble solids (12.57%). The highest amounts of ascorbic acid were accumulated in fruits of cultivar Paukstes Sakarva - 4670 mg∙kg-1. The storage period of A. kolomikta fruits is short. Fresh and frozen fruits can be used for drying, jams and wine making. Confectionery stuffing made from A. kolomikta fruits is a good source of ascorbic acid.

Physiological indicators in broiler chickens from different commercial lines reared under organic conditions

100%

Sosnowka-Czajka E. , Muchacka R. , Skomorucha I.

tom 08

nr 2

121-126

Influence of biofertilisers on the vegetative growth, mineral content and physiological parameters of pepper (Capsicum annuum L.) cultivated under organic agriculture conditions

100%

Vlahova V. , Popov V. , Boteva H. , Zlatev Z. , Cholakov D.

tom 13

nr 4

In recent years, biofertilisers have emerged as a promising component of an integrated nutrient supply system in agriculture. The objective of this study was to examine the influence of selected biofertilisers on the vegetative growth, the content of N, P2O5 and K2O in the leaves and stems, and on the physiological parameters of pepper of the variety of ‘Sofiiska Kapiya’ cultivated under organic agriculture conditions. This experiment was carried out from 2009 to 2011 on the experimental fields of the Agroecological Centre at the Agricultural University-Plovdiv (Bulgaria), situated on the territory of a certified ecological farm. The study included the following biofertilisers – Boneprot, Lumbrical, Baikal EM “Effective Microorganisms”, Emosan, and Bio One. The results of the biometric measurements of the average plant height at the end of the vegetative period showed the highest values for the variant treated with Emosan on the Boneprot basic fertilisation (62.60 cm – 2009; 64.80 cm – 2010, and 63.87 cm – 2011). Upon feeding with the biofertilisers Emosan and Baikal EM on basic fertilisation with Boneprot (2009, 2010 and 2011) at the pepper mass fruit yield stage, plants showed higher values of net photosynthesis (PN) that were also similar to the high values observed in the flower bud stage. The highest intensity of transpiration (ȿ) was observed for the variants treated with the biofertilisers Baikal EM (2009 and 2011) and Emosan (2010) on basic fertilisation with Boneprot. It was concluded that the feeding with Emosan stimulated the vegetative growth of the pepper plants due to the high concentrations of nutrient-providing proteins contained in this biofertiliser. The results showed that biofertilisers do not significantly impact the P content of the pepper leaves and stems, but changes were more obvious in the leaves. The fertilisation with the studied biofertilisers increased the K2O content in leaves and stems compared to the control (non-fertilised) plants; the values were higher for the leaves.

W ostatnich latach bionawozy pojawiły się w rolnictwie jako obiecujący element zintegrowanego systemu dostarcznia składników odżywczych. Celem niniejszego badania było zbadanie wpływu wybranych bionawozów na rozwój wegetacyjny i zawartość N, P2O5 oraz K2O w liściach i łodygach, a także na parametry fizjologiczne papryki rocznej odmiany ‘Sofiiska Kapiya’ uprawianej w warunkach rolnictwa organicznego. Doświadczenie przeprowadzono w latach 2009–2011 na polach doświadczalnych Ośrodka Rolniczo-Ekologicznego Uniwersytetu Rolniczego Plovdiv (Bułgaria) położonych na certyfikowanej farmie ekologicznej. Badanie dotyczyło następujących bionawozów: Boneprot, Lumbrical, Baikal EM “Effective Microorganisms”, Emosan oraz Bio One. Wyniki pomiarów biometrycznych przeciętnej wysokości rośliny pod koniec okresu wegetacyjnego wykazały największe wartości dla odmiany, której aplikowano Emosan przy podstawowym nawożeniu Boneprotem (62,60 cm – 2009; 64,80 cm – 2010 oraz 63,87 cm – 2011). W przypadku podawania bionawozów Emosan i Baikal EM przy podstawowym nawożeniu Boneprotem (2009, 2010 oraz 2011) na etapie plonowania owoców papryki, rośliny wykazywały wększe wartości fotosyntezy netto (PN). Wartości te były podobne do dużych wartości zaobserwowanych na etapie pąków kwiatowych. Największą intensywność transpiracji (E) zaobserwowano u odmian, którym podawano bionawozy Baikal EM (2009 i 2011) oraz Emosan (2010) przy podstawowym nawożeniu Boneprotem. Wyciągnięto wniosek, iż zastosowanie Emosanu stymuluje wzrost wegetacyjny roślin papryki ze względu na wysokie stężenia białek dostarczającyh elementów odżywczych zawartych w tym bionawozie. Wyniki wykazały, że bionawozy nie wpływają w sposób istotny na zawartość P w liściach i łodygach papryki, ale zmiany były bardziej oczywiste w liściach. Nawożenie badanymi nawozami zwiększało zawartość K2O w liściach i łodygach w porównaniu z kontrolą (rośliny nienawożone), a wartości te były większe dla liści.