Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Układ sterowania w Cementowni Kujawy

100%

Rzaczkiewicz J.

|

2003

|

tom R. 8/70, nr 5

242-243

PL

Układ sterowania w Cementowni Kujawy jest złożony z trzech poziomów. Pierwszy poziom to wyposażenie procesu produkcyjnego, czyli karty wejść/wyjść sygnałów, sterowniki i lokalne pakiety sterowania, w drugim jest integracja i wizualizacja sterowania linią produkcyjną trzeci to sprzęt i oprogramowanie służące do gromadzenia danych, sterowania i optymalizacji produkcji. Oprogramowanie takie jak LUCIE, QMC, lnfoPlus21 lub POLAB pomaga w prowadzeniu fabryki z wysoką wydajnością i dobrymi wynikami jakościowymi.

EN

The control system in cement plant Kujawy consists of three levels. The first level is formed by the outfit of production process, i.e. signal input/ output cards, controllers and local control packages, the second level includes integration and visualisation of production line control, third level incorporates hardware and software serving for data gathering, control and optimisation of production. Software, such as LUCIE, QMC, lnfoPlus21 or POLAB helps with operation of the factory ensuring high-yield and good quality results.

2

Analiza wzbogacania węgla w osadzarce z recyrkulacją produktów

86%

Kalinowski K. , Pielot J.

|

2006

|

tom R. 44, nr 12

41-47

PL

Przedstawiony został wpływ recyrkulacji strumieni produktów z osadzarki na parametry ilościowo-jakościowe nadawy do osadzarki i produktów wzbogacania. Obliczone zostały optymalne gęstości rozdziału przy różnych założeniach produkcyjnych i przy różnych współczynnikach recyrkulacji. Zasygnalizowane zostały efekty optymalizacji produkcji w złożonym układzie technologicznym z recyrkulacją koncentratów.

EN

The impact of recirculation of products flow from a jig on the quantity-quality parameters of feed and products of preparation has been presented in the paper. The optimum separation densities have been calculated for various production assumptions and recirculation factors. The optimisation effects of production in a complex technological system with recirculation of concentrates have been indicated.

3

Zagadnienie transportowe w optymalizacji produkcji grupy zakładów przeróbki węgla

72%

Kalinowski K. , Kaula R.

|

2008

|

tom z. 286

285-292

PL

Artykuł dotyczy zagadnień optymalizacji produkcji grupy zakładów przeróbki węgla. W pracy przedstawione zostały wyniki analizy optymalizacyjnej, dotyczącej sieci powiązań pomiędzy producentami i odbiorcami węgla, w której uwzględniono dodatkowo wpływ kosztów transportu na końcowy wynik ekonomiczny. Badania przeprowadzono metodami symulacyjnymi. Podstawę badań stanowiły modele statyczne układów technologicznych wzbogacania węgla.

EN

The paper concern problems of production optimization of a group of coal preparation plants. The results of optimization analysis have been presented. The influence of transport costs of commercial products on the final economic result was taken into consideration. Examinations were carried out with simulation methods. The research based on static models of coal preparation technological system.

4

Analiza produkcji grupy zakładów wzbogacania węgla w warunkach zmiennej jakości wydobywanego węgla surowego

72%

Cierpisz S. , Kalinowski K. , Kaula R. , Pielot J.

|

2006

|

tom T. 1, z. 4

19-31

PL

W artykule przedstawiono zagadnienia optymalizacji produkcji grupy zakładów wzbogacania węgla. Celem optymalizacji jest uzyskanie z danej masy węgla surowego maksymalnej ilości produktów o zadanej jakości. Przeprowadzono wielowariantową analizę procesu produkcji grupy kopalń dla kilku odbiorców o zdefiniowanych wymaganiach ilościowych i jakościowych poszczególnych produktów w warunkach zmienności charakterystyk węgla surowego. Otrzymano zbiory optymalnych parametrów systemu, dla których uzyskuje się istotne efekty ekonomiczne w stosunku do aktualnie stosowanego sposobu produkcji.

EN

Optimization of a group of coal preparation plants have been analyzed in the paper. The aim of optimization is to produce from a given mass of raw coal the maximum tonnage of products at their desired quality. The multi variant analysis of a group of coal preparation plants in variability conditions of raw coal characteristics have been performed. The analysis resulted in sets of optimal system parameters which give significantly better economic results in comparison with present state of production.

5

Wspomaganie decyzji w zakresie nadzoru, optymalizacji produkcji i zarządzania majątkiem wytwórczym koncernu energetycznego

72%

Kosman G.

|

2008

|

tom T. 38, nr 1

43-60

PL

Oprano podstawowe założenia i zadania opracowanych modułów obliczeniowych przeznaczonych do wspomagania decyzji technicznych w zakresie nadzoru diagnostycznego, optymalizacji produkcji i zarządzania majątkiem wytwórczym koncernu energetycznego. Przedstawiono nowe podejście do diagnostyki bieżących warunków pracy bloków energetycznych i analizy strat w węzłach technologicznych bloku, wyznaczonych poprzez bezpośrednie obliczenia bilansowe. Omówiono procedury obliczeniowe, które umożliwiają śledzenie stanów cieplnych i wytrzymałościowych w wybranych elementach bloku w czasie rozruchu.

EN

The paper describes the basic assumptions and tasks of the newly developed numerical modules designed to support the technical decisions in the scope of control, optimization of production and resource management in an electric power company. A new approach is presented regarding the diagnostics of the operating conditions of power units and the analysis of losses in the technological cycle, which are determined by a direct mass and energy balances. Calculation procedures are discussed here, which allow to monitor the thermal and strength states in the chosen components of the power unit during a start-up.

6

An analysis of effects of coal jigging after changes in the grain composition of a feed

72%

Pielot J.

|

2010

|

tom Vol. 55, no 4

827-846

EN

In the article the results of coal jigging were presented. For four versions of enrichment - with one, two or three jigs - optimal density of partition in jigs was determined with various desired quality of a final concentrate. The substantial difference in conditions of enrichment in individual versions of a technological system refers to various widths of the feed grain classes. Then enrichment forecasts were made at optimal partition widths in jigs, but with changes in mass contents of grain classes of a feed for jigs. Relative production values were given for the considered enrichment cases.

PL

W zakładach wzbogacania węgla zmiany założeń produkcyjnych, wynikające z konieczności realizacji kontraktów handlowych, oraz różnorakie zakłócenia procesów produkcyjnych prowadzą do uzyskiwania różnych punktów pracy struktury technologicznej. Optymalne decyzje sterujące, maksymalizujące oczekiwane efekty sterowania nadrzędnego, np. uzyskania maksymalnej wartości produkcji o zadanej jakości, można rozwiązywać z wykorzystaniem optymalizacji statycznej (Cierpisz & Pielot, 1999a, 2001; Pielot, 2006). W artykule rozpatrzone zostały zagadnienia sterowania dotyczące fragmentu układu technologicznego - wzbogacania węgla energetycznego w osadzarkach. W literaturze od dawna podnoszony jest problem wzbogacania osadowego w wąskich klasach ziarnowych. Pomiędzy koncentratem a odpadami osadzają się bowiem małe ziarna kamienia i duże ziarna węgla - czyli tzw. ziarna równopadające. Warstwa tych ziarn ma tym większą grubość im szersza jest klasa ziarnowa wzbogacanego węgla surowego. Wzbogacanie w osadzarkach jest więc tym dokładniejsze, im węższe są klasy ziarnowe wzbogacanego węgla, co prowadzi jednak do konieczności stosowania większej liczby osadzarek (Krukowiecki, 1970, s. 160). Celem analiz przedstawionych w artykule jest najpierw porównanie wzbogacania tego samego węgla surowego w jednej, dwóch bądź trzech osadzarkach o łączonych koncentratach. Porównanie efektów wzbogacania, zwłaszcza wartości produkcji o zadanej jakości pozwala określić przyrost tej wartości w układach wzbogacania równoległego dwóch albo trzech osadzarek względem wartości produkcji uzyskiwanej z jednej osadzarki. Określenie przyrostu wartości produkcji może być ekonomiczną przesłanką rozbudowy układu wzbogacania. Następnie wykonane zostały obliczenia przy zmianach zawartości masowych klas ziarnowych w nadawie do osadzarek i zestawione zostały wyniki tych prognoz, co pozwala na ilościową ocenę różnic wartości produkcji i zawartości popiołu w koncentracie. W prognozach symulacyjnych wykorzystane zostały charakterystyki ilościowo-jakościowe nadawy trudno wzbogacalnej. W tablicy 1 przedstawione są charakterystyki składu ziarnowego, zaś w tablicy 2 przedstawiona jest charakterystyka gęstościowo-jakościowa. Jest to nadawa o charakterystyce wzbogacalności identycznej w przypadku wszystkich klas ziarnowych. Taki wybór pozwala łatwiej prześledzić wpływ różnej niedokładności wzbogacania w osadzarkach w różnych klasach ziarnowych. Przyjęto do obliczeń nadawę, zawierającą trzy klasy ziarnowe: 0,5-1 mm, 2-5 mm oraz 8-20 mm. W modelu osadzarki przyjęto, że dla tych trzech klas obowiązuje pięć uogólnionych krzywych rozdziału, które przedstawione są na rys. 1. Dwie pierwsze krzywe dotyczą klasy 0,5-1 mm (ważona wartość Ep = 0,177), kolejne dwie - klasy 2-5 mm (ważona wartość Ep = 0,082) zaś ostatnia krzywa - klasy 8-20 mm (Ep = 0,062). Prognozy wzbogacania przeprowadzone zostały dla czterech układów technologicznych. Pierwszy układ (I) to wzbogacanie węgla w pojedynczej osadzarce - rys. 2, kolejne dwa układy (IIa i IIb) to wzbogacanie węgla w dwóch osadzarkach rys. 3 a czwarty układ (III) to wzbogacanie w trzech osadzarkach każdej klasy ziarnowej nadawy oddzielnie - rys. 4. Układy dwóch osadzarek z rys. 3 różnią się wielkością otworów sita przesiewacza, a zatem w układzie IIa w osadzarce pierwszej wzbogacane są dwie najdrobniejsze klasy nadawy (1 i 2 w tab. 1) a w osadzarce drugiej klasa najgrubsza (3). W układzie IIb w osadzarce pierwszej wzbogacana jest najdrobniejsza klasy nadawy (1) a w osadzarce drugiej dwie pozostałe klasy (2 i 3). Na rysunku 5 zilustrowane są zmiany zawartości popiołu w poszczególnych koncentratach z osadzarek we wszystkich czterech układach technologicznych. Widoczne spore różnice zawartości popiołu są spowodowane jedynie różnymi niedokładnościami wzbogacania w osadzarkach w różnych klasach ziarnowych. Do obliczeń optymalizacyjnych wykorzystany został algorytm maksymalizacji produkcji o zadanej jakości, omówiony w pracach (Cierpisz & Pielot, 1997, 2001; Pielot, 1999), wykorzystujący modele tablicowe głównych operacji przeróbki węgla (Goodman & McCreery, 1980). Metodykę modelowania poszczególnych operacji oraz prognoz optymalizacyjnych przedstawiono w opracowaniach (Cierpisz & Pielot, 1999b, 2001). Wartość produkcji (PV), która jest funkcją celu algorytm maksymalizacji, określona jest w kolejnych układach (rys. 2-4) zależnościami (2a-2c). Do obliczania wartości produkcji wykorzystana została czwarta wersja formuły sprzedażnej z 2002 roku (Blaschke et al., 2003; Lorenz et al., 2002). Na rysunku 6 przedstawiono uzyskane wyniki względnej maksymalnej wartości produkcji, uzyskanej przy różnych zadanych zawartościach popiołu w koncentracie końcowym. Każdy punkt na tych wykresach uzyskany został przy każdorazowo optymalnych gęstościach rozdziału w poszczególnych przypadkach. Poziomem odniesienia była maksymalna możliwa do osiągnięcia wartość produkcji w układzie z jedną osadzarką. Kształt krzywych maksymalnej wartości produkcji ilustruje charakter układów technologicznych, które z punktu widzenia teorii sterowania są nieliniowymi obiektami ekstremalnymi. Przyrosty maksymalnej wartości produkcji w układach z dwiema lub trzema osadzarkami są dość znaczące - zwłaszcza dla dobrej wymaganej jakości koncentratu - i przedstawione są na rys. 7. Ze wstępnych szacunków kosztów wzbogacania wynika, że w przypadku układów równoległych przyrost wartości produkcji rekompensuje z nadwyżką koszty eksploatacyjne osadzarek. W przypadku więc gdy w zakładzie wzbogacania znajdują się dwie (trzy) osadzarki, to celowym działaniem jest skierowanie do nich różnych klas ziarnowych nadawy. Szczegółowych analiz wymaga natomiast rozstrzygnięcie kwestii, czy możliwe jest w odpowiednio krótkim czasie zrekompensowanie ewentualnych kosztów inwestycyjnych zakupu i instalacji nowej osadzarki - nadmienić należy, że może to być jednak mniejsza osadzarka o mniejszej wydajności, gdyż kierowana do niej byłaby tylko część nadawy. Oczywistym wydaje się również wzbogacanie w układzie równoległym z rozdzieleniem klas ziarnowych w przypadku gdy jedna osadzarka ma zbyt małą wydajność w stosunku do ilości węgla surowego. W celu prześledzenia zmian zawartości masowych poszczególnych klas ziarnowych w węglu surowym nadawa została rozdzielona na dwie nadawy o różnym składzie ziarnowym, co przedstawione jest w tabeli 3. Można założyć, że obie nadawy są mieszane ale znajdują się w osobnych zbiornikach i mogą być zadawane w różnych wzajemnych proporcjach. Zsumowanie obydwu nadaw w proporcjach N1 - 50% oraz N2 - 50% daje w efekcie tę samą charakterystykę składu ziarnowego jak w tabeli 1. Wszystkie dotąd przedstawione wyniki obliczeń dotyczą takiego właśnie przypadku. Również podane w tablicy 4 wartości gęstości rozdziału, zapewniające uzyskanie koncentratu końcowego o zadanej jakości, dotyczą równych proporcji nadaw. We wszystkich kolejnych obliczeniach, całkowita masa obydwu nadaw pozostawała zawsze bez zmian, zmieniały się jedynie proporcje ilościowe nadaw N1 i N2 w zakresach od 25:75% do 75:25%. Wzrost udziału nadawy N1 (przy jednoczesnym zmniejszaniu się udziału nadawy N2) oznacza większą ilość ziarn największych (klasa 3) wzbogacanych z mniejszą niedokładnością. Oznacza jednocześnie mniejszą ilość ziarn najdrobniejszych (klasa 1) wzbogacanych z większą niedokładnością. Udział ziarn pośrednich (klasa 2) pozostawał każdorazowo niezmienny. Zawartość popiołu w koncentracie końcowym przy zmianach proporcji nadaw N1 i N2 zmienia się najbardziej w układzie z jedną osadzarką, i to we wszystkich przypadkach przedstawionych na rys. 8. Jest to więc układ najbardziej wrażliwy na zmiany składu ziarnowego. Najbardziej odporny pod tym względem jest układ z trzema osadzarkami (III), w którym zakres zmian zawartości popiołu w koncentracie końcowym jest najmniejszy. Układy z dwiema osadzarkami - IIa i IIb są pod tym względem wzajemnie równoważne. Wychód koncentratu końcowego zasadniczo zawsze maleje - rys. 9. Również w przypadku wychodu koncentratu największy zakres zmian zachodzi w układzie I, a najmniejszy w układzie III. Znowu więc układ z jedną osadzarką jest najbardziej wrażliwy, natomiast układ z trzema osadzarkami najbardziej odporny na zmiany składu ziarnowego. Na rys. 10 przedstawione są zmiany wartości produkcji. Z rysunku wynika, że poprawa składu ziarnowego skutkuje zasadniczo wzrostem wartości produkcji. Najlepszym układem pod względem wartości produkcji jest układ z trzema osadzarkami, najgorszym układ z jedną osadzarką. Ponadto w układzie z jedną osadzarką w przypadku niższych zadanych zawartości popiołu poprawa składu ziarnowego daje w efekcie zmniejszenie wartości produkcji - rys. 10a. Ten bardzo niekorzystny efekt wynika z tego, że przy dobrej jakości koncentratu gęstość rozdziału jest względnie mała. W tablicach 5 i 6 podane są gęstości rozdziału w osadzarkach zapewniające uzyskanie koncentratu końcowego o zadanej jakości w przypadkach skrajnych rozpatrywanych proporcji nadaw N1 i N2. Na rys. 11 pokazane są zmiany maksymalnej wartości produkcji możliwej do uzyskania w układzie z jedną osadzarką przy różnych udziałach nadaw N1 i N2. Wzrost udziału nadawy N1, a więc poprawa składu ziarnowego skutkuje większą wartością produkcji, gdyż nawet pojedyncza osadzarka wzbogaca węgiel z coraz mniejszą niedokładnością. Bardzo podobny charakter zmian wartości produkcji ma miejsce w przypadku pozostałych układów. Na rys. 12 pokazane są zmiany maksymalnej wartości produkcji przy udziałach nadaw N1 25% i N2 75% (rys. 12a) oraz N1 75% i N2 25% (rys. 12b). Są to rysunki analogiczne do rys. 6b. W podsumowaniu artykułu sformułowano szereg wniosków. Krzywe rozdziału osadzarek mają kształt odbiegający od idealnej krzywej, co powoduje, iż w procesie wzbogacania grawitacyjnego pojawiają się ziarna błędne. Ponieważ w przypadku różnych klas ziarnowych nadawy krzywe rozdziału mają różny kształt, dlatego efekty wzbogacania są różne w poszczególnych klasach ziarnowych. Możliwy jest dobór gęstości rozdziału w osadzarkach, maksymalizujący wychód koncentratu o zadanej jakości (a więc maksymalizujący wartość produkcji). Układ technologiczny jest obiektem ekstremalnym a zatem możliwy jest dobór optymalnego punktu pracy. Optymalna jakość koncentratu, wynikająca z określonej charakterystyki wzbogacalności węgla surowego i zastosowanego układu technologicznego, powinna być znana osobom zawierającym kontrakty handlowe. Zawartość popiołu w ramach kontraktów powinna jak najmniej odbiegać od optymalnej. W przypadku małej wymaganej zawartości popiołu opłacalne jest stosowanie układu dwóch lub trzech osadzarek. Układ dwóch osadzarek (IIa) jest szczególnie godny polecenia w przypadku gdy pojedyncza osadzarka (układ I) ma zbyt małą wydajność. Wtedy zastosowanie dwóch (trzech) mniejszych osadzarek daje wymierne efekty ekonomiczne - oczywiście najistotniejsze w przypadku nadawy trudno wzbogacalnej. Zmiana składu ziarnowego powoduje - przy niezmiennych gęstościach rozdziału w osadzarkach - zmiany zawartości popiołu w koncentracie końcowym. Najbardziej pod tym względem wrażliwym jest układ z jedną osadzarką (I), najbardziej odpornym jest układ z trzema osadzarkami (III). Poprawa składu ziarnowego (w sensie wzrostu udziału ziarn większych przy jednoczesnym zmniejszeniu udziału ziarn mniejszych) powoduje zmniejszenie wychodu koncentratu końcowego. Najbardziej pod tym względem wrażliwym jest znowu układ z jedną osadzarką (I), najbardziej odpornym jest układ z trzema osadzarkami (III). W układzie III przy dobrej zadanej jakości koncentratu jego wychód nawet nieznacznie rośnie (rys. 9a). Poprawa składu ziarnowego skutkuje zasadniczo wzrostem wartości produkcji. W układzie z jedną osadzarką przy dobrej zadanej jakości koncentratu poprawa składu ziarnowego powoduje jednak zmniejszanie się wartości produkcji (rys. 10a). Zmniejsza się, we wszystkich rozpatrywanych układach, optymalna zawartość popiołu w koncentracie końcowym Możliwy do uzyskania wzrost wartości produkcji jest wartością godną zainteresowania dla technologów w zakładach wzbogacania węgla. Może to przyczynić się do poprawy efektywności dyspozytorskiego sterowania układów technologicznych. Ocena bieżącej wartości produkcji (na podstawie danych z wag taśmowych i popiołomierzy) oraz oszacowanie zakłóceń (np. własności technologicznych węgla surowego za pomocą pomiarów parametrów jakościowych oraz składu ziarnowego w trybie on-line), oddziałujących na obiekt sterowania mogą być wykorzystane do wypracowania odpowiednich korekt wartości zadanych parametrów rozdziału w ramach optymalizacji bieżącej.

7

Optymalne wykorzystanie czynnikow produkcji

72%

Winiarski M.

Gospodarka Mięsna

|

2005

|

tom 57

|

nr 09

20-26

8

Problematyka optymalizacji produkcji tucznikow prezentowana na Kongresie w Dublinie

58%

Rogalski J. , Borys A.

|

tom 59

|

nr 05

26

9

Optymalizacja produkcji miesa wieprzowego

58%

Bockisch F. J. , Hesse A. , Henning M. , Baulain U.

Mięso i Wędliny

|

2005

|

nr 5

30