Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Wielowarstwowe osłony balistyczne na morskie i lądowe konstrukcje środków transportu bojowego

100%

Jurczak W. , Świątek K. , Józwak S.

|

2010

|

tom nr 2

PL

W artykule przedstawiono wyniki badań odporności balistycznej (OB) stali Armox500, okrętowego stopu aluminium i stali kadłubowej. Stal Armox500 jest stosowana na osłony balistyczne dla środków transportu bojowego (lądowego w gatunku T i morskiego w gatunku S). W tym celu przeprowadzono przestrzeliwanie tych materiałów pociskiem kalibru 7,62mm z wykorzystaniem wahadła balistycznego (WB). Badane materiały lite (1-warstwowe) i dzielone (2-warstwowe) w tej samej grubości w postaci krążków o średnicy 50 mm przestrzeliwano pociskiem kalibru 7,62 mm ŁPS lub B32. Stwierdzono, że dla stali kadłubowej 2-warstwowe próbki materiału chronionego mają mniejszą odporność balistyczną niż 1-warstwowe (lite) w tej samej grubości przeciwnie do okrętowego stopu aluminium. Dzieląc stop aluminium na warstwy uzyskujemy znacznie lepszą OB. Lita stal Armox500 o grubości 7mm nie ulega perforacji pociskiem 7,62mmB32 podobnie jak 8mm grubości ceramika Al2O3 przestrzeliwana pociskiem 7,62mm ŁPS. Dzielenie Armox-u 500 obniża jego skuteczność ochronną.

EN

The paper presents the results of investigation on a ballistic resistance of Armox500 steel, aluminum alloy for shipbuilding and ship hull steel. Armox500 steel is utilized in the ballistic shields for means of military transport (land transport of type T and marine one of type S). Accordingly, the materials mentioned above were subjected to shooting with a bullet of the caliber 7,62 mm using a ballistic pendulum. Monolithic (single layer) and divided (double layer) materials of the same total thickness were in the form of disks having diameter equal 50 mm. The ŁPS bullet was used for testing the naval materials whereas the B32 was applied for Armox500. It was found that the double layer ship hull steel exhibited worse ballistic resistance than the single layer sample of the same thickness. The opposite situation was discovered for aluminum alloy - dividing it into layers one obtains superior ballistic resistance. Monolithic Armox500 steel of 7 mm thickness does not undergo perforation upon an impact of 7,62 mm B32 bullet. Similarly Al2O3 ceramic material of 8 mm thickness exhibits effective protection against 7,62 mm ŁPS bullet. Dividing Armox500 decreases its ballistic resistance.

2

Wpływ wilgoci na wytrzymałość balistyczną

75%

Charczenko E. F. , Mokiejew O. B.

|

1998

|

tom R. 6, nr 4

104-105

3

Ocena eksperymentalna kuloodporności niektórych rodzajów materiałów balistycznych

75%

Szwajkow D. K. , Cziwiliow W. W. , Szurygin A. S.

|

1998

|

tom R. 6, nr 3

86-88

4

Czynniki wpływające na odporność wieloskładnikowych przegród pancernych

75%

Skljarow N. M. , Maszynskaja G. P. , Aleksandrowa Ł. B. , Griniewicz A. W. , Zielienina I. W.

|

1998

|

tom R. 6, nr 3

82-86

5

Zagadnienie wzajemnego oddziaływania penetratora i miękkiego pancerza z włókien chemicznych o dużej wytrzymałości

75%

Iwlijew J.

|

1998

|

tom R. 6, nr 1

10-22

6

Diagnostics of ballistic resistance of multi-layered shields

63%

Zatorski Z.

|

2007

|

tom Vol. LIV, nr 3

205-218

EN

In the presented work, the author describes a new diagnostic method of ballistic resistance of multi – layered shields. The proper ballistic energy absorbed by the shield is introduced in the form V2 BL[R] according to Recht's and Ipson's method, and V2 BL[Z] according to author's method. The kinetic energy of the bullet mp ź V2 p/2 and the momentum of force I are transferred to the shield and the dynamometer of ballistic pendulum. They are used to determine the proper energy V2 BL[Z] and ballistic thickness hBL of the shield. The procedure can be widened onto the absorption of the energy by individual layers of the shield, where: AHn an,bn – the effect of n – interlayer on proper energy absorbed by the shield. The effectiveness of the used methods is expressed by average effectiveness coefficient beta s of proper energy absorbed by the shield V2 BL as well as by average mass coefficients alpha 2 s. The ballistic shields can be composed of different grades of metal layers and interlayer areas with well-chosen ballistic properties. The maximization of interlayer effectiveness Nn[R] and Nn[Z] as well as relative mass effectiveness Ms[R] and Ms[Z] leads to optimum conditions of selection of multi–layered shields structures.

PL

W prezentowanej pracy opisano metodę diagnostyki odporności balistycznej osłon wielowarstwowych. Wprowadzono energię właściwą absorbowaną przez osłonę w ogólnej postaci V2 BL[R] zgodnie z metodą Recht i Ipson oraz V2 BL[Z] zgodnie z metodą autora. Absorpcja energii kinetycznej pocisku mpźV2 p/2 i impuls siły I przenoszony do dynamometru wahadła balistycznego pozwalają wyznaczyć energię właściwą V2 BL[Z] i V2 BL[R] oraz grubość balistyczną osłony hBL. Przedstawiona procedura została rozszerzona na absorpcję energii przez poszczególne warstwy osłony oraz różne rodzaje warstw metalowych i obszary międzywarstwowe o odpowiednio dobranych właściwościach balistycznych, gdzie: AHn an,bn – efekt n – tej międzywarstwy na energię właściwą absorbowaną przez osłonę. Efektywność użytej metody do wyznaczenia energii właściwej V2 BL została wyznaczona przez współczynnik efektywności beta s oraz współczynnik masowy alfa 2 s. Maksymalizacja efektywności międzywarstwej Nn[R] i Nn[Z] oraz względnej efektywności masowej Ms[R] i Ms[Z] ułatwia dobór struktury warstw i międzywarstw osłony. Weryfikację metody przeprowadzono na bazie wyników ostrzału osłon wielowarstwowych na opracowanym przez autora i zbudowanym w Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni stanowisku do badania odporności balistycznej materiałów.

7

Glass fibre/polyester composites under ballistic impact

63%

Barcikowski M.

|

2008

|

tom R. 8, nr 1

70-76

EN

This work presents results of ballistic impact tests on glass-fibre/polyester laminates. An effort has been made to manufacture composites with improved tolerance to ballistic impact using inexpensive, common materials like fibreglass and unsaturated polyester resin, by means of modern, yet popular moulding technology. Laminates were made using various E-type glass fibre reinforcements: chopped strand mat, continuous filament mat, cloth and two different woven rovings, with varying weight. Varying number of reinforcement layers were tested, as well as varying reinforcement-to-matrix ratio - from 20 to 60% vol. Samples of manufactured laminates were subjected to impact by a 3 g spherical hardened steel impactor moving at the velocity of 60 and 70 m/s (giving 5.4 and 7.35 Joules of kinetic energy, accordingly) using a gas gun test assembly. Samples were subsequently scanned using optical flat-bed scanner and the obtained images were digitally processed by software to measure the extent of delamination. Two ways of interpreting the extent of delamination in composites were tested - through the evaluation of delaminated volume and through the maximal delaminated surface area - to find usefulness of both methods. Impact energies were kept low such that none of manufactured laminates were perforated. The impact testing and image analysis of delaminated zone has shown similar range of damage in low-weight cloth and continuous filament mat, contrasted to inferior performance of chopped strand mat and high-weight, loose-structure woven rovings. Relationship between coherence of structure and delaminated area reduction has been shown. Unexpected three-dimensional shape of delaminated volume that had been found was discussed. Moreover, two methods of delaminated zone evaluation in composites subjected to impact - by means of delaminated volume and by means of delaminated area - has been discussed, suggesting superiority of the latter.

PL

Praca przedstawia wyniki balistycznych badań udarowych laminatów poliestrowo-szklanych. Wysiłki ukierunkowano na wyprodukowanie kompozytów o podwyższonej odporności na udar balistyczny, wykorzystując niedrogie, powszechnie stosowane materiały, takie jak włókno szklane i nienasycone żywice poliestrowe, przy użyciu nowoczesnej i jednocześnie popularnej technologii formowania. Laminaty wytworzono, wykorzystując wzmocnienie z włókna szklanego typu E w różnych postaciach: mat z włókien ciętych, mat pętlicowych z włókna ciągłego, tkaniny z jedwabiu szklanego oraz dwóch różnych tkanin rovingowych, różniących się gramaturą. Zastosowano zmienną ilość warstw poszczególnych typów wzmocnień oraz zmienny udział wzmocnienia w kompozycie - od 20 do 60% obj. Próbki wytworzonych laminatów poddano udarowi sferycznym impaktorem o masie 3 g ze stali utwardzanej cieplnie poruszającym się z prędkościami 60 i 70 m/s (co daje odpowiednio 5,4 i 7,35 J energii kinetycznej) z użyciem stanowiska badawczego typu działo gazowe (ang. gas gun). Następnie próbki poddano skanowaniu na optycznym skanerze płaskim, a uzyskane obrazy poddano cyfrowej analizie w celu określenia wielkości obszaru zdelaminowanego. Przetestowano dwa ujęcia ewaluacji obszaru zdelaminowanego - poprzez objętość zdelaminowaną oraz poprzez największe pole powierzchni delaminacji - w celu określenia przydatności obu metod. Energie udarów utrzymywano na niskim poziomie, tak że żadne z wytworzonych laminatów nie uległy perforacji. Wyniki badań udarowych i analizy obszarów poddanych delaminacji wykazały zbliżony poziom uszkodzeń w wyniku udaru u kompozytów wzmocnionych włóknem szklanym w postaci tkaniny z jedwabiu szklanego o niskiej gramaturze oraz maty z włókien ciągłych i słabszych od nich właściwości w przypadku kompozytów wzmocnionych luźnymi tkaninami rovingowymi o dużych gramaturach oraz matami z włókien ciętych. Wykazano zależność między zwartością struktury wzmocnienia a korzystnym ograniczeniem obszaru uszkodzeń delaminacyjnych kompozytów. Niespodziewany kształt trójwymiarowej objętości zdelaminowanej otrzymano i został on przedyskutowany. Przedyskutowano ponadto dwie metody oceny obszaru zdelaminowanego w kompozycie poddanym udarowi - pod względem objętości zdelaminowanej oraz powierzchni zdelaminowanej - sugerując wyższość drugiego ujęcia.

8

Odporność balistyczna nanostrukturalnych i gradientowych warstw wierzchnich modułów ochronnych pancerza napawanych metodą GMA

63%

Klimpel A. , Luksa K. , Burda M.

|

2010

|

tom R. 54, nr 4

45-49

PL

Celem badań było opracowanie warunków technologicznych zrobotyzowanego napawania GMA doświadczalnych modułów ochronnych pancerza. Na podstawie badań balistycznych wykazano wysoką odporność modułów ochronnych pancerza na oddziaływanie pocisku przeciwpancerno-zapalającego B-32 naboju karabinowego 7,62x54R mm Mosin.

EN

The purpose of the investigations was to develop technological conditions of robotized GMA surfacing of experimental protective modules of armours. On the grounds of ballistic tests it has been shown high resistance of armour protective modules against impact of B-32 armour-piercing incendiaries of 7,62 x 54 mm Mosin rifle cartridges.

9

Nowe gatunki stali do stosowania w ochronie balistycznej

63%

Legkoduch A. M. , Masłowa N. S. , Matiewosjan A. P. , Kudrjawcewa N. S. , Fanasowa E. I.

|

1998

|

tom R. 6, nr 3

89-98