Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Obowiązki emitentów związane z emisją, obsługą i wykupem obligacji – zagadnienia wybrane

100%

Woźniak R.

internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny

|

2019

|

tom 8

|

nr 7

50-57

PL

W niniejszym artykule omówiono wybrane zagadnienia związane z obowiązkami informacyjnymi emitentów obligacji. Artykuł został podzielony na trzy główne części odpowiadające trzem kategoriom obowiązków informacyjnych. Pierwszą kategorię stanowią informacje przekazywane w związku procesem emisji obligacji. Autor omówił w szczególności zakres informacji przekazywanych w propozycji nabycia. Drugą grupę tworzą obowiązki informacyjne, jakie przepisy prawa nakładają na emitentów w okresie do wykupu obligacji. Jak wskazano w artykule, zakres tych informacji nie jest rozbudowany i nie nastręcza emitentom trudności. Jednocześnie, co podkreślono, może być on rozszerzony w warunkach emisji. Z uwagi na szczególne znaczenie i specyfikę regulacji jako osobną, trzecią grupę, omówiono obowiązki informacyjne, jakim podlegają emitenci obligacji wprowadzonych lub dopuszczonych do publicznego obrotu. Autor analizuje regulacje prawne odnoszące się do obowiązków informacyjnych emitentów obligacji, koncentrując się jedynie na kluczowych obszarach.

2

Implementacja dyrektywy Omnibus do polskiego porządku prawnego – kilka wybranych uwag do projektu ustawy o zmianie ustawy o prawach konsumenta oraz niektórych innych ustaw

100%

Miś M. , Miś G.

internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny

|

2021

|

tom 10

|

nr 6

132-140

PL

Opracowanie stanowi ocenę wybranych przepisów projektu ustawy o zmianie ustawy o prawach konsumenta oraz niektórych innych ustaw. Autorzy przyjęli w nim praktyczny punkt widzenia, nie wdając się przy tym w daleko idące rozważania teoretyczne, a kierując się kryteriami utylitaryzmu prawnego i możliwością zastosowania prawa w praktyce. Krytyczne uwagi zawarte w tekście mają na celu przybliżyć, w jakim kierunku może pójść praktyka i judykatura, jeśli przepisy w proponowanym kształcie zostaną uchwalone i wejdą w życie. Wreszcie autorzy formułują postulaty de lege ferenda, mające na celu poprawę projektu w takim stopniu, aby nie stał się w przyszłości martwym prawem.

3

Rola rad nadzorczych i komitetów audytu w kontekście obowiązków informacyjnych jednostek zainteresowania publicznego /

75%

Kurek R.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2018

|

nr 531

280-288

PL

W spółkach kapitałowych (ksh) obowiązek nadzorowania i monitorowania procesu sporządzania i badania sprawozdań finansowych realizowany jest przez rady nadzorcze. W przypadku gdy spółka ma status jednostki zainteresowania publicznego (JZP), tworzone jest dodatkowe ciało, jakim jest komitet audytu. Porównanie kompetencji obu organów pozwala na stwierdzenie, że ich zadania i obowiązki się powielają. Jednak zgodnie z polskim prawem jedynie rada nadzorcza jako całość ma wyłączne, ustawowe kompetencje decyzyjne. Komitet nie może zatem zastępować rady, zaś jego funkcja ogranicza się do działalności doradczej i wspierającej działalność rady. Jednak dzięki niezależności i określeniu kwalifikacji członków komitetu, przewidywanym karom administracyjnym oraz enumeratywnie wymienionym kompetencjom i obowiązkom możliwy jest pełniejszy nadzór nad adekwatnością i skutecznością wszelkich systemów spółki w kontekście prawidłowości i rzetelności generowanych informacji, a tym samym wspomaganie bezpiecznego funkcjonowania JZP.

EN

In capital companies (CC) the obligation to supervise and monitor the process of preparing and auditing financial statements is carried out by the supervisory boards. If a company has the status of a public interest entity (PIE), an additional body is established, i.e. the audit committee. Comparing the competences of both bodies allows stating that their tasks and obligations are duplicated. However, in accordance with Polish law only the supervisory board, as a whole, has the exclusive, statutory decision-making powers. Therefore, the committee cannot replace the council, whereas its function is limited to advisory and supportive activities provided for the council. Independence and qualifications of the committee members, anticipated administrative fines and enumerated competences allow for the supervision over both adequacy and effectiveness of all systems in the context of the correctness and reliability of the generated information, and thus support the safe functioning.

4

Obowiązki przedsiębiorców telekomunikacyjnych w zakresie cyberbezpieczeństwa

75%

Piątek S.

internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny

|

2020

|

tom 9

|

nr 2

28-41

PL

W artykule przedstawiono status przedsiębiorców telekomunikacyjnych w sprawach dotyczących cyberbezpieczeństwa z uwzględnieniem przepisów Unii Europejskiej i przepisów krajowych. Mimo wyłączenia przedsiębiorców telekomunikacyjnych z zakresu stosowania ogólnych przepisów o cyberbezpieczeństwie, podmioty te są w ramach regulacji sektorowej zobowiązane do realizacji obowiązków zabezpieczającymi sieci, usługi i komunikaty przed zagrożeniami, eliminowania tych zagrożeń oraz informowania użytkowników usług i organów państwowych o występujących zagrożeniach. Prezes UKE zapewnia przepływ informacji o incydentach w sektorze telekomunikacyjnym do właściwych organów w krajowym systemie cyberbezpieczeństwa.

5

Obowiązki przedkontraktowe dewelopera jako instrument ochrony praw nabywcy

71%

Mróz–Krysta D.

Studia Prawnicze

|

2020

|

nr 2(222)

39-51

EN

Developer agreements haves been regulated beyond the Polish Civil Code, as a named contract. The necessity to of granting the effective protection to the buyer has been the reason for this regulation, taking into consideration that the a preliminary agreement does not guarantee this protection effectively. The notion of the term “the buyer” has the wider scope than “the consumer” – the buyer means the a natural person, both a he consumer and the an entrepreneur as well, regardless the purpose of concluding the contract. The precontractual informative duties of the developer constitute the one of the aspects of the buyer protection. Before the conclusion of the contract, the developer is obliged to provide the buyer with the information on its financial and legal position, as well as the details concerning the premises to be acquired premises. The aforementioned information hasve to be real and honest. The consequences of the a breach of precontractual duties are various, taking into consideration if the contract hasve been subsequently concluded – the damage repair of the position as the buyer counted on at conclusion of the contract, the withdrawal from the contract, the evasion of the legal consequences of a declaration of intent, as well as the administrative and penal sanctions.

PL

Umowa deweloperska została uregulowana jako pozakodeksowa umowa nazwana. Celem tej regulacji było zapewnienie nabywcy lokalu adekwatnej ochrony prawnej, jakiej nie gwarantowały dotychczasowe regulacje dotyczące umowy przedwstępnej. Pojęcie nabywcy jest szersze niż pojęcie konsumenta – to osoba fizyczna, bez względu na cel zawierania umowy. Jednym z aspektów ochrony nabywcy jest regulacja przedkontraktowych obowiązków informacyjnych dewelopera. Deweloper zobowiązany jest przed zawarciem umowy poinformować nabywcę o jego sytuacji prawno-finansowej oraz przedstawić szczegóły dotyczące nabywanego lokalu. Przekazane informacje muszą być prawdziwe i rzetelne. Konsekwencje naruszenia obowiązków przedkontraktowych są uzależnione od tego, czy doszło do zawarcia umowy deweloperskiej. Mogą być nimi naprawienie szkody, jaką nabywca poniósł przez to, że liczył na zawarcie umowy; odstąpienie od umowy; uchylenie się od skutków oświadczenia woli; sankcje administracyjne oraz karne.

6

Naruszenie praw konsumenta w reklamie usług finansowych

71%

Śliwa J. , Sadowska I.

Finanse i Prawo Finansowe

|

2017

|

tom 2

|

nr 14

79-99

EN

This publication pertains to disclosure requirements which legislator imposes on creditors and credit intermediaries already at the stage of advertising consumer credits. These obligations, resulting from Consumer Credit Act, are not always respected by financial institution providing this type of service. Such conclusions can be drawn based primarily on last analysis of decisions made by the President of UOKiK, who pointed out numerous irregularities in this scope. In this note disclosure requirements in the field of offering credit services, included in the Consumer Credit Act, will be discussed.

PL

Niniejsza publikacja dotyczy obowiązków informacyjnych, które ustawodawca narzuca kredytodawcom i pośrednikom kredytowym już na etapie reklamy kredytów konsumenckich. Obowiązki te, wynikające z ustawy o kredycie konsumenckim, nie zawsze jednak są respektowane przez instytucje finansowe, świadczące tego typu usługi. Wnioski takie można wyciągnąć przede wszystkim z analizy ostatnich decyzji Prezesa UOKiK, który wskazał na liczne nieprawidłowości w tym zakresie. W niniejszym opracowaniu omówione zostaną obowiązków informacyjne w zakresie oferowania usług kredytowych zawarte w ustawie o kredycie konsumenckim.

7

Obowiązki informacyjne przedsiębiorcy wobec konsumenta w umowach zawieranych w nietypowych okolicznościach w świetle nowego prawa konsumenckiego

63%

Rogacka-Łukasik A.

Roczniki Administracji i Prawa

|

2015

|

tom 15/2

131-148

PL

Prawo do informacji zostało uregulowane w wielu aktach prawnych, a ich przegląd można zacząć od ustawy zasadniczej, a skończyć na aktach wykonawczych. Szczegółowy charakter mają jednak przepisy dotyczące informacji i jej znaczenia dla praw konsumenta. Ochrona przez informację, która stanowi credo polityki konsumenckiej, oparta została na założeniu, że jednym z instrumentów ochrony konsumenta jest nakaz przekazywania przez przedsiębiorcę przewidzianych ustawą informacji, koniecznych dla podjęcia przez konsumenta właściwej decyzji. Aktualnie nikt nie kwestionuje prawa konsumenta do informacji. Wręcz przeciwnie – znaczenie informacji jest coraz bardziej doceniane przez ustawodawcę, czego wyrazem jest obowiązująca w polskim porządku prawnym od 25 grudnia 2014 r. ustawa z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta. Celem niniejszej publikacji, po wyjaśnieniu, co kryje się pod pojęciem umów zawieranych w nietypowych okolicznościach, jest szczegółowa analiza obowiązków informacyjnych nałożonych na przedsiębiorcę wobec konsumenta na kanwie wymienionej ustawy o prawach konsumenta. W publikacji omówiono obowiązki informacyjne, do wypełnienia których jest obligowany przedsiębiorca na gruncie umów zawieranych w nietypowych okolicznościach, a zatem umów zawieranych na odległość oraz umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa.

EN

The right to information is governed by many legal acts, and their review can be started with the Basic Law, and ended up on executive acts. However, regulations concerning the information and its significance for consumer rights have precise nature. Protection by the information that is the credo of consumer policy was based on the assumption that one of the instruments of consumer protection is a transfer order of provided by law information, by the entrepreneur, necessary for the consumer to take the right decision. Currently no one questions the right of consumers to information. On the contrary - the importance of information is becoming more and more appreciated by the legislature, which is reflected in Polish legal system from 25th December 2014 the Act of 30th May 2014 about consumer rights. The purpose of this publication, a`er explaining what is meant by contracts in unusual circumstances, is a detailed analysis of the obligations imposed on the entrepreneur towards the consumer on the canvas of the Act about consumer rights, mentioned above. The publication discusses the information duties to ful#ll which the entrepreneur is obliged on the basis of contracts concluded in unusual circumstances and, therefore, remote agreements and contracts away from business premises.

8

Jakie zmiany dla polskiego rynku ubezpieczeń przyniesie Dyrektywa w sprawie dystrybucji ubezpieczeń?

63%

Mrozowska-Bartkiewicz B.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2016

|

nr 2

111-123

PL

Przyjęta w dniu 20 stycznia 2016 roku Dyrektywa 2016/97 w sprawie dystrybucji ubezpieczeń (IDD) jest jednym z ważniejszych aktów prawnych, organizujących sprzedaż i zarządzanie produktów ubezpieczeniowych. Swym zakresem obejmuje wszystkie osoby i podmioty zaangażowane w sprzedaż produktów ubezpieczeniowych, a więc zarówno pośredników ubezpieczeniowych, jak i pracowników zakładów ubezpieczeń. Podstawowym celem jest zapewnienie klientom lepszej i obiektywnej porady w zakresie usług ubezpieczeniowych, opartej na analizie potrzeb. Zaleca zarządzanie konfliktem interesów, m.in. poprzez wprowadzenie obowiązków informacyjnych, a także politykę ujawniania informacji o rodzaju otrzymywanego przez dystrybutora wynagrodzenia. Kładzie silny nacisk na kwalifikacje zawodowe sprzedawców i obowiązek ich podnoszenia w trakcie wykonywania pracy. Nowe zasady są obwarowane surowymi sankcjami administracyjnymi, stosowanymi w przypadku naruszenia obowiązków i zasad sprzedaży. Tym samym wdrożenie IDD jest jednym z poważniejszych wyzwań dla sektora ubezpieczeniowego, pośredników, w tym banków, a ostateczny kształt implementacji będzie miał kluczowy wpływ na dalszy rozwój i dochody branży.

EN

The recently adopted Directive 2016/97 of the European Parliament and of the Council of 20 January 2016 on insurance distribution is one of the most important legal acts with the principal aim of developing the sale and management of insurance products. Its scope applies to any natural or legal person who is established in a Member State or who wishes to be established there in order to take up and pursue the distribution of insurance and reinsurance products. Therefore, the IDD directive has application to both insurance intermediaries and employees of insurance companies. Its main objective is to provide customers with better and more objective advice on insurance services, based on analysis of their needs. The IDD directive requires that member states’ national provisions ensure sufficient regulations on the management of conflicts of interest, in particular in the area of disclosure of information, including information about the status of the persons who sell insurance products and the type of remuneration which they receive. In accordance with the provisions of that directive, insurers and intermediaries who prepare any insurance product for sale to customers are obliged to maintain, operate and review a process for the approval of each insurance product, or significant adaptations of an existing insurance product, before it is marketed or distributed to customers. Another important improvement introduced by the IDD directive is the so-called "insurance product information document," a form which should provide standardised information about non-life insurance products. In particular, the directive stresses the need to ensure the training and development of professional salespeople. The provisions of the directive provide for the possibility of laying down rules for administrative and criminal sanctions for the breach of required sales standards. Therefore, implementation of the IDD directive is one of the major challenges for the Polish insurance industry and intermediaries carrying out economic activity, including banks. The detailed shape of the IDD directive’s implementation will be essential in guiding further development and incomes generated by the insurance sector.

9

Umowy dotyczące treści cyfrowych niezapisanych na nośniku materialnym w świetle ustawy o prawach konsumenta

63%

Dziomdziora W.

internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny

|

2014

|

tom 3

|

nr 8

31-39

PL

W dniu 25grudnia 2014 r. wchodzi w życie ustawa z 30 maja 2014 o prawach konsumenta wdrażająca przepisy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/83/UE z 25 października 2011 r. w sprawie praw konsumentów. Artykuł omawia przepisy ustawy dotyczące zawierania umów na odległość w zakresie sprzedaży treści cyfrowych niezapisanych na nośniku materialnym, a w szczególności obowiązków informacyjnych przedsiębiorcy oraz prawa konsumenta do odstąpienia od umowy

EN

The Consumer Rights Act enters into force on 25.12.2014. The act implements into Polish law the Directive 2011/83/EU of the European Parliament and of the Council of 25 October 2011 on consumer rights. The paper addresses the new regulations on the trader’s information requirements and consumer’s right of withdrawal concerning distance contracts for digital content which is not supplied on a tangible medium. Author presents legislation and confronts it with various market practices

10

Bariery w dostępie do informacji gospodarczej dla konsumenta-seniora

63%

Całus E.

Studenckie Prace Prawnicze, Administratywistyczne i Ekonomiczne

|

2018

|

tom 26

11-28

EN

Seniors constitute a more and more numerous consumer group. A wide and varied market offer can improve seniors’ lives; however, on the other hand, the lack of proper information about the goods and services interesting for them poses a threat. Generally, seniors are not always self-aware consumers who are familiar with their rights and who can make use of them. Therefore, it is of vital importance to tackle issues connected with senior consumers’ limitations regarding the area of the usage of commercial information and dishonest practices applied by entrepreneurs in contract relationships with this group. The substantive article aims to outline the basic problems which are concerned with seniors’ access to economic information, starting with natural limitations resulting from age, such as limited motor capability, orientation in the provisions which are supposed to protect the weaker party of the transaction, familiarity with the complaint procedure, and ending with various issues connected with contracts concluded in atypical circumstances — outside the business premises and remotely. Moreover, the subjects which will be tackled are information ‘overload’ and co-existing informational ‘noise’, as well as digital divide, as components which additionally deteriorate the elderly consumer’s situation in relations with a professional. Simultaneously the propositions of solutions will be presented that are to level the occurrence of these negative phenomena.

11

Obowiązki informacyjne spółek giełdowych –analiza komunikatów

63%

Agata Strzelczyk A.

Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Bankowej we Wrocławiu

|

2013

|

nr 2(34)

409-421

PL

Informacja ma w dzisiejszym świecie niezwykłe znaczenie zarówno w wymiarze gospodarczym, społecznym, politycznym, jak i naukowym. Artykuł podejmuje tematykę obowiązków informacyjnych spółek notowanych na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie. W pracy przedstawione zostały podstawowe zasady związane z wykonywaniem tych obowiązków, warunki ich powstawania oraz sposoby przekazywania informacji do publicznej wiadomości. Istotną część artykułu stanowi analiza i kategoryzacja komunikatów wygenerowanych przez przedsiębiorstwa giełdowe wchodzące w skład portfeli indeksów WIG20, mWIG40 lub sWIG80 w ro-ku 2011.

EN

Information has nowadays special meaning both in economic, social, political or scientific life. The article takes the subject of information duties of companies listed on the Warsaw Stock Exchange. It presents the general principles associated with these duties, the conditions of their formation and the ways of publishing the information. An important part of the article is the analysis and categorization of the messages which were published by companies listed in indices like: WIG20, mWIG40 or sWIG80 in 2011.

12

Obowiązki informacyjne dostawców usług płatniczych w Polsce i Europie

63%

Ślażyńska-Kluczek D.

Kwartalnik Nauk o Przedsiębiorstwie

|

2015

|

tom 35

|

nr 2

80-89

EN

Development of financial markets and the increasing mobility of consumers enforces the introduction of international regulations and creating a basis for the functioning of the single EU market for financial services. The article discusses the main reporting obligations of payment service providers, as well as regulations introduced by the Law of August 19, 2011 on payment services, referred to the EU Directive 2007/64 /EC of the European Parliament and of the Council of November 13, 2007, on payment services in the local market.

PL

Rozwój rynków finansowych oraz coraz większa mobilność konsumentów wymusza wprowadzanie regulacji międzynarodowych i stwarzanie podstaw do funkcjonowania jednolitego rynku usług finansowych UE. W artykule zostały omówione główne obowiązki informacyjne dostawców usług płatniczych oraz regulacje wprowadzone ustawą z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych, w ślad za unijną dyrektywą 2007/64/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 listopada 2007 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego.

13

Odpowiedzialność za wykroczenie określone w art. 123 Prawa geologicznego i górniczego

63%

Wawrowski J. J.

Bezpieczeństwo Pracy i Ochrona Środowiska w Górnictwie

|

2010

|

tom nr 1

26-28

PL

Wśród podmiotów uczestniczących w zakresie profilaktyki bezpieczeństwa w zakładach górniczych kluczowym jest kierownik ruchu zakładu górniczego. Zajmowanie tego stanowiska jest związane z szeregiem uprawnień, które korelują jednak z wieloma obowiązkami. W centrum zainteresowań niniejszej publikacji leży obowiązek kierownika ruchu określony w art. 123 Prawa geologicznego i górniczego.

EN

A dispatcher of the mining enterprise plays a significant part among the public bodies participating in actions within the range of safety prevention in the mining enterprises. The occupation of this work station is connected with some numberof mining qualifications which, however, correlate with a lot of duties. A dispatcher's duty determined in the Article 123 of the Geological and Mining Law lies in the centre of attention of the present publication.

14

Obowiązki ubezpieczycieli przy zawieraniu umów na cudzy rachunek

63%

Fras M.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2016

|

nr 3

27-39

PL

Artykuł zawiera analizę zagadnień prawnych związanych z obowiązkami informacyjnymi ubezpieczycieli w ubezpieczeniach na cudzy rachunek i ubezpieczeniach grupowych. Nowe spojrzenie na te kwestie jest konieczne w związku z wejściem w życie ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej. Obowiązek informacyjny w fazie poprzedzającej przystąpienie do ubezpieczenia na cudzy rachunek jest przedmiotem szczegółowej regulacji ustawy.

EN

The article contains an analysis of several issues connected with disclosure obligations related to insurance on someone else’s account and group insurance. These problems should be looked at from a new perspective in connection with the entry into force of the Insurance and Reinsurance Activity Act. In the new law the insurer’s pre-contractual disclosure obligations are regulated specifically in the case of the insurance contract on someone else’s account and group insurance.

15

Przegląd antykonsumenckich praktyk rynkowych dotyczących usług finansowych w świetle decyzji Prezesa UOKiK wydanych w 2022 roku

63%

Rutkowska-Tomaszewska E. , Zwaliński A.

internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny

|

2022

|

tom 11

|

nr 7

100-126

PL

W niniejszym artykule dokonano przeglądu decyzji Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (dalej: Prezes UOKiK, Prezes Urzędu) wydanych w okresie od 1 stycznia do 31 grudnia 2022 roku. Przeanalizowano i oceniono wszystkie decyzje wydane przez Prezesa UOKiK we wskazanym wyżej okresie. Dokonano ich podziału na dwie zasadnicze kategorie wynikające z właściwości Prezesa UOKiK do wydawania decyzji w sprawach antykonsumenckich praktyk rynkowych na: decyzje w sprawach naruszenia zbiorowych interesów konsumentów oraz na decyzje w sprawie stosowania niedozwolonych postanowień umownych we wzorcach umów, a następnie w ich ramach na grupy według wiodących problemów szczegółowych. W zakresie stosowania klauzul niedozwolonych były to przede wszystkim decyzje dotyczące opłat alokacyjnych stosowanych w umowach ubezpieczeń na życie z funduszem inwestycyjnym UFK, ale także śmierci współposiadacza rachunku we wzorcach umów rachunku bankowego oraz wykonywania zleceń w obrocie na rynku instrumentami OTC. W przypadku naruszeń zbiorowych interesów konsumentów były to m.in. decyzje dotyczące zarówno umów kredytu konsumenckiego, jak i nieuczciwych praktyk rynkowych wprowadzających w błąd oraz informowania konsumentów o kursie walutowym przy rozliczaniu bezgotówkowej transakcji w walucie obcej.

16

Obsługa klienta detalicznego w procesie kredytowym

62%

Nowak K.

Finanse i Prawo Finansowe

|

2018

|

tom 4

|

nr 20

25-38

EN

The conditions to take the right credit decision forms not only price, but also support of the bank. Fairly and properly carried out customer credit process is in the interest of the lender and borrower. It can protect both parties of the loan agreement before negative consequences. Consumer against over-indebtedness and financial troubles, and the bank against troubles of loan repayment. Quality of service is particularly import for the weaker party of the contract – the retail client. The aim of the article is to evaluate the banks practice in terms of retail customer service at the pre-contract stage in the credit process. The article analyses the quality and reliability of the retail customer service and implementation obligations at the major banks in 2017. The conclusions of the studies indicate numerous irregularities in the course of handling clients attributable to banks. The conclusions contained in the article confirm that banks in the credit process do not take in account consumer interests to a sufficient degree and not fulfill of all pre-contract obligations.

PL

Warunki podjęcia właściwej decyzji kredytowej przez konsumenta kształtuje nie tylko cena, ale także obsługa w banku. Rzetelnie i prawidłowo przeprowadzona obsługa klienta w procesie kredytowym jest w interesie kredytodawcy i kredytobiorcy. Może ona zabezpieczyć obie strony umowy kredytu przed negatywnymi konsekwencjami. Konsumenta przed nadmiernym zadłużeniem i kłopotami finansowymi, a bank przed brakiem spłaty zobowiązania. Jakość obsługi ma szczególne znaczenie dla słabszej strony umowy – klienta detalicznego. Celem artykułu jest ocena praktyki banków w zakresie obsługi klienta detalicznego na etapie przedkontraktowym w procesie kredytowym. W artykule dokonano analizy jakości i rzetelności obsługi klienta detalicznego i realizacji obowiązków przedkontraktowych w głównych bankach w 2017 r. Wnioski z przeprowadzonych badań wskazują na występowanie licznych nieprawidłowości w trakcie obsługi klientów leżących po stronie banków. Konkluzje zawarte w artykule potwierdzają, że banki w procesie kredytowym nie biorą pod uwagę w wystarczającym stopniu interesów konsumentów i nie wywiązują się z wszystkich obowiązków przedkontraktowych.

17

Implementacja dyrektywy o dystrybucji ubezpieczeń a praktyka działalności brokerskiej – uwagi de lege ferenda

51%

Zoń Ł.

Prawo Asekuracyjne

|

2016

|

tom 2(87)

21-32

PL

Dyrektywa z 20 stycznia 2016 r. w sprawie dystrybucji ubezpieczeń wprowadziła szereg nowych rozwiązań pod kątem zabezpieczenia interesów konsumenta. Przyjęto w niej zasadę postulowaną m.in. przez pośredników ubezpieczeniowych – równego potraktowania wszystkich kanałów dystrybucji w zakresie ich zobowiązań wobec konsumentów. Zgodnie z preambułą dyrektywy główną rolę w dystrybucji tych produktów odgrywają pośrednicy ubezpieczeniowi i reasekuracyjni. W artykule omówiono rozbudowane w dyrektywie obowiązki informacyjne dystrybutorów ubezpieczeń w zakresie przekazywania konsumentom wielu informacji, w tym dotyczących produktów inwestycyjnych. Podkreślając odrębności polskiego porządku prawnego autor opowiada się za harmonizacją minimalną dyrektywy. Wymagane obowiązki powinny być tak ukształtowane, aby były użyteczne dla klienta. W artykule poruszono również kwestie dotyczące doskonalenia zawodowego brokera, jego statusu oraz roli samorządu zawodowego.

EN

The Directive of 20 January 2016 on insurance distribution has introduced a number of new solutions to protect the interests of consumers. The principle of the equal treatment of all distribution channels in terms of their obligations towards consumers, postulated by insurance intermediaries inter alia, has been adopted. In accordance with the preamble to the directive, a major role in the distribution of these products is played by insurance and reinsurance intermediaries. Besides, the article discusses the extensive information requirements imposed by the directive on insurance distributors in the field of information provided to consumers, including investment products. Emphasizing the special features of Polish legal regime, the author advocates a minimum harmonisation of the directive. The required obligations should be designed to be useful for the client. In addition, the issues relating to the professional development of brokers, their status and the role of professional self-government have been discussed in this text.

18

Kary nakładane przez Komisję Nadzoru Finansowego za naruszenie obowiązków informacyjnych w zakresie sprawozdawczości finansowej

51%

Kurek B. , Górowski I.

Zeszyty Teoretyczne Rachunkowości

|

2019

|

nr 102(158)

111-129

PL

Celem artykułu jest przegląd i analiza ilościowo-wartościowa kar nałożonych na osoby prawne przez KNF za niedopełnienie obowiązków informacyjnych w zakresie sprawozdawczości finansowej, a także zaproponowanie klasyfikacji i rankingu przewinień związanych z zawartością informacji sprawozdawczej (to jest informacji zawartej w raportach okresowych). Opracowanie wypełnia lukę badawczą w trzech aspektach. Po pierwsze, dokonano kompleksowej analizy różnego typu naruszeń związanych z nieprawidłową zawartością sprawozdania finansowego i zaprezentowano odpowiednie statystyki opisowe badanych zbiorów. Po drugie, zidentyfikowano obszary sprawozdawczości, w których spółki najczęściej dopuszczają się naruszeń. Pozwoliło to na opracowanie klasyfikacji naruszeń obejmującej trzy klasy (Recognition, Measurement i Disclosure). Po trzecie, w każdej klasie naruszeń zidentyfikowano podklasy i stworzono ranking przewinień według częstości ich występowania. KNF w latach 2006–2018 nałożył łącznie 1216 kar, w tym 55 kar na osoby prawne za niewykonanie bądź niewłaściwe wykonanie obowiązków informacyjnych, dotyczących sprawozdawczości finansowej o łącznej wartości 15 390 000 zł. Wśród kar związa-nych z zawartością informacji sprawozdawczej aż 56% naruszeń w obszarze sprawozdawczości finansowej dotyczy klasy Disclosure. Najczęstsze naruszenia dotyczą ujawnień związanych z raportowaniem w informacji dodatkowej różnego rodzaju ryzyka. W opracowaniu wykorzystano następujące metody badawcze: metoda analizy i krytyki piśmiennictwa, metoda analizy treści dokumentów, metoda analizy i syntezy oraz klasyfikacji naruszeń obowiązków informacyjnych, metody statystyczne.

EN

The aim of the paper is to review and conduct quantitative analysis of penalties imposed on companies by Polish Financial Supervision Authority for non-fulfilment of financial reporting informational obligations, and to propose a classification and ranking of violations associated with the content of information from financial statements. This study fills the research gap in three ways. Firstly, we have conducted a comprehensive analysis of various types of violations associated with incorrect content of financial statements, and disclosed relevant descriptive statistics for the analysed samples. Secondly, we have identified areas of financial reporting which are most frequently violated by companies. It enabled us to develop the classification of violations that covers three classes (“Recognition”, “Measurement” and “Disclosure”). Thirdly, in each of these classes we have identified subclasses and established the frequency ranking of violations. In the period 2006-2018 PFSA imposed 1216 penalties, including 55 penalties with a total value of 15 390 000 PLN that were imposed on companies for the lack of fulfilment or incorrect fulfilment of financial reporting informational obligations. Among penalties associated with the content of information from financial statements, 56% of violations were classified as “Disclosure”. Most frequent violations pertain to disclosures in the notes to financial statements that are connected to various types of risks. The following research methods were used: analysis and critique of literature, content analysis of documents, analysis and synthesis and classification of violations of informational obligations, statistical methods.

19

Bariery prawne rozwoju cyfrowych kanałów dystrybucji w działalności zakładów ubezpieczeń w Polsce

51%

Wrzesiński P.

Prawo Asekuracyjne

|

2019

|

tom 2(99)

127-139

PL

Zastosowanie nowoczesnych technologii w działalności gospodarczej ma na celu przede wszystkim uproszczenie procesów biznesowych, ograniczenie kosztów prowadzonej działalności, jak również poprawę jakości usług oferowanych klientom. Jest to także odpowiedź na zmieniające się preferencje klientów, którzy w coraz większym stopniu korzystają z rozwiązań cyfrowych. Rozwiązania technologiczne mogą być w szczególności wykorzystane w procesie dystrybucji ubezpieczeń, który w ostatnich latach stał się znacznie bardziej wymagający, ze względu na wejście w życie szeregu przepisów regulujących dystrybucję umów ubezpieczenia. Zmiany te mają głównie na celu zapewnienie podjęcia przez klienta świadomej decyzji dotyczącej zawarcia umowy, ze względu na szerokie wymogi informacyjne, jak również dopasowanie ubezpieczenia do potrzeb klienta. Wykorzystanie aplikacji mobilnych, Big Data, sztucznej inteligencji, czy technologii blockchain, może pozwolić na uproszczenie, przyspieszenie oraz ograniczenie kosztów w procesie dystrybucji umów ubezpieczenia. Artykuł jest próbą wskazania głównych możliwości wykorzystania rozwiązań technologicznych, zarówno w odniesieniu do wymagań stawianych dystrybutorom ubezpieczeń, jak i w odniesieniu do możliwych do wykorzystania technologii. Omówiono również wybrane bariery, które w ocenie autora istotnie ograniczają możliwość rozwoju cyfrowych kanałów dystrybucji ubezpieczeń.

EN

The use of modern technologies in business is primarily aimed at simplifying business processes, reducing the costs of business operations as well as improving the quality of services offered to clients. It is also a response to the changing preferences of customers who are increasingly using digital solutions. Technological solutions may in particular be used in the insurance distribution process, which in recent years has become much more demanding, due a number of provisions regulating the distribution of insurance contracts were introduced. These changes are mainly aimed at ensuring that client makes conscious decisions regarding the conclusion of the contract, due to broad information requirements as well as matching the insurance to the client's needs. The use of mobile applications, Big Data, artificial intelligence or blockchain technology may allow for simplification, acceleration and reduction of costs in the process of distribution of insurance contracts. The article is an attempt to indicate the main possibilities of using technological solutions, both in relation to the requirements for insurance distributors and in relation to the technologies that can be used. Selected barriers were also discussed, which in the author's opinion significantly limit the possibility of development of digital insurance distribution channels.

20

Prawna ochrona konsumenta w sieci na przykładzie zagadnienia darmowych usług platform internetowych

51%

Małobęcka I.

internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny

|

2017

|

tom 6

|

nr 3

32-47

PL

Globalne platformy internetowe, takie jak Google, Facebook, Amazon czy Linkedin, coraz częściej oferują konsumentom bezpłatne usługi. Usługi takie jednak tylko pozornie są darmowe, konsument płaci bowiem za korzystanie z nich swoimi danymi. Problem takich pozornie darmowych usług polega m.in. na braku rzetelnej i pełnej informacji o wszystkich elementach umowy oraz wprowadzaniu konsumenta w błąd, co do rzeczywistej odpłatności usług i dalszego wykorzystania jego danych przez platformę internetową oraz inne podmioty. Przedmiotem artykułu jest analiza możliwych kwalifikacji prawnych wskazanych praktyk platform internetowych oraz prawnych metod ochrony konsumenta przed takimi praktykami. Wskazano możliwe rozwiązania prawne, dostępne na gruncie prawa polskiego, w tym prawa ochrony konsumentów, danych osobowych oraz konkurencji. Zaproponowano również zmianę dotychczasowego podejścia do omawianych praktyk platform internetowych i przedstawiono alternatywne rozwiązanie, oparte na współpracy krajowych i unijnych urzędów i instytucji.

EN

Global internet platforms, such as Google, Facebook, Amazon or Linkedin, increasingly offer consumers free of charge services. Such services, however, are only seemingly free – consumers pay for their use with their own data. The problem with such seemingly free services lies, inter alia, in the lack of reliable and complete information about all elements of the agreement. Hence, consumers are being misled as to the actual remuneration for such services, as well as further use of their data by the internet platforms and other entities. This article analyzes possible ways of a legal classification of such practices of internet platforms, and legal methods of consumer protection against such practices. It indicates possible legal solutions available under Polish law, including consumer protection law, data protection law and competition law. It also proposes a change to the current approach to the practices of internet platforms and presents an alternative solution based on the cooperation of national and EU agencies and institutions.