Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Należyta staranność przy in house

100%

Różowicz K.

|

tom nr 6

38--40

PL

Udzielenie zamówienia in house jest prawnie dozwolone w przypadku zaktualizowania się przesłanek, które nawiązują do cech charakterystycznych stosunku wewnętrznego. W przypadku kontraktowej formuły zamówień in house stosowne przesłanki zostały wyrażone w art. 214 ust. 1 pkt 11-13 ustawy Prawo zamówień publicznych (odrębnie względem poszczególnych modeli).

2

Ocieplenie relacji podatnik - organ podatkowy

100%

Derdak A.

|

2023

|

tom nr 3

52--54

PL

W ostatnich latach w polskim i innych systemach prawnych można zaobserwować zmianę sposobu działania organów podatkowych. Została ona częściowo uwarunkowana kryzysem związanym z pandemią COVID-19, co niejako wymusiło większe wykorzystanie technologii cyfrowych w uzyskiwaniu danych od podatników. Wpisuje się to w ogólny trend polegający na zmianie zasad relacji organów podatkowych z podatnikami.

3

Ocena Modelu Kosztu Standardowego

100%

Bełdowski J. , Kantorowicz J.

|

2011

|

tom 20

|

nr 3

13-17

PL

Model Kosztu Standardowego to narzędzie służące do pomiaru obciążeń administracyjnych. Obejmuje wyłącznie koszty administracyjne wynikające z nałożonych przez państwo obowiązków informacyjnych. Cykliczne ich wyliczenia pozwalają uchwycić zmiany dotyczące wymogów biurokratycznych. Wprowadzenie MKS w Polsce jest związane z unijnym programem Lepsze Regulacje, realizowanym dwuetapowo przez Ministerstwo Gospodarki. W artykule zostały omówione mechanizm konstrukcji i wskazane wady. Jednak, jak autorzy podkreślają, pomimo niedoskonałości, MKS może stać się przydatnym narzędziem do ograniczenia biurokracji, co jest celem zasadniczym.

4

Obowiązek informowania pracowników o warunkach zatrudnienia w świetle nowej unijnej dyrektywy 2019/1152

75%

Nowak M.

Praca i Zabezpieczenie Społeczne

|

2021

|

nr 6

27-40

EN

This article deals with the obligation to inform workers about working conditions under the new EU Directive on transparent and predictable working conditions in the European Union. The author points to the purpose of the new directive, but focuses primarily on the amendments made to the new Directive in relation to Directive 91/53 EEC. The article presents the purpose, subject matter and scope of application of the directive and how the obligation indicated in the title is to be implemented. The article also provides an overall assessment of Polish law from this perspective.

PL

Artykuł dotyczy obowiązku informowania pracownika o warunkach zatrudnienia wynikającego z nowej dyrektywy unijnej w sprawie przejrzystych i przewidywalnych warunków pracy w UE. Autorka wskazuje na cel wydania nowej dyrektywy, ale przede wszystkim koncentruje uwagę na zmianach, jakie zostały w niej wprowadzone w porównaniu z rozwiązaniami przyjętymi w omawianym zakresie w obowiązującej jeszcze dyrektywie 91/53/EWG, biorąc pod uwagę zakres podmiotowy, przedmiotowy oraz sposób realizacji tytułowego obowiązku. W artykule podjęto również próbę wstępnej, ogólnej oceny przepisów prawa polskiego z tej perspektywy

5

Granice obowiązku informacyjnego notariusza przy sporządzaniu aktu notarialnego – glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 28 czerwca 2019 r. (IV CSK 224/18)

71%

Sekuła-Leleno M.

|

nr 3

190-206

EN

A notary is liable for harm inflicted in the course of a notarial transaction whether on a client or third parties, on the basis of Article 415 of the Civil Code, on account of failure to exercise due diligence (Article 49 Notarial Law Act), in a culpable manner, subject to the professional nature of the notary’s activities (Article 355 § 2 Civil Code) and the limits of professional diligence set out by Article 80 § 1 to § 3 NLA. The notary is the bearer of an office of public trust, and documents containing notarial transactions are official documents within the meaning of the Code of Civil Procedure. The notary’s task is to guarantee the safety and credibility of legal transactions, which is of importance both to the public interest and the private interests of parties to notarial transactions. The proceedings before the notary are not a contest between the parties, and the nature of control exercised by the notary is preventive.

PL

Notariusz ponosi odpowiedzialność za wyrządzoną przez niego przy wykonywaniu czynności notarialnej szkodę zarówno wobec klienta, jak i osób trzecich, na podstawie art. 415 k.c., za niezachowanie należytej staranności (art. 49 u.p.n.), w sposób zawiniony, z uwzględnieniem zawodowego charakteru jego działalności (art. 355 § 2 k.c.) i granic staranności zawodowej wyznaczonych przez art. 80 § 1–3 u.p.n. Notariusz jest osobą zaufania publicznego, a dokumenty zawierające czynności notarialne mają charakter dokumentów urzędowych w rozumieniu kodeksu postępowania cywilnego. Jego zadaniem jest zapewnienie bezpieczeństwa i wiarygodności obrotu prawnego, co jest istotne zarówno z punktu widzenia interesu publicznego, jak i prywatnych interesów stron czynności notarialnych. Postępowanie przed notariuszem nie ma charakteru sporu między stronami, a kontrola sprawowana przez niego jest kontrolą prewencyjną.

6

Travel of an organized group of fans and their transportation

71%

Dróżdż M.

Ius Novum

|

2018

|

tom 12

|

nr 1

101-112

PL

Umowa o usługi turystyczne jest jedną z najbardziej powszechnych umów zawieranych na rynku usług turystycznych, która w zasadzie kompleksowo reguluje stosunek łączący uczestnika imprezy turystycznej (konsumenta, podróżnego) i podmiot profesjonalny, za jaki co do zasady i dla pewnego uproszczenia należy uznać organizatora turystyki. Właściwe stymulowanie wzajemnych relacji pomiędzy podmiotem profesjonalnym, a nieprofesjonalnym (konsumentem) należy zatem do zadań priorytetowych polityki turystycznej, która w celu ich realizacji wykorzystuje szeroki katalog instrumentów, w tym prawnych. Problemy w prawidłowym funkcjonowaniu umowy powodują różnego rodzaju dysfunkcje, które ze względu na powszechność umowy, rodzą daleko posunięte negatywne skutki. Należy przy tym pamiętać, iż treść umowy o usługi turystyczne stanowi jeden z ważniejszych elementów konstytuujących jakość funkcjonowania umowy na rynku usług turystycznych. Niniejsze opracowanie konkretyzuje zatem problematykę informacji umownych (informacji zawartych w umowie), gdyż zasadne jest wskazanie, iż podmioty profesjonalne „komunikują się” z konsumentami również za pomocą treści umowy, w której zawarte są podstawowe informacje dotyczące świadczonych usług turystycznych, a zatem konsumenci powinni szczególną uwagę poświęcić analizie owej treści. Oczywiste jest, iż brak równorzędności pomiędzy podmiotami profesjonalnymi, a konsumentami, na jakimkolwiek rynku usług, jest przejawem jego wadliwości, a przeto powoduje daleko idące zaburzenia konkurencji – przy czym, bardzo często wady te uzależnione są od wewnętrznych cech danego rynku. Stąd, w pierwszej kolejności w niniejszych rozważaniach zostaną wskazane najważniejsze cechy rynku turystycznego (kreowane przez specyfikę produktów turystycznych), dopiero następnie szczegółowo zostaną omówione kwestie związane z obowiązkiem informacyjnym podmiotów profesjonalnych, ze szczególnym uwzględnieniem treści komentowanej umowy. Rozważania główne zostaną podzielona na dwie sfery: (1) uwagi dotyczące ustawy z dnia 29 stycznia 1997 r. o usługach turystycznych oraz dyrektywy 90/314; (2) uwagi dotyczące dyrektywy 2015/2302 oraz Projektu ustawy o imprezach urystycznych i powiązanych usługach turystycznych.

EN

The tourism services agreement is one of the most common contract on the market of tourism services, which basically comprehensively regulates the relationship between the participant of tourism event (the consumer) and professional entity (the tour operator). Proper stimulation of the relationship between professional and non-professional entities should therefore be the priority tasks of tourism policy, which can be achieved by using a wide catalog of instruments, including legal acts. Problems in the proper functioning of the agreement causes dysfunctions, which, due to the universality of the agreement, can create far-reaching negative effects. Of course, with no doubt, the content of the tourism services contract is one of the most important elements constituting the quality of the agreement on the market of tourism services. That is why, studies made concentrate on the issue of contractual information (the information contained in the contract), because it is reasonable to indicate that the professional entities ‘communicate’ with consumers also by using the content of the agreement, which includes basic information about the services and therefore consumers should pay special attention to the analysis of that content. It is more than obvious that the lack of equivalence between professional and non-professional entitles can be considered as the market defect, and hence can create far-reaching distortion of competition. Defects appearance often depends on the internal characteristics of the market. Therefore, firstly the identification of the main characteristics of the tourism market (created by the specificity of tourism products) will be done. Then, the detail issues related to professional entitles information duties with special emphasis on the content of the tourism services agreement will be discussed. The main considerations are divided into two areas: (1) remarks on the Directive 90/314 and the Tourism Services Act from 1997; (2) remarks on the Directive 2015/2302 and the proposal of new regulations (bill) on tourism events and linked travel arrangement.

7

Obowiązki informacyjne sanatorium uzdrowiskowego wobec pacjentów w świetle teorii asymetrii informacji

63%

dr Paszkowska M.

|

2017

|

nr 3

51-64

PL

Brak równowagi informacyjnej w relacji z pacjentem spowodował, że ustawodawca nałożył na zakłady lecznictwa uzdrowiskowego wiele obowiązków informacyjnych. Prawo wymaga między innymi informowania pacjenta o jego prawach i rodzaju udzielanych świadczeń zdrowotnych. Personel medyczny ma obowiązek informowania pacjenta o jego stanie zdrowia. Dodatkowe obowiązki informacyjne sanatorium związane są m.in. z umową zawartą z Narodowym Funduszem Zdrowia. Celem artykułu jest identyfikacja podstawowych prawnych obowiązków informacyjnych sanatorium uzdrowiskowego wobec pacjentów.

EN

The lack of information balance in relation to the patient caused the legislator to impose a lot of information obligations on the thermal treatment institutions. The law requires, among other things, information about the rights of the patient and the type of health benefits provided. Medical personnel are required to inform the patient about his / her condition. Additional information obligations among others are related to the contract concluded with the National Health Fund. The aim of the article is to present and analyze the basic information obligations of the thermal sanatorium to patients.

8

Obowiązek informacyjny w umowach ubezpieczenia zawieranych na odległość z udziałem konsumentów

63%

Adrych-Brzezińska I.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2015

|

nr 2

19-33

PL

Przedmiotem publikacji jest zagadnienie obowiązku informacyjnego przedsiębiorcy w umowach ubezpieczenia zawieranych przy pomocy środków komunikowania się na odległość z konsumentem. Analizie poddano przede wszystkim zakres obowiązku informacyjnego, sposób przekazania informacji konsumentowi oraz sankcje przewidziane w ustawie za niedopełnienie tychże obowiązków. Szczególną uwagę zwrócono na różnice pomiędzy poprzednio obowiązującą ustawą z 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny a obowiązującą od 25 grudnia 2014 r. ustawą z 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta. Nowe przepisy o ochronie praw konsumenta oparte są na tych samych zasadach, na których oparty był ich unijny pierwowzór. Główny akcent położono na prawo konsumenta do informacji, co ma przyczynić się do zrównoważenia deficytu informacji i umożliwienia konsumentowi podjęcia świadomych i odpowiedzialnych decyzji. Obowiązek poinformowania konsumenta w sposób właściwy nałożony został na jego kontrahenta – przedsiębiorcę i zabezpieczony sankcją. Konsumentowi przyznano nieograniczone w czasie prawo odstąpienia od umowy w przypadku niedopełnienia obowiązków przez przedsiębiorcę. Tak sformułowany przepis budzi jednak uzasadnione wątpliwości. Po pierwsze, skorzystanie przez konsumenta z uprawnienia odstąpienia od umowy powoduje, że umowę traktuje się jako niezawartą. To z kolei stawia pod znakiem zapytania trwałość umowy, a jednocześnie osłabia jedną z podstawowych zasad prawa zobowiązań – pacta sunt servanda. Po drugie, ustawodawca przyznał konsumentowi prawo odstąpienia od umowy bez konieczności ponoszenia kosztów należnych przedsiębiorcy. Sformułowanie to nie jest do końca jasne, co z pewnością przysporzy praktyce sądowej wielu problemów interpretacyjnych.

EN

The subject matter of this article is entrepreneurs’ duty to inform that applies to consumer insurance contracts concluded through the means of distance communication. The main focus of the analysis is the scope of the duty to inform, the manner in which information is provided to the consumer and statutory penalties for a failure to comply with these obligations. Special attention has been given to the differences between the previous Act on the Protection of Certain Consumer Rights and Liability for Damage Caused by Hazardous Products of 2 March 2000 and the Act on Consumer Rights of 30 May 2014, which entered into force on 25 December 2014. The new rules on the consumers’ protection rights are based on the same principles on which their …U prototype was based. The main emphasis has been on the consumer’s right to information, which is expected to contribute to the sustainability of the deficit of information and enable the consumer to make informed and responsible decisions. The obligation to inform the consumer in an appropriate manner has been imposed on the contractor – entrepreneur and has been secured by a sanction. The consumer has been granted an unlimited in time right of withdrawal in the event of a breach of duty of disclosure. Such formulation of the provision however, raises a reasonable doubt. Firstly, the exercise of the right of withdrawal by the consumer means that the contract is treated as unconcluded. This in turn calls into question the sustainability of the contract, and at the same time undermines one of the basic principles of the contract law – pacta sunt servanda rule. Secondly, the legislature has provided a consumer with a right of withdrawal from the contract without incurring costs due to the entrepreneur. This provision is not entirely clear and certainly will increase many interpretation problems in judicial practice.

9

Usługi telekomunikacyjne o podwyższonej opłacie

63%

Piątek S.

|

nr 5

40-57

PL

Artykuł przedstawia przyczyny i następstwa nowelizacji Prawa telekomunikacyjnego z 2011 roku w zakresie warunków świadczenia usług o podwyższonej opłacie, w skład których obok usługi telekomunikacyjnej wchodzi dodatkowe świadczenie. Masowe naruszenia interesów użytkowników i niepowodzenie samoregulacji spowodowało wprowadzenie środków daleko wykraczających poza wymagania ochronne Unii Europejskiej. Dokonano analizy obowiązków informacyjnych dostawców przy promocji usług o podwyższonej opłacie, zawieraniu umowy i w czasie korzystania z usług. Omówiono środki zapewniające osobom korzystającym z tych usług możliwości kontroli nad wydatkami. Przedstawiono kompetencje regulatora dotyczące egzekwowania obowiązków dostawców tych usług oraz wykonawców świadczeń dodatkowych.

EN

This paper aims to present grounds and results of the 2011 amendment of Telecommunications Law concerning provisions on the delivery of prime rate services, that combine the telecommunications service with value added service. Extensive infringements of users’ rights and failure of selfregulation initiatives resulted in the introduction of protective regulations exceeding the requirements of the European Union. The analyze regards the suppliers’ information obligations related to the promotion of those services, conclusion of service contract and the process of service provision. The article addresses measures that provide users of premium rate services with controls over the amount of expenses related to the service. The competences of the regulator aimed at the enforcement of obligations imposed on telecommunications service providers and suppliers of value added part of the service were discussed in detail.

10

Zgoda pacjenta na czynność medyczną w polskim porządku prawnym

63%

Lis W.

Zeszyty Naukowe KUL

|

2018

|

tom 61

|

nr 3

39-58

EN

Every men, as a subject of freedom and rights, independently decides how to use them. It is up to him, therefore, to decide whether to undergo the medical act necessary for health. In order for the decision to be be legally effective, it must be voluntary, conscious, expressed in a way that does not raise any doubts before proceeding to a specific medical activity. In this way, the patient gets a real influence on the process of his treatment and becomes a partner of the doctor in the actions taken by him. Consent to a medical act is an expression of respect for the patient’s autonomy and his right to self-determination.

PL

Każdy człowiek, jako podmiot wolności i praw, samodzielnie decyduje o sposobie skorzystania z nich. Od niego więc zależy decyzja co do poddania się czynności medycznej koniecznej ze względu na stan zdrowia. By decyzja ta była prawnie skuteczna musi być podjęta w sposób dobrowolny, świadomy oraz zostać wyrażona w sposób nie budzący wątpliwości przed przystąpieniem do poddania się konkretnej czynności medycznej. W ten sposób pacjent uzyskuje realny wpływ na proces swojego leczenia i staje się partnerem lekarza w podejmowanych przez niego działaniach. Zgoda na czynność medyczną stanowi wyraz poszanowania autonomii pacjenta i jego prawa do samostanowienia.

11

Przyszły model pośrednictwa ubezpieczeniowego w Polsce w zakresie świadczenia usługi doradztwa – propozycje na tle dyrektywy w sprawie dystrybucji ubezpieczeń (IDD)

51%

Szaraniec M.

Prawo Asekuracyjne

|

2017

|

tom 2(91)

32-43

PL

Dyrektywa IDD dopuszcza świadczenie usługi doradztwa przez każdego pośrednika ubezpieczeniowego (także szerzej: dystrybutora ubezpieczeniowego), jednak ustawodawca europejski dopuszcza zastosowanie własnych prawnych rozwiązań krajowych w tym zakresie. Do tej pory, do świadczenia usługi doradztwa względem klienta byli w prawie polskim zobowiązani brokerzy ubezpieczeniowi, a doradztwa ustawodawca nie zaliczał do czynności pośrednictwa ubezpieczeniowego. Na podstawie przepisów dyrektywy IDD doradztwo należy zaliczyć do czynności pośrednictwa ubezpieczeniowego, a ustawodawca krajowy musi rozstrzygnąć, który z pośredników ubezpieczeniowych będzie świadczył, bądź nie, usługę doradztwa względem klienta. Ocenie poddane zostaną propozycje w zakresie świadczenia usługi doradztwa przez pośrednika ubezpieczeniowego zawarte w projekcie ustawy o dystrybucji ubezpieczeń. Autorka przedstawia również wnioski de lege ferenda pod adresem ustawodawcy związane z tym zagadnieniem.

EN

Under the Insurance Distribution Directive advisory services can be provided by any insurance intermediary (even more broadly: an insurance distributor). However, the European legislature allows for the application of national legal solutions in this area. According to Polish legislation insurance brokers have been obliged to provide advice to their clients so far and consulting has not been recognised as the insurance mediation. Under the provisions of the IDD advisory services ought to be included in mediation services and the national legislature must decide which insurance intermediaries shall give advice to customers. Proposals will be evaluated with respect to the provision of advice by the insurance intermediary in the draft law on insurance distribution. In addition, the author presents conclusions de lege ferenda for the legislator related to this issue.

12

Idea odpowiedzialnego kredytowania na rynku niebankowych kredytów konsumenckich w Polsce

51%

Rutkowska-Tomaszewska E. , Paleczna M.

internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny

|

2018

|

tom 7

|

nr 6

38-52

PL

W rzeczywistości pokryzysowej, wobec dużej skali zjawiska nadmiernego zadłużania się konsumentów i jego negatywnych skutków zarówno w wymiarze indywidualnym, jak i globalnym, problem odpowiedzialnego kredytowania przez kredytodawców i odpowiedzialnego pożyczania przez konsumentów staje się coraz donioślejszy. Jest to istotne, z uwagi na generowanie ryzyka kredytowego, systemowego, a także negatywne skutki społeczne. Idea ta przestaje mieć formę jedynie postulatu, lecz staje się przedmiotem regulacji i szeroko rozumianego orzecznictwa. Jest ona realizowana przez prawidłowe badanie zdolności kredytowej konsumenta przez kredytodawców, tak przed udzieleniem kredytu, jak i w trakcie trwania kredytowania oraz informowanie go o warunkach umowy kredytowej, w tym w szczególności o ponoszonych przez niego kosztach, jak i konsekwencjach prawnych oraz ekonomicznych niewykonywania tej umowy przez konsumenta. Celem opracowania jest zaprezentowanie idei odpowiedzialnego kredytowania jedynie po stronie kredytodawców, jakimi są niebankowe instytucje pożyczkowe, bez analizowania odpowiedzialnego pożyczania przez kredytobiorców konsumentów, sposobów jej realizacji oraz egzekwowania i stosowania w praktyce.

13

Prawne warunki stosowania cookies

51%

Piątek S.

internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny

|

2015

|

tom 4

|

nr 6

49-72

PL

Przedmiotem artykułu jest stosowanie cookies przez dostawców usług telekomunikacyjnych, usług świadczonych drogą elektroniczną oraz dostawców usług reklamowych. Celem opracowania jest wskazanie dopuszczalnych sposobów wykonania obowiązku informacyjnego i obowiązku uzy-skania zgody, a także zakresu zwolnień z tych obowiązków w świetle dorobku interpretacyjnego Grupy Roboczej ds. Artykułu 29, regulatorów innych państw członkowskich UE i krajowej praktyki. Problemy cookies są rozpatrywane głównie w świetle przepisów prawa telekomunikacyjnego, ale z uwzględnieniem wymagań wynikających z przepisów o ochronie danych osobowych.

EN

The subject matter of this article centers on the use of cookies by providers of telecommunications services, information society services, and advertising services. The goal of the analysis is to identify the permissible forms of performing the information obligation and acquiring subscribers’ consent for the use of cookies. The paper also considers the scope of the exclusion of these duties in light of the opinions of Article 29 of the Data Protection Working Party, regulatory bodies of EU countries other than Poland, and Polish practice. The issues of cookies are analyzed in the light of Polish Telecommunications Law provisions and respective provisions on the protection of personal data.

14

Wstrzymanie dostaw energii elektrycznej z powodu zaległości po stronie odbiorcy a obowiązek informacyjny przedsiębiorcy

45%

Szanciło T.

|

2016

|

nr 3 (207)

129-147

EN

The suspension of energy supply is one of the farthest-reaching powers of energy entrepreneur with whom a recipient had signed an agreement. Therefore, it is not right which can be used in every situation, but must be met certain conditions, even if the basis for suspension of supply is the lack of payment by the recipient. It may rise dispute between the trader and the recipient concerning the validity of cutting-off delivery of electricity. It is necessary to determine whether the action of the energy trader was in accordance with the law, which was preceded by all the required law actions, including whether it has been preserved obligation to provide information in relation to the contractor. It is not sufficient that the recipient is in default for a specified period of payment for energy, but must be notified in writing of its intention to terminate the contract. In addition, it must be designated an additional two-week deadline for payment of outstanding and current liabilities. It’s important to define the conditions of keeping by the operator of the energy information’s obligation, including the starting date for calculating the additional period set for payment of arrears. This raises doubt whether the principle derived from Article. 61 of the Civil Code can be applied directly to the energy law, which aims to protect recipients. This is more important that consumers more often than not are recipients of electricity, so far the weaker party of a contract for the sale and delivery of electricity.

15

RODO - unijne rozporządzenie wyzwaniem dla przedsiębiorców

44%

Smolarska M.

|

2019

|

tom Vol. 8, iss. 1

51--62

PL

W artykule przedstawiono najważniejsze zadania administratora, które powinny być realizowane aby sprostać wymaganiom RODO. Przedstawiono także wskazówki jakie należy uwzględnić w wdrażaniu wytycznych unijnego rozporządzenia. Zwrócono uwagę na problem transgranicznego przekazywania danych do państw trzecich i wyzwania jakie stoją przed administratorem w tym zakresie.

EN

The article presents Controller’s most important tasks, which have to be fulfilled to meet the requirements of General Data Protection Regulation. Described guidelines are recommended in the process of implementing the EU regulation. Attention is paid to the problem of cross-border data transfer to third countries and the challenges that the Controller faces in this regard.