Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Lata help
Autorzy help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 31

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  noworodek
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
PL
Wstęp: Kiedy dowiadujemy się, że „mały” pacjent ma problemy ze słuchem, interesuje nas przede wszystkim to, na jakim poziomie znajduje się jego próg słyszenia. Wiedzę tę w 1. roku życia dziecka możemy uzyskać jedynie za pomocą słuchowych potencjałów wywołanych pnia mózgu (ang. Auditory Brainstem Response; ABR). Kolejne badania kontrolne, w szczególności u dzieci z wybranych w niniejszej pracy grup ryzyka ubytku słuchu, pokazują, iż uzyskane wyniki bywają zmienne. Fluktuacyjny charakter rezultatów manifestuje się niestabilnością progu fali V w kolejnych okresach diagnostycznych. Taka zmienność niejednokrotnie jest przyczyną opóźnienia wdrożenia właściwego postępowania. Znajomość odmienności zachowania progu fali V, występujących w poszczególnych grupach ryzyka ubytku słuchu, pozwala właściwie interpretować uzyskane rezultaty, a co za tym idzie – podjąć skuteczne działania terapeutyczne. Cel: Celem pracy jest analiza stabilności progu fali V w trakcie 1. roku życia dzieci z wybranych grup ryzyka wrodzonych zaburzeń słuchu. Materiał i metoda: W latach 2015–2016 w ośrodku referencyjnym uczestniczącym w Powszechnym Programie Przesiewowych Badań Słuchu Noworodków przebadano 2114 dzieci. Analizie retrospektywnej poddano wyniki badań 250 z nich. Dodatkowo utworzono cztery grupy „małych” pacjentów, u których w praktyce diagnostycznej obserwowano zmienne rezultaty progu fali V: (1) dzieci z zespołem Downa, (2) dzieci z innymi chorobami lub uszkodzeniem układu nerwowego, (3) dzieci z rozszczepem podniebienia lub podniebienia i wargi górnej, (4) dzieci z wrodzoną cytomegalią. Analizowano wyniki badań uzyskanych podczas 1. roku życia dziecka, podzielonego na cztery okresy diagnostyczne. Wyniki: Największy odsetek braku stabilności w wyznaczanym progu fali V pomiędzy poszczególnymi okresami diagnostycznymi występował w grupie dzieci z rozszczepem podniebienia lub podniebienia i wargi górnej. W grupie dzieci z zespołem Downa zaobserwowano, iż niestabilność wyników badań ABR maleje w czasie. W grupie dzieci z innymi chorobami lub uszkodzeniem układu nerwowego najwyższy odsetek braku stabilnych progów fali V w badaniu ABR zaobserwowano pomiędzy I i II, jak również pomiędzy I i IV okresem diagnostycznym. Natomiast w grupie dzieci z wrodzoną cytomegalią zauważono dosyć niski odsetek niestabilności wyników. Wnioski: (1) Chociaż badanie ABR stanowi standard diagnostyczny, to w szczególnych grupach pacjentów badanie to obarczone jest wysoką zmiennością wyników pomiarowych w kolejnych okresach diagnostycznych. Taką grupą pacjentów są dzieci z rozszczepem podniebienia lub podniebienia i wargi górnej, dlatego też należy na to zwrócić szczególną uwagę w planowaniu leczenia; (2) W wybranych grupach ryzyka utraty słuchu ze względu na wysoki odsetek dzieci z zaburzeniami słyszenia (70%) potwierdzono słuszność wykonywania badań przesiewowych słuchu noworodków.
PL
Wstęp: Kiedy dowiadujemy się, że „mały” pacjent ma problemy ze słuchem, interesuje nas przede wszystkim to, na jakim poziomie znajduje się jego próg słyszenia. Wiedzę tę w 1. roku życia dziecka możemy uzyskać jedynie za pomocą słuchowych potencjałów wywołanych pnia mózgu (ang. Auditory Brainstem Response; ABR). Kolejne badania kontrolne, w szczególności u dzieci z wybranych w niniejszej pracy grup ryzyka ubytku słuchu, pokazują, iż uzyskane wyniki bywają zmienne. Fluktuacyjny charakter rezultatów manifestuje się niestabilnością progu fali V w kolejnych okresach diagnostycznych. Taka zmienność niejednokrotnie jest przyczyną opóźnienia wdrożenia właściwego postępowania. Znajomość odmienności zachowania progu fali V, występujących w poszczególnych grupach ryzyka ubytku słuchu, pozwala właściwie interpretować uzyskane rezultaty, a co za tym idzie – podjąć skuteczne działania terapeutyczne. Cel: Celem pracy jest analiza stabilności progu fali V w trakcie 1. roku życia dzieci z wybranych grup ryzyka wrodzonych zaburzeń słuchu. Materiał i metoda: W latach 2015–2016 w ośrodku referencyjnym uczestniczącym w Powszechnym Programie Przesiewowych Badań Słuchu Noworodków przebadano 2114 dzieci. Analizie retrospektywnej poddano wyniki badań 250 z nich. Dodatkowo utworzono cztery grupy „małych” pacjentów, u których w praktyce diagnostycznej obserwowano zmienne rezultaty progu fali V: (1) dzieci z zespołem Downa, (2) dzieci z innymi chorobami lub uszkodzeniem układu nerwowego, (3) dzieci z rozszczepem podniebienia lub podniebienia i wargi górnej, (4) dzieci z wrodzoną cytomegalią. Analizowano wyniki badań uzyskanych podczas 1. roku życia dziecka, podzielonego na cztery okresy diagnostyczne. Wyniki: Największy odsetek braku stabilności w wyznaczanym progu fali V pomiędzy poszczególnymi okresami diagnostycznymi występował w grupie dzieci z rozszczepem podniebienia lub podniebienia i wargi górnej. W grupie dzieci z zespołem Downa zaobserwowano, iż niestabilność wyników badań ABR maleje w czasie. W grupie dzieci z innymi chorobami lub uszkodzeniem układu nerwowego najwyższy odsetek braku stabilnych progów fali V w badaniu ABR zaobserwowano pomiędzy I i II, jak również pomiędzy I i IV okresem diagnostycznym. Natomiast w grupie dzieci z wrodzoną cytomegalią zauważono dosyć niski odsetek niestabilności wyników. Wnioski: (1) Chociaż badanie ABR stanowi standard diagnostyczny, to w szczególnych grupach pacjentów badanie to obarczone jest wysoką zmiennością wyników pomiarowych w kolejnych okresach diagnostycznych. Taką grupą pacjentów są dzieci z rozszczepem podniebienia lub podniebienia i wargi górnej, dlatego też należy na to zwrócić szczególną uwagę w planowaniu leczenia; (2) W wybranych grupach ryzyka utraty słuchu ze względu na wysoki odsetek dzieci z zaburzeniami słyszenia (70%) potwierdzono słuszność wykonywania badań przesiewowych słuchu noworodków.
EN
Stressful events can damage neonatal brain through a complexity of events including free radical (FR) generation. We examined whether pain provoked by a routine heel prick can generate an increase in potentially harmful FR in neonatal blood. To this aim, advanced oxidation protein products (AOPP) and total hydroperoxide (TH) concentrations were measured at the beginning (sample A) and at the end (sample B) of each sampling in 64 babies (corrected age: 37.2±2.7 weeks) who underwent heel prick for routine blood tests. We scored pain of every procedure in all newborns. No differences were detected between AOPP and TH blood concentrations at the beginning and at the end of heel prick sampling, considering the whole cohort of babies. Conversely, a significant increase was observed between AOPP and TH blood concentrations considering only those babies who showed the highest pain intensity. When babies’ pain was high (ABC score P4), mean AOPP and TH blood levels increased significantly; in this case, mean AOPP values increased from 53.5 lm/l (SD=41.6) to 63.2 lm/l (SD=44.3) and TH values from 218.3 U Carr (SD=89.2) to 228.7 U Carr (SD=93.3), with a significant p value of 0.02 and 0.036, respectively. A significant correlation was also found between AOPP blood levels ratio (sample B/sample A) in each baby, and the correspondent level of pain. These data show that even common routine procedures can be potentially harmful for the newborn if they provoke a high level of pain.
PL
Stresujące zdarzenia mogą uszkadzać mózg noworodka za pośrednictwem złożonych zdarzeń, w tym tworzenia wolnych rodników. Zbadaliśmy, czy ból wywoływany rutynowym nakłuciem pięty może powodować zwiększenie ilości potencjalnie szkodliwych wolnych rodników we krwi noworodka. tym celu zmierzono stężenie zaawansowanych produktów utleniania białek (advanced oxidation protein products, AOPP) i całkowite stężenie wodoronadtlenków (total hydroperoxide, TH) na początku (próbka A) i na końcu (próbka B) każdego pobierania krwi u 64 noworodków (wiek skorygowany: 37,2±2,7 tygodnia), u których wykonywano nakłucie pięty w celu pobrania krwi do rutynowych badań. Mierzono ból związany z każdą procedurą u wszystkich noworodków. Nie stwierdzono różnic między stężeniami AOPP i TH we krwi na początku i na końcu pobierania krwi drogą nakłucia pięty w całej kohorcie noworodków. Stwierdzono natomiast istotne zwiększenie stężeń AOPP i TH we krwi, jeżeli brano pod uwagę wyłącznie dzieci, które wykazywały największe natężenie bólu. Kiedy ból odczuwany przez dzieci był duży (punktacja ABC≥4), średnie stężenia AOPP i TH istotnie się zwiększyły; w tym przypadku średnie stężenia AOPP zwiększyły się z 53,5 µm/l (SD=41,6) do 63,2 µm/l (SD=44,3), a stężenia TH z 218,3 j. Carr (SD=89,2) do 228,7 j. Carr (SD=93,3), a wartości p dla tych różnic wyniosły odpowiednio 0,02 i 0,036. Stwierdzono również istotną korelację między współczynnikiem stężeń AOPP we krwi (próbka B/próbka A) u każdego dziecka, a nasileniem bólu. Dane te wskazują, że nawet częste rutynowe procedury mogą być potencjalnie szkodliwe dla noworodka, jeżeli powodują ból o dużym nasileniu.
PL
Wstęp. Jednym z najistotniejszych aspektów analizy przebiegu porodu w wodzie jest ocena stanu pourodzeniowego noworodka. Bezpieczeństwo płodu i noworodka jest priorytetem opieki okołoporodowej współczesnego położnictwa. Wyniki badań. Ocena pH krwi pępowinowej wyniosła średnio 7,29. W grupie badanych noworodków znacząca większość uzyskała 9 punktów w skali Apgar, w poszczególnych jednostkach czasu. Nie zaobserwowano statystycznie istotnej współzależności oceny noworodków w skali Apgar i pH krwi pępowinowej z wiekiem ciąży. Nie zaobserwowano statystycznie istotnej współzależności oceny noworodków w skali Apgar z wiekiem rodzących. Wnioski. Ocena w skali Apgar i pH krwi pępowinowej wykazała na dobry stan pourodzeniowy noworodków urodzonych w wodzie. Brak jest statystycznie istotnej współzależności oceny noworodków w skali Apgar i pH krwi pępowinowej z wiekiem ciąży w badanych podgrupach.
EN
Background. One of the most important aspects of the analysis of the birth in water is to assess the postnatal newborn. Safety of fetus and newborn child is a priority of perinatal care of the contemporary obstetrics. Results. The evaluation of cord blood pH was average 7.29. In the study group of newborns, the vast majority received 9 points in the Apgar score (in the respective units of time). There was no statistically signiicant correlation between the age of pregnancy and the evaluation of newborn Apgar score or umbilical cord blood pH. Moreover, there was no statistically significant correlation between the evaluation of newborn Apgar score and the age of women giving birth. Conclusions. The evaluation of Apgar score and umbilical cord blood pH showed a good postnatal state of newborns, who was born in the water. There is no statistically significant correlation between the evaluation of newborns’ Apgar score or umbilical cord blood pH and the age of pregnancy in the study subgroups.
EN
Aim: The aim of the study was to assess parental knowledge about the development and care of a child aged 0–12 months as well as to verify whether this knowledge is sufficient to detect potential abnormalities and thus allow for early intervention. Another aim of the study was to determine the effects of selected sociodemographic characteristics of respondents on their knowledge about the development and care of a child aged up to 1 year. Material and methods: A total of 99 parents (82 women and 17 men) with children aged 0–12 months were included in the study. The study was conducted using an author’s online questionnaire. Two scales were the main dependent variables. One scale allowed for an assessment of respondents’ knowledge about child development, while the other scale verified the knowledge about childcare. The obtained data were analysed statistically using the IBM SPSS Statistics version 20. The analysis of contingency tables used percentage profiles and the Pearson Chi-square independence test as well as Cramér’s V association. The results were considered statistically significant at α = 0.05. Results: Statistical analysis of data points to an insufficient level of parental knowledge about the development and care of a small child. Factors such as education, place of residence and attending childbirth classes have a significant impact on this knowledge. Conclusions: Parental education on normal child development and childcare is necessary. This will help prevent many abnormalities by proper care as well as earlier detection of disorders and, consequently, early intervention.
PL
Cel: Celem pracy było zbadanie wiedzy rodziców na temat rozwoju i pielęgnacji dziecka w wieku 0–12 miesięcy i określenie, czy wiedza ta jest wystarczająca, aby móc wykryć ewentualne nieprawidłowości i przez to stworzyć możliwość wczesnej interwencji. Cel pracy stanowiło również określenie wpływu wybranych cech społeczno-demograficznych badanych osób na ich wiedzę o rozwoju i pielęgnacji dziecka w 1. roku życia. Materiał i metody: Przebadano 99 osób mających dzieci w wieku 0–12 miesięcy, w tym 82 kobiety i 17 mężczyzn. Badania zostały przeprowadzone za pomocą autorskiego kwestionariusza wywiadu z wykorzystaniem internetu. Zasadniczymi zmiennymi zależnymi były dwie skale – pierwsza pozwalała na określenie poziomu wiedzy badanych na temat rozwoju dziecka, druga oceniała poziom wiedzy o pielęgnacji dziecka. Zebrane informacje poddano analizom statystycznym w programie IBM SPSS Statistics wersja 20. W analizach tablic kontyngencji stosowano profile procentowe oraz test niezależności Chi-kwadrat Pearsona i miarę siły związku V Craméra. Wyniki uznawano za istotne statystycznie przy α = 0,05. Wyniki: W efekcie opracowania statystycznego zebranych danych można stwierdzić niedostateczny poziom wiedzy rodziców na temat rozwoju i pielęgnacji małego dziecka. Na stan wiedzy badanych istotnie wpływają takie czynniki, jak wykształcenie, miejsce zamieszkania czy uczęszczanie do szkoły rodzenia. Wnioski: Konieczna jest edukacja rodziców w zakresie zarówno prawidłowego rozwoju, jak i pielęgnacji dziecka. Pozwoli to na zapobieganie wielu nieprawidłowościom poprzez prawidłową pielęgnację, a także na szybsze wykrywanie zaburzeń i wczesną interwencję.
EN
INTRODUCTION Late pre term infants, is defi ned by birth at 34 0/7 through 36 6/7 weeks’ of gestation. Those infants are always less physiologically and metabolically mature than term infants. They express unique features which are challenges to physicians and nurses involved in their care. The purpose of this study was to determine whether newborn babies, who were born before the expected date of delivery have more problems than those, who were born at term. MATERIAL AND METHODS We have conducted a retrospective cohort study of pre-term and on term newborns admitted to Neonatology Department of Medical University of Silesia from the 1st January 2007 to 31st December 2007. The study included 935 infants. 212 of them were born as late-preterm, and 723 at term. We investigated: Apgar score, length of hospital stay, birth weight, frequency of cesarean section, infancy complications such as: hyperbilirubinemia, respiratory distress syndrome and intraventricular haemorrhage, temperature instability, and infections. RESULTS Pre-term newborns had a lower Apgar score at 1-minute than the full-term ones. Average length of hospital stay was signifi cantly longer for pre-term infants. After birth pre-term newborns were also more likely than term newborns to develop hyperbilirubinemia (p < 0.001), respiratory distress syndrome (p < 0.001), temperature instability (p < 0.001), infections (p < 0.001). Intraventricular haemorrhage occurred more commonly among pre-term newborns than term newborns (p < 0.001). In the pre-term group there were more frequent cesarean sections than in the term – group (p < 0.001). CONCLUSIONS Pre-term infants had signifi cantly more medical problems compared with full-term infants. Those newborns are rather minimally pre-term infants than near – term infants.
PL
WSTĘP Noworodki urodzone blisko terminu porodu defi niowane są jako urodzone między 34 tygodniem 0/7 dni a 36 tygodniem 6/7 dni wieku ciążowego. W praktyce położniczej i pediatrycznej prawie donoszone noworodki są często uważane za czynnościowo w pełni dojrzałe, jednak mimo relatywnie dużych rozmiarów wykazują one często objawy kliniczne związane z niedojrzałością. Celem niniejszej pracy było przeanalizowanie, czy zaburzenia występujące u noworodków urodzonych blisko terminu porodu stanowią istotny problem kliniczny w porównaniu ze stanem noworodków urodzonych o czasie. MATERIAŁ I METODY Dokonano analizy retrospektywnej 1187 historii rozwoju noworodków. Do badań wybrano historie 212 noworodków urodzonych blisko terminu porodu oraz 723 noworodki donoszone. Oceniono: czas pobytu w szpitalu, stan ogólny noworodków w skali Apgar oraz występowanie zaburzeń w okresie adaptacyjnym. WYNIKI Noworodki urodzone blisko terminu porodu miały niższe wartości w skali Apgar w pierwszej minucie życia niż noworodki donoszone. Udokumentowano istotne różnice długości pobytu w szpitalu w obu badanych grupach. U prawie donoszonych noworodków istotnie częściej rozpoznawano zaburzenia w okresie wczesnonoworodkowym, takie jak hiperbilirubinemia (p < 0,001), zespół zaburzeń oddychania (ZZO; p < 0,001), zaburzenia termoregulacji (p < 0,001), infekcje (p < 0,001) oraz krwawienia do- i okołokomorowe (p < 0,001). Noworodki prawie donoszone istotnie częściej rodziły się drogą cięcia cesarskiego (p < 0,001). WNIOSEK Prawie donoszone noworodki mają istotnie więcej problemów medycznych w porównaniu z noworodkami donoszonymi.
EN
INTRODUCTION: A constant growth of interest in alternative labour techniques has been observed among pregnant women in recent years. Water immersion is a method that gives women the comfort of assuming any position, decreases the frequency of episiotomy and reduces the use of analgesics and antispasmodics. This technique is asso-ciated with better pain tolerance in birthing women and leads to shortening of the birthing stages. Despite this, there are a number of studies questioning the beneficial effect of water birth on the well-being of newborns. MATERIAL AND METHODS: A retrospective analysis included 210 newborns born in water immersion and 412 newborns born via the traditional method at the Neonatology Clinic in Katowice between January 2012 and December 2013. RESULTS: The first and second periods of labour in women giving birth in water immersion was significantly shorter compared to the birth time via the traditional method. In the children from water birth there was a significantly smaller incidence of facial haematocyanosis compared to newborns from the control group. There were no differences shown in the incidence of adaptation period anomalies between the analysed groups of infants. The incidence of intraventricular bleeding, adrenal bleeding, perinatal asphyxia, and the necessity of conducting resuscitation after birth did not differ between the children from the two groups. CONCLUSIONS: Water birth is associated with a significant shortening of birth periods and it does not increase the likelihood of adaptation period anomalies in neonates.
PL
WSTĘP: W ostatnich latach obserwuje się stały wzrost zainteresowania ciężarnych alternatywnymi technikami porodu. Metodą, która daje kobiecie możliwość przyjmowania dowolnej pozycji w trakcie porodu, a także zmniejsza częstość epizjotomii i ogranicza stosowanie środków przeciwbólowych oraz rozkurczowych, jest immersja wodna. Technika ta wiąże się z lepszą tolerancją bólu u rodzących i prowadzi do skrócenia okresów porodu. Pomimo tych zalet, istnieją liczne badania kwestionujące korzystny wpływ porodu do wody na dobrostan noworodków. MATERIAŁ I METODY: Retrospektywną analizą objęto 210 noworodków urodzonych w immersji wodnej i 412 noworodków urodzonych metodą tradycyjną na Oddziale Neonatologii w Katowicach w okresie od stycznia 2012 do grudnia 2013 r. WYNIKI: Pierwszy i drugi okres porodu u kobiet rodzących w immersji wodnej był istotnie krótszy w porównaniu z czasem porodu kobiet rodzących metodą tradycyjną. U dzieci z porodu wodnego istotnie rzadziej stwierdzano sinicę wybroczynową twarzy w porównaniu z noworodkami z grupy kontrolnej. Nie wykazano różnic w częstości występowania zaburzeń okresu adaptacyjnego oraz trudności w karmieniu piersią pomiędzy analizowanymi noworodkami. Częstość występowania krwawień do- i okołokomorowych, krwawień do nadnerczy, zamartwicy urodzeniowej, a także konieczność prowadzenia zabiegów resuscytacyjnych po porodzie nie różniły się pomiędzy dziećmi z obu grup. WNIOSKI: Poród w immersji wodnej związany jest z istotnym skróceniem poszczególnych okresów porodu. Nie zwiększa prawdopodobieństwa wystąpienia u noworodków zaburzeń okresu adaptacyjnego.
PL
Wstęp i cele: W artykule przedstawiono rolę wskaźnika określającego wielkość części mózgowej głowy w antropometrycznej ocenie rozwoju somatycznego noworodka. Główny cel to próba rozszerzenia standardowo stosowanych metod biometrycznych w praktyce neonatologicznej aby precyzyjniej obliczać wiek morfologiczny noworodka w medycynie wieku rozwojowego. Materiał i metody: Badaniu podlegała grupa 97 noworodków. Wiek badanych noworodków płci męskiej wahał się od 30,5 do 42 Hbd, natomiast płci żeńskiej od 33 do 42 Hbd. Pomiary antropologiczne noworodków wykonano posługując się ogólnie przyjętą metodyką pomiarową (Schultz, 1929; Scammon i Calkins, 1929; Bożiłow i Sawicki, 1980; Bożiłow i Malinowski, 1997). Wyniki: Obserwowane parametry tego wskaźnika po wyłączeniu wartości skrajnych przyjmują wartości rzędu 500 cm3 u noworodków obu płci, niewątpliwie zbadanie jego klinicznej przydatności wymaga badań populacyjnych. Badana zmienna nie zróżnicowała płci męskiej i żeńskiej w sposób statystycznie znamienny. Wniosek: Przedstawiony wskaźnik antropometryczny stanowić może uzupełnienie kompleksowej oceny wieku morfologicznego noworodka.
EN
Introduction and aims: This paper presents the role of the anthropometric index that estimates the size of the brain in the assessment of neonatal somatic development. The main aim is to attempt to extend the standard biometric methods in neonatal practice to accurately calculate the morphological age newborn medicine developmental age. Material and methods: The test included the group of 97 newborns. The age of male newborns ranged from 30.5 to 42 Hbd, while females from 33 to 42 Hbd. Anthropological measurements were performed using neonatal generally accepted measurement methodology (Schultz, 1929; Scammon and Calkins, 1929; Bożiłow and Sawicki, 1980; Bożiłow and Malinowski, 1997). Results: The observed characteristics of the index excluding outliers take the values of 500 cm3 in newborns of both sexes, undoubtedly explore its clinical utility requires population-based studies. The test variable is not diversified male and female in a statistically significant way. Conclusion: The present anthropometric index can complement a comprehensive evaluation of the morphological age of the newborn.
EN
Aim: Due to the potential toxicity of high concentrations of bilirubin, newborns are monitored in terms of the potential emergence of a group at risk of the development of severe hyperbilirubinaemia and, rarely, encephalopathy and kernicterus. The transcutaneous measurement of bilirubin, as a non-invasive method, is applied in neonatal centres. The paper presents an evaluation of the correlation between the transcutaneous measurement and the concentration of bilirubin in the blood serum of a newborn, taking into consideration the reduction of the necessity to carry out blood tests related to the transcutaneous measurement. Material and method: The analysis comprised 1,076 medical histories of newborns hospitalised at the Department of Neonatology of the Municipal Hospital in Zabrze in the period from 1 January to 31 December 2013 (a primary referral centre). The inclusion criteria for the study were: performing a simultaneous transcutaneous measurement and a blood serum concentration measurement of bilirubin, gestational age ≥35 Hbd and birth weight >2,500 g. 272 children were qualified for the study. Results: Boys constituted 51.7%, and girls 48.3% of the research group. The mean gestational age was 38.7 Hbd and the mean birth weight was 3,323.4 g; 67.8% of the children were born by natural labour and 32.2% – by caesarean section. The mean Apgar score in the 5th minute was 9.8 points. The measurement of the concentration of bilirubin was performed on average on the 3.9 day of life. The mean transcutaneous measurement was 9.67 mg% (2.7–17.2 mg%) and the mean concentration of bilirubin in the blood serum was 13.18 mg% (7.0–19.8 mg%); the difference was 3.5 mg% (p < 0.0001). A statistically significant positive correlation was found between the concentrations of bilirubin obtained in the transcutaneous measurement and the concentrations in the blood serum (according to Spearman, r = 0.58; p < 0.01). Conclusion: It seems that the standardisation of the relationship between the concentration of bilirubin in the transcutaneous measurement and the evaluation of the concentration in the blood serum may significantly affect the reduction of the necessity to perform punctures, the limiting of the child’s stress and pain, the reduction of the risks of infection and it may be of high economic importance.
PL
Cel: Ze względu na potencjalną toksyczność wysokich stężeń bilirubiny noworodki monitorowane są pod kątem wyłonienia grupy zagrożonej rozwojem ciężkiej hiperbilirubinemii oraz, rzadko, encefalopatii i żółtaczki jąder podkorowych. Przezskórny pomiar bilirubiny, jako metoda nieinwazyjna, jest stosowany w ośrodkach neonatologicznych. W pracy oceniona została korelacja między pomiarem przezskórnym a stężeniem bilirubiny w surowicy krwi noworodka, z uwzględnieniem redukcji konieczności przeprowadzania badań krwi w związku z pomiarem przezskórnym. Materiał i metoda: Analizie poddano 1076 historii chorób noworodków hospitalizowanych na Oddziale Noworodkowym Szpitala Miejskiego w Zabrzu w okresie od 1 stycznia do 31 grudnia 2013 roku (ośrodek pierwszego stopnia referencyjności). Kryteriami włączenia do badania były: przeprowadzenie równoczesnego pomiaru przezskórnego i stężenia bilirubiny w surowicy, wiek ciążowy ≥35 Hbd oraz masa urodzeniowa >2500 g. Do badania zakwalifikowano 272 dzieci. Wyniki: Chłopcy stanowili 51,7%, a dziewczęta 48,3% badanej grupy. Średni wiek płodowy wyniósł 38,7 Hbd, a średnia masa urodzeniowa 3323,4 g. Siłami natury zostało urodzonych 67,8% dzieci, a drogą cięcia cesarskiego – 32,2%. Średnia ocena w skali Apgar wynosiła w 5. minucie 9,8 pkt. Pomiaru stężenia bilirubiny dokonywano średnio w 3,9 dniu życia. Średni pomiar przezskórny wyniósł 9,67 mg% (2,7–17,2 mg%), a średnie stężenie bilirubiny w surowicy krwi – 13,18 mg% (7,0–19,8 mg%); różnica wyniosła 3,5 mg% (p < 0,0001). Wykazano istotną statystycznie i dodatnią korelację między stężeniami bilirubiny w pomiarze przezskórnym i w surowicy krwi (według Spearmana, r = 0,58; p < 0,01). Wniosek: Wydaje się, że standaryzacja zależności między stężeniem bilirubiny w pomiarze przezskórnym a oceną stężenia w surowicy krwi może w istotny sposób wpłynąć na redukcję konieczności wykonywania nakłuć, ograniczenie stresu i bólu u dziecka, redukcję zagrożeń infekcją oraz mieć duże znaczenie ekonomiczne.
12
Content available Zakażenia układu moczowego u noworodków
63%
EN
Urinary tract is a frequent location of infection among children, this also applies to neonatal period. The prevalence of urinary tract infections (UTI) ranges from 0.1% to 1% among newborns born on time with a normal weight, about 10% among patients with a low birth weight and 4 to 25% in premature newborns. There are several defence mechanisms protecting against the development of UTI. The most significant microorganisms responsible for developing UTI among neonates are: Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, Enterobacter cloacae, Staphylococcus aureus, Enterococcus spp., Proteus spp., Streptococcus agalactiae, Chlamydia trachomatis and Candida albicans. Chlamydia trachomatis is also playing an important role in these kind of infections. The most frequent is occurrence of E. coli. In the neonatal period UTI is usually hematogenous or developed by the continuity of the reproductive tract of the mother. Nosocomial infections are also play a significant role in spreading microorganisms in this age group. Diagnosis UTI among newborns is difficult because of the nonspecific clinical representation. The course of the disease can vary from asymptomatic and mild to very severe and fully-blown. The diagnostic process should include markers of inflammation (i.e. leukocytosis, C-reactive protein and OB), urinalysis, urine culture and abdominal sonography. Other advanced diagnostic methods such as voiding cystourethrography and renal scintigraphy are chosen individually. Popularity of prenatal ultrasound tests has resulted in earlier detection of urinary abnormalities that constitute 20% of all birth defects. Antibiotics are a treatment of choice in urinary tract infections among neonates. Intensity of treatment depends on general state of the newborn, clinical symptoms and laboratory findings. The following antibiotic prophylaxis is recommended until completion of all diagnostic tests. A history records of urinary tract infections in a neonatal period is an indication for a specialist nephrological care, and often an urological care in the future.
PL
Układ moczowy jest częstym miejscem lokalizacji zakażeń u dzieci, również u noworodków. Częstość występowania zakażeń układu moczowego (ZUM) wynosi 0,1‑1% u noworodków urodzonych o czasie z prawidłową masą ciała oraz około 10% wśród pacjentów z niską masą urodzeniową i 4‑25% u urodzonych przedwcześnie. Istnieje szereg mechanizmów obronnych przed rozwojem ZUM. Wśród drobnoustrojów wywołujących ZUM u noworodków istotną rolę odgrywają: Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, Enterobacter cloacae, Staphylococcus aureus, Enterococcus spp., Proteus spp., Streptococcus agalactiae, Chlamydia trachomatis oraz Candida albicans. Duże znaczenie w etiologii ZUM ma zakażenie Chlamydia trachomatis. Najczęstszym czynnikiem etiologicznym ZUM jest E. coli. W okresie noworodkowym do rozwoju ZUM może dochodzić drogą krwiopochodną lub przez ciągłość z dróg rodnych matki. Ważną rolę odgrywają zakażenia szpitalne. Rozpoznanie ZUM u noworodka jest trudne z uwagi na niecharakterystyczny obraz kliniczny. Przebieg choroby może być bardzo gwałtowny lub skryty oraz skąpo- lub bogatoobjawowy. W diagnostyce ZUM u noworodków należy uwzględnić: wykładniki stanu zapalnego we krwi (leukocytoza, ↑OB, ↑CRP), wynik badania ogólnego moczu i posiewu moczu oraz badanie ultrasonograficzne układu moczowego. Dalsza diagnostykę – cystografię mikcyjną, scyntygrafię nerek – wykonuje się według indywidualnych wskazań. Upowszechnienie prenatalnych badań USG przyczyniło się do jeszcze wcześniejszego wykrywania wad układu moczowego, które stanowią 20% wszystkich wad wrodzonych. Antybiotykoterapia jest postępowaniem z wyboru w leczeniu ZUM u noworodków. Intensywność leczenia zależy od stanu ogólnego noworodka, objawów klinicznych i wyników badań laboratoryjnych. Do czasu zakończenia diagnostyki układu moczowego zaleca się profilaktykę przeciwbakteryjną. Przebycie zakażenia układu moczowego w okresie noworodkowym jest w przyszłości wskazaniem do opieki nefrologicznej, a często również urologicznej.
EN
Urinary tract malformations are frequently detected by routine prenatal ultrasound examination performed in normal pregnancy. Abnormalities of kidney tissue and structure are diagnosed in prenatal examinations less frequently than urinary tract dilatation. These include: renal agenesis or hypoplasia (uni- or bilateral), hyperechogenicity or renal parenchyma or part of it (medulla), dysplastic kidneys, multiple or single cysts. From the epidemiological point of view, they are less frequent but may be important for single patient. For example they may put the foetus and newborn at high risk (bilateral kidney agenesis). Postnatal evaluation of those problems relies mostly on neonatologist and paediatrician with nephrologist consultant. The initial evaluation is very similar to malformations with urinary tract dilatation presented in the first part of series (first evaluation in first week of life with follow up after 4-6 weeks). Usually these malformation do not put a newborn to a direct danger in the neonatal period or in infancy, provided proper exclusion of processes affecting both kidneys (dysplasia, hypoplasia or polycystic kidney disease). However, sometimes apart of normal picture in initial evaluation, changes in kidney are detected later in the life. In the present, second part of publication we describe guidelines concerning diagnostic approach in case of kidney tissue abnormalities suggested by prenatal ultrasound screening. Additionally, we described guidelines for prophylaxis of progression of kidney disease and factors that force us to modify the scheme based on clinical symptoms.
PL
Wady wrodzone układu moczowego stanowią znaczącą grupę wad, które mogą być wykryte prenatalnie. Oprócz nieprawidłowych obrazów dróg wyprowadzających mocz stwierdza się również nieprawidłowości w zakresie ilości i struktury miąższu nerkowego. Nieprawidłowe obrazy ultrasonograficzne obejmują zaburzenia, takie jak: niewytworzenie lub zmniejszenie ilości miąższu jednej lub obu nerek, hiperechogeniczność miąższu, zmiany torbielowate lub dysplastyczne oraz pojedyncze torbiele. Z punktu widzenia epidemiologicznego występują one wyraźniej rzadziej niż zaburzenia dróg wyprowadzających mocz. Mimo to część z nich może stanowić zagrożenie dla przebiegu ciąży i dla dziecka – na przykład agenezja nerek czy obustronne zmiany torbielowate. Ciężar diagnostyki pourodzeniowej w tych przypadkach spoczywa na pediatrze, lekarzu rodzinnym oraz konsultującym nefrologu. Jej początkowy schemat jest podobny do zastosowanego w przypadku wad z poszerzeniem dróg moczowych (badanie wstępne pourodzeniowe oraz badanie dodatkowe 4-6 tygodni po poprzednim). Wiadomo, że zaburzenia echostruktury i ilości miąższu nerek zwykle nie stanowią zagrożenia dla dziecka w okresie noworodkowym i niemowlęcym, pod warunkiem wykluczenia zmian dotyczących obu nerek jednocześnie, takich jak wielotorbielowatość, dysplazja lub hipoplazja. Zdarza się także, że mimo braku potwierdzenia wady w pierwszych badaniach, zmiany występują w kolejnych. W niniejszym opracowaniu znajdują się wskazówki dotyczące postępowania pourodzeniowego w ww. jednostkach chorobowych. Dodatkowo omówione zostały obecnie obowiązujące zasady profilaktyki postępu choroby nerek oraz odstępstwa od zaproponowanych wskazówek w oparciu o dane kliniczne.
EN
INTRODUCTION: Neonates with congenital heart defects (CHD) require careful fluid management due to the risk of cardiovascular failure. Routine laboratory parameters are not the optimal tool to detect fluid overload; therefore the search for novel markers is justified. Copeptin (pre-pro-vasopressin – CTproAVP) may be one of them. The aim of the study was to analyze the influence of the current protocol of hydration in neonates with CHD on the physiological volume homeostasis measured with CTproAVP. MATERIAL AND METHODS: Ten term newborns with CHD hospitalized in neonatal intensive care before cardiac surgery were enrolled in the study. Four of them presented symptoms of respiratory insufficiency and all except two received alprostadil. Clinical management was routine, with the exception of CTproAVP measurement in the first five days of life with evaluation of serum and urine osmolality. Fluid intake was within the normal range for age. Term, healthy neonates (N = 200) served as the control. RESULTS: The current hydration protocol did not cause an increase in serum and urine osmolality compared to the controls. The effective osmolality of the analyzed body fluids was even lower in the neonates with CHD. The concentration of CTproAVP was also lower in the study group, but the difference was not statistically significant. There were no clinical signs of cardiovascular distress or overhydration. No factors explaining the variability in CTproAVP concentration were identified. CONCLUSIONS: These preliminary data suggest that the protocol of hydration does not cause dehydration or stimulation of CTproAVP release. It seems that even more restrictive protocols of fluid management can be applied in newborns with CHD at the risk of pulmonary congestion. A longer observation period is needed, including the postoperative period, to obtain more reliable information on optimal fluid management and the role of CTproAVP in monitoring volemia.
PL
WSTĘP: Noworodki z wrodzoną wadą serca (WWS) wymagają ostrożnej terapii płynami z uwagi na ryzyko wystąpienia niewydolności krążenia. Rutynowe badania laboratoryjne nie są optymalnym narzędziem w identyfikacji stanu przewodnienia i dlatego konieczne są poszukiwania nowych markerów. Kopeptyna (CTproAVP) może być jednym z nich. Celem pracy była analiza wpływu aktualnie obowiązującego protokołu nawadniania noworodków z WWS na homeostazę wolemii z wykorzystaniem CTproAVP. MATERIAŁ I METODY: Do badania włączono 10 noworodków z WWS hospitalizowanych na oddziale intensywnej terapii noworodka przed zabiegiem kardiochirurgicznym. Cztery z nich prezentowały objawy niewydolności oddechowej, a wszystkie z wyjątkiem dwóch otrzymywały alprostadil. Postępowanie kliniczne było rutynowe, z wyjątkiem pomiaru CTproAVP w pierwszych pięciu dniach życia wraz z oceną osmolalności surowicy i moczu. Podaż płynów mieściła się w zakresach normy dla wieku. Grupę kontrolną stanowiło 200 zdrowych donoszonych noworodków. WYNIKI: Aktualny protokół nawadniania nie powodował, w porównaniu z grupą kontrolną, wzrostu stężenia osmolalności surowicy i moczu. Efektywna osmolalność analizowanych płynów ustrojowych była nawet niższa u noworodków z WWS. Również stężenie CTproAVP było niższe w grupie badanej, lecz różnica nie była istotna statystycznie. Nie obserwowano klinicznych objawów niewydolności krążenia lub przewodnienia. Nie zidentyfikowano czynników, które wyjaśniałyby zmienność w stężeniu CTproAVP. WNIOSKI: Wstępne wyniki sugerują, że aktualny protokół nawadniania nie powoduje odwodnienia ani nie stymuluje uwalniania CTproAVP. Wydaje się, że u noworodków z WWS i ryzykiem przeciążenia krążenia płucnego można za-stosować nawet bardziej restrykcyjny protokół nawadniania. Konieczna jest dłuższa obserwacja, z włączeniem okresu pooperacyjnego, aby otrzymać bardziej miarodajne dane na temat optymalnego nawodnienia i roli kopeptyny w monitorowaniu wolemii.
PL
Ludzie od wielu wieków mieli świadomość, że pierwszy okres życia człowieka – niemowlęctwo – to czas, w którym dziecku poświęcać należy wiele troski. Stosowano więc wiele zabiegów (uzasadnianych względami zdrowotnymi i higienicznymi, ale także magicznymi i religijnymi), które zapewnić miały nowo narodzonemu odpowiednie warunki rozwoju. W źródłach mówi się zwłaszcza o powijaniu, karmieniu i kąpieli. W źródłach pisanych i ikonografii pojawia się także kołyska jako miejsce spoczynku i narzędzie troski. Uzupełnieniem źródeł pisanych dotyczących omawianego tematu są zabytki ikonograficzne. Niestety, nawet żmudne poszukiwanie nie zawsze przynoszą oczekiwane efekty w postaci konkretnych przykładów ukazujących początki życia człowieka.
EN
For many centuries people have been aware of the fact, that the first period of human life – babyhood – is the time in which a lot of care should be given to the child. So many endevaours were used (health and hygiene justified but also magical and religious), which were to insure the newborn proper growth. The sources say about swaddling, feeding and bathing. A cradle appears in the written records and iconography as the place of rest and the care tool. The completion of the written records dealing with the subject discussed are iconographic relics. Unfortunately, even the arduous search do not always bring the expected results in the form of concrete examples showing the beginning of human life.
16
63%
PL
Aborcja w żadnej formie nie jest powszechnie akceptowana. Uzasadnienie jej dokonywania na płodzie ludzkim ani na noworodku, nie może być dopuszczalne. Aborcja oraz aborcja po urodzeniu jest sprzeczna z wrodzonym prawem do życia każdego człowieka. Prawo naturalne, które wyraża się w nakazie bonum faciendum et malum vitandum wiąże wszystkich ludzi i stanowi jednocześnie źródło prawa do życia. Z kolei prawo do życia chronione jest dodatkowo poprzez uznanie w prawie pozytywnym, zagwarantowanym w międzynarodowych deklaracjach, konwencjach, kartach czy paktach oraz w prawie konstytucyjnym współczesnych państw. Aborcji po urodzeniu nie można także uzasadniać brakiem celu życia dziecka ani brakiem jego moralnego prawa do życia. Gdyby tak było, zakwestionowane by zostało nie tylko prawo do życia, ale także istnienie praw człowieka w ogóle.
EN
Abortion in any form can not be universally accepted. Reason for her to make a human fetus and on the newborn can not be permitted. Abortion and abortion after birth is incompatible with inherent right to life of every human being. The natural law, which is expressed in the warrant bonum et malum vitandum faciendum associated all people and is also the source of the right to life. The right to life is also protected by the recognition of the positive law, enshrined in international declarations, conventions and treaties cards and constitutional law of modern states. Abortion after birth also can not justify the absence of the child’s life or his lack of moral right to life. If we understand the subject in this way the right to life and also the existence of human rights in general will be contest.
PL
Wstęp i cele: W artykule przedstawiono zastosowanie ultrasonografii przezciemiączkowej w gromadzeniu podstawowych informacji na temat prawidłowości w krążeniu mózgowym. Zbadano także czy wartości przepływu krwi w tętnicy przedniej mózgowia Anterior Cerebral Artery zależne są od wieku noworodka [Hbd] i jego urodzeniowej masy ciała. Celem pracy jest ocena przepływu krwi w tętnicy przedniej mózgowia Anterior Cerebral Artery w zależności od wieku ciążowego i urodzeniowej masy ciała noworodka. Materiał i metody: Przezciemiączkową ultrasonografię dopplerowską wykonywano aparatem ultrasonograficznym Philips En Visor C, głowicą sektorową 12 MHz, przez ciemię przednie (fonticulus anterior). Wyniki: Analiza statystyczna przedstawiona w pracy nie wykazała statystycznie istotnej korelacji pomiędzy przepływami dopplerowskimi w tętnicy przedniej mózgu (ACA) a wiekiem ciążowym i urodzeniowa masą ciała noworodków. Wniosek: Parametry przepływu krwi (V max, V mean, V min, RI, PI), w tętnicy przedniej mózgowia Anterior Cerebral Artery (ACA) wydają się nie być czułe na wieku ciążowego i urodzeniową masę ciała noworodka.
EN
Introduction and aims: This paper describes the use of ultrasound by fonticulus anterior in collecting basic information on the regularity of the cerebral circulation. We also examined whether the blood flow in Anterior Cerebral Artery is depend on the gestational age [Hbd] of the newborn and his birth weight. The aim of the paper is to evaluate blood flow in Anterior Cerebral Artery, depending on gestational age and birth weight of the newborn. Material and methods: Performed using ultrasound Philips En Visor C, sector head 12 MHz, the front on fonticulus anterior. Results: Statistical analysis of the work didn’t show a statistically significant correlation between Doppler flow in the anterior cerebral artery (ACA), gestational age and birth weight newborns. Conclusion: The blood flow parameters (V max, V mean, V min, RI, PI), Anterior Cerebral Artery (ACA) does not seem to be sensitive to gestational age and birth weight of newborns.
PL
Wstęp i cel: W literaturze tematu dostępne są dyskusyjne wzmianki o wpływie czynników klimatycznych na rozwój płodu i efektów wpływu tych działań na kształtowanie się poszczególnych parametrów antropometrycznych u noworodków. Głównym celem pracy jest ocena wpływu czynników klimatycznych na kształtowanie się wybranych parametrów antropometrycznych noworodka, w aspekcie zmienności sezonowej. Materiał i metody: Z kart historii rozwoju noworodka, metodą wywiadu medycznego określono: wiek ciążowy noworodka. Informacje o stanie noworodka po urodzeniu, czyli: urodzeniową masę ciała, długość ciała, obwód głowy. Pomiary antropologiczne noworodków wykonano posługując się ogólnie przyjętą metodyką pomiarową (Schultz,1929; Scammon i Calkins,1929; Bożiłow i Sawicki,1980; Bożiłow i Malinowski,1997). Wyniki: Badanie wpływu czynników klimatycznych na kształtowanie się wymienionych parametrów antropometrycznych wśród badanych noworodków nie wykazało istotnych statystycznie różnic w aspekcie zmienności sezonowej. Wniosek: Termin prokreacji nie wpływa znacząco na kształtowanie się parametrów antropometrycznych noworodka.
EN
Introduction and aim: In the literature are available discussion mention of the impact of climatic factors on fetal development and the effects of the impact of these activities on the development of specific anthropometric parameters in newborns. The main aim of this study is to assess the impact of climatic factors on the development of selected neonatal anthropometric parameters, in terms of seasonal variations. Material and methods: From the pages of history postnatal development, determined by medical history: gestational age newborn. Information about the state of the newborn after birth, namely: birth weight, body length, and head circumference. Anthropological measurements were performed using neonatal generally accepted measurement methodology (Schultz,1929; Scammon and Calkins,1929; Bożiłow and Sawicki,1980; Bożiłow and Malinowski,1997). Results: Research on the influence of climatic factors on the development of these anthropometric parameters of newborns tested showed no statistically significant differences in the aspect of seasonal variations. Conclusion: Selected polymorphisms of genes ASPM and MCPH one should be explored in the aspect of shaping structural and functional characteristics of the brain.
PL
Pierwszym bardzo ważnym wydarzeniem w życiu dziecka są narodziny. Zmiana środowiska z wewnątrzmacicznego na pozamaciczne jest możliwa tylko i wyłącznie dzięki intensywnym zmianom zachodzącym w organizmie płodu pod koniec ciąży, podczas porodu i ostatecznie w okresie noworodkowym. Ocena równowagi kwasowo-zasadowej i stężenia mleczanów może być obiektywną metodą diagnostyczną oceniającą stopień niedotlenienia okołoporodowego noworodka.
EN
The first very important event in a child’s life is their birth. Changing the environment from intrauterine to extrauterine is possible only thanks to intense changes in the fetus at the end of pregnancy, during delivery and finally in the neonatal period. The assessment of acid-base balance and lactate concentration may be an objective diagnostic method assessing the degree of perinatal hypoxia of a newborn.
EN
Increased availability of prenatal ultrasound examination resulted in high number of early detected abnormalities of urinary tract in neonates and infants. In at least 1/100 normal pregnancies abnormal picture of kidneys or urinary tract is suspected. Most frequently the urinary tract dilatation may be detected. One or both of the kidneys could be affected but dilatation of renal pelvis, ureter or enlargement of urinary bladder may be seen. High percent of abnormalities resolve during infancy and do not constitute an indication for postnatal surgery. On the other hand, enlarged urinary bladder with widened urinary tract accompanied by oligohydramnios clearly indicates serious congenital malformation with high perinatal risk of death. Prenatal evaluation enables both, prenatal intervention and more frequently proper and detailed planning of careful clinical postnatal evaluation. According to Polish regulations the follow up relies mainly on neonatologist and paediatrician. Unfortunately, standards of such care are not available. In the present publication (prepared in multidisciplinary cooperation of urologists, nephrologists and radiologists) we describe a part of guidelines concerning diagnostic procedures with neonates or infants with urinary tract dilatation suggested by prenatal screening. This paper is dedicated to these physicians who deal with postnatal diagnosis of urinary tract malformation. They include scheme for evaluation in case of renal pelvis dilatation, megaureter, posterior urethral valves. Suggestions for antibiotic prophylaxis are also presented.
PL
Szeroka dostępność prenatalnej diagnostyki ultrasonograficznej płodu niesie ze sobą korzyści pod postacią zwiększonej wykrywalności wad wrodzonych układu moczowego. Wadę taką w rutynowym badaniu podejrzewa się mniej więcej u 1/100 płodów. Najczęściej wykrywanym obrazem jest poszerzenie dróg moczowych płodu. Zmiany mogą dotyczyć jednej lub obu nerek płodu. Można zauważyć także poszerzenie moczowodów oraz powiększony pęcherz moczowy. W dużej liczbie przypadków obraz poszerzenia miedniczek nerkowych ustępuje lub nie stanowi ostatecznie wskazań do interwencji zabiegowej. Z drugiej strony powiększenie pęcherza moczowego i dróg moczowych wraz ze skąpowodziem wskazuje na poważną wadę wrodzoną z wysokim ryzykiem okołoporodowym. Obraz prenatalny dróg moczowych nie tylko umożliwia zaplanowanie interwencji w okresie ciąży, ale także pozwala ustalić właściwe postępowanie okołoporodowe, co ze względu na wysoką częstość nieprawidłowych obrazów ułatwia racjonalne postępowanie. W obecnej strukturze opieki zdrowotnej pierwszy etap diagnostyki planowany jest dla lekarzy neonatologów i pediatrów, którzy do tej pory nie mieli dostępu do zunifikowanych zaleceń co do takiego postępowania. Prezentowana praca powstała na podstawie zaleceń Polskiego Towarzystwa Nefrologii Dziecięcej, które przygotował wielodyscyplinarny zespół urologów, nefrologów oraz specjalistów radiologów – pisana była z myślą o lekarzach prowadzących pourodzeniową diagnostykę wad. Zaprezentowano w niej zalecenia dotyczące diagnostyki pourodzeniowej w przypadku poszerzenia miedniczki nerkowej, moczowodu, zastawek cewki tylnej. Zawiera także sugestie co do stosowania profilaktyki zakażeń układu moczowego.
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.