Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Wezwanie do nowej ewangelizacji

100%

Paluch K.

Sympozjum

|

2006

|

nr 1(15)

101-110

PL

Kościół jest misyjny ze swej natury. Już samo jego powstanie wiąże się z misyjnym posłannictwem Jezusa Chrystusa, który przyszedł na świat, aby głosić ludziom Dobrą Nowinę o zbawieniu. On też powołał pierwszych apostołów, aby szli za Nim, uczyli się od Niego, a gdy zmartwychwstał, rozesłał ich na cały świat, aby głosili Ewangelię wszelkiemu stworzeniu (Mk 16,15). Owa misja głoszenia Słowa była i jest przekazywana z pokolenia na pokolenie kolejnym następcom apostołów. Tak przepowiadanie słowa trwa już ponad 2000 lat.

2

Nowa ewangelizacja – wizja dla Kościoła na dziś i na jutro

63%

Królikowski M.

Sympozjum

|

2012

|

nr 2(23)

121-139

EN

Th e fi rst and at the same time the most fundamental mission of the Church is to profess the Good News about Jesus Christ. Th ough it has been done since ages, recently this task has acquired a new dimension. Th e New Evangelism has become the pastoral challenge since the Church spotted the developing secularization in the Christian world. We may talk about the New Evangelism’s eff ectiveness when all members of the Church will share taken from the meeting with Jesus Christ experience with their brothers who lose their faith. Th e New Evangelism requires creating new methods, searching for new people and new means of professing the Good News. Th e Pope Benedict XVI underlines that in such a way the new pastoral program of the Church for the next few years is being assigned.

3

Wizyta duszpasterska, zwana kolędą, jako szansa na ewangelizację osób dystansujących się od Kościoła

51%

Śmigiel W.

Teologia Praktyczna

|

2013

|

nr 14

PL

.

4

Parafialne poradnictwo rodzinne elementem nowej ewangelizacji.

51%

Zając K.

Teologia i Moralność

|

2019

|

tom 14

|

nr 1(25)

197-209

PL

Temat i treść artykułu koncentrują się na organizacji i zadaniach parafialnego poradnictwa rodzinnego oferowanego małżeństwom i rodzinom przez Kościół katolicki, co jest jednym z elementów pomocy doradczej wobec postępującego rozpadu małżeństw i rodzin, częstego negowania wartości samego małżeństwa, zwłaszcza „istotnych jego przymiotów: jedności, i nierozerwalności” (KPK/83, kan. 1056). Dobro rodziny ma kluczowe znaczenie dla przyszłości świata i Kościoła (AL, nr 31), dlatego Kościół katolicki dostrzega konieczność organizacji, dostosowania i realizacji zadań doradczych poradnictwa rodzinnego, szczególnie przy parafiach, gdyż znajdują się najbliżej wiernych w ich codziennym życiu. Z uwagi na złożoność problemów, z którymi borykają się współczesne małżeństwa i rodziny, Kościół w swoich dokumentach zwraca uwagę na potrzebę rozwoju tej formy poradnictwa z położeniem nacisku na pomoc doradczą z elementem „nowej ewangelizacji”, dynamiczną, otwartą, uwzględniającą obecną rzeczywistość dystansowania się współczesnego człowieka od wiary. W treści artykułu przedstawiono istotne dokumenty Kościoła regulujące działalność parafialnych poradni rodzinnych, ich cele i zadania w optyce „nowej ewangelizacji”. Szczególnie zwrócono uwagę na konieczność prowadzenia takiego poradnictwa dla małżeństw i rodzin, w pierwszych latach ich małżeństwa. W konkluzjach końcowych dokonano podsumowania rozważań i zaproponowano możliwe rozwiązania usprawniające udzielanie wsparcia oraz uczenie przeżywania małżeństwa i rodzicielstwa jako powołania chrześcijańskiego.

5

Strona internetowa parafii narzędziem nowej ewangelizacji

51%

Szczepaniak M.

Teologia Praktyczna

|

2011

|

nr 12

149-168

PL

.

6

Media społecznościowe jako narzędzia nowej ewangelizacji

51%

Chmielewski M.

Świat i Słowo

|

2014

|

tom 12

|

nr (1)22

213-230

EN

In autumn 2012, XIII General Assembly of the Synod of Bishops was held, devoted to the issue of new evangelization. The aim of the congregation was to conclude upon the thought and action undertaken so far by the Church in the field of new evangelization. The Synod points out three categories of addressees of the evangelization mission. One of the Synodal recommendations concerns seeking new forms and methods of proclaiming the Good News to contemporary man. The author of this article responds to this Synodal appeal and attempts to focus the reader’s attention on social media as tools of new evangelization. The text starts with the definition of terms used in the title – “new evangelization” and “social media.” Then, one context of new evangelization is picked out of the six pinpointed by the Synod and discussed: the medial context. The third part of the article attempts to determine the points of convergence of new evangelization and the tools of social media. Finally, the fourth part deals with practical application of the discussed ideas and expounds the criteria that need to be met in planning an effective strategy of using social media in the evangelization efforts of a parish. In the concluding remarks, the author highlights further research directions in the domain, such as ethical and legal codes for Christian leaders undertaking evangelization activities in social media, or research on the assimilation of the evangelization content by homo medialis.

7

Posługa społeczna Kościoła – nowe wyzwanie dla Kościoła w Polsce

51%

Przygoda W.

Teologia Praktyczna

|

2010

|

nr 11

179-188

PL

.

8

Powołaniowy wymiar nowej ewangelizacji w duszpasterstwie zwyczajnym w parafii

51%

Polak M.

Teologia Praktyczna

|

2010

|

nr 11

85-93

PL

.

9

Celebracja Eucharystii jako przestrzeń realizacji wezwania do nowej ewangelizacji

45%

Dyk S.

Roczniki Teologiczne

|

2021

|

tom 68

|

nr 1

107-121

EN

The content of the article answers the question of how celebrating the Eucharist can become a space for fulfilling the call to new evangelization. In answering this question, the possibilities of implementing such elements in the new evangelization, such as new enthusiasm, new means of expression, and kerygmatic and missionary methods were presented for celebrating the Eucharist. It has been shown that a new fervor can take the form of a celebration with renewed faith and the naturalness of experiencing God’s presence. This new way of expressing fervor should be integrated into the adaptive possibilities of the liturgical celebration without violating the holiness and mystery of the Eucharist. The motive for applying the kerygmatic method is Christ’s Passove r event, which is made present in the Eucharist and is the kerygma’s content source in the strict sense. The missionary method, on the other hand, can be manifested, for example, in the Mass homily opening up to the problems and desires of de-Christianized people.

PL

Treścią artykułu jest odpowiedź na pytanie: w jaki sposób celebracja Eucharystii może stać się przestrzenią realizacji wezwania do nowej ewangelizacji. Odpowiadając na tak postawione pytanie, wskazano na takie elementy nowej ewangelizacji, jak nowy zapał, nowe środki wyrazu, metoda kerygmatyczna i metoda „opcji misyjnej” (EG 27), oraz przedstawiono możliwości ich realizacji w ramach celebracji Eucharystii. Wykazano, że nowy zapał może przybrać formę celebracji z odnowioną wiarą oraz naturalnością doświadczenia przebywania z Bogiem. Nowe środki wyrazu powinny być wkomponowane w możliwości adaptacyjne celebracji liturgicznej, bez naruszania świętości i misterium Eucharystii. Motywem zastosowania metody kerygmatycznej jest wydarzenie Paschy Chrystusa uobecniającej się w Eucharystii, a będącej treściowym źródłem kerygmatu w sensie ścisłym. Metoda misyjna zaś może przejawić się choćby w otwarciu homilii mszalnej na problemy i pragnienia człowieka zdechrystianizowanego.

10

Nowa ewangelizacja jako przezwyciężenie sekularyzacji Kościoła

44%

Musiewicz P.

Horyzonty Polityki

|

2018

|

tom 9

|

nr 27

101-123

PL

CEL NAUKOWY: Celem niniejszego artykułu jest prezentacja wyników badań nad nową ewangelizacją (oraz ewangelizacją), a zwłaszcza zweryfikowanie, czy, a jeśli tak, na jakie sposoby nowa ewangelizacja przezwycięża lub może przezwyciężyć sekularyzację Kościoła. PROBLEM I METODY BADAWCZE: W artykule zastosowano przegląd materiałów źródłowych oraz opracowań, a zwłaszcza analizę dokumentów Kościoła (głównie Soboru Watykańskiego II oraz papieży), a także literatury przedmiotu będącej spisanym doświadczeniem katolickich praktyków nowej ewangelizacji zdolnych do oddania swojej refleksji w sposób poważny i naukowy. PROCES WYWODU: W procesie wywodu wykorzystana została analiza materiałów źródłowych oraz wtórnych. Rozpoczyna się on omówieniem terminów przywołanych w tytule, a kończy wysnuciem wniosków. W jego trakcie nakreślone zostały niektóre z najważniejszych aspektów związanych z nową ewangelizacją. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Proces argumentacji kończy się stwierdzeniem, że nowa ewangelizacja jest sposobem na przezwyciężenie sekularyzacji Kościoła. Rzeczywistość niesiona przez nową ewangelizację – nowe życie, osobista relacja z Bogiem przez Jezusa Chrystusa w Duchu Świętym – wraz z towarzyszącymi jej aspektami, posiada wielką moc i wywiera na wiele sposobów znaczący wpływ na współczesną umysłowość świecką, przemieniając jej myślenie i działanie w kategorie nie-sekularne. Realizacja wizji nowej ewangelizacji stanowi jednak dla Kościoła niebagatelne wyzwanie. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Zaprezentowane wyniki badań można nazwać innowacyjnym spojrzeniem na rolę Kościoła – podkreślającym jego rolę misyjną. Nakreślona wizja nowej ewangelizacji jest jednak mocno osadzona w dokumentach Kościoła i nauczaniu papieży po Soborze Watykańskim II. Z uwagi na ograniczenia wielkościowe nie omówiono w artykule wszystkich aspektów nowej ewangelizacji, a niektóre z przedstawionych znacząco skrócono – z tego powodu jedne i drugie domagają się dalszych badań (szczegółowe rekomendacje zawarto na końcu artykułu).

11

Pojęcie nowej ewangelizacji w ujęciu Josepha Ratzingera/Benedykta XVI

38%

Babiński J.

Studia Pelplińskie

|

2020

|

tom 54

29-46

PL

Nowa Ewangelizacja powinna znaleźć zasadnicze miejsce w posłudze Kościoła naszego czasu. Dlatego Kościół musi raz jeszcze podjąć wysiłek zrozumienia tego, czym jest Nowa Ewangelizacja. Jak zauważa papież-emeryt Benedykt XVI – pojęcie to funkcjonuje na sposób hasła, terminu technicznego. W konsekwencji stało się wręcz pojęciem bez znaczenia, o niedookreślonej treści, a przynajmniej powierzchownym i pozbawionym większego znaczenia i sensu. Stąd jako szczególne zadanie postrzega Benedykt XVI konieczność dookreślenia jego treści i formułuje w tym zakresie swoje propozycje, zdecydowanie przeciwstawiając się uproszczeniem i zafałszowaniom terminu nowej ewangelizacji. Oznacza to jednak tak naprawdę przypomnienie, czym miała być nowa ewangelizacja – która została już zdefiniowana w czasie kontynentalnych Zgromadzeń Synodalnych, będących przygotowaniem Kościoła do jubileuszowego roku 2000. Oznacza ona odrodzenie życia wiary Kościołów lokalnych; inicjację procesów dostrzegania i rozumienia przemian, podjęcie nowych zobowiązań z myślą o radosnym i udzielającym się innym głoszeniu Ewangelii Jezusa Chrystusa

12

Miejsce liturgii w obszarach nowej ewangelizacji na podstawie adhortacji Evangelii gaudium

38%

Araszczuk S.

Teologiczne Studia Siedleckie

|

2015

|

nr XII/12

281-297

PL

Nowa ewangelizacja dotyczy całego Kościoła. Urzeczywistnia się ona zasadniczo w trzech obszarach. Pierwszym jest obszar duszpasterstwa zwyczajnego. Do niego należą wier-ni, którzy zachowują żywą i szczerą wiarę katolicką, dając jej wyraz na różny sposób, chociaż brak jest im systematyczności w uczestnictwie w celebracjach liturgicznych. Duszpasterstwo ma na celu pobudzenie tych wierzących do duchowego rozwoju w oparciu o słowo Boże i życie sakramentalne. Drugi obszar obejmuje osoby ochrzczone, które jednakże nie żyją zgodnie z wymo-gami chrztu św., nie przynależą całym sercem do Kościoła, nie doświadczają już pociechy płynącej z wiary. Trzeci obszar to ewangelizacja związana z głoszeniem orędzia zbawienia tym, którzy nie znają Jezusa Chrystusa lub dotychczas Go odrzucali. Wielu z nich, ogarnię-tych tęsknotą za obliczem Boga, szuka Go w skrytości, również w krajach o starej tradycji chrześcijańskiej. We wszystkich tych obszarach ważne miejsce stanowi liturgia. Ewangeliza-cja w Kościele potrzebuje liturgii, która jest sposobem i miejscem doświadczenia w wierze zbawczej obecności Chrystusa.

EN

New evangelization concerns the whole life of the Church. It is carried out in three principal areas. The first of them is the area of ordinary pastoral ministry. It involves the faithful who preserve a deep and sincere faith, expressing it in different ways, but seldom taking part in worship. The main objective of this kind of pastoral ministry is the spiritual growth of the believers, which enables them to increasingly better respond to God’s love with their whole lives. The second area includes people who have been baptized but nevertheless do not live in accordance with the requirements of baptism, are not whole-hearted members of the Church, and no longer experience the consolation offered by faith. The third area revolves around the evangelization of these who do not know Jesus Christ or have always rejected him. Many of such people, yearning to see God’s face, secretly seek Him, even in countries with ancient Christian traditions. In all of the abovementioned areas liturgy is of significant importance. Evangelization in the Church needs liturgy, which is not only a human activity, but also a meeting with God leading to contemplation and deepening of our friendship with Him. Without liturgy, the profession of faith would be ineffective.

13

Medytacja chrześcijańska instrumentem nowej ewangelizacji

38%

Piasecki P.

Annales Missiologici Posnanienses

|

2018

|

nr 23

133-145

PL

The proclamation of the Gospel as Good news for all men has always been at the heart of the life of the mission of the Church. This is why the new evangelization in no way modifies the content of the Gospel, the message of salvation brought by Christ. But in the current global context, it is made ever more urgent and necessary. Faced with all these new phenomena that permeate the contemporary world and the Church, renewed enthusiasm and enthusiasm is needed to respond to the urgency and the need for a new evangelization. This inner impulse can only be the result of a rich and singular personal spirituality, without which the evangelizer runs the risk of quickly becoming exhausted or discouraged: Missionary activity requires a specific spirituality which concerns in particular those whom God has called missionaries (RMis 87). This specific spirituality is nourished by the meditation of Christ the Savior - the Word of God. Through this meditation, the new evangelizers experience being healed by God through Jesus Christ. The encounter with the living God is an entirely original, transformative experience that puts everything in its place and completely upsets reality. This results in the ardor of evangelization that is constantly renewed. All evangelization requires from those who announce, a testimony of life that attests to the truth and the reality of the Gospel. To give one's testimony on mission is to give an account of what we have lived, seen and heard, and meditation is a good way to carry out this reality. Evangelization has a mystical origin; it is a gift that comes from the cross of Christ the Savior. That is why Christian meditation rooted in the tradition of the Church - especially in the Gospel - is a means for the new evangelization.

14

Inicjatywy Papieskiej Rady ds. Krzewienia Nowej Ewangelizacji związane z Nadzwyczajnym Jubileuszem Miłosierdzia w latach 2014-2020

38%

Włosek M. S.

Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne

|

2021

|

tom 54

|

nr 2

202-219

EN

Nowadays, we can observe a disturbing phenomenon, where faith loses its vitality and erodes slowly. Therefore, in the present situation, the Church is undertaking the work of new evangelization, caring for the authentic transmission of faith with new dynamism and using new means. Consequently, the Pontifical Council for Promoting the New Evangelization was established. The aim of this article is to present the history of the creation and the course of evangelization initiatives of this dicastery, with particular emphasis on the Jubilee of Mercy. The analysis made it possible to establish that the actions of the Pontifical Council are consistent with the Pope's teaching on God's mercy. The initiatives taken are a specific manifestation of the new evangelization, one of the many tasks of which is also to announce the mercy of God to the world which becomes a real experience through works of mercy, proclaiming the word of God or administering the sacraments, especially the sacraments of penance and reconciliation.

PL

Współcześnie można zaobserwować niepokojące zjawisko, gdzie wiara traci swoją żywotność i ulega powolnej erozji. Dlatego też Kościół w obecnej sytuacji podejmuje się dzieła nowej ewangelizacji, troszcząc się o autentyczny przekaz wiary z nowym dynamizmem i za pomocą nowych środków. W związku z tym została powołana do istnienia Papieska Rada ds. Krzewienia Nowej Ewangelizacji. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie historii powstania oraz przebiegu inicjatyw ewangelizacyjnych tej dykasterii, ze szczególnym uwzględnieniem Jubileuszu Miłosierdzia. Dokonana analiza pozwoliła ustalić, że działania Papieskiej Rady są spójne z nauczaniem papieża na temat miłosierdzia Bożego. Podjęte inicjatywy są konkretnym przejawem nowej ewangelizacji, której jednym z wielu zadań jest także ogłaszanie światu miłosierdzia Boga, które staje się realnym doświadczeniem m.in. na drodze uczynków miłosierdzia, głoszenia słowa Bożego czy sprawowania sakramentów, szczególnie sakramentu pokuty i pojednania.

15

Medioznawcze implikacje „Dokumentu z Aparecidy”

38%

Legan M.

Sympozjum

|

2017

|

nr 2(33)

11-23

PL

Artykuł omawia treść dokumentu końcowego V Ogólnej Konferencji Episkopatów Ameryki Łacińskiej i Karaibów zwanego „Dokumentem z Aparecidy”. Autor, podkreślając różne wskazania pastoralne, zwraca szczególną uwagę na implikacje medioznawcze dokumentu, ukazując je w kontekście nowej ewangelizacji.

EN

The article touches on the content of the final document of the 5th General Conference of the Bishops of Latin America and Caribbean known as „Document from Aparecida”. Author emphasizing various pastoral indications underlines especially the media cognitive implications of the above document presenting them in the context of the new evangelization.

16

Nowa ewangelizacja w Kościele

38%

Kusior M.

Polonia Sacra

|

2018

|

tom 22

|

nr 1(50)

145-161

PL

Ewangelizacja była znana na przestrzeni wieków. Pierwsze posyłanie uczniów ma znamiona głoszenia dobrej nowiny. Liczne dokumenty Kościoła usiłowały zdefiniować dzieło ewangelizacji i nadać mu nowe znaczenie. Pierwszym dokumentem jest dekret o działalności misyjnej Kościoła ad gentes Soboru Watykańskiego II, w którym czytamy, że Chrystus został posłany, „aby ukazywać miłość Bożą i zaszczepiać ją wszystkim ludziom i narodom”81. Misja ad gentes ma na uwadze tych, którzy nie słyszeli o Chrystusie. Posoborowe nauczanie Kościoła coraz częściej wskazuje, że każdy ochrzczony jest wezwany do głoszenia dobrej nowiny. Nowa ewangelizacja to głoszenie orędzia zbawienia na nowe sposoby, to wychodzenie ku współczesnym z nowymi formami i środkami. Jednak najskuteczniejsze jest osobiste świadectwo. Niniejszy artykuł ukazuje zarys, pojęcia i próbę zdefiniowania nowej ewangelizacji na tle dostępnych opracowań, zwrócenie uwagi na dokumenty Kościoła, w których temat nowej ewangelizacji poruszany jest w sposób wieloaspektowy. Następnie wzięci są pod uwagę adresaci Dobrej Nowiny.

EN

Evangelization was known over centuries and well know in the history. First sending off the apostles, has characteristics of the proclamation of the Good News. Several Church’s documents tried to define the process of evangelization and to give it a new meaning. The first document is the Decree ad gentes on the mission activity of the Church of the Second Vatican Council, in which we read, that Christ was sent “to reveal and to communicate the love of God to all men and nations”82. The mission ad gentes is concerned about those who never heard about Christ. Postsynodal Magisterium of the Church more often indicates that every baptised person is called to proclaim the Good News. The new evangelization means proclamation of the salvation in new way, it means to go out to modern man with modern forms and means of communication. Yet the most effective is one’s personal experience. This article shows an outline, concepts and attempts to define new evangelization in the light of the available materials, with particular attention to the Church’s documents which treat new evangelization in different perspectives. Then taken into account are the recipients of the Good News.

17

Misja Ducha Świetego w przepowiadaniu słowa Bożego na podstawie adhortacji "Evangelii gaudium" papieża Franciszka

38%

Nagel Z. J.

Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars

|

2020

|

tom 56

|

nr 2

39-50

PL

Przejawy działania Ducha Świętego obserwujemy na wielu płaszczyznach naszego życia. Niniejszy artykuł uwydatnia misję Ducha Świętego w przepowiadaniu Słowa Bożego w kontekście adhortacji Evangelii Gaudium papieża Franciszka, który łączy przepowiadanie Ewangelii z bezpośrednim działaniem Ducha Świętego. Misję Ducha Świętego ujmujemy w kontekście szeroko rozumianej Nowej Ewangelizacji. Interpretując to zagadnienie jeszcze precyzyjniej, możemy mówić o autoewangelizacji, która dotyczy samych ewangelizatorów. To właśnie osoby świeckie i duchowne, otwierając się na doświadczenie Ducha Świętego, wyrażają zgodę na bycie narzędziami w Jego rękach. Misja Ducha Świętego w niniejszym artykule rozpatrywana jest wieloaspektowo tj. począwszy od Jego odziaływania na serce głosiciela Słowa Bożego, przez misję pouczania, wspierania i uzdrawiania go, aż po Jego wpływ na narody i ich kulturę. Tak rozumiana misja Ducha Świętego podkreśla Jego wolę zbawienia każdego człowieka.

18

Apologia krzyża w wybranych homiliach Jana Pawła II

36%

Bryła W. , Bryła-Cruz A.

Roczniki Humanistyczne

|

2020

|

tom 68

|

nr 1

279-290

EN

This paper presents an analysis of the various ways the Cross was defended in John Paul II’s homilies delievered in Poland on the following occasions: in Nowa Huta, in the Wawel Royal Cathedral and Zakopane. The speaker used arguments anchored in the Gospel and history. He emphasised the meaning of the Cross as a sign of God’s redemption, gift and love towards humans. The speaker evoked people from Polish history who remained faithful to the Cross and are remembered for their heroic attitude: Queen Jadwiga, brother Albert Chmielowski, Bernardyna Jabłońska and Maria Karłowska. In his homily given in Nowa Huta, the Pope signalled the idea of new evangelisation, which requires all believers to undertake persistent and courageous defence of the Cross, irrespective of time and place. The paper also discusses rhethorical aspects of the sermons, such as various types of speech deployed therein (lectures, meditations, appeals) and stylistic devices (e.g. similes, parallelisms, rhetorical questions).

PL

W niniejszym artykule przeanalizowano sposoby obrony Krzyża w trzech homiliach Jana Pawła II wygłoszonych w Polsce: w Nowej Hucie, w Katedrze na Wawelu i w Zakopanem. Zaobserwowano, że Papież stosuje argumentację ewangeliczną i historyczną. Podkreśla znaczenie Krzyża jako boskiego znaku odkupienia, obdarowania i miłości Jezusa Chrystusa do człowieka. Wymienia także osoby, które dochowały wierności Krzyżowi i swoim heroizmem zapisały się w historii Polski: królowa Jadwiga, brat Albert Chmielowski, Bernardyna Jabłońska, Maria Karłowska. W homilii wygłoszonej w Nowej Hucie Papież nakreślił program nowej ewangelizacji, polegającej na wytrwałej i odważnej obronie Krzyża w każdym miejscu i czasie, będącej powinnością wszystkich wierzących. W tekście zwrócono również uwagę na aspekty retoryczne przemówień papieskich: zróżnicowane akty mowy (wykład, medytacja, apel) i środki stylistyczne (m.in. powtórzenia, paralelizmy, pytania retoryczne).

19

Rola inkulturacji w nowej ewangelizacji

32%

Nowicka J.

Annales Missiologici Posnanienses

|

2017

|

nr 22

83-97

PL

The article includes an attempt to describe the relationship between inculturation and the new evangelization, focusing on inculturation as a method of the new evangelization. In the literature of the subject there are many studies on inculturation in indigenous cultures of Africa or Latin America. However, there is little scientific literature on contemporary culture, which is also the subject of missionary activities of the Church. Therefore there is a need to systematize and investigate this topic. As a result of the analysis, the article shows that it is possible to use analogies in the application of inculturation, and it is possible to speak of inculturation in the new evangelization. An outline of the areas of contemporary culture is also presented which particularly require evangelization and inculturation.

20

Odnowione misje ludowe narzędziem nowej ewangelizacji

32%

Makowski A.

Roczniki Teologiczne

|

2017

|

tom 64

|

nr 12: Homiletyka

99-116

EN

Popular missions exist in the Church's activities for almost 500 years. Introduced by the Council of Trent they are a phenomenon of dynamic renewal of pastoral life. Over the centuries, from the very beginning as they had appeared, they became a worldwide one of the features of renewal of faith in the Catholic Church. Also, in the current era of new evangelization, traditional missions are an indispensable means of periodic renewal of Christian life (CT 47). In this article they are shown the directions of renewal of popular missions in the spirit of the new evangelization. Renewed missions like ages ago so now serve the ordinary pastoral care. They help in the realization of the pastoral initiatives of the universal Church, both at national and local levels.

PL

Misje ludowe istnieją w działalności Kościoła od niemal 500 lat. Wprowadzone przez Sobór Trydencki są fenomenem dynamicznego odnowienia życia duszpasterskiego. Przez wieki, od samego początku jak się pojawiły, stały się na całym świecie jedną z cech odnowy wiary w Kościele katolickim. Również w obecnej dobie nowej ewangelizacji misje ludowe stanowią niezastąpiony środek okresowej odnowy życia chrześcijańskiego (CT 47). W artykule ukazane są kierunki odnowy misji ludowych w duchu nowej ewangelizacji. Odnowione misje, tak jak przed wiekami, tak i teraz służą duszpasterstwu zwyczajnemu. Są pomocą w realizacji inicjatyw duszpasterskich Kościoła powszechnego, zarówno na poziomie narodowym, jak i lokalnym.