Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

2 2018

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: norms of cautiousness

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 8 marca 2017 r., sygn. III KK 345/16, w sprawie reguł ostrożności przy nieumyślnym sprowadzeniu katastrofy w ruchu lądowym

100%

Joachimiak S.

Paragraf na Drodze

2018

tom Nr 4

s. 35--45

Autor, w formie aprobującej glosy, komentuje postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 8 marca 2018 r. w sprawie o sygn. III KK 345/16, w części dotyczącej wskazania, iż działanie nieumyślne, w rozumieniu art. 173 § 2 k.k., może polegać na niezachowaniu ostrożności, przejawiającym się w zaniedbaniu stanu technicznego pojazdu, którym sprawca porusza się po drogach publicznych.

The article presents a commentary approving the decision of the Supreme Court of March 8, 2018, Ref. No. III KK 345/16 in the part concerning the indication that the unintentional action, within the meaning of art. 173 § 2 Penal Code may consist in failure to observe caution in the neglect of the technical condition of the vehicle which the perpetrator is driving on public roads.

Zasada określoności przepisów prawa karnego i strona podmiotowa a normy ostrożności (zagadnienia wybrane)

100%

Byczyk M.

2018

nr 21

141-164

Opracowanie poświęcono nierozstrzygniętemu do tej pory problemowi braku kongruencji pomiędzy stroną przedmiotową a podmiotową czynu zabronionego w perspektywie norm ostrożności. O ile bowiem jasne jest, że w istotnej części kontynentalnych systemów prawa karnego zabronione jest sprawcy chcieć zrealizować zachowanie opisane w przepisie typizującym czyn zabroniony w sposób nieostrożny bądź też nakazane jest mu przewidzieć, iż swoim nieostrożnym w danej sytuacji zachowaniem wypełni on ustawowy opis typu czynu zabronionego, to brak jest dostatecznej jasności co oznaczać ma owa przesłanka nieostrożności działania sprawcy. Nie ma na to wpływu stosunkowo szeroki konsensus co do tego, iż warunek nieostrożności czynu eksplikuje się względnie powszechnie jako wymagający przekroczenia pewnej normy ostrożności. Powoduje to, iż liczni autorzy − w szczególności na gruncie nauki niemieckiej − kwestionują zgodność instytucji normy ostrożności i w konsekwencji całej regulacji dotyczącej odpowiedzialności za czyny zabronione o charakterze nieumyślnym, gdzie rzeczone normy ostrożności odgrywają pierwszoplanową rolę, z zasadą nullum crimen sine lege certa. Wobec tej niezgodności proponuje się rozmaite rozwiązania, począwszy od prostego dążenia do wyrugowania norm ostrożności z prawa karnego aż do propozycji tzw. wykładni prokonstytucyjnej tejże instytucji. W poniższym opracowaniu podjęto próbę zaprezentowania niedostateczności wszystkich powyższych koncepcji i przedstawienia propozycji własnego (choć opartego na jednym z już rozwiniętych) rozwiązania tego aktualnego karnistycznego problemu.

The paper is devoted to the still unresolved question of the lack of compatibility between the objective and subjective side of the crime in respect to the norms of cautiousness. However clear it might be in the significant part of the continental legal systems that it is prohibited for a person to want to commit – as a result of their incautious behaviour – an act that is prohibited or that a person is positively obliged to foresee that their incautious behaviour might constitute a prohibited act, it is not certain what this premise of the incautiousness shall mean. This situation is not changed by the fact that there is a widespread consent that incautiousness is to be perceived as an infringement of a concrete norm of cautiousness. It leads to a situation when numerous authors in the literature of the subject, especially in the german science of criminal law, put in question the compatibility of the institution of the norms of cautiousness, and consequently of the entire construction of unintentional crimes, with the nullum crimen sine lege certa principle. There are also proposed various solutions to this problem, starting from an idea of entirely discarding norms of cautiousness to the proposition of their pro-constitutional interpretation. In this paper an attempt has been made to present the disadvantages of the existing answers to this problem and to propose a new solution to this unresolved in the science of substantial criminal law issue.