Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Postawy wobec osób z niepełnosprawnością a postawy osób z niepełnosprawnością ruchową wobec ludzi z innym rodzajem niepełnosprawności – próba porównania

100%

Skura M.

Szkoła Specjalna

|

2017

|

tom LXXVIII(5)

342-352

PL

The topic of society's attitudes toward people with disabilities is very frequently explored by researchers, who want to show the transformation and stability of society's beliefs. Analyzing the results that demonstrate communities’ perceptions and attitudes in interactions with people whose appearance and functioning are different, authors attempt to show reasons, changes in attitudes and the level of integration that is taking place. The article attempts to compare the findings of Polish research on the attitudes of nondisabled people toward people with disabilities, and the attitudes of people with motor disabilities to people with disabilities different than their own. The paper includes the results of research conducted by the researchers of the Polish Academy of Sciences (PAN) and the Public Opinion Research Center (CBOS) as well as the results of the author’s own research in which 90 people with motor disabilities expressed their position on people with different disabilities. The article aims to show the attitudes of the study participants and attempts to evaluate if their attitudes differ from the position of the general public. A diagnostic survey was used in the study. The findings indicate that people with motor disabilities, similarly to their environment, copy the social patterns of perception and judgment regarding different groups of people with disabilities. The participants agreed with popular beliefs not only on the question of support for integration and assistance, but also on preferences and judgments concerning different groups of people with disabilities. The study conducted suggests that it is difficult for people with motor disabilities, as it is for nondisabled people, to open up to relationships with people with various disabilities.

2

Motywator, czyli sportowy sposób na niepełnosprawność

100%

Świercz P. , Dziewit-Gontowska U.

Logistyka

|

2020

|

tom nr 3

12--13

PL

Przemysław Świercz, sportowiec, zawodnik klubu Husaria Kraków, kapitan reprezentacji Polski w ampfutbolu (osób po amputacjach), trener sportowy i biznesowy, mówca motywacyjny. W 2009 roku w wypadku motocyklowym stracił nogę. Jak sam mówi – kiedy zamykają się przed tobą jedne drzwi, natychmiast otwierają się inne.

3

Wybrane zasoby osobowości oraz ich wzajemne relacje u młodych dorosłych osób z wrodzoną niepełnosprawnością ruchową

88%

Aondo-Akaa G.

Lubelski Rocznik Pedagogiczny

|

2021

|

tom 40

|

nr 1

EN

Introduction: Congenital motor disability is for man a challenge, which can significantly modify experiencing one’s adulthood. It is necessary to deepen the knowledge about resources, which can support psychosocial adaptation of people with congenital motor disability. Self-esteem, internal locus of control and sense of coherence can be such resources. Aim of the research: The aim of the research was to determine the relationship between self-esteem, locus of control and sense of coherence in young adults with congenital motor disability.Methods of the research: The research was carried out using the method of diagnostic survey. The following research tools were used: The Rosenberg Self-Esteem Scale (SES) in Polish adaptation of Łaguna, Lachowicz-Tabaczek and Dzwonkowska, Delta Questionnaire by Drwal and Antonovsky's modified Sense Of Coherence - 29 Questionnaire.Results: Significant correlations between self-esteem and internal locus of control and sense of coherenee were shown, as well as between internal locus of control and sense of coherence.Conclusions: Self-esteem, internal locus of control and sense of coherence are significantly related to each other. These resources can condition each other and contribute to reciprocal growth.

PL

Wprowadzenie: Wrodzona niepełnosprawność ruchowa jest dla człowieka wyzwaniem, które może znacząco modyfikować przeżywanie własnej dorosłości. Niezbędne jest nieustanne pogłębianie wiedzy o zasobach, które mogą wspomagać psychospołeczną adaptację osób z wrodzoną niepełnosprawnością ruchową. Takimi zasobami mogą być samoocena, wewnętrzne poczucie kontroli oraz poczucie koherencji.Cel badań: Celem przeprowadzonych badań było określenie relacji pomiędzy samooceną, umiejscowieniem poczucia kontroli i poczuciem koherencji wśród młodych dorosłych osób z wrodzoną niepełnosprawnością ruchową.Metoda badań: Zastosowano metodę sondażu diagnostycznego, a w jej ramach następujące narzędzia badawcze: skalę SES Rosenberga w polskiej adaptacji Łaguny, Lachowicz – Tabaczek i Dzwonkowskiej, kwestionariusz Delta autorstwa Drwala, oraz zmodyfikowaną wersję kwestionariusza SOC-29 autorstwa Antonovsky’ego.Wyniki: Wykazano istotne związki pomiędzy samooceną a umiejscowieniem poczucia kontroli i poczuciem koherencji oraz umiejscowieniem poczucia kontroli a poczuciem koherencji.Wnioski: Samoocena, wewnętrzne poczucie kontroli oraz poczucie koherencji są ze sobą istotnie związane. Mogą się wzajemnie warunkować i przyczyniać do wzajemnego wzrostu.

4

Dynamics of the adaptation to self–disability in people with paraplegia

88%

Górska M.

Medical Rehabilitation

|

2005

|

tom 9(2)

8-14

EN

Introduction: Every year in Poland spinal cord injury occurs in about 800 people. They have to learn to live in a completely new world suited to the skills and abilities of healthy people. The aim of the research was to find out how the adaptation to self-disability among people with paraplegia proceeds in relation to its duration. Material and methods: 40 people with spinal cord injury took part in the research. They were divided into two groups according to the duration of their disability: up to two years of disability and from five years on. In the research the “Psycho-social adaptation” anamnesis created by the author of this paper was used. Its questions covered four categories: Attitude towards self-disability; Interpersonal relations; Work and recreation; Plans, desires, dreams.Results: Persons with a shorter course of paraplegia more often emphasized the negative sides of their disability: barriers, their own defects and restraints. On the other hand, persons with a longer course of paraplegia were aware of their limitations, but they were also able to point out a lot of positive sides of their disability.Conclusion: The research has confirmed the fact that a longer period of disability leads to better adaptation to it, but further analyses with a larger group of the examined is necessary. It must also be taken into consideration that the course of time is just one of many factors positively affecting the adaptation process.

5

Wybrane czynniki personalne ICF w doświadczaniu autonomii i uczestnictwa u osób z niepełnosprawnością ruchową w obszarze pracy socjalnej

88%

Duda M.

Praca Socjalna

|

2022

|

tom 37(1)

95-108

PL

Obecna w badaniach nad niepełnosprawnością zmiana paradygmatyczna niesie ze sobą również zmiany w strategii działań pomocy społecznej. Sprzyja to przekształcaniu działań pomocowych w kierunku wzmacniania samodzielności, autonomii oraz wspierania aktywności klientów pracowników socjalnych. Celem artykułu jest określenie roli czynników personalnych w kształtowaniu autonomii i uczestnictwa w życiu społecznym osób z niepełnosprawnością ruchową. Zastosowano metodę sondażu diagnostycznego z wykorzystaniem IPA (The Impact on Participation and Autonomy Questionnaire) oraz kwestionariusza własnej konstrukcji. Wyniki wskazują, że poczucie autonomii i uczestnictwa można wyjaśnić przy udziale trzech czynników personalnych związanych z niepełnosprawnością, takich jak poziom samodzielności w codziennym funkcjonowaniu, sposób poruszania się i wiek nabycia niepełnosprawności, oraz dwóch czynników socjodemograficznych, takich jak wiek i miejsce zamieszkania. W praktyce pracy socjalnej uwzględnianie czynników związanych z niepełnosprawnością indywidualizuje i zwiększa efektywność wsparcia.

6

Postawy uczniów klasy III szkoły podstawowej wobec rówieśników z niepełnosprawnością ruchową i słuchową

88%

Oszwa U. , Fedaczyńska M.

Lubelski Rocznik Pedagogiczny

|

2017

|

tom 36

|

nr 1

EN

Research on the attitudes towards disabilities has a long tradition, but it requires constant replication due to the frequent changes in the living conditions and the educational system. In recent years in Poland, such research was carried out mainly on a college level (Bi-ernat, 2014; Urbanski, Glapa, Śleboda, 2014) and it was not related to any specific disability. In this study, however, there has been an attempt to find an answer to the question: what are the attitudes of the students at a third grade of elementary school level to motor and auditory dis¬abilities of their peers. Participants were randomly selected from third grade primary schools: regular (n = 20) and integration (n = 20).In order to measure the pupils’ attitudes we have used a questionnaire, designed for the study, on the basis of a three-component model of attitudes prepared separately for each type of disability.The comparison of the results of these general attitudes and their components: cognitive, emotional and behavioural showed no significant differences between the groups, both with physical and auditory disabilities. Children from the regular schools presented positive at¬titudes towards people with disabilities just as their peers from the integration schools, which could mean that prior contact, with respect to the declared attitude towards disability is not limited to the type of school anymore.The explanation for the lack of differences between groups can be found in the educational and systemic changes, involving the inclusion of children and adults with various disabilities in a number of areas of life activity as well as the presence of ethical education in the curriculum of primary schools.

PL

Badanie postaw wobec niepełnosprawności ma długą tradycję, jednak wymagającą nieustannej replikacji ze względu na liczne i częste zmiany systemowe. W Polsce w ostatnich latach prowadzone były na gimnazjalistach (Biernat 2014; Urbański, Glapa, Śleboda 2014) i dotyczyły niepełnosprawności wielofunkcyjnej. W badaniach własnych podjęto próbę poszukiwania odpowiedzi na pytanie, jakie są postawy uczniów III klasy szkoły podstawowej wobec niepełnosprawności ruchowej i słuchowej.Badaniami objęto losowo wybranych trzecioklasistów ze szkoły masowej (n = 20) oraz integracyjnej (n = 20). Do pomiaru postaw uczniów zastosowano autorski kwestionariusz ankiety skonstruowany na potrzeby badań na podstawie trójskładnikowego modelu postawy.Porównania wyniku ogólnego kwestionariusza postaw oraz ich komponentów: poznawczego, emocjonalnego i behawioralnego wykazały brak istotnych różnic między badanymi grupami zarówno w odniesieniu do niepełnosprawności ruchowej, jak i słuchowej. Dzieci ze szkoły masowej prezentowały równie pozytywne postawy wobec osób z dysfunkcjami jak ich rówieśnicy ze szkoły integracyjnej, co może oznaczać, że czynnik wcześniejszego kontaktu, mający związek z deklarowaną postawą wobec niepełnosprawności, nie ogranicza się w czasach obecnych do warunków szkolnych.Wyjaśnieniem braku różnic między grupami mogą być edukacyjne i zawodowe zmiany systemowe polegające na inkluzji dzieci i dorosłych z różnymi rodzajami niepełnosprawności w szereg ogólnodostępnych aktywności życiowych oraz na włączeniu wychowania etycznego do podstawy programowej szkoły podstawowej.

7

Nadzieja podstawowa a radzenie sobie u kobiet z niepełnosprawnością ruchową – moderacyjna rola rodzaju posiadanej niepełnosprawności

75%

Gabryś A.

Studia z Teorii Wychowania

|

2022

|

tom XIII(3 (40))

161-179

PL

Celem badania jest analiza związku pomiędzy nadzieją podstawową a radzeniem sobie u kobiet z niepełnosprawnością ruchową przy uwzględnieniu moderacyjnej roli rodzaju posiadanej niepełnosprawności. W badaniu wzięło udział 165 kobiet z niepełnosprawnością ruchową (wrodzoną i nabytą), które wypełniły: Kwestionariusz Nadziei Podstawowej (BHI-12) autorstwa Trzebińskiego i Zięby, oraz Kwestionariusz COPE (Coping Orientations to Problem Experienced) Carvera, Scheiera i Weintrauba w polskiej adaptacji Piątek i Wrześniewskiego. Do zbadania powiązań między zmiennymi wykorzystano analizę korelacji i moderacji. Uzyskane rezultaty z badań wskazują na moderacyjną rolę rodzaju posiadanej niepełnosprawności w związku pomiędzy nadzieją podstawową a radzeniem sobie u kobiet z niepełnosprawnością ruchową. Ustalono dwa modele moderacyjne, które okazały się istotne statystycznie.

8

Koncepcja badawczo-szkoleniowego symulatora samochodu osobowego do badania urządzeń wspomagających kierowców z niepełnosprawnością ruchową

75%

Jankowski J. , Grabowski A.

Mechanik

|

2018

|

tom R. 91, nr 7

573--575

PL

Przedstawiono założenia oraz prace zrealizowane w ramach projektowania narzędzia wspomagającego zapobieganie wykluczeniu społecznemu osób z niepełnosprawnością ruchową. Projekt badawczo-szkoleniowego symulatora samochodu o masie do 3,5 t pozwoli na badanie przydatności różnych rozwiązań umożliwiających kierowanie pojazdem mechanicznym osobom z dysfunkcją kończyny górnej i dolnej. Symulator – wyposażony w kokpit kierowcy przymocowany do ruchomej platformy, podest, układ projekcji obrazu oraz aplikację – zostanie przetestowany z udziałem 20 osób.

EN

Presented are the assumptions and a description of the work carried out as part of the action on the development of a project to assist the prevention of social exclusion of people with disabilities. The developed research and training simulator for a car with a weight of up to 3.5 tons will allow the study of the suitability of various solutions enabling the driving of a motor vehicle for people with upper and lower limb dysfunctions. This simulator equipped with a driver’s cockpit attached to the motion platform, platform, image projection system and application will be tested with the participation of 20 people.

9

Factors influencing the caregivers’ burden

75%

Śliwka A. , Pabjańczyk K.

Medical Rehabilitation

|

2014

|

tom 18(4)

14-22

EN

Introduction: The need for care services is a result of population ageing, especially as life expectancy is expected to rise, due to progress of medicine. The bigger the number of elderly with dementia, illness, and disability, the more the rest of society is involved in care activities. The family serves to supplement the health care system’s financial and organisational gaps, especially in the situation of its failure. Aim: Recognise the causes of the subjectively perceived burden of caregivers who take care of physically disabled dependents. Materials and methods: The study involved 38 caregivers and the physically disabled dependents they cared for. The group of caregivers consisted of 31 women (82%) and 7 men (18%), with an average age of 55.9 years. In the group of physically disabled dependents consisted of 16 women (42%) and 22 men (58%), with a mean age of 67.5 years. Used in the study were: a demographic questionnaire, Barthel Index and the Lawton IADL scale to assess the care recipients’ state, and the Cope Index to assess the positive and negative influence of caregiving on the caregivers. Results: Studies have shown a significant correlation between subjective caregiver burden and: care recipient’s BMI, self-perceived caregivers’ health, number of hours per week devoted to care, caregiver satisfaction, and quality of support received by the caregiver. Conclusions: Interventions to support caregivers of people with disabilities should take into consideration the impact of care on both the physical and psychological state of the caregiver. Proper identification of the needs of caregivers will provide them with the necessary support, help to increase their satisfaction with the role, and protect them from burnout.

PL

Wprowadzenie: Zapotrzebowanie na usługi opiekuńcze jest następstwem starości demograficznej populacji, zwłaszcza dalszego oczekiwanego wydłużania czasu trwania życia dzięki postępowi medycyny. Im większej liczby osób starszych dotyczy zniedołężnienie, choroba i niepełnosprawność, tym większe zaangażowanie w opiekę reszty społeczeństwa. Rodzina stanowi istotne uzupełnienie i wsparcie dla systemu opiekuńczego państwa, zwłaszcza w sytuacji jego niewydolności, uzupełniając braki finansowe i organizacyjne.Cel pracy: Poznanie przyczyn subiektywnie postrzeganego obciążenia u osób sprawujących opiekę nad niepełnosprawnymi ruchowo podopiecznymi.Materiał i metody: Badaniem objęto 38 opiekunów oraz ich niepełnosprawnych ruchowo podopiecznych. W grupie opiekunów było 31 kobiet (82%) i 7 mężczyzn (18%), a średnia wieku opiekunów wynosiła 55,9 lat. W grupie podopiecznych było 16 kobiet (42%) i 22 mężczyzn (58%), a średnia wieku podopiecznych wynosiła 67,5 lat. W badaniach wykorzystano ankietę demograficzną, skalę funkcjonalną Barthel i skalę IADL Lawtona do oceny stanu podopiecznych oraz skalę Cope Indeks do oceny pozytywnego oraz negatywnego wpływu opieki na sprawujących ją opiekunów.Wyniki: Badania wykazały istotną zależność pomiędzy subiektywnie odczuwanym obciążeniem opiekuna a: BMI podopiecznego, samooceną stanu zdrowia opiekuna, ilością godzin poświęcanych na opiekę tygodniowo oraz satysfakcją opiekuna i jakością wsparcia otrzymywanego przez opiekuna.

10

Adaptacja dla osób niepełnosprawnych ruchowo istniejących przejść podziemnych

75%

Jankowiak I. , Madaj A. , Mossor K.

Archiwum Instytutu Inżynierii Lądowej

|

2016

|

tom Nr 21

125--132

PL

Przystosowanie istniejących przejść podziemnych w dużych ośrodkach miejskich do potrzeb osób niepełnosprawnych ruchowo ma bardzo istotne znaczenie. Niekiedy całe ciągi komunikacyjne stanowią barierę porównywalną z rzeką, dzieląc miasto na dwie praktycznie odcięte wzajemnie części. W celu przystosowania przejścia można stosować następujące rozwiązania konstrukcyjne: pochylnie, windy, ruchome platformy, rozwiązania mieszane, całkowitą przebudowę przejścia lub węzła komunikacyjnego. W referacie opisano czynniki, które należy brać pod uwagę przy projektowaniu adaptacji, wytyczne z odpowiednich aktów prawnych oraz omówiono proponowane rozwiązania przykładami. Istniejące przejścia podziemne powinny być systematycznie przystosowywane do potrzeb osób niepełnosprawnych. W dużych ośrodkach miejskich nawet połowa z przejść może nie spełniać odpowiednich wymogów. Przykładem może być Poznań, w którym jedynie nieco ponad 36% procent przejść podziemnych dostosowane jest do ruchu osób niepełnosprawnych.

EN

Conversion of existing underground walkways in large cities for the disabled has a crucial meaning. Sometimes whole communication routes become a barrier comparable with a river, dividing a city into two practically separate parts. In order to adapt an underground walkway for the disabled following solutions can be applied: ramps, lifts, movable platforms, mixed solutions, complete rebuilt of a junction. In the paper the authors presented factors which should be considered in the design of an adaptation, guidelines from appropriate legal acts and details of suggested solutions with examples. The existing underground walkways should be systematically adapted to the needs of the disabled. In large cities mostly even not a half of underpasses meet usually suitable requirements. As an example in Poznań merely 36% of all underground walkways are prepared for the disabled.

11

Postawy rodzicielskie w percepcji dorastającej młodzieży z wrodzoną niepełnosprawnością ruchową oraz ich sprawnych rówieśników

75%

Gosk U. , Dominiak-Kochanek M.

Człowiek - Niepełnosprawność - Społeczeństwo

|

2015

|

nr 4(30)

73-94

PL

Celem prezentowanych badań było określenie różnic i podobieństw w zakresie percepcji postaw rodzicielskich matki i ojca między młodzieżą z wrodzoną niepełnosprawnością ruchową a młodzieżą sprawną. Ponadto, porównując postawy rodzicielskie w obu grupach, wzięto pod uwagę również płeć badanych oraz wyodrębniono dwie fazy adolescencji: wczesną i późną. W badaniach wykorzystano Skalę Postaw Rodzicielskich w opracowaniu Mieczysława Plopy (2005), która uwzględnia następujące kategorie postaw rodzicielskich: akceptacji-odrzucenia, autonomii, nadmiernego ochraniania, nadmiernego wymagania oraz niekonsekwencji. W badaniach wzięło udział łącznie 250 adolescentów, w wieku 13–17 lat. Postawy rodzicielskie układały się wśród dorastających z niepełnosprawnością i dorastających sprawnych w identyczną, pozytywną sekwencję (akceptacja, autonomia, ochranianie, wymaganie, niekonsekwencja). Uwidoczniła się zdecydowana przewaga postaw wysoko wartościowanych z punktu widzenia właściwej socjalizacji dziecka w stosunku do postaw negatywnych. Ponadto odnotowano różnice w zakresie postawy autonomii i ochraniania ojców, którzy przejawiali skłonność do nadmiernego ochraniania dziewcząt z niepełnoprawnością ruchową oraz ograniczali autonomię chłopców z niepełnosprawnością wraz z ich wkroczeniem w okres późnej adolescencji. Uzyskane wyniki stały się punktem wyjścia do podjęcia rozważań na temat znaczenia procesu adaptacji matki i ojca do wychowania dziecka z wrodzoną niepełnosprawnością ruchową.

EN

The study presented aimed to determine differences and similarities between adolescents with congenital motor disabilities and nondisabled adolescents in how they perceived the parental attitudes of their mothers and fathers. In addition, comparing parental attitudes in both groups, the Authors took into account the participants’ gender and distinguished two stages of adolescence:early adolescence and late adolescence. In the study, the Parental Attitudes Scale by Mieczysław Plopa (2005) was used, which takes into consideration the following categories of parental attitudes: acceptance-rejection, autonomy, overprotection, overdemandingness and inconsistency. In total, 250 adolescents aged 13 through 17 took part in the study. Parental attitudes followed the same, positive sequence among adolescents with disabilities and nondisabled adolescents (acceptance, autonomy, protection, demanding and inconsistency). The attitudes that are highly valued from the point of view of appropriate child socialization largely dominated as compared to negative attitudes. Moreover, differences were found in the fathers’ attitudes of autonomy and protection: the fathers showed a tendency to overprotect their daughters with motor disabilities and reduced the autonomy of their sons with disabilities once they entered the late adolescence stage. The findings became a starting point for discussion on the importance of a proper adaptation process for the mother’s and father’s parental attitudes toward the child with congenital motor disability.

12

Wheelchair steered with facial mimic muscles

75%

Biegaj M. , Dziedziech K. , Giergiel M.

Modelling and Optimization of Physical Systems

|

2011

|

tom z. 10

11--14

EN

This article presents the possibilities of usage of bio-signals in order to steer a wheelchair. Within the article there is a discussion regarding the construction and the steering mechanisms. Some pros and cons of presented solution are also concluded.

PL

W obecnych czasach coraz częściej zauważanym problemem jest zapewnienie mobilności osobom z niedowładem zarówno kończyn dolnych jak i górnych. Niedowład kończyn, powoduje, że najczęstszym a czasami jedynym środkiem dla zapewnienia lokomocji staje się wózek inwalidzki. W większości są to wózki napędzane siłą mięśni, ale coraz częściej spotkać można elektryczne wózki inwalidzkie sterowane tzw. joystickiem. Wózki tego typu są na ogół wystarczające dla osób z paraliżem dolnych kończyn. Są jednak praktycznie bezużyteczne w przypadku, gdy mamy do czynienia z paraliżem, który obejmuje również kończyny górne. Wtedy niepełnosprawny pozostaje często całkowicie zależny od pomocy osób trzecich. Chcąc przywrócić takim osobom, chociaż odrobinę samodzielności oraz mobilności powstał opisany w artykule pomysł stworzenia elektrycznego wózka inwalidzkiego sterowanego bez użycia dolnych ani górnych kończyn, lecz z wykorzystaniem sygnałów pochodzących od mięśni mimicznych twarzy.

13

Poczucie sensu życia a samoocena osób z niepełnosprawnością ruchową – doniesienie wstępne

75%

Kroplewski Z. , Mikuć J. , Szcześniak M.

Człowiek - Niepełnosprawność - Społeczeństwo

|

2018

|

nr 1(39)

47-63

PL

Celem badania była weryfikacja poziomu poczucia sensu życia i samooceny u osób z niepełnosprawnością ruchową; ocena zależności między wymienionymi zmiennymi; sprawdzenie, czy i w jakim stopniu wybrane zmienne demograficzne (płeć, miejsce zamieszkania, wiek, przyczyna i okres nabycia niepełnosprawności), różnicują poziom sensu życia i samooceny w grupie badanych osób. W tym calu wykorzystano Test Sensu Życia (Purpose in Life Test, PIL), opracowany przez J.C. Crumbaugha i L.T. Maholicka oraz Skalę Samooceny (Self-Esteem Scale, SES) M. Rosenberga. Wynik globalny poczucia sensu życia i samooceny u osób z niepełnosprawnością ruchową są zbliżone do rezultatów uznanych za normę wśród osób pełnosprawnych. Wraz ze wzrostem samooceny wśród badanych rosną również: cel, sens i afirmacja życia, ocena siebie, ocena własnego życia, wolność i odpowiedzialność oraz ogólne poczucie sensu życia. Kobiety nie różnią się od mężczyzn pod względem poczucia sensu życia i poziomu samooceny. Osoby mieszkające w miastach mają wyższy poziom poczucia sensu życia niż w mniejszych miejscowościach. Osoby z niepełnosprawnością z powodu choroby wykazują wyższy wynikiem w zakresie stosunku do śmierci i samobójstwa niż osoby z niepełnosprawnością z powodu wady wrodzonej. Okres nabycia niepełnosprawności nie ma związku ani z poczuciem sensu życia, ani z samooceną. Wyższy poziom samooceny charakteryzuje badanych aktywnych niż osoby nieaktywne. W celach prewencyjnych i terapeutycznych, istotne dla harmonijnego życia w kontekście niepełnosprawności ruchowej jest rozwijanie osobistych zasobów człowieka, zwłaszcza poczucia sensu życia i własnej wartości.

EN

The purpose of this research was to look at how people with physical disability describe the meaning of life and their self-esteem. We also evaluated the relationship between above-mentioned concepts; verified whether and to what extent selected demographic variables (gender, place of residence, cause and duration of disability) influenced the meaning of life and self-esteem in the group of disabled participants. To achieve these goals the Purpose in Life Test, PIL, developed by J.C. Crumbaugh and L.T. Maholick, and the Self-Esteem Scale (SES) by M. Rosenberg were used. The global perception of the meaning of life and self-esteem in physically disabled was similar to the normalized results for healthy people. With an increase of self-esteem among the respondents, the following criteria were also higher: purpose, meaning and affirmation of life, self-evaluation, life assessment, freedom and responsibility, and a general feeling of the meaning in life. Women did not differ from men in terms of the meaning of life and the level of self-esteem. People living in cities had a higher scorings on the meaning of life than those living in small towns. People with acquired physical disabilities had higher scorings in their attitude to death and suicide than those with congenital disability. The time of disability acquisition had connection neither with the meaning of life nor self-esteem. A higher level of self-assessment characterized more active than inactive persons. For preventive and therapeutic purposes, it is important to build up individual’s personal resources, especially the meaning of life and self-esteem, for a harmonious life in the context of physical disability.

14

Aktywna rehabilitacja formą wsparcia w procesie aktywizacji społecznej osób niepełnosprawnych ruchowo

71%

Król K. M.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica

|

2017

|

nr 60

69-86

EN

The appearance of the dysfunction affects in a specific way the functioning of the human, his environment, the relationships with others. A physically disabled person needs skills that allow him/her to regain self-reliance, self-esteem. The activities of many institutions aim at providing equal opportunities, working against all of the many forms of discrimination, social and professional included, against physically disabled/handicapped. However, despite the multiple actions undertaken, the social alienation of the people with various motor dysfunctions can be observed. One of the most interesting initiative that meets the needs and expectations of the handicapped/physically disabled people, especially those after spinal cord injury, is the idea of community/environmental rehabilitation that originated in the United States, and then developed in Sweden as an Active Rehabilitation movement. In Poland, Foundation for Active Rehabilitation (FAR) is an organization that promotes and implements the ideas of an active rehabilitation. It is a non-governmental organization, established on the initiative of “wheelchair users for wheelchair users”. In this paper we present the results of research of the effects of various forms of Active Rehabilitation supporting the process of the social activation of the physically disabled, aiming at their inclusion in the mainstream of social life, and the increase of their independence in life. Particular emphasis is placed on the role of personality model in the Active Rehabilitation.

PL

Pojawienie się dysfunkcji wpływa w określony sposób na funkcjonowanie człowieka, jego środowisko, relacje z innymi. Osoba z niepełnosprawnością ruchową potrzebuje umiejętności, które pozwolą jej odzyskać samodzielność, poczucie własnej wartości. Działanie wielu instytucji nakierowane jest na wyrównywanie szans, przeciwdziałanie dyskryminacji społecznej i zawodowej. Mimo wielotorowych działań, nadal zauważa się wykluczenie społeczne osób z różnorodnymi dysfunkcjami. Jedną z ciekawszych inicjatyw, wychodzącą naprzeciw potrzebom i oczekiwaniom osób niepełnosprawnych ruchowo, zwłaszcza po urazie rdzenia kręgowego, jest idea rehabilitacji środowiskowej, mająca swój rodowód w USA, a rozwinięta w Szwecji jako ruch Aktywnej Rehabilitacji. W Polsce propagowaniem i realizacją aktywnej rehabilitacji zajmuje się organizacja pozarządowa – Fundacja Aktywnej Rehabilitacji (FAR), która powstała z inicjatywy „wózkowiczów dla wózkowiczów”. W niniejszym artykule zostały zaprezentowane wyniki badań efektów działań Aktywnej Rehabilitacji, wspierających proces aktywizacji społecznej osób niepełnosprawnych ruchowo, a mających na celu aktywne włączanie tych osób w nurt życia społecznego, zwiększanie ich niezależności życiowej. Szczególny nacisk został położony na rolę wzorca osobowego w Aktywnej Rehabilitacji.

15

Courtesy stigma and self-concept in partners of individuals with a physical disability

63%

Byra S. , Parchomiuk M.

Człowiek - Niepełnosprawność - Społeczeństwo

|

2017

|

nr 2(36)

25-42

EN

The article analyzes the relationship between (perceived and affiliate) courtesy stigma and self-concept among spouses of individuals with physical disabilities. The sample consisted of 85 spouses of individuals with physical disabilities. The data was collected using the Courtesy Stigma Questionnaire by Stanisława Byra and Monika Parchomiuk and the Tennessee Self-Concept Scale by William H. Fitts. The respondents reported significantly higher results for perceived stigma compared to affiliate stigma. Courtesy stigma manifestations are similar in the cognitive, affective and behavioral aspects. The study found significant relationships between the dimensions of courtesy stigma and self-concept aspects. The highest contribution in accounting for the specific aspects of self-concept (e.g. moral self, personal self, social self) is presented by the affective component of courtesy stigma. Statistically significant, although minor, contribution is also presented by the behavioral component, especially for the physical self, self-criticism and identity scales. The cognitive component of courtesy stigma was found not to account for the self-concept of the spouses in any way.

PL

Artykuł zawiera analizę związku między stygmatyzacją przeniesioną (postrzeganą i odczuwaną) a obrazem siebie u małżonków osób z nabytą niepełnosprawnością ruchową. Przebadano 85 współmałżonków osób z nabytą niepełnosprawnością ruchową. Dane zebrano za pomocą Kwestionariusza Stygmatyzacji Przeniesionej (KSP) Stanisławy Byry i Moniki Parchomiuk oraz Skali Samooceny (TSCS) Williama H. Fittsa. Dokonana analiza ujawniła istotnie wyższe wyniki w stygmatyzacji postrzeganej niż odczuwanej. Przejawy stygmatyzacji przeniesionej są zbliżone na płaszczyźnie poznawczej, afektywnej i behawioralnej. Istnieją istotne związki między wymiarami stygmatyzacji przeniesionej a składnikami obrazu siebie. Największy udział w wyjaśnianiu nasilenia poszczególnych elementów obrazu siebie (m.in. ja etyczno-moralnego, ja osobistego, ja społecznego) badanych ma afektywny wymiar stygmatyzacji przeniesionej. Istotne, choć mniejsze, znaczenie ma również wymiar behawioralny, szczególnie dla poziomu ja fizycznego, samokrytycyzmu, tożsamości. Nie stwierdzono udziału wymiaru poznawczego stygmatyzacji przeniesionej w wyjaśnianiu obrazu siebie badanych małżonków.

16

Model matematyczny do analizy chodu dziecka niepełnosprawnego

63%

Głowacka A.

Aktualne Problemy Biomechaniki

|

2007

|

tom z. 1

15--20

PL

W artykule przedstawiono model fizyczny i matematyczny chodu dziecka. Model ten sformułowano na podstawie modelu chodu osób dorosłych, który został opracowany w Katedrze Mechaniki Stosowanej. W pracy tej opisano również metodę rozwiązywania układu równań charakteryzujących ruch ciała dziecka.

EN

The paper includes physical and mathematical model of child gait. This model was formulated on the basis of adult people gait model, which was worked out in the Department of Applied Mechanics. In this article was described method of equations system solving, which characterize motion child body.

17

Ergonomiczne kryteria doboru dostosowań pojazdów osobowych dla osób z dysfunkcjami narządów ruchu. Cz. 1: Diagnoza potrzeb

63%

Koźma M. , Skitek P. , Sydor M.

Transport Samochodowy

|

2016

|

tom z. 3

107--116

PL

Dysfunkcje narządu ruchu są najczęstszą przyczyną niepełnosprawności. W przypadku znacznej niepełnosprawności ruchowej, skutkującej koniecznością użytkowania wózka inwalidzkiego, indywidualnie przystosowany samochód osobowy jest bardzo skutecznym urządzeniem zmniejszającym ograniczenia w funkcjonowaniu oraz ograniczenia społeczne. Celem niniejszego artykułu jest syntetyczne zestawienie ergonomicznych kryteriów doboru urządzeń adaptujących seryjne samochody osobowe do potrzeb niepełnosprawnych kierowców oraz zestawienie wybranych, najczęściej spotykanych, rozwiązań konstrukcyjnych stosowanych w tej dziedzinie. Zidentyfikowano trzy główne obszary wspomagania osoby niepełnosprawnej: 1) wsiadanie i wysiadanie, 2) załadunek i wyładunek wózka inwalidzkiego, 3) kierowanie pojazdem. Przedstawiono kryteria doboru urządzeń do adaptacji pojazdów dla osób niepełnosprawnych w kontekście 8 typów niepełnosprawności ruchowej i na tej podstawie dokonano przeglądu rozwiązań konstrukcyjnych w zakresie dostosowań pojazdów dla osób niepełnosprawnych oraz kryteriów wyboru pojazdu.

EN

Dysfunctions of the musculoskeletal system are the most common cause of disability. In case of severe motor disability, resulting in the need to use a wheelchair, individually adapted car is a very effective device decreasing limitations in functioning and social limitations. The purpose of this article is a synthetic combination of ergonomic criteria for selection of adapters serial cars for handicapped drivers and a list of selected, most common, structural solutions in this field. It identified three main areas of support of the disabled person: 1) entering and exiting, 2) the loading and unloading of a wheelchair, 3) driving. Presents the criteria for selection of equipment adaptive vehicles for persons with disabilities in the context of the 8 types of motor disability and on the basis of a review of design solutions in the field of vehicle adaptations for disabled people and the selection criteria of the vehicle.

18

Formation Aspects of an Accessible Environment in Modern Landscape Architecture in Azerbijan

63%

Karimov F.

Problemy Ekorozwoju

|

2021

|

tom Vol. 16, nr 2

226--233

EN

Despite the recent complex reconstruction in Azerbaijan, public spaces, parks and boulevards still do not fully respond to inclusivity. A long-term comprehensive action plan should be developed, and targeted actions should be undertaken to address these short comings. Thus, in order to achieve full accessibility, equipment and construction should be carried out not only in parks, but also in public spaces, taking into account the needs and interests of people with different categories of disability. It is also necessary to improve the regulatory framework, to promote public awareness, to develop a positive attitude towards physically challenged people, and to train new generations of professionals to take action to ensure a high level of working on this field in the future.

PL

Pomimo przeprowadzanej skomplikowanej przebudowy Azerbejdżanu przestrzenie publiczne, parki i bulwary nadal nie w pełni spełniają kryteria inkluzywności. Należy więc opracować długoterminowy kompleksowy plan działania, aby zaradzić tym niedociągnięciom. Stąd, aby osiągnąć pełną dostępność, urządzenia i konstrukcje należy instalować nie tylko w parkach, ale także w przestrzeni publicznej, uwzględniając potrzeby i interesy osób z różnymi kategoriami niepełnosprawności. Konieczne jest również ulepszenie ram regulacyjnych, promowanie świadomości społecznej, kształtowanie pozytywnego nastawienia do osób niepełnosprawnych fizycznie oraz szkolenie nowych pokoleń specjalistów do podejmowania działań w celu zapewnienia wysokiego poziomu pracy w tej dziedzinie w przyszłości.

19

Wiedza uczniów szkół ponadgimnazjalnych na temat niepełnosprawności ruchowej –raport z badań

63%

Wędzińska M.

Zeszyty Naukowe Zbliżenia Cywilizacyjne

|

2017

|

tom 13

|

nr 3

114-131

PL

Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie wyników badań dotyczących wiedzy studentów na temat niepełnosprawności fizycznej. W artykule przedstawiono wyniki badań opisujących stan wiedzy i czynników, które mogą różnicować wiedzę uczniów, takich jak rodzaj szkoły, w których respondenci się uczą (liceum, technikum oraz zasadnicza szkoła zawodowa). W badaniach potwierdzono zależność dotyczącą zróżnicowania wiedzy przez typ szkoły, w których respondenci pobierają naukę.

EN

The objective of this paper is to present the results of research on the students’ knowledge about physical disability. In the paper are presented the results of studies describing the state of students' knowledge and factors that may differentiate knowledge such as the type of school in which respondents are learning (high school, technical school and vocational school). In the studies were confirmed the dependence on the differentiation of knowledge by type of school in which respondents are learning.

20

Uwarunkowania jakości życia osób niepełnosprawnych ruchowo

63%

Pawłowska-Cyprysiak K. , Konarska M. , Żołnierczyk-Zreda D.

Medycyna Pracy

|

2013

|

tom 64

|

nr 2

227-237

EN

Background: The aim of the study was to identify determinants of quality of life in people with physical disability. Materials and Methods: A survey was conducted in a group of 426 people with physical disabilities (mean age, 44.4 years; SD = 12.6). The study group was divided into various sub-groups by the cause of dysfunction, degree of disability, time of disability diagnosis and issuing of disability certification, as well as age, gender and place of residence. Quality of life questionnaires SF36v2 served as a research tool. Assessing quality of life two major spheres of life associated with its quality, physical health and mental health, were taken into account. Results: The results of logistic regression analysis showed that a lower quality of life is mainly influenced by demographic factors, such as low levels of education and living in small places of residence. Conclusion: The level of education and place of living can be considered as main factors predicting quality of life of people with physical disability. Med Pr 2013;64(2):227–237

PL

Wstęp: Celem badania było określenie uwarunkowań jakości życia osób niepełnosprawnych ruchowo. Materiał i metody: Badania kwestionariuszowe przeprowadzono w grupie 426 osób niepełnosprawnych ruchowo w wieku średnio 44,4 lata (SD = 12,6). Narzędziem badawczym jakości życia był kwestionariusz SF-36v2. Analizę jakości życia przeprowadzono pod kątem przyczyn powstania dysfunkcji, grupy inwalidzkiej, czasu rozpoznania niepełnosprawności i posiadania orzeczenia o niej oraz wieku, płci i miejsca zamieszkania. Przy ocenie jakości życia wzięto pod uwagę dwie główne sfery życia mające wpływ na ocenę jakości życia: zdrowie fizyczne i zdrowie psychiczne. Wyniki: Wyniki analizy regresji logistycznej wskazują, że na niższą jakość życia badanych osób niepełnosprawnych wpływały przede wszystkim takie czynniki, jak niski poziom wykształcenia i mieszkanie w małych miejscowościach. Wnioski: Do czynników, które można uznać za prognostyki jakości życia osób niepełnosprawnych ruchowo, zalicza się głównie poziom wykształcenia i miejsce zamieszkania. Med. Pr. 2013;64(2):227–237