Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Neuromodulacja błędna czynności motorycznych żołądka

100%

Sobocki J. , Thor P. , Królczyk G. , Herman R. M.

|

tom Vol. 1, no. 1/2

99--101

PL

Autorzy opisują sieć neuronalną żołądka jako zintegrowany system biocybernetyczny koordynujący funkcje wydzielnicze i motoryczne. Wyrazem, jak i podłożem zaburzeń funkcji żołądka jest dezorganizacja i desynchronizacja czynności fali wolnej. Kontrolowana neuromodulacja błędna czynności motorycznych żołądka pozwala w sposób wydolny przywrócić prawidłowe opróżnianie żołądkowe, prowadząc do ustąpienia dolegliwości subiektywnych oraz obiektywnych objawów klinicznych.

EN

Authors describe a neuronal net of the stomach as the integrated biocybernetic system aiming to coordinate motility and secretion. The basis of gastric dismotility is disorganization and dissynchronization of the slow wave, which is reflected by ECA. Controlled vagal neuromodulation allows for efficient restoration of gastric emptying leading to the release of subjective symptoms and objective clinical signs.

2

The role of computer simulations in the investigation of mechanisms underlying rhythmic firing of human motoneuron

84%

Piotrkiewicz M.

|

2021

|

tom Vol. 41, no. 4

1406--1417

EN

Over the past few decades, a great deal of information on the function of mammalian motor neurons (MNs) has been obtained from intracellular recordings collected in acute animal experiments. Nowadays, it is becoming increasingly clear that human experiments in which MNs are tested under physiological conditions are equally important for further MN research. Investigation of human MNs is possible by recording the potentials of single motor units (MUs), which respond to action potentials from their MNs in the one-to-one fashion. Thus the analysis of MU firing patterns, based on basic knowledge of the MN physiology obtained from animal experiments and verified by computer simulations, allows the evaluation of the biophysical properties of human MNs. The MN models can be roughly classified as threshold-crossing and compartmental. Threshold-crossing models allowed verification of the methods for assessing the shape of synaptic volleys by analyzing the stimulus-correlated MN discharge patterns. They also helped in the development of methods for estimation of afterhyperpolarization of human MNs. The earliest compartmental models did not take into account the effects of persistent inward currents (PICs), which are now considered to be one of the most important factors in shaping human MN discharge patterns. Recent MN models increasingly focus on PICs and their interaction with synaptic inputs. It has been shown that different combinations of the two can produce various MU discharge patterns, including those mimicking the lack of effect of neuromodulators. This review shows how computer simulations support scientists in obtaining information from human experiments.

3

Transcranial direct current stimulation (tDCS) improves handgrip performance in Brazilian Jiu-jitsu elite male athletes

67%

de M. Pedreiro R. , B. Brizzi A. C. , Pinto Neto O.

|

nr 4

36-45

EN

Background. Brazilian Jiu-Jitsu (BJJ) is a high-intensity martial art whose primary goal is to submit your opponent using joint locks or chokeholds. Investigating different strategies to improve muscular strength and endurance is of primary concern for BJJ practitioners. In the past, Anodic transcranial direct current stimulation (a-tDCS) applied to the left dorsolateral prefrontal cortex (DLPFC) has been shown to improve physical performance. Problem and aim. However, the effects of tDCS on isometric contraction in BJJ athletes are not known. Thus, the purpose of this study is to investigate the acute effect of tDCS on handgrip strength in elite BJJ athletes. Material and methods. Ten male BJJ athletes aged 25.5 ± 5.7 years were recruited. Participants completed two experimental conditions (a-tDCS and sham) with an interval of 48 to 72 hours in a randomized manner between sections. Stimulation was applied over the DLPFC (2mA intensity/20 minutes). Immediately after stimulation or sham, participants performed a handgrip MVC test and then sustained a submaximal force to failure at 60% of their MVC. Ratings of perceived exertion (RPE) were collected at the end of the test. Results. No significant difference was found between a-tDCS and sham conditions for MVC. Time to task failure in the a-tDCS group was statistically higher compared to the sham group. No significant difference was found between a-tDCS and sham groups for RPE. Conclusions. The a-tDCS promoted performance improvement, increasing the time to task failure in a constant handgrip force task with load at 60% of the maximum.

PL

Wprowadzenie. Brazylijskie Jiu-Jitsu (BJJ) to sztuka walki o wysokim natężeniu, której głównym celem jest zmuszenie przeciwnika do poddania się przy użyciu dźwigni stawowych lub duszenia. Badanie różnych strategii poprawy siły mięśniowej i wytrzymałości ma kluczowe znaczenie dla praktykujacych BJJ. W przeszłości wykazano, że anodowa przezczaszkowa stymulacja prądem stałym (a-tDCS) stosowana do lewej grzbietowo-bocznej kory przedczołowej (DLPFC) poprawia wydolność fizyczną. Problem i cel. Jednakże, nie jest znany wpływ tDCS na izometryczne skurcze u zawodników BJJ. Celem tego badania było zbadanie ostrego wpływu tDCS na siłę chwytu ręki u elity zawodników BJJ. Materiał i metody. Do badania zakwalifikowano dziesięciu mężczyzn, zawodników BJJ w wieku 25,5 ± 5,7 lat. Uczestnicy przeszli dwa warunki eksperymentalne (a-tDCS i warunki pozorowane ) w odstępie 48-72 godzin w sposób losowy między sekcjami. Stymulację przeprowadzano na DLPFC (intensywność 2 mA/20 minut). Bezpośrednio po stymulacji lub w warunkach pozorowanych przeprowadzono test MVC chwytu ręki, a następnie utrzymano submaksymalne obciążenie do momentu wyczerpania przy 60% MVC. Po zakończeniu testu zebrano dane dotyczące odczuwanego wysiłku (RPE). Wyniki. Nie stwierdzono znaczącej różnicy między a-tDCS a warunkami pozorowanymi dla MVC. a-tDCS promował poprawę wydajności, wydłużając czas do niepowodzenia zadania w zadaniu ze stałą siłą chwytu z obciążeniem na poziomie 60% maksimum. Wnioski. A-tDCS promował poprawę wydajności, wydłużając czas do niepowodzenia zadania w zadaniu ze stałą siłą chwytu z obciążeniem na poziomie 60% maksimum.