Przedstawiono wyniki badań wpływu budowy sieci przestrzennej elastomerów na ich właściwości termiczne. Stabilność termooksydacyjną oceniano metodą termograwimetryczną a odporność na starzenie cieplno-tlenowe oznaczano zgodnie z obowiązującymi normami w przemyśle gumowym. Stabilność termooksydacyjna określona wskaźnikami T0,5, T1 i EA zależy od budowy sieci przestrzennej elastomerów. Kompozyty IR, SBR i EPDM zawierające węzły sieci węgiel–węgiel odznaczają się lepszą stabilnością termooksydacyjną, czyli odpornością na działanie temperatury niż odpowiadające im elastomery zawierające węzły siarczkowe. Stwierdzono, że wyniki badań odporności elastomerów na działanie temperatury otrzymane metodą termograwimetryczną i metodami zalecanymi przez normy stosowane w przemyśle gumowym korespondują ze sobą.
EN
Com. isoprene, butadiene-styrene and ethylene-propylene-diene rubbers were crosslinked with 7 various curing systems and studied for network structure, thermooxidative stability, Shore A hardness, tensile strength, elongation at break and ageing resistance. The rubbers with C-C crosslinks showed better thermostability than those with C-S-C crosslinks. The stability decreased with increasing no. of S atoms in the crosslink and with increasing unsatn. degree of the original rubber.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.