Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Kadm, ołów i rtęć w nerkach człowieka

100%

Wilk A. , Kalisińska E. , Różański J. , Łanocha N.

Medycyna Środowiskowa - Environmental Medicine

|

2013

|

tom 16

|

nr 1

75-81

EN

The development of civilization and economic activities affect the increase in the number and variety of xenobiotics, including some heavy metals in the environment. Hence, human is constantly exposed to many harmful substances in air, water, soil and food. It is well known that cadmium (Cd), lead (Pb) and mercury (Hg) are the most toxic socalled heavy metals (density ¤4.5 g/cm3) [1]. The critical organs accumulating these metals are kidneys, which are involved in the detoxification process. The concentration of metals in the kidneys is affected by environmental factors, such as smoking, diet, or amalgam dental fillings (mercury), and some biological factors – as age and gender. Recently, research was conducted on the impact of the Renal Cell Carcinoma (RCC) on the concentration of these metals in kidneys. Patients with kidney cancer accumulate less cadmium than healthy ones. Therefore it is very important to monitor the concentrations of highly toxic metals in the excretory organ, particularly in patients with nephrological disorders.

PL

Rozwój cywilizacji i działalności gospodarczej wpływają na wzrost ilości i różnorodności ksenobiotyków, w tym pewnych metali ciężkich, w środowisku. Dlatego człowiek stale narażony jest na kontakt z wieloma szkodliwymi substancjami znajdującymi się w powietrzu, wodzie, glebie i pożywieniu. Z tak zwanych metali ciężkich (o gęstości ¤4,5 g/cm3) za najbardziej toksyczne uznaje się kadm (Cd), ołów (Pb) i rtęć (Hg), które nazywane są „trójką metali śmierci” [1]. Narządem krytycznym kumulującym te metale są nerki, które w dużym stopniu biorą udział w procesie detoksykacji. Na stężenie metali w nerkach mają wpływ czynniki środowiskowe, takie jak palenie tytoniu, dieta czy posiadanie amalgamatowych wypełnień stomatologicznych (rtęć), a także czynniki biologiczne – wiek i płeć. Od niedawna prowadzone są także badania o wpływie raka jasnokomórkowego na stężenie tych metali w nerce. Okazuje się, że nerki osób z nowotworem tego narządu w mniejszym stopniu kumulują kadm, niż nerki osób zdrowych. Istotne jest zatem poznanie i dalsze monitorowanie stężeń wybitnie toksycznych metali w tym narządzie wydalniczym, szczególnie u osób z rozpoznanymi schorzeniami nefrologicznymi, łącznie z tymi, które doprowadziły do usunięcia nerki.

2

Badania nad patologią unaczynienia nerkowego w populacji polskiej

100%

Sośnik H. , Sośnik K.

Polish Journal of Surgery

|

2017

|

tom 89(6)

26-30

PL

Celem pracy było zbadanie częstości występowania anomalii rozwojowych układu żylnego nerek w populacji polskiej. Materiał i metody: Ze świeżych zwłok 281 mężczyzn i 269 kobiet wypreparowano i poddano badaniu kontrastowaniem rentgenowskim preparaty naczyniowo-nerkowe. Wyniki: Wady rozwojowe stwierdzono w zwłokach 186 osób (33,8%), częściej u mężczyzn niż u kobiet, choć różnica nie była istotna statystycznie. Najczęściej występowały: nadliczbowość żylna po prawej stronie (20,4%), zaaortalny przebieg lewej żyły nerkowej (4,2%) oraz okołoaortalny krążek żylny lewej żyły nerkowej (3,8%). Inne wady występowały z częstością 1–2%. Wnioski: Znajomość – i przedoperacyjne sprawdzenie budowy układu żylnego – powinny być obowiązkowe przy podejmowaniu zabiegów na aorcie brzusznej, podczas izolowanego pobierania próbek krwi z żyły nerkowej oraz w innych zabiegach urologicznych, a także w transplantologii nerek.

3

Estymacja parametrów schematu obwodowego reprezentującego przepływ krwi przez nerkę w warunkach niedoboru danych

88%

Muc A.

Prace Instytutu Elektrotechniki

|

2008

|

tom Z. 236

99-115

PL

Stosując analogie między elektrotechniką a mechaniką płynów opracowano elektryczny schemat obwodowy symulujący przepływ krwi przez nerkę. W identyfikacji jego parametrów rozwiązano problemy, które łącznie nie występują przy estymacji parametrów tradycyjnych obwodów elektrycznych. Do głównych problemów tej identyfikacji należał brak możliwości rejestracji przebiegu napięcia wejściowego, zastosowania znanego wymuszenia lub modyfikacji istniejących sygnałów wejściowych, określenia zależności fazowych między wykorzystywanymi sygnałami. Poszukiwane wartości elementów obwodu elektrycznego obliczono na podstawie wyznaczonych parametrów funkcji celu. W funkcji celu porównano widmo amplitudowe prądu odpowiadające przepływowi krwi w tętnicy nerkowej, ze stosunkiem modułów transmitancji rozważanego fragmentu obwodu i widmem amplitudowym napięcia, które aproksymowano funkcją sklejaną.

EN

Analogies between electrical engineering and fluid mechanics was applied to crate electric circuit which the blood flow through kidney represent. Problems which in this process of the parameters identification of electric circuit appeared, not appear in the case of the parameters identification of typical electric circuit. The main problems of this method of parameters identification are: lack of possibility of registration of the voltage waveform, lack of possibility of use special test input signals or modification existing input signals, lack of determination of phase dependence between used signals. On the basis of appointed parameters of the objective function the wanted values of elements of electric circuit were calculated. The electric current spectrum with ratio of module of the transmittance of the considered fragment of the electric circuit and spectrum of the voltage in the objective function was compared. The current represents the blood flow through the renal artery and the voltage represents the pressure, which was approximating by spline function.

4

Kidney ultrasound – what is important for a urologist?

63%

Szopiński T. , Keller E. , Záťura F.

Journal of Ultrasonography

|

2016

|

tom 16

|

nr 67

371-377

EN

Kidney ultrasound is one of the basic procedures in the practice of a urologist. Apart from the location and the size, description of renal morphology should contain the thickness of the anterior lip parenchyma in a transverse section and the location of possible narrowings. Uneven outline of the kidney is a sign of past inflammatory conditions. In the case of the pelvicalyceal system dilation, it is advised to specify the dimensions of the pelvis and calyces. Convex shape of the calyces proves elevated pressure within the pelvicalyceal system. Hydronephrosis is present when urinary retention has led to thinning the renal parenchyma. In each case, one should identify the reason for urinary retention in the upper urinary tract. Urinary retention on both sides requires one to exclude urinary bladder tumor, it may also be caused by a benign prostatic hyperplasia. Ultrasound examination is a sensitive method of renal stones detection, regardless of their chemical composition. Cyst description in an ultrasound image should cover its morphological features, differentiating between the so-called simple or complex cysts. In the case of a solid lesion, ultrasound makes it possible to detect parenchymal lesions usually starting with the size of 2–2.5 cm. It enables one to particularly diagnose angiomyolipomas. As regards the remaining parenchymal lesions, differentiation of the lesion nature is impossible. In some cases of angiomyolipoma, when it contains bleeding areas present and when it is deficient in adipose tissue, it resembles adenocarcinoma. It is necessary that the description includes the exact location, especially the dimensions and relation of the tumor to the renal sinus. In the case of larger lesions, respiratory motion of the kidney, the condition of the adrenal gland and the presence of enlarged lymph nodes should be controlled. Additionally, one should evaluate the renal vein and inferior vena cava in terms of a neoplastic plug presence.

PL

Badanie ultrasonograficzne nerek jest jednym z podstawowych badań w praktyce urologa. Oprócz położenia i wielkości narządu opis morfologii nerek powinien zawierać grubość miąższu wargi przedniej na przekroju poprzecznym oraz miejsca jego ewentualnych przewężeń. Nierówne zarysy zewnętrzne nerki świadczą o przebytych stanach zapalnych. W przypadku poszerzenia układu kielichowo-miedniczkowego wskazane jest podanie wymiarów miedniczki i kielichów. O podwyższonym ciśnieniu w obrębie układu kielichowo-miedniczkowego świadczy wypukły kształt kielichów. Wodonercze pojawia się wówczas, gdy zastój moczu doprowadził do ścieńczenia miąższu nerki. W każdym przypadku należy zidentyfikować przyczynę zastoju moczu w górnych drogach moczowych. Obustronny zastój moczu wymaga wykluczenia guza pęcherza moczowego, może też wynikać z łagodnego rozrostu stercza. Badanie ultrasonograficzne jest czułą metodą wykrywania złogów, niezależnie od ich składu chemicznego. Opis torbieli w badaniu ultrasonograficznym powinien obejmować jej cechy morfologiczne, różnicujące tzw. torbiele proste oraz złożone. W przypadku zmian litych ultrasonografia pozwala na wykrycie zmian miąższowych zazwyczaj od wielkości 2–2,5 cm. W szczególny sposób pozwala zdiagnozować guzy typu naczyniakomięśniakotłuszczaka. W odniesieniu do pozostałych zmian miąższowych nie jest możliwe zróżnicowanie charakteru zmiany. W niektórych przypadkach naczyniakomięśniakotłuszczak, gdy zawiera obszary krwawień oraz gdy jest ubogi w tkankę tłuszczową, upodabnia się do gruczolakoraka. W opisie konieczne jest uwzględnienie dokładnej lokalizacji, zwłaszcza wymiarów i stosunku guza do zatoki nerkowej. W przypadku większych zmian należy skontrolować ruchomość oddechową nerki, stan nadnercza i obecność powiększonych węzłów chłonnych. Dodatkowo powinno się ocenić żyłę nerkową i główną dolną pod kątem obecności czopa nowotworowego.

5

Zastosowanie elektrycznego schematu zastępczego do analizy zmian przepływu krwi w nerce

63%

Matulewicz W. , Muc A. , Retkowski M.

Przegląd Elektrotechniczny

|

2006

|

tom R. 82, nr 6

63-65

PL

Podano podstawę przedstawiania krwiobiegu w postaci przepływu prądu w zastępczym obwodzie elektrycznym. Zasady te zostały zastosowane do odwzorowania krwiobiegu nerki. Istotą badań symulacyjnych z zastosowaniem obwodu elektrycznego jest opracowanie sposobu identyfikacji przyczyn zmian przebiegu prądu, który odwzorowuje przebieg krwi. Jest to bardzo ważne zagadnienie w przypadku diagnostyki nerki po transplantacji umożliwiającej wykrycie zmian stanu krwiobiegu nerki.

EN

Basic principles of showing the blood circulation in the form of current flow in the equivalent circuit were described. These principles have been employed formodeling of the kidney blood circulation. The essence of simulation research with using the electric circuit is a method of the identification of reasons for changes in the current waveform, which the course of blood is copying. This problem is very important in the case of the kidney diagnostic after the transplantation.

6

Elastografia TSI w diagnostyce przewlekłej nefropatii nerki przeszczepionej

63%

Kahn J. , Slowinski T. , Thomas A. , Filimonow S. , Fischer T.

Journal of Ultrasonography

|

2013

|

tom 13

|

nr 54

253-262

EN

Purpose: To answer the question whether the TSI (tissue strain imaging) sonoelastography technique can contribute to the diagnosis of chronic renal allograft damage. Material and methods: A prospective study of 112 patients between June 2010 and April 2011 was conducted to compare elastography data with biopsy results and laboratory parameters in order to determine whether any correlations exist. Elastography parameters were acquired with a high-end ultrasound system and analyzed using the semiquantitative strain ratio. For comparison, patients were divided into three groups based on biopsy findings (Banff classification): group A: biopsy not necessary; group B: Banff grade I; group C: Banff grades II and III. Correlations were assessed by means of correlation (Pearson) and regression analysis. Differences between ordinal groups were tested for statistical significance by the Mann-Whitney U test. Results: Mean patient age was 54.2 ± 15.01 years. Fifty-nine percent of the patients were male. The calculated TSI strain ratio of groups A and C differed significantly (p = 0.024). Groups B and C (p = 0.056) and groups A and B (p = 0.88) showed no significant difference. The TSI strain ratio did not correlate with glomerular filtration rate (r = 0.105) or creatinine (r = 0.092). Conclusion: The TSI sonoelastography technique can contribute to the differentiation of different stages of renal graft damage (according to Banff classification). However, significant results were not observed for all investigated features. The TSI technique should be further evaluated in future studies including larger numbers of patients.

PL

Cel: Celem niniejszej pracy było sprawdzenie, czy sonoelastografia TSI (tissue strain imaging – obrazowanie odkształcenia tkanek) może pomóc w rozpoznaniu przewlekłego uszkodzenia nerki przeszczepionej. Materiał i metody: Badanie prospektywne, przeprowadzone od czerwca 2010 do kwietnia 2011 roku, objęło 112 pacjentów. Porównano dane uzyskane w badaniu elastograficznym z wynikami biopsji oraz z parametrami laboratoryjnymi w celu zbadania ewentualnych zależności między nimi. Dane elastograficzne zostały uzyskane przy użyciu wysokiej klasy sprzętu ultrasonograficznego, a ich analizę przeprowadzono, wykorzystując półilościowy wskaźnik odkształcenia (semiquantitative strain ratio). W celach porównawczych pacjenci zostali podzieleni na trzy grupy na podstawie wyniku biopsji (według klasyfikacji Banff): grupa A: biopsja nie jest konieczna, grupa B: stopień I w klasyfikacji Banff oraz grupa C: stopnie II i III według klasyfikacji Banff. Korelacje oceniono za pomocą analizy korelacji (Pearsona) i regresji. Z kolei do oceny istotności statystycznej różnic między badanymi grupami posłużył test U Manna-Whitneya. Wyniki: Średnia wieku pacjentów wynosiła 54,2 ± 15,01 roku. Mężczyźni stanowili 59% badanych. Wykazano istotną różnicę między wskaźnikami odkształcenia TSI dla grup A i C (p = 0,024). Nie wykazano natomiast istotnych różnic między grupami B i C (p = 0,056) oraz A i B (p = 0,88). Nie wykazano również korelacji pomiędzy wskaźnikiem odkształcenia TSI a współczynnikiem przesączania kłębuszkowego (r = 0,105) i kreatyniną (r = 0,092). Wnioski: Sonoelastografia TSI może pomóc w różnicowaniu poszczególnych stadiów uszkodzenia przeszczepu (na podstawie klasyfikacji Banff). Jednak nie dla wszystkich badanych cech otrzymane wyniki były istotne statystycznie. Technika TSI powinna być przedmiotem dalszych badań obejmujących większą liczbę pacjentów.

7

Urazy nerek – objawy i diagnostyka

63%

Ząbkowski T. , Skiba R. , Grabińska A. , Maliborski A. , Syryło T. , Zieliński H.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2013

|

tom 9

|

nr 3

263-266

EN

The authors present the classification, symptoms and diagnostic methods of renal injuries. These injuries can be life-threatening, but most of them are mild and can be managed conservatively. No less than 75% patients who were diagnosed with renal injuries are men. The group which is particularly exposed to renal injuries are young men doing sports, the injured of road accidents, victims of accidents in the house or at work, victims of fights and assaults. The results of conducted studies indicate that haematuria, pain and ecchymosis in the lumbar region, fractured ribs as well as abdominal mass can be the symptoms of renal injury. There are blunt and penetrating renal injuries as well as a 5-level classification of kidney injuries according to a degree of injuries – AAST. This classification enables to perform a standardization of different patient groups to choose a proper therapy and to predict the results of treatment. The mechanism of injury, its placement and severity are the standard guidelines within a choice of diagnostic methods and indications for treatment’s strategy. The imaging examinations are necessary in diagnostics of abdomen injuries with a suspicion of renal injury. Among the imaging examinations used in diagnostics of injuries of urogenital system and renal injuries it is to enumerate: ultrasonography, computed tomography, urography, arteriography and angiography. Computed tomography of abdomen with contrast injected into an intravenous line is a gold standard in diagnostics of renal injuries. If computed tomography is not available, it is recommended to perform ultrasonography as an examination of first choice.

PL

Autorzy przedstawiają klasyfikację, objawy i metody diagnostyczne urazów nerek. Urazy te mogą zagrażać życiu, jednak większość z nich ma łagodny przebieg i można je leczyć zachowawczo. Aż 75% pacjentów, u których stwierdzono uszkodzenia nerek, to mężczyźni. Grupę szczególnie narażoną stanowią młodzi mężczyźni uprawiający sport, uczestnicy wypadków drogowych, ofiary wypadków w domu lub w miejscu pracy, ofiary bójek i napadów. Z przeprowadzonych badań wynika, że objawami urazu nerek mogą być: krwiomocz, bóle i zasinienia w okolicach lędźwiowych, złamania żeber, napięty brzuch. Wyróżnia się urazy tępe i penetrujące oraz pięciostopniową klasyfikację urazów nerek według stopnia odniesionych obrażeń – AAST. Klasyfikacja ta pozwala na dokonanie pewnej standaryzacji różnych grup pacjentów i wyboru właściwej terapii oraz stwarza możliwość przewidywania wyników leczenia. Mechanizm urazu, jego umiejscowienie i ciężkość stanowią podstawowe wytyczne w wyborze metod diagnostycznych oraz postępowania leczniczego. Niezbędnym elementem diagnostyki urazu jamy brzusznej z podejrzeniem uszkodzenia nerek jest wykonanie badań obrazowych. Wśród badań obrazowych mających zastosowanie w diagnostyce urazów układu moczowo-płciowego oraz nerek należy wymienić: ultrasonografię, tomografię komputerową, urografię, angiografię i arteriografię. Tomografia komputerowa jamy brzusznej z dożylnym podaniem środka cieniującego stanowi złoty standard w diagnostyce urazów nerek. Przy braku dostępności tomografii komputerowej zalecane jest wykonanie ultrasonografii jako badania pierwszego rzutu.

8

Urazy nerek – leczenie

63%

Ząbkowski T. , Skiba R. , Grabińska A. , Maliborski A. , Syryło T. , Zieliński H.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2013

|

tom 9

|

nr 3

267-271

EN

The anatomical structure of urogenital system contributes to high risk of mechanical injuries. The group which is particularly exposed to renal injuries are young men doing sports, the injured of road accidents, victims of accidents in the house or at work. The authors present the medical and surgical treatment after renal injuries. There are blunt and penetrating renal injuries as well as a 5-level classification of kidney injuries according to a degree of injuries – AAST. This classification enables to perform a standardization of different patient groups to choose a proper therapy and to predict the results of treatment. The most of renal injuries involves the medical treatment. However, it is often needed the surgical intervention. The indications for surgical treatment are haemodynamic instability, necessity of surgical verification of concomitant injuries, expanding or throbbing perirenal haematoma confirmed in laparotomy, grade 5 injury. The patients with the serious renal injury should undertake necessary medical examinations to determine a range of injury and to undertake the appropriate treatment. Furthermore, the longterm medical controls are recommended. The contemporary treatment’s approaches, especially AAST scale, are going to medical treatment of blunt renal injuries. The injuries of 1–3 grade are usually treated conservatively and in case of grade 4 and 5, a surgical procedure is needed. Conservative treatment of grade 1–3 injuries does not relate to a risk of late complications. The renal-vascular injuries of 5 grade are treated as an absolute indication for exploratory surgery.

PL

Budowa anatomiczna układu moczowo-płciowego naraża go na liczne urazy mechaniczne. Grupę szczególnie wysokiego ryzyka stanowią młodzi mężczyźni uprawiający sport, uczestnicy wypadków drogowych, ofiary wypadków w domu lub w miejscu pracy. Autorzy omawiają postępowanie zachowawcze i operacyjne po urazach nerek. Wyróżnia się urazy tępe i penetrujące oraz pięciostopniową klasyfikację urazów nerek według stopnia odniesionych obrażeń – AAST. Klasyfikacja ta pozwala na dokonanie pewnej standaryzacji różnych grup pacjentów i wyboru właściwej terapii oraz stwarza możliwość przewidywania wyników leczenia. Choć w przeważającej liczbie przypadków urazy nerek są leczone zachowawczo, dość często konieczna jest interwencja chirurgiczna. Wskazaniami do leczenia operacyjnego są: hemodynamiczna niestabilność, konieczność weryfikacji operacyjnej urazów towarzyszących, powiększający się lub pulsujący okołonerkowy krwiak stwierdzony podczas laparotomii, V stopień urazu. Pacjenci z poważnym urazem nerki powinni być poddawani niezbędnym badaniom kontrolnym w celu określenia zakresu urazu i wprowadzenia stosownego leczenia. Ponadto zaleca się im podjęcie kontroli długoterminowych. Współczesne algorytmy postępowania, zwłaszcza skala AAST, preferują zachowawcze leczenie tępych urazów nerek. Urazy I–III stopnia leczone są zwykle zachowawczo, w przypadku urazów IV i V stopnia wymagana jest eksploracja chirurgiczna. Leczenie zachowawcze urazów I–III stopnia nie niesie ze sobą ryzyka późnych powikłań. Urazy nerkowo-naczyniowe V stopnia są traktowane jako absolutne wskazanie do leczenia chirurgicznego.

9

Metoda grafów wiązań w zastosowaniu do opracowania szczególnego obwodu elektrycznego

63%

Muc A. , Matulewicz W. , Retkowski M.

Przegląd Elektrotechniczny

|

2008

|

tom R. 84, nr 9

173-178

PL

Grafy wiązań wykorzystano do odwzorowania krwiobiegu nerki. Zaproponowany model, uwzględnia również odcinek tętnicy głównej oraz, w uproszczeniu, dystrybucję krwi do pozostałych segmentów krwiobiegu. Opisanie zjawisk przepływu krwi w naczyniach krwionośnych za pomocą grafów wiązań pozwala w łatwy sposób przejść do modelu w postaci obwodu elektrycznego. Sprowadzenie problemu dystrybucji krwi do modelu elektrycznego umożliwia zastosowanie sieciowych metod analizy obwodów i uproszczenia analizy zjawisk hemodynamicznych.

EN

The bond graph to modelling of the kidney blood circulation system was applied. Main artery and system of vessels of abdominal cavity in model were included as well. The created model is easy to change into the equivalent electric circuit. By applying electric circuit to modelling the blood circulation system the networks methods of electric circuits analysis are possible to use. Simplification of analysis of the hemodynamics phenomena is main advantage of this approach.

10

Concentration of zinc, copper, magnesium and calcium in kidneys and liver of Apodemus Flavicollis and Apodemus Sylvaticus

51%

Jančova A. , Stawarz S. , Formicki G. , Balaž I. , Martiniakova M. , Boleček P.

Chemia i Inżynieria Ekologiczna

|

2006

|

tom Vol. 13, nr 6

513-519

EN

Contamination of kidney and liver of yellow-necked mouse (Apodemus,flavicollis) and wood mouse (Apodemus sylvaticus) with chemical elements (Zn, Cu, Mg and Ca), living near the area of Nitra (southwest Slovakia) were studied. For analysis of the content of these trace elements an AAS method was used. The kidneys and liver of both observed species under analysis contained relatively high concentrations of zinc. A significant quantity (p < 0.05) of zinc was discovered in the liver of males of A. flavicollis and A. sylvaticus in comparison with females. Interspecies differences were not statistically significant. Low levels of copper were discovered there. In males, the liver was the most contaminated (A. flavicollis 15.252 žg o g-'; A. sylvaticus 11.991 žg o g-'). he ratio of liver and kidney load in females of A. flavicoollis was 2.70 : 1, in females of A. sylvaticus kidneys were more contaminated (load ratio 1: 2.54). Statistically significant differences were recorded in interspecies comparison and also in Cu level comparison depended on sex. Magnesium significantly cumulated in kidneys. The highest concentration was discovered in the kidneys of females of A. sylvaticus (649.527 žg o g-') and the lowest in the liver of females of A. flavicollis (278.280 žg o g-'). There were detected statistically significant differences depending on sex and species. A significantly (p < 0.05) higher level of Ca was recorded in kidneys of males of A. sylvaticus (129.752 žg o g-) in comparison with the liver of males of A. sylvaticus (51.703 žg o g-').

PL

Badano zawartość cynku, miedzi, magnezu i wapnia w nerkach i wątrobie Apodemus flavicollis i Apodemus sylvaticus żyjących w rejonie Nitry (południowo-zachodnia Słowacja). Analizy zostały wykonane metodą spektrofotometrii absorpcji atomowej. U obu badanych gatunków stwierdzono stosunkowo dużą zawartość cynku zarówno w nerkach, jak i w wątrobie. Średnia zawartość cynku w wątrobie samców A. flavicollis i A. sylvaticus była większa niż średnia zawartość tego pierwiastka w wątrobie samic. Były to różnice istotne statystycznie (p < O.O5). Natomiast nie stwierdzono różnic w zawartości cynku w wątrobie pomiędzy badanymi gatunkami. Poziom miedzi w tkankach badanych zwierząt był niski. U samców większą średnią zawartość tego pierwiastka stwierdzono w wątrobie (A. flavicollis 15.252 žg o g-'; A. sylvaticus 11.991 žg - g-'). Stosunek zawartości miedzi wątrobowej do miedzi nerkowej u samic A. flavicollis wynosił 2.70:1, natomiast u samic A. sylvaticus wynosił 1:2.54. Różnice w średniej zawartości miedzi w wątrobie i nerkach u samic i samców pomiędzy gatunkami były również statystycznie istotne. Stwierdzono znaczną kumulację magnezu w nerkach obu badanych gatunków i u obu badanych płci. Największą zawartość tego pierwiastka stwierdzono w nerkach samic A. sylvaticus (649.527 žg - g-'), a najmniejszą w wątrobach samic A. flavicollis (278.280 žg o g-'), Stwierdzono statystycznie istotne różnice w zawartości tego pierwiastka pomiędzy płciami i pomiędzy gatunkami. Stwierdzono również istnienie statystycznie istotnej różnicy w średniej zawartości wapnia w nerkach samców q. sylvaticus (129.752 žg o g-') w porównaniu z wątrobą (51.703 žg g-').

11

Ocena jakości życia pacjentów poddawanych hemodializie

51%

Witkowska A.

Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu

|

2022

|

tom 7

|

nr 2

59-76

EN

Introduction. This work is an attempt to assess the quality of life of patients undergoing haemodialysis. This due to the severity and persistentity of the disease causes serious burdens. Therefore, the quality of life can vary depending on the methods of treatment used, age, support coming, but also the length of the disease. Aim. The purpose of this work is to assess the quality of life of the dialysis patient. Material and methods. work uses a diagnostic survey method. To this end, its own survey questionnaire and the SF 36 questionnaire were developed. As a result, 100 people were invited to the study and indicated their own experiences with the disease. Results. Studies have shown that people react differently to the disease. This depends on age, but also on concomitant diseases. In addition, it must not be forgotten that, for example, work and the number of things that need to be adapted to living conditions causes patients to assess their lives differently. Most often it is an average or good rating. Conclusions. Based on the studies carried out, it has been shown that young people are more struggling with the disease. The same applies to emotional states. Some people supported by loved ones will better cope with the disease, and others worse. This may depend on their responsibilities, but also on their plans for life. In addition, many of the sick are elderly, and therefore they are struggling with numerous accompanying diseases. However, despite many modern treatments, the life of patients is limited to some extent.

PL

Wstęp. Niniejsza praca stanowi próbę oceny jakości życia pacjentów poddawanych hemodializie. Ta ze względu na dotkliwość oraz uporczywość choroby powoduje poważne obciążenia. W związku z tym jakość życia może być różna w zależności od zastosowanych metod leczenia, wieku, wsparcia najbliższych, ale również długości choroby. Cel. Celem niniejszej pracy jest ocena jakości życia pacjenta dializowanego. Materiał i metody. W pracy wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego. W tym celu opracowano własny kwestionariusz ankiety oraz kwestionariusz SF 36. Dzięki temu do badania zaproszono 100 osób, które wskazały na własne doświadczenia z chorobą. Wyniki. W ramach przeprowadzonych badań dowiedziono, że osoby różnie reagują na chorobę. Jest to uzależnione od wieku, ale i też od chorób współistniejących. Poza tym nie można zapomnieć, iż np. praca zawodowa oraz ilość spraw, które trzeba dostosować do warunków życia powoduje, że chorzy różnie oceniają swoje życie. Najczęściej jest to ocena średnia lub dobra. Wnioski. Na podstawie przeprowadzonych badań dowiedziono, że osobom młodym trudniej pogodzić się z chorobą. To samo odnosi się do stanów emocjonalnych. Jedne osoby wspierane przez najbliższych lepiej poradzą sobie z chorobą, a inne gorzej. Może to być uzależnione od obowiązków, ale również od ich planów na życie. Dodatkowo wiele osób chorych to osoby w podeszłym wieku, a zatem zmagają one z licznymi chorobami towarzyszącymi. Mimo jednak wielu nowoczesnych metod leczenia życie pacjentów jest do pewnego stopnia ograniczone.