Badano oddziaływania neomycyny występującej razem z innym antybiotykiem w złożonych preparatach leczniczych na wybrane kliniczne i wzorcowe szczepy bakteryjne. Wśród badanych zestawień stwierdzono występowanie czterech typów oddziaływań: synergizmu, addytywności, neutralności i antagonizmu. Dla wszystkich kombinacji neomycyny z drugim antybiotykiem (z wyjątkiem układu z Iinkomycyną) przeważały oddziaływania addytywne. Największą aktywność przeciwbakteryjną stwierdzono dla kombinacji neomycyny z polimyksyną, zaś układ neomycyny z linkomycyną okazał się najmniej skuteczny.
EN
Antimicrobial combinations are used most frequently to provide broad-spectrum empirical coverage in the treatment of bacterial infections. However, combination of two antibiotics may not influence their activity, may lead to synergy or antagonism in the activity. Neomycin may be combined with one of the following antibiotics: ampicillin, procaine penicillin, gramicidin, bacitracin, polymyxin B, lincomycin, Oxytetracycline, and erythromycin in some human and veterinary multiantibiotic drugs distributed in Poland. The checkerboard method has been one of the traditional assays for the measurement of antibiotic interactions. The aim of this study was to analyse the activity interaction of neomycin with second antibiotic in multiantibiotic drugs distributed in Poland on standards and clinical bacterial strains. Checkerboard results for all strains demonstrated synergism for 2,5% of combinations, only for standards strains. In one case Salmonella Enteritidis, in combination of neomycin with bacitracin, inhibition effect was observed. Additive effects were predominant — 49%. In 18% neutral effects were shown, but in 26% of combinations FIC indexes were not possible to calculate, because of the resistance of clinical strains to the highest concentration of at least one antibiotic. In combination of aminoglycoside (neomycin) with ß-lactams antibiotics (ampicillin, procaine penicillin) in vitro, no synergy was observed for all examined strains. The best results were achieved for combinations of neomycin with peptide antibiotics (polymyxin, gramicidin and bacytracin) — 5 for all 6 synergy effect observed.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Reaction between neomycin. H2, O2 and Cu(II) in carbonate buffer was investigated. It was found that Cu(Il) reacts with H2O2 in the presence of HCO2/CO2 giving the product which absorbs at 364 nm. Neomycin caused the reaction rate to decrease. Reaction progress was monitored at 3 64 nm and its dependence on temperature, pH, and concentration of reagents was studied applying the initial-rate method. The pseudo-first order kinetics of antibiotic degradation by H,O, and Cu(II) was observed and relative rate constant k was calculated at 298 K, 303 K, and 308 K. Based on this reaction, the kinetic spectrophotometric method for determination of neomycin was developed. The proposed method was applied to determination of neomycin in ophthalmic drops.
PL
Badano reakcję neomycyny z nadtlenkiem wodoru w obecności Cu(II), w środowisku buforu węglanowego. Stwierdzono, że w obecności jonów HCO3/CO3Cu(II) reaguje z H2O2dając produkt wykazujący absorpcję przy di. fali 364 nm. Obecność neomycyny powoduje spadek szybkości tej reakcji. Przebieg reakcji monitorowano, przy długości fali 364 nm, badając zależność jej szybkości od temperatury pH i stężenia reagentów metodą szybkości początkowej. Badano kinetykę reakcji rozkładu antybiotyku przez H202 i Cu(II) w warunkach pseudopierwszego rzędu i wyznaczono względną stalą szybkości kr w temperaturze: 298, 303 i 308 K. Na podstawie tej reakcji opracowano kinetyczną, spektrofotometryczną metodę oznaczania neomycyny. Metodę tę zastosowano do oznaczania neomycyny w oftal-micznych postaciach leku.