Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Nowe oblicze detalu architektonicznego na przykładzie neomodernizmu wiedeńskiego

100%

Olenderek J.

|

tom R. 109, z. 5-A/1

225--232

PL

W latach 2009-2011 firma Palmers AG wzniosła w ramach najważniejszej ulicy handlowej Wiednia, tj. Mariahilfer Str., nowy budynek biurowo-komercyjny stanowiący znakomity przykład nowoczesnej architektury wielkomiejskiej. Neomodernizm w jego wydaniu stosuje prostotę będącą środkiem wyrazu współczesności, co więcej można go zaliczyć do kierunku twórczego określanego mianem nowego rygoryzmu.

EN

During the years 2009-2011 the Palmers AG company built a new office- commerce building on the most important Vienna shopping street, The Mariahilfer Str., which is an excellent example of modern urban architecture. Neomodernism, in this case, uses simplicity as a means of expressing modern times, which allows it to join the art trend, known as The New Rigour.

2

Modernizm, minimalizm, neomodernizm spojrzenie na zasadność stosowania estetycznego kryterium klasyfikacji dzieła współczesnej architektury

99%

Szneider H.

|

tom Z. 15

337-343

PL

W szkicu niniejszym zarysowana zostanie problematyka wagi kryterium estetycznego w klasyfikacji dzieł architektury dwudziestego wieku. Czy możliwe jest wskazanie pozaeste-tycznych przesłanek pozwalających domniemywać ciągłości tytułowych kategorii? Rozważania oparte będą na analizie porównawczej wybranych aspektów, rozdzielonych pięćdziesięcioletnim okresem, zjawisk modernistycznej awangardy i współczesnego minimalizmu. Zestawione zostaną kategorie redukcjonizmu i odpowiedniości, standaryzacji i indywidualizmu, awangardo-wości i kontekstualności, użyteczności i piękna. Tak obrany punkt widzenia będzie pretekstem do postawienia pytania o zasadność obecnego we współczesnej krytyce architektonicznej pojęcia neomodernizmu.

EN

As the most of the aspects of present-day culture, contemporary architecture is under the pressure of commercial expectations. Accordingly the importance of a visual factor is continually expanding and outer aesthetical impact of a building is taken as a significant objective. The article is concerned with the visual criterion for classification of work of present-day architecture. Phenomena of the early twentieth century Modernist Avant-garde and nowadays architectural minimalism are broadly outlined and their non-aesthetical divergences are indicated. The pairs of reductionism and correspondence, standardisation and individualization, avant-garde and context, utility and beauty concepts are considered. As a result the question of visual criterion validity as the main criterion for architectural criticism is raised.

3

Ciało w filmowym neomodernizmie

71%

Syska R.

|

nr 83-84

128-144

PL

Tematem szkicu jest analiza metod przedstawiania ciała aktora i bohatera we współczesnym kinie autorskim. Na egzemplifikację opisu zostały wybrane trzy strategie artystyczne zaproponowane przez Bruno Dumonta, Alberta Serrę i Aleksandra Sokurowa – reżyserów wpisujących się w tendencję filmowego neomodernizmu. Obecność ciała aktora i bohatera stanowi u każdego z nich cel interesujących działań, choć wynika z różnych postaw światopoglądowych i koncepcji estetycznych. Łączy je opór wobec klasycznych technik aktorstwa psychologicznego, rezygnacja z konwencjonalnej emotywności, indywidualizacja i personalizacja bohatera oraz intensywna obserwacja idiosynkrazji aktora i filmowej postaci. Do tego należy dodać kluczowy dla nich wątek intymności doświadczeń i eksploracji sfery fizjologicznej, a także motyw fizycznej ofiary i temat sakralizacji ciała.

EN

The subject of the article is the analysis of methods of presenting the body of actors and protagonists in contemporary independent cinema. The author chose three examples of artistic strategies presented by Bruno Dumont, Albert Serra and Alexander Sokurov – directors belonging to the neo-modernist trend in film. The presence of the body of an actor and protagonist is for each of them a target of interesting activities, although for each of them this results from different worldviews and aesthetic notions. What they have in common is the resistance towards the classical techniques of psychological acting, the abandonment of conventional emotiveness, individualisation and personalisation of the hero and the intensive observation of the idiosyncrasies of actors and protagonists. To this, one must add the key topic of the intimacy of experience and the exploration of the physiological sphere, as well as the motif of physical sacrifice and sacralisation of the body.

4

(Neo)modernist architecture of Madrid: between form and theory

71%

Kubiak E.

|

2016

|

tom XVIII (XXVII)

99-113

EN

In the beginning of the 21st century, a number of buildings with neomodernist elements were erected in Madrid. Modernist theory of forms should be juxtaposed with such residential buildings as Mirador (2005) and Celosia (2009) in the district of Sanchinarro, which were designed by the renowned Dutch office MVRDV in collaboration with the Spanish architect Blanca Lleó. Equally notable are the achievements of the Madrid-based architectural office, A-Cero (Joaquín Torres and Rafael Llamazares). Its main activity focuses on designing residential buildings: both entire complexes and individual houses (Vivienda 10, Moka House). The paper will not only present some of such buildings, but also the context of their creation, both in the formal and ideological terms. It is also worth considering the theoretical reflection on architecture whose authors are the architects themselves. The most interesting of them not only design, but also seek to present their artistic philosophy, in which we can find many neomodernist threads.

PL

Na początku XXI wieku w Madrycie powstało wiele obiektów architektonicznych, w których można odnaleźć elementy neomodernistyczne. Warto do teorii i form modernistycznych odnieść chociażby słynne budynki mieszkalne Mirador (2005) i Celosía (2009) w dzielnicy Sanchinarro, które zostały zaprojektowany przez znaną holenderska firmę MVRDV we współpracy z hiszpańską architektką Blanką Lleó. W Madrycie działa także biuro architektoniczne A-Cero (Joaquín Torres i Rafael Llamazares). Jego główna działalność koncentruje się na projektowaniu budynków mieszkalnych – zarówno całych zespołów, jak i indywidualnych domów jednorodzinnych (Vivienda 10, Moka House). Poza zaprezentowaniem opisywanych obiektów ważny jest także kontekst ich powstania, zarówno w aspekcie formalnym jak i ideowym. Istotna wydaje się również teoretyczna refleksja na temat architektury, której autorami są sami architekci. Najsłynniejsi nie tylko projektują, ale starają się także przedstawić swoją filozofię artystyczną, w której możemy doszukać się wielu neomodernistycznych wątków.

5

Neomodernist Digital Painting

57%

Łukaszewicz Alcaraz A.

|

2016

|

tom XVIII (XXVII)

177-197

EN

Since the beginning of the 21st century we can observe a kind of revival of specifically modernist features, characteristics, and aims in the art practice which focuses on creating images. I presume that digital painting is neomodernist in its essence, and in the present article I will try to demonstrate that it can be understood within the characteristics of modernism, as Clement Greenberg has defined them. Digital painting continues to question the medium used by the critical investigation, by focusing on the flatness and on the aesthetic features devoid of any representational sense, and by its drive to touch the untouchable and present the unpresentable – that is the absolute. As a case study, I present the works of the Polish artist Zbigniew Romanczuk and the Turkish artist Yaman Kayihan, who represent two different ways of creating digital paintings.

PL

Od początku XXI wieku obserwujemy odrodzenie specyficznych cech modernizmu w praktyce artystycznej zorientowanej na tworzenie obrazów. Twierdzę, że cyfrowe malarstwo jest w swojej istocie neomodernistyczne i w poniższym artykule postaram się wykazać, że można je rozumieć w kontekście charakterystyki modernizmu przedstawionej przez Clementa Greenberga. Cyfrowe malarstwo nadal podchodzi w sposób krytyczny do swojego medium, koncentrując się na płaskości i cechach estetycznych pozbawonych znaczenia przedstawieniowego, starając się dotknąć niedotykalne i przedstawić nieprzedstawialne – czyli Absolut. Jako studium przypadku posłużę się pracami polskiego artysty Zbigniewa Romańczuka oraz tureckiej artystki Yaman Kayihan, którzy prezentują dwa różne podjeścia do tworzenia cyfrowych obrazów malarskich.

6

Narracja i produkcja znaczeń w filmowym neomodernizmie

57%

Syska R.

|

nr 22

91-104

EN

This essay analyzes the narration strategies and methods of making meanings in neo-modernism movement. Filmmakers, who are its representatives, prefer the opposite model of cinematic communication which is commonly used in mainstream movies. The article begins with the definition of neo-modernism and description of key components that provide specific forms of narration and reception. Moreover, there were presented main terms related to the modernism and so-called slow cinema. In main fragments of the essay the author focused on some neo-modernist crime stories, which have been created through different, than in traditional cinema, methods of making meaning. Then, there were analyzed such elements of cinematic style as: use of off-screen space and non-conventional concepts of narrative ellipsis.

PL

This essay analyzes the narration strategies and methods of making meanings in neo-modernism movement. Filmmakers, who are its representatives, prefer the opposite model of cinematic communication which is commonly used in mainstream movies. The article begins with the definition of neo-modernism and description of key components that provide specific forms of narration and reception. Moreover, there were presented main terms related to the modernism and so-called slow cinema. In main fragments of the essay the author focused on some neo-modernist crime stories, which have been created through different, than in traditional cinema, methods of making meaning. Then, there were analyzed such elements of cinematic style as: use of off-screen space and non-conventional concepts of narrative ellipsis.Zadaniem artykułu jest przeprowadzenie analizy narracji i sposobów produkcji znaczeń w filmowym neomodernizmie. Podejmowane w ramach tej formacji strategie inscenizacyjne stanowią rewers metod powszechnie używanych w kinowym mainstreamie. Esej rozpoczyna próba zdefiniowania, czym jest neomodernizm oraz czym się charakteryzuje – zarówno na płaszczyźnie narracyjnej, jak też odbiorczej. Ważnym elementem opisu stało się wprowadzenie terminologii związanej z filmowym modernizmem i tzw. slow-cinema. W głównych fragmentach eseju zostały poddane analizie neomodernistyczne kryminały, oparte na odrębnej, niż dzieje się w tradycyjnym kinie, produkcji znaczeń. Potem opisane zostały kluczowe strategie inscenizacyjne, w których priorytetowymi zadaniami było przeniesienie ważnych fabularnie zdarzeń w przestrzeń pozakadrową i niekonwencjonalny sposób wprowadzania elips czasoprzestrzennych.