Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.
Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 3

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  neoimperializm
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
100%
|
|
tom 8
|
nr 2
265-277
PL
Rosja jest krajem, w którym przestrzeń odgrywa istotną rolę w kształtowaniu wyobraźni politycznej władzy, a także społeczeństwa. Rosjanie postrzegają swój kraj jako unikalny i wielki, a naród jako wyjątkowy. Rozpad Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich (ZSRR) był porażką, z którą trudno było się pogodzić. Powstała wówczas swoista „próżnia geopolityczna” wywołała rywalizację światowych mocarstw o rozszerzenie swoich sfer wpływów. Po objęciu władzy przez Władimira Putina Rosja przystąpiła do odzyskiwania utraconych wpływów i terenów. Kurs polityczny stał się wyraźny i oczywisty – odbudowa potęgi Rosji metodą imperialną. Celem rozważań jest wykazanie realizowanej przez władze Rosji polityki bezpieczeństwa o charakterze imperialnym w wymiarze lokalnym, regionalnym i globalnym. W aspekcie metodologicznym wykorzystano analizę materiałów źródłowych, literaturę przedmiotu, doniesienia medialne i prasowe oraz obserwację rozwoju sytuacji. Wynikiem powyższego jest teza, że Rosja jako spadkobierca wielkiego imperium nie potrafi pogodzić się z utratą mocarstwowej pozycji na świecie. Analiza wydarzeń z jej udziałem na arenie międzynarodowej prowadzi do konkluzji, że dąży ona do konfliktu o bliżej nieokreślonym charakterze.
PL
Rosja jest krajem, w którym przestrzeń odgrywa istotną rolę w kształtowaniu wyobraźni politycznej władzy, a także społeczeństwa. Rosjanie postrzegają swój kraj jako unikalny i wielki, a naród jako wyjątkowy. Rozpad Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich (ZSRR) był porażką, z którą trudno było się pogodzić. Powstała wówczas swoista „próżnia geopolityczna” wywołała rywalizację światowych mocarstw o rozszerzenie swoich sfer wpływów. Po objęciu władzy przez Władimira Putina Rosja przystąpiła do odzyskiwania utraconych wpływów i terenów. Kurs polityczny stał się wyraźny i oczywisty – odbudowa potęgi Rosji metodą imperialną. Celem rozważań jest wykazanie realizowanej przez władze Rosji polityki bezpieczeństwa o charakterze imperialnym w wymiarze lokalnym, regionalnym i globalnym. W aspekcie metodologicznym wykorzystano analizę materiałów źródłowych, literaturę przedmiotu, doniesienia medialne i prasowe oraz obserwację rozwoju sytuacji. Wynikiem powyższego jest teza, że Rosja jako spadkobierca wielkiego imperium nie potrafi pogodzić się z utratą mocarstwowej pozycji na świecie. Analiza wydarzeń z jej udziałem na arenie międzynarodowej prowadzi do konkluzji, że dąży ona do konfliktu o bliżej nieokreślonym charakterze.
EN
Russia is a country, where space plays an important role in shaping the imagination of the political authorities and society. The Russians see their country as unique and great, and the nation as exceptional. The collapse of the USSR was a big failure and it was difficult to acknowledge. A kind of „geopolitical void” had arisen and triggered a bitter competition between world powers to expand their spheres of influence. After Vladimir Putin took the lead, Russia began to regain its lost influence and territories. The political course has become clear and obvious – the reconstruction of Russia’s power using the imperial method. The purpose of the considerations is to demonstrate the imperial security policy implemented by the Russian authorities in the local, regional and global dimensions. In the methodological aspect, the analysis of source materials, literature on the subject, media and press reports, and observation of the development of the situation were used. The result of the above is the fact that Russia, as the heir to a great empire, cannot come to terms with losing its superpower position in the world. An analysis of the events with its participation in the international arena leads to the conclusion that it aims at a conflict of an undefined nature.
PL
Chociaż proces dekolonizacji doprowadził do sytuacji, w której, poza niewielkimi wyspami, w Afryce Subsaharyjskiej nie ma już terytoriów zależnych, czyli kolonii mocarstw zachodnich, poszczególne państwa afrykańskie mimo formalnej suwerenności, pozostają w dużym stopniu uzależnione od zamorskich mocarstw jak i silniejszych państw regionu. Obecną sytuację państw afrykańskich określa się mianem neokolonializmu i neoimperializmu. Celem artykułu jest wyjaśnienie przyczyn tego zjawiska, które zdaniem autorów wiąże się przede wszystkim z dysfunkcyjnością i słabością państw afrykańskich. Z powodu patologii elit rządzących, korupcji, nepotyzmu, etc. dochodzi do wykorzystywania potencjału krajów afrykańskich w zamian za korzyści finansowe i realizację partykularnych interesów grup trzymających władzę. Zjawisko neokolonializmu i jego zakres ukazane zostało na przykładzie stopnia opanowania sektora górniczego przez kapitał obcy, natomiast jako wyraz neoimperializmu przyjęto uzależnienie państw afrykańskich od zagranicznych dostawców uzbrojenia. Dokonane analizy pokazują, które państwa afrykańskie w największym stopniu dotknięte są neokolonializmem i neoimperializmem, a z drugiej strony, które mocarstwa i państwa zamorskie są beneficjentami tego zjawiska.
EN
Although the decolonization process has led to a situation where, apart from small islands, Sub-Saharan Africa no longer has dependent territories, i.e. colonies of Western powers, individual African countries, despite formal sovereignty, remain heavily dependent on overseas powers and the stronger countries of the region. The current situation of African states is referred to as neo-colonialism and neo-imperialism. The purpose of the article is to explain the reasons for this phenomenon, which, according to the authors, is primarily associated with the dysfunction and weakness of African countries. Because of the pathologies of the ruling elite, corruption, nepotism, etc. the potential of African countries is exploited in exchange for financial benefits and the realization of the particular interests of the groups in power. The phenomenon of neocolonialism and its scope was shown on the example of the degree of mastery of the mining sector by foreign capital, while the expression of African countries' dependence on foreign arms suppliers was adopted as an expression of neo-imperialism. The analyzes show which African countries are most affected by neo-colonialism and neo-imperialism, and on the other hand, which powers and overseas countries are beneficiaries of this phenomenon.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.