Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Amplifikacja wezwania do nawrócenia w wypowiedziach papieża Franciszka

100%

Wiśniewski S.

|

nr 2

101-118

EN

Pope Francis repeatedly calls Catholics to conversion. However, he amplifies the very concept of “conversion” outlines new research perspectives, which include, among others, the problem of “ecological conversion” and the approach to the question of confessional conversion. The Pope also amplifies the model of conversion, modifying it and giving it a single-vector direction. It is therefore worth reflecting on the challenges that contemporary theological reflection and the Church’s pastoral activity are facing in the face of the papal call for conversion.

PL

Papież Franciszek niejednokrotnie kieruje do katolików wezwanie do nawrócenia. Dokonuje on jednak amplifikacji samego pojęcia „nawrócenie”, wyznaczając nowe perspektywy badawcze, do których należy m.in. problem „nawrócenia ekologicznego” oraz podejście do kwestii nawrócenia konfesyjnego. Papież dokonuje również amplifikacji modelu nawrócenia, modyfikując go i nadając mu jednowektorowy kierunek. Warto zatem dokonać namysłu, przed jakimi wyzwaniami - wobec papieskiego wołania o nawrócenie - staje współczesna refleksja teologiczna oraz pastoralna działalność Kościoła.

2

Powszechne powołanie do świętości i jego realizacja w życiu wybranych świętych

100%

Zajączkowska-Żyszkiewicz A.

|

nr 27

171-184

PL

Bóg jest niepojęty w swym majestacie i chwale. W Starym Testamencie Świętym w najwyższym stopniu jest Bóg. Święty jest Bóg, lecz świętymi są również związani z Nim ludzie i rzeczy. Idea świętości może zawierać w sobie nadto element poświęcenia Bogu i uwolnienia od tego, co złe lub niewłaściwe. W Nowym Testamencie kontynuowana jest idea świętości występującą w judaizmie. Święty jest Bóg, świątynia i Prawo. Doświadczenie świętości jest, tak w ogólnej historii religii, jak i w Izraelu, pewnym prazjawiskiem religijnym; świętości bowiem, jako określonego pojęcia, nie można wyprowadzać z jakiejkolwiek innej ludzkiej skali wartości. W człowieku z jednej strony spotyka się łaska Boża, która buduje na naturze i z drugiej strony wolna wola człowieka. Jedynie w pełnej wolności człowiek może odpowiedzieć na wezwanie Boga, który powołuje go do świętości. Pytanie tylko czy człowiek chce być święty i zaufać Bogu? Wybrałam tylko kilku świętych, którzy bezgranicznie zaufali Bogu i w pełnej wolności odpowiedzieli Bogu tak. Święci, różnych epok: Maria Magdalena; Łotr powieszony obok Jezusa na krzyżu, Paweł z Tarsu; Augustyn; Tomasz z Akwinu; Faustyna; Edyta Stein; Jan Paweł II. Różnili się praktycznie wszystkim ale łączyło ich jedno spotkanie z Chrystusem, które w każdym przypadku wyglądało inaczej. Jednak każda z tych osób po tym spotkaniu zmieniła swój sposób myślenia, patrzenia i postępowania, które zjednoczyło ich z Chrystusem.

EN

God is inconceivable in his authority and glory. In the Old Testament God is the holliest. He is holy as well as the people and things that are connected with him.The concept of holiness may contain the element of sacrifice to God and the release of what is bad and inapropriate. In the New Testament the idea of holiness present in Judaism is continued. God is holy as well as the Temple and the Law. The experience of holiness is a religious phenomenon in universal history of religion as well as in Israel. Holiness as a defined concept cannot be formulated from any human scale of values. On one hand there is God’s grace based on the nature in every human being, on the other hand his free will. Only in his full freedom can one respond to God’s call as he relies to holiness. The question is whether the man wants to be holy and trust God. I have chosen only a few saints who trusted God absolutely and said yes to him in their absolute freedom. The saints of various ages: Mary Magdalene, the villain crucified with Jesus Christ, Paul of Tarsus, St. Augustine, Thomas Aquinas, Faustina, Edita Stein and John Paul II. They were different in almost everything but what unites them is the encounter with Christ- exceptional in each case. However each of the people mentioned after the encounter changed their way of thinking, looking and acting. That united them with Christ.

3

Proces nawrócenia św. Augustyna

100%

Eborowicz W.

|

tom 14

67-79

EN

Quomodo S. Augustinus, si de eius intellectu ac spiritu agitur evolvitur, e "Confessionibus" eiusque dialogis lectis patet.

4

Kerygmatyczny i moralny przekaz św. Jana Pawła II do młodzieży w jego listach i orędziach na Światowe Dni Młodzieży

100%

Pieckenhagen A.

|

tom 14

|

nr 1(25)

259-270

PL

Jan Paweł II od początku swojego pontyfikatu dużą troską otaczał ludzi młodych. Wyjątkową inicjatywą zapoczątkowaną przez niego były Światowe Dni Młodzieży. W listach i orędziach zapowiadających te spotkania podjął szereg ważnych tematów dla duchowego i osobistego rozwoju młodego pokolenia. Prezentowany artykuł omawia poszczególne listy i orędzia Jana Pawła II, które mają charakter kerygmatyczno-moralny. Papież nie unikał tematów trudnych, mówił, jak należy przeżywać swoje życie, aby go nie zmarnować. W listach na kolejne Światowe Dni Młodzieży uczył prawdziwej miłości, zachowania właściwych proporcji między być a mieć, uczył służby drugiemu człowiekowi, rozeznawania swojego życiowego powołania. Nieustannie uświadamiał młodym, że z wielkim entuzjazmem i radością mogą głosić współczesnemu światu Chrystusa.

5

Chrześcijańska metanoia w liturgii Środy Popielcowej

84%

Kowalkowsi M.

|

nr 43

159-171

PL

Liturgia Środy Popielcowej rozpoczyna czas Wielkiego Postu i zaprasza do wkroczenia na drogę wewnętrznej przemiany. W tym artykule, wychodząc od chrześcijańskiego rozumienia pojęcia nawrócenia, dochodzimy do praktycznych spostrzeżeń, że czas Czterdziestnicy paschalnej, a szczególnie liturgia Popielca wzywa człowieka do reorganizacji swojego życia i skierowania go ku Bogu. W szczególny sposób przypominają o tym słowa Zbawiciela: „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię” (Mk 1, 15), które obrzędy Środy Popielcowej wykorzystują podczas posypania głów popiołem. Człowiek przez całe swoje ziemskie życie poddany jest nieustannej walce między dobrem a złem. Z tego też względu każdy akt pokuty jest zawsze niedoskonały i wymaga nieustannego ponawiania. Nadzieją dla chrześcijanina jest to, że kruchość życia i słaba kondycja moralna spotykają się z przebaczeniem i wielkim miłosierdziem Boga.

EN

The Liturgy of Ash Wednesday begins the time of Lent and invites the faithful to enter the path of inner change. In this article, starting from the Christian understanding of the concept of conversion, we come to practical observations that the Paschal time, especially the liturgy of Ash Wednesday, calls man to reorganize his life and direct it to God. This is especially remembered in the words of the Saviour: „Repent and believe in the Gospel” (Mk 1:15), which the rites of Ash Wednesday use when heads are sprinkled with ash. Throughout his entire earthly life, man is subject to a constant struggle between good and evil. For this reason, every act of penance is always imperfect and requires constant renewal. The hope for the Christian is that the fragility of life and the weakness of the human moral condition meet with forgiveness and God’s great mercy.

6

Godność osoby ludzkiej podstawą odpowiedzialności za ekologię w „Laudato si’” i „Fratelli tutti”

84%

Pieja W.

|

nr 2

203-216

EN

A study of the content of the papal encyclicals Laudato si’ and Fratelli tutti allows for the following observations. First, Francis looks at ecology according to a hermeneutic of continuity, that is, he takes up the teaching of John Paul II on human ecology and develops it by writing about integral ecology. Second, Francis notes that integral ecology demands concern for the environment on the part of individuals, institutions, nations, and international communities. Third, according to Francis, it is not technological development alone that contributes to the destruction of the world, but man’s lack of willingness for self-restraint. Consumerism, which goes hand in hand with a “culture of rejection,” demands conversion. This conversion is necessary for both believers and non-believers. The Pope addresses his appeal to all people because they are human beings, citizens of a created world. Man, as a creature of God, is joined to other creatures, but the fact that he is created in the image and likeness of God determines his unique dignity. From this comes responsibility for the rest of creation in accordance with the command to “subdue the earth” (Gen. 1:28). Human concern for creation can be considered on the levels of ecology, human ecology and integral ecology. Moreover, the fact of humanities neglect of creation demands a discussion of ecological conversion. Man should take care of creation because, with his rational nature, he surpasses it. Ecological conversion is part of the work of the new evangelization in the Church and is connected to the transformation of the consciousness of contemporary man in accordance with the Good News of Jesus Christ recalled by Pope Francis.

PL

Badania treści encyklik papieskich Laudato si’ i Fratelli tutti pozwalają na następujące konstatacje. Po pierwsze, Franciszek patrzy na ekologię zgodnie z hermeneutyką ciągłości, to znaczy podejmuje nauczanie Jana Pawła II na temat ekologii ludzkiej i rozwija je, pisząc o ekologii integralnej. Po drugie, Franciszek zauważa, że ekologia integralna domaga się troski o środowisko ze strony poszczególnych osób, instytucji, narodów i społeczności międzynarodowych. Po trzecie, zdaniem Franciszka, to nie sam rozwój technologiczny przyczynia się do niszczenia świata, ale brak gotowości człowieka do samoograniczenia. Konsumpcjonizm, który idzie w parze z „kulturą odrzucenia” domaga się nawrócenia. Nawrócenie to jest niezbędne zarówno w przypadku osób wierzących, jak i niewierzących. Papież adresuje swój apel do wszystkich ludzi, dlatego że są ludźmi, obywatelami stworzonego świata. Człowiek jako stworzenie Boże jest połączony z innymi stworzeniami, jednakże fakt, że jest stworzony na obraz i podobieństwo Boga, decyduje o jego wyjątkowej godności. Z niej zaś wynika odpowiedzialność za resztę stworzenia zgodnie z poleceniem „czyńcie sobie ziemię poddaną (Rdz 1, 28). Ludzka troska o stworzenie może być rozpatrywana na płaszczyznach: ekologii, ekologii ludzkiej i ekologii integralnej. Ponadto fakt zaniedbań człowieka wobec stworzenia domaga się omówienia nawrócenia ekologicznego. Człowiek powinien troszczyć się o stworzenie, ponieważ swoją naturą rozumną je przewyższa. Nawrócenie ekologiczne wpisuje się w dzieło nowej ewangelizacji w Kościele i łączy się z przekształcaniem świadomości współczesnego człowieka zgodnie z Dobrą Nowiną Jezusa Chrystusa przypominaną przez papieża Franciszka.

7

Wezwanie do nawrócenia i misji w Ecclesia in Europa Jana Pawła II

84%

Ptak R.

|

2017

|

nr 2(33)

101-111

PL

Kościół ma do zaoferowania Europie najcenniejszy z darów, którego nikt inny nie może dać: wiarę w Jezusa Chrystusa, który jest jedynym źródłem niezawodnej nadziei. To dar leżący u początku duchowej i kulturowej jedności narodów europejskich, który obecnie i w przyszłości może wnieść to, co najistotniejsze w jej rozwoju i integracji. Wspólnoty kościelne w Europie stawiają czoła własnym słabościom, obawom i podziałom. Muszą ciągle wsłuchiwać się w głos Jezusa Chrystusa, który wzywa do nawrócenia, dodaje odwagi w podejmowaniu nowych wyzwań i powołuje do zaangażowania się w ogromne zadanie, jakim jest nowa ewangelizacja. Każdy chrześcijanin ma za zadanie podjąć się tej ewangelizacji, służąc Dobrej Nowinie poprzez okazywaną miłość. To ona – caritas – jest królewską drogą wyznaczoną wszystkim, niezależnie od otrzymanego charyzmatu i pełnionej posługi czy zadania w Kościele. Cała wspólnota eklezjalna jest wezwana, by kroczyć śladami swojego Mistrza, bo Kościół ze swej natury jest misyjny.

EN

The Church has to offer Europe the most precious of all gifts, a gift which no one else can give: faith in Jesus Christ, the source of the hope that does not disappoint; a gift which is at the origin of the spiritual and cultural unity of the European peoples and which both today and tomorrow can make an essential contribution to their development and integration. Ecclesial communities in Europe are struggling with weaknesses, weariness and divisions. They need to hear anew the voice of Jesus Christ, who invites them to conversion, spurs them on to bold new undertakings and calls forth their commitment to the great task of the new evangelization. Serving the Gospel of hope by means of a charity which evangelizes is the commitment and the responsibility of everyone. Whatever the charism and ministry of each individual, charity is the royal road prescribed for all and which all can travel: it is the road upon which the whole ecclesial community is called to journey in the footsteps of its Master. The whole Church is sent on mission. Keywords: Church in Europe, evangelization, conversion, mission

8

Surfing i wiara. Współczesny trybalizm (neo)pentakostalny w Brazylii

84%

Siuda-Ambroziak R.

|

nr 1/267

EN

The article discusses, in reference to Mafessoli’s “new tribalism,” the process of the founding and development of the first local surfers’ church in the insular part of the city of Florianópolis, the capital of Santa Catarina in Brazil, where the culture of surfers has been very strong for several decades. Taking advantage of Mafessoli’stheory, the author presents, in the context of the collected data, arguments for the possibility of recognizing the first “Surfers’ Church” as an example of a new religious tribal community.

PL

Floripa to popularna nazwa wyspiarskiej części stolicy stanu Santa Catarina w Brazylii – Florianópolis. Pojawiłam się tutaj po raz pierwszy pod koniec 2014 r. i spędziłam kilka miesięcy na tutejszym uniwersytecie federalnym (UFSC), zajmując się razem z zespołem brazylijskich religioznawców i socjologów religii badaniami brazylijskiego rynku religijnego w ramach stypendium Fellow Mundus. Wróciłam w to samo miejsce prawie cztery lata później, w grudniu 2017 r., w ramach stypendium rządu brazylijskiego dla profesorów wizytujących i naukowców z zagranicy (CAPES).

9

Saint Vincent de Paul. Entre la conversion de l'ambition et le mysticisme de son action charismatique

84%

Zakhary M. S.

|

tom 65

|

nr 5: Teologia duchowości

121-136

EN

Located in the 4th centenary of the charisma of St. Vincent de Paul (1617-2017), this study deepens, in the life of the “Grand Saint of the Grand Century”, and by his own words, the ins and outs of his conversion, and charisma. Both reveal, in filigree, his mysticism, which often goes unnoticed. The height of the youth of the charism is directly proportional to the depth of the conversion. We can't ask, no more, “the actions of charity made their time?”. Our Lord Jesus Christ has given the answer: “the poor, indeed, you have always with you” (Mt 26:11). For his part, the Pope Francis invites members of the International Association of Charities with this exhortation: “In being rooted in the personal experience of Christ, you will be able to contribute to a “culture of mercy” that renews deeply the hearts and opens up to a new reality”.

PL

To studium, podjęte cztery wieki po pojawieniu się charyzmatu św. Wincentego a Paulo (1617-2017), jest zależne od „Wielkiego Świętego Wielkiego Stulecia” i od jego własnych relacji opisujących wewnętrzną i zewnętrzną stronę jego nawrócenia, jego charyzmat. Zarówno jego relacja, jak i nawrócenie odsłaniają w pewnym stopniu jego mistycyzm, który jest często niezauważany. Najwyższy przejaw młodości charyzmatu jest bezpośrednio proporcjonalny do głębi nawrócenia. Czy nie możemy już więcej pytać: czy to „czyny miłości tworzą czasy, w których są dokonywane”? Nasz Pan Jezus Chrystus dał na to odpowiedź: „Albowiem ubogich zawsze macie u siebie” (Mt 26,11). Ze swej strony papież Franciszek zachęca członków Międzynarodowego Stowarzyszenia Miłosierdzia słowami: „Zakorzenieni w doświadczeniu osobistym Chrystusa, będziecie mogli przyczynić się do propagowania «kultury miłosierdzia», która odnawia głęboko serca i otwiera je na nową rzeczywistość.

10

Ecological Conversion and Its Pastoral Ministry as a Stipulation for True Reconciliation

84%

Smykowski K.

|

tom 17

|

nr 1

EN

This article presents ecological conversion as a necessary condition for true reconciliation in light of the Apostolic Exhortation Reconciliatio et Paenitentia and other papal statements. Ecological conversion is imperative because sin affects man’s relationship with the created world. The essence of ecological conversion depends primarily on acknowledging the truth about man’s role in the world and the fact that there is a limited amount of natural resources. The Church does not confine itself to theoretical deliberations; rather, She desires to guide pastoral reconciliation, in which the sacraments, catechesis, and dialogue with other views and concepts of the world play a particular role.

PL

Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie zagadnienia nawrócenia ekologicznego jako koniecznego warunku prawdziwego pojednania w świetle adhortacji apostolskiej Reconciliatio et paenitentia i innych wypowiedzi papieskich. Jest ono niezbędne, ponieważ grzech narusza także relację wobec świata stworzonego. Następnie została ukazana jego istota. Polega ono przede wszystkim na uznaniu prawdy o roli osoby ludzkiej w świecie oraz uwzględnieniu faktu ograniczonej ilości zasobów naturalnych. Kościół nie poprzestaje jednak na rozważaniach o charakterze teoretycznym. Pragnie bowiem prowadzić duszpasterstwo pojednania, w którym szczególną rolę odgrywają sakramenty, katecheza oraz dialog z różnymi poglądami i koncepcjami świata.

11

Osiemnastowieczny melodramat o nawróceniu św. Augustyna

84%

Degórski B.

|

tom 14

133-167

IT

Sotto tale titolo, dopo una breve introduzione, vengono qui pubblicate due opere pcetiche polacche del settecento sulla conversione di Sant’Agostino.

12

Iść za dowodami, dokądkolwiek prowadzą. Nawrócenie słynnego ateisty – profesora Antony’ego Flewa

84%

Maziarka T.

Tarnowskie Studia Teologiczne

|

2014

|

tom 33

|

nr 1

EN

This article presents Antony Flew’ s intellectual journey from atheism to the faith in God. The first part of this article contains criticism of theism which Flew presented in several widely discussed works. The second part refers to three arguments which in the opinion of the philosopher argue for the existence of God. The first of them concerns the existence of the laws of nature and it can be expressed as a question: Where are the laws of nature from? The second is connected with the origin of life: How did life emerge from the dead matter? Finally, the third reason is the existence of the world: Why does the world exist? The theistic point of view, the fruit of the intellectual inquiries, the convert’s words enclose briefly: “I believe that the universe was brought into existence by an infinite Intelligence. I believe that the right of forming intricate structure of the universe is an expression of what scientists refer to as the 'Mind of God'. I believe that the phenomenon of life and its ability to reproduce has its source in God.”

PL

Artykuł relacjonuje intelektualną podróż, od ateizmu do wiary w Boga, jednego z najbardziej znanych filozofów XX wieku – Antony’ego Flewa. Pierwsza część zawiera krytykę teizmu, którą przedstawił Flew w kilku szeroko dyskutowanych pracach. Druga odnosi się do trzech argumentów, które w opinii filozofa przemawiają za istnieniem Boga. Pierwszy z nich dotyczy faktu istnienia praw przyrody i można wyrazić go pytaniem: skąd wzięły się prawa przyrody? Drugi wiąże się z zagadką powstania życia: w jaki sposób życie wyłoniło się z martwej materii? Wreszcie trzecią racją jest sam fakt istnienia świata: dlaczego świat istnieje? Teistyczny punkt widzenia, będący owocem intelektualnych poszukiwań, zwięźle ujmują słowa nawróconego: „Wierzę, że wszechświat został powołany do istnienia przez nieskończoną Inteligencję. Wierzę, że misterne prawa kształtujące strukturę wszechświata są wyrazem tego, co naukowcy określają mianem «Umysł Boga». Wierzę, że fenomen życia i jego zdolność do reprodukcji posiada swe źródło w Bogu”.

13

Ku religijnemu nawróceniu: Zmiana postaw, odbudowa tożsamości chrześcijańskiej, odnajdywanie nowych wartości i nadziei

84%

Wdowiszewski A.

|

nr 40

215-232

PL

Tematem nawróceń religijnych zaczęto zajmować się w środowisku psychologów na przełomie XIX i XX wieku. Dostrzegano już w ówczesnym czasie, że życie religijne człowieka ma wpływ na jego postawę i przyjmowane wartości. Zdarza się, iż osoby, które w pewnym momencie życia odeszły od wyznawanej wcześniej wiary, popadają w pustkę egzystencjalną i próbują wtedy zapełnić ją innym rodzajem duchowości – tzw. „duchowością uniwersalną”, która była i jest propagowana m.in. przez ludzi związanych z okultystycznym ruchem o nazwie New Age. Głoszenie nowej wizji duchowości jest zastawianiem pułapki na ludzi poszukujących sensu życia, własnej tożsamości czy pozytywnych wartości. Im silniejsze pragnienie urzeczywistnienia swoich marzeń w tym zakresie, tym jest słabszy mechanizm oceny ewentualnych zysków i strat. Refleksja przychodzi później, gdy zaczynają się problemy natury psychiczno-duchowej. Wtedy człowiek kieruje swe kroki z powrotem ku Bogu.

EN

The topic of religious conversions began to be dealt with in psychologist circles at the turn of the nineteenth and twentieth centuries. At that time it was perceived that the religious life of man influences his attitude and values. Sometimes people who have departed from a preconceived belief at some point in their lives fall into existential emptiness and try to fill the void with another kind of spirituality - universal spirituality, which was and is propagated by people associated with the occult movement called New Age. The announcement of a new vision of spirituality is a trap for people seeking the meaning of life, their own identity or positive values. The stronger the desire to fulfil one’s dreams, in this respect, the weaker the mechanism for assessing one’s profits and losses. Reflection comes later when psychological and spiritual problems begin.

14

Apostolstwo św. Moniki w nawróceniu jej syna odczytane w świetle orędzia z La Salette

67%

Pochwat MS J.

|

nr 4

101-124

EN

The role of the Apostolate mentioned by the Second Vatican Council is invariably im-portant. It can be seen in St. Monika’s attitude towards her son St. Augustine in the 4th century, and also in the mission of Mary, revealed at La Salette in France in the nineteenth century. The Apostolate in the aspect of conversion seems to be one of the most pressing needs of the first half of the 21st century.

PL

Rola apostolstwa, o której mówi Sobór Watykański II jest niezmiennie ważna. Można ją odczytać w IV wieku chrześcijaństwa na przykładzie św. Moniki wobec jej syna św. Augustyna, jak i w posłannictwie Maryi, objawionej w XIX wieku w La Salette we Francji. Apostolstwo w wymiarze nawrócenia wydaje się jedną z najbardziej palących potrzeb pierwszej połowy XXI wieku.

15

Mistagogia sakramentu pokuty i pojednania we Wskazaniach Konferencji Episkopatu Polski dotyczących przygotowania do przyjęcia sakramentu bierzmowania i jej recepcja w materiałach formacyjnych Nowe życie

67%

Jakubowski J.

|

nr 3

339-357

PL

Współczesny kryzys pokuty sakramentalnej wśród części młodzieży stanowi poważne wyzwanie dla całej wspólnoty kościelnej. Kwestie związane z mistagogią sakramentu spowiedzi zostały podjęte przez polskich biskupów we Wskazaniach Konferencji Episkopatu Polski dotyczących przygotowania do przyjęcia sakramentu bierzmowania opublikowanych w 2017 roku. Celem artykułu jest przedstawienie rekomendacji merytorycznych, metodologicznych i organizacyjnych dotyczących mistagogii sakramentu spowiedzi w procesie formacji bierzmowanych oraz pokazanie, w jaki sposób rekomendacje te zostały przyjęte w materiałach formacyjnych Nowe Życie. Artykuł podzielony jest na trzy części. W pierwszej części scharakteryzowano kryzys w praktyce pokuty sakramentalnej wśród młodzieży oraz wskazano czynniki przyczyniające się do rozwoju tego zjawiska. W drugiej części omówiono Wskazania pod kątem formacji do właściwego doświadczenia grzechu, miłosierdzia Bożego, spowiedzi i nawrócenia. Ostatnia część artykułu podejmuje zagadnienie mistagogii sakramentu spowiedzi w materiałach formacyjnych Nowe Życie, ze szczególnym uwzględnieniem recepcji zaleceń dokumentu z 2017 r.

EN

The contemporary crisis of sacramental penance among some young people presents a significant challenge for the entire Church community. Issues related to the mystagogy of the sacrament of confession were addressed by Polish bishops in the Guidelines of the Polish Episcopal Conference Regarding Preparation for the Sacrament of Confirmation, published in 2017. The aim of this text is to present the content, methodological, and organizational recommendations concerning the mystagogy of the sacrament of confession in the confirmation formation process and to show how these recommendations have been received in the formation materials New Life. The article is divided into three parts. The first part provides a brief characterization of the crisis in the practice of sacramental penance among the youth and identifies the factors contributing to the development of this phenomenon. The second part discusses Guidelines in terms of formation for the proper experience of sin, Godʼs mercy, confession, and conversion. The final part of the article addresses the issue of the mystagogy of the sacrament of confession in the formation materials New Life, with particular attention given to the reception of the recommendations from the 2017 document.

16

Universalismo del peccato e missione dello Spirito Santo alla luce dell’enciclica di san Giovanni Paolo II „Dominum et Vivificantem”

67%

Kopiec M. A.

|

2020

|

nr 27

101-121

IT

Il peccato e i suoi effetti fanno parte dell’esperienza di vita di tutti. Nel mondo moderno, tuttavia, si osserva una significativa perdita di coscienza del peccato, sia nella sua dimensione individuale che sociale. Ecco perché l’autore di questo articolo tenta di avvicinare l’insegnamento papale sul peccato e il ruolo salvifico dello Spirito Santo. Nelle sue riflessioni sul peccato, Giovanni Paolo II lo mostra nella prospettiva dell’opera di salvezza che Gesù Cristo fece e alla luce dello Spirito Santo nel cuore di tutti. Il peccato dell’incredulità nella missione salvifica di Cristo, derivante dal peccato del primo popolo, ha portato al crimine di crocifissione, mentre il peccato contro lo Spirito Santo presume che l’uomo rifiuterà la conversione e quindi non la accetterà perdono offerto da Dio. In questa complessa situazione creata attraverso la scelta umana, lo Spirito Santo viene con l’offerta del perdono dei peccati. la condizione la remissione è il riconoscimento del peccato nella coscienza. Ecco perché la missione dello Spirito di Dio consiste nel “convincere” di peccato, giustizia e giudizio. Papa insegna che ogni peccato umano è stato superato dall’opera salvifica di Gesù Cristo. Lo Spirito Santo che opera nell’uomo rivela l’economia dell’amore di Dio, che ti invita alla conversione.

PL

Temat grzechu wpisany jest w kondycję istoty ludzkiej. Św. Jan Paweł II rozwinął tę kwestię w encyklice poświęconej Boskiej Osobie Ducha Świętego „Dominum et Vivificantem”. Na pierwszy rzut oka oba argumenty nie wydają się mieć ścisłego związku, a jednak papież przedstawia funkcję uświęcającą i uzdrawiającą w porządku zbawienia odnosząc się do Osoby Ducha Świętego. Celem niniejszego opracowania jest ukazanie nauczania Jana Pawła II odnoszące się do dzieła zbawienia w świetle niezbędnej i istotnej roli Ducha Świętego. Polega ona na przygotowaniu człowieka do nawrócenia, inspirując go aby uświadomił sobie własną grzeszność. Dopiero wówczas człowiek będzie zdolny przyjąć zbawczą łaskę. Warto zaznaczyć że wypowiedzi papieża zostały uzupełnione i pogłębione poprzez odwołanie się do najnowszych opracowań współczesnej teologii i wkładu wybitnych teologów w obrębie tejże tematyki. Nie można również pominąć faktu, iż w 2020 obchodzono 100-e urodzin Jana Pawła II oraz iż encyklika została podpisana w dniu urodzin papieża 18 maja 1986.

17

Nauka św. Augustyna o gniewie Boga w "Enarrationes in Psalmos"

67%

Czyżewski B. S.

|

tom 33

315-341

EN

God’s anger appears often in the Bible, especially in the Book of Psalms, a topic which Saint Augustine treated repeatedly in his extensive commentary "Enarrationes in Psalmos". The Bishop of Hippo created his comments on each of the psalms in the form of sermons or written tuition. His work on Psalms had spanned 30 years, and his analysis of God’s anger is based on this Book. He laid out three important aspects, the first connected with finding the cause of that anger. The Bishop explains that the first and chief reason is the sin of man. In the second matter, Augustine emphasizes the difference between God’s anger and human anger. God’s anger is never destructive, but has an educational role and includes a call to conversion. On the contrary, man’s anger, when uncontrolled, leads to self-destruction and harm to others, because anger nurtured in the human heart turns into the deadly sin of hatred. The third issue deals with the relation of God’s anger to his mercy and justice. The Bishop of Hippo concludes that God’s mercy is always stronger than his wrath and justice, especially when humans turn from sin and become new persons dedicated to God.

PL

Temat gniewu Boga pojawia się bardzo często na kartach Pisma Świętego, zwłaszcza w Księdze Psalmów. Ciekawym źródłem, w którym próbuje się wyjaśnić ten biblijny temat, jest niezwykle obszerny komentarz św. Augustyna zatytułowany Enarrationes in Psalmos. Objaśnienia biskupa Hippony do poszczególnych psalmów mają formę kazań i pisanych pouczeń, które powstawały na przestrzeni blisko trzydziestu lat. Św. Augustyn, podejmując temat gniewu Boga w oparciu o psalmy, skupia się na trzech istotnych zagadnieniach. Pierwsze związane jest z podaniem przyczyn tego gniewu, z których za najważniejszą biskup Hippony uznaje grzech człowieka. Następnie autor Objaśnień Psalmów zwraca uwagę na różnicę między gniewem Boga a gniewem człowieka. W przypadku Boga Jego gniew nigdy nie niszczy, przeciwnie, jest wezwaniem do nawrócenia i posiada rolę wychowawczą. Gniew człowieka, kiedy bywa nieopanowany, może prowadzić do zatracenia siebie i niszczenia innych, ponieważ pielęgnowany w ludzkim sercu przeradza się w niebezpieczny grzech nienawiści. W końcu św. Augustyn zastanawia się nad relacją gniewu Boga do Jego miłosierdzia i sprawiedliwości. Dochodzi do wniosku, że miłosierdzie zawsze bierze górę nad Bożym gniewem i sprawiedliwością, zwłaszcza wtedy, gdy człowiek odwraca się od grzechu i staje się nowym człowiekiem całkowicie skierowanym na Boga.

18

Sakrament pokuty i pojednania. Kryzys współczesny i kryzys doktrynalny

67%

Królikowski J.

|

tom 9

|

nr 2

53-74

EN

The sacrament of Penance and Reconciliation – a confession – in the recent decades has become a subject of manifold theological interpretations which have influenced its practicing. Recursively suggested interpretations have resulted in various critical moments in its practicing, or at least they contribute to the rise of suspicions directed at it. The situation calls for reconsideration of certain aspects of the theology of the sacrament of Penance and Reconciliation. It appears that the Church doctrine preserved in this matter implies the need for consideration of the three most vital questions, namely: what is the specific grace of the sacrament of Penance, what does the likeness of Christ, resulting from this sacrament, consist in, and how is the actual ecclesiality of the sacrament manifested. This article focuses on these three questions, positioning itself in a direct reference to the mentioned symptoms of the crisis in the sphere of sacramental penance. In the case of the first question the reader’s attention is brought to the relation between the sacrament of Penance and Baptism, which makes it possible to grasp the specificity of sacramental penance. The second question emphasises the truth that the likeness of Christ the Redeemer, who through his death judges men’s sins, may be achieved only by penance. As far as the third question is concerned, it is reminded that through conversion and penance a Christian renews his bond with the Church that in turn supports the sinner in the act of conversion and penance.

PL

Sakrament pokuty i pojednania – spowiedź – stał się w ostatnich dziesięcioleciach przedmiotem rozmaitych interpretacji teologicznych, które wpłynęły na jego praktykowanie. Niejednokrotnie proponowane interpretacje przyczyniły się do wywołania rozmaitych sytuacji kryzysowych w jego praktykowaniu albo przynajmniej wzbudzają podejrzliwość w stosunku do niego. Sytuacja domaga się ponownego przemyślenia niektórych aspektów teologii sakramentu pokuty i pojednania. Wydaje się, że utrwalona doktryna kościelna w tej materii sugeruje potrzebę przemyślenia zwłaszcza trzech kwestii: jaka jest specyficzna łaska sakramentu spowiedzi, na czym polega upodobnienie do Chrystusa, którego ten sakrament dokonuje, oraz w czym wyraża się jego właściwa eklezjalność. Na te trzy kwestie zostaje zwrócona uwaga w niniejszym artykule, przy bezpośrednim odniesieniu się do wspomnianych przejawów kryzysu w dziedzinie pokuty sakramentalnej.

19

"Gdzie ty, tam i on"

67%

Stępniewska A.

|

tom 14

125-132

EN

Hac in dissertatiuncula post brevem de paleochristiana onirologia introductionem de S. Monicae somnio conversionem S. Augustini spectante tractatur.

20

Poszukiwanie mądrości a nawrócenie według św. Augustyna. Aspekt epistemologiczno-etyczny

67%

Drożdż A.

|

tom 14

81-100

EN

Der hl. Augustinus hat sehr viel seiner Aufmerksamkeit auf das Problem der Weisheit.