Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 12

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  nawozy płynne
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
100%
PL
W ostatnim dwudziestoleciu szczególne znaczenie w branży nawozów mikroelementowych zyskały chelaty. W krajach Unii Europejskiej określone są substancje chelatujące stosowane jako dodatki do nawozów płynnych. Są to związki syntetyczne należące do grupy aminopolikarboksylowych (APCAs), które tworzą trwałe kompleksy rozpuszczalne w wodzie. APCAs tworzą chelaty z mikroelementami w stosunku molowym 1:1. Najczęściej stosowanym komponentem jest sól disodowa kwasu etylenodiaminotetraoctowego (EDTA). W Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady WE nr 2003/2003 z dnia 13 października 2003 roku znajdują się wymogi dotyczące chelatów stosowanych w rolnictwie. Zgodnie z tymi wymogami, stopień skompleksowania mikroelementu powinien wynosić przynajmniej 80% deklarowanej, rozpuszczalnej w wodzie, całkowitej zawartości metalu. Czas pobierania mikroelementu przez roślinę w środowisku glebowym powinien odpowiadać okresowi degradowalności. Zbyt niski stopień biodegradacji może negatywnie wpłynąć na środowisko, powodując remobilizację metali ciężkich z osadów dennych i prowadzić do powstania fitotoksycznych kompleksów. Wymogi formalne spowodowały, że nadal poszukuje się nowych substancji chelatujących oraz ulepsza się stosowane technologie. Celem badań było określenie stopnia skompleksowania wybranego jonu mikroelementu przy różnym czasie reakcji z substancją chelatującą. Zastosowano stosunek molowy metal-ligand równy 1:1. Stopień skompleksowania wyznaczono z wykorzystaniem woltamperometrii pulsowej różnicowej. Badania te pozwalają określić optymalny czas reakcji kompleksowania mikroelementów przez substancje chelatujące powszechnie stosowane w branży nawozowej.
EN
In the last two decades of particular importance in micronutrient fertilizers industry gained the chelates. Chelate structure minimizes the influence of external factors and micronutrients stabilizes a wide range of pH. Their use allows an optimal complement deficiency of micronutrients. Adapting the nutrient content to the needs of plants can reduce the negative impact on the environment. They can be applied either to the soil, and foliar application. They are produced in the form of a liquid or finely crystalline. In the European Union are set chelating agents used as additives to liquid fertilizers. These synthetic compounds belonging to the group aminopolycarboxylic compounds (APCAs) which form stable water-soluble complexes. APCAs form a chelate with trace elements in a molar ratio of 1:1. The most commonly used component is the disodium salt of ethylenediaminetetraacetic acid (EDTA). The Regulation of the European Parliament and Council Regulation EC No 2003/2003 of 13 October 2003, there are requirements for the chelates used in agriculture. Within these conditions, the degree of complexation of the micro should be at least 80% of the declared, soluble in water, the total metal content. Download time micronutrient by the plant in the soil environment should correspond to the period of degradability. Too low degree of biodegradation may adversely affect the environment, causing remobilization heavy metals from bottom sediments and lead to phytotoxic complexes. Formal requirements resulted in the continued search for new chelating agents, and improve the technologies used. The aim of the study was to determine the degree of complexation of the selected ion trace element of a chelating substance at different reaction time. Using molar ratio of metal to ligand 1:1. The degree of complexation was determined by differential pulse voltammetry. These studies will determine the optimal reaction time micronutrients complexation by chelating agents commonly used in the fertilizer industry.
EN
In recent years, a big problem for agriculture is the shortage of available micronutrients in the soil, thus reducing yields. This deficiency is due to the intensification of agriculture, cultivation of new species of plants require fertilization and a significant share of soils with low content of available micronutrients, which is why in recent years looking for the appropriate forms in which they can be applied to not have a negative impact on the environment. Of particular importance in the field of micronutrient fertilizers gained chelates. These compounds are characterized by stability. Chelating agents stabilize the cations of microelements in a wide pH range. Their application optimizes supplement micronutrient deficiency. Adaptation of nutrients to the needs of the plants can reduce the negative impact on the environment, without causing soil salinity, as in the case of salt micronutrients. Can be applied to both soil and foliar application. They are produced in the form of liquid or fine-crystalline. In the European Union are set chelating agents used as additives for liquid fertilizers. These are synthetic compounds belonging to the aminepolycarboxylic compounds (APCAs) which form stable complexes which are soluble in water. APCAs form chelates of trace elements in a molar ratio 1:1. The most commonly used component is the disodium salt of ethylenediaminetetraacetic acid (EDTA). The Regulation of the European Parliament and of the Council EC No 2003/2003 of 13 October 2003 includes the requirements for chelates used in agriculture. In accordance with these requirements complex the trace element level should be at least 80 % of the declared water-soluble, the total metal content. Download time micronutrient by the plant in the soil environment should correspond to the period degradability. Too low biodegradability may adversely affect the environment, causing mobilization heavy metals from bottom sediments and lead to phytotoxic complexes. Formal requirements resulted in the continued search for new chelating agents, and improving the technology used. The aim of the study was to determine the degree of complexation of the selected ions of micronutrients with chelating substance at different reaction times. The molar ratio of metal-ligand equal to 1:1. The degree of complexation was determined by differential pulse voltammetry. Was selected micronutrient zinc. Comparison was made to a compound belonging to the group of derivatives of aminepolycarboxylic compounds and for substances of natural origin – amino acid. These studies will help determine the optimal response time complexation of micronutrients by chelating agents commonly used in the fertilizer industry.
PL
W ostatnich latach dużym problemem dla rolnictwa jest niedobór przyswajalnych mikrślementów w glebie, co powoduje zmniejszenie plonów. Niedobór ten spowodowany jest intensyfikacją rolnictwa, uprawą nowych gatunków roślin wymagających nawożenia oraz znacznym udziałem gleb o niskiej zawartości przyswajalnych mikroskładników, dlatego w ostatnich latach poszukuje się odpowiednich form, w jakich, można je aplikować, by nie miały negatywnego wpływu na środowisko. Szczególne znaczenie w branży nawozów mikroelementowych zyskały chelaty. Związki te dzięki swojej kleszczowej strukturze cechują się trwałością oraz swoistą inertnością w roztworze glebowym. Chelatory stabilizuj ą kation mikroelementu w szeroki zakresie pH. Ich stosowanie pozwala w sposób optymalny uzupełnić niedobór mikroelementów. Dostosowanie zawartości składników pokarmowych do potrzeb roślin pozwala ograniczyć negatywny wpływ na środowisko, nie powodując zasolenia gleb, jak w przypadku stosowania soli mikroelementów. Mogą być aplikowane zarówno doglebowo, jak i dolistnie. Produkowane są w formie płynnej lub drobnokrystalicznej. W krajach Unii Europejskiej określone są substancje chelatujące stosowane jako dodatki do nawozów płynnych. Są to związki syntetyczne należące do grupy aminopolikarboksylowych (APCAs), które tworzą trwałe kompleksy rozpuszczalne w wodzie. APCAs tworzą chelaty z mikroelementami w stosunku molowym 1:1. Najczęściej stosowanym komponentem jest sól disodowa kwasu etylenodiaminotetraoctowego (EDTA). W Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady WE nr 2003/2003 z dnia 13 października 2003 r. znajdują się wymogi dotyczące chelatów stosowanych w rolnictwie. Zgodnie z tymi wymogami stopień skompleksowania mikroelementu powinien wynosić przynajmniej 80 % deklarowanej, rozpuszczalnej w wodzie, całkowitej zawartości metalu. Czas pobierania mikroelementu przez roślinę w środowisku glebowym powinien odpowiadać okresowi degradowalności. Zbyt niski stopień biodegradacji może negatywnie wpłynąć na środowisko, powodując remobilizację metali ciężkich z osadów dennych i prowadzić do powstania fitotoksycznych kompleksów. Wymogi formalne spowodowały, że nadal poszukuje się nowych substancji chelatujących oraz ulepsza się stosowane technologie. Celem badań było określenie stopnia skompleksowania wybranego jonu mikroelementu przy różnym czasie reakcji z substancją chelatującą. Zastosowano stosunek molowy metal-ligand równy 1:1. Stopień skompleksowania wyznaczono z wykorzystaniem woltamperometrii plusowej różnicowej. Wybranym mikroelementem był cynk. Porównanie wykonano dla związku należącego do grupy pochodnych aminopolikarboksylowych oraz dla substancji pochodzenia naturalnego – aminokwasu. Badania te pozwolą określić optymalny czas reakcji kompleksowania mikroelementów przez substancje chelatujące powszechnie stosowane w branży nawozowej.
PL
Intensyfikacja upraw doprowadziła do zubożenie gleb w mikroelementy oraz substancje odżywcze. Istotnym komponentem w produkcji nawozów płynnych są chelaty. Chelaty to kompleksy kleszczowe, które cechują się dużą trwałością. Substancją chelatującą jest związek mineralno-organiczny zawierający co najmniej dwa miejsca koordynacyjne. Połączenia takie charakteryzują się swoistą inertnością wobec wodorotlenków, fosforanów, węglanów oraz tlenków. Stosowanie mikroelementów w takiej postaci pozwala na ich stopniowe uwalnianie, tym samym zapewniając optymalną przyswajalność. Jako dodatki do nawozów stosuje się chelaty mikroelementów z substancjami syntetycznymi, które w krajach Unii Europejskiej określone są w Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady WE nr 2003/2003 z dnia 13 października 2003 roku. Wymagania środowiskowe stawiane produkcji i stosowaniu nawozów, związane z ochroną gleby oraz produkcją tzw. zdrowej żywności, określają ocenę biodegradowalności jako jeden z czynników mających znaczenie przy doborze substancji kompleksującej. Stopień skompleksowania mikroelementu (Cu, Fe, Mn, Zn), zgodnie z wymogami formalnymi, powinien wynosić przynajmniej 80% deklarowanej, rozpuszczalnej w wodzie, całkowitej zawartości metalu. Czas pobierania mikroelementu przez roślinę w środowisku glebowym powinien odpowiadać okresowi degradowalności użytego związku, co stanowi istotny problem w przypadku substancji syntetycznych. Rozwiązaniem może być stosowanie, jako czynnika kompleksującego, substancji pochodzenia naturalnego. W Rozporządzeniu Nawozowym znajduje się tylko jedna taka substancja: ligninosulfoniany. Wydaje się, że użycie aminokwasów pochodzących z hydrolizy białek może być alternatywą dla stosowanych syntetycznych pochodnych związków aminopolikarboksylowych ze względu na ich działanie stymulujące i antystresowe. Celem badań było określenie stopnia skompleksowania cynku oraz stosunku metal:ligand dwóch substancji chelatujących: aminokwasu oraz syntetycznej pochodnej aminopolikarboksylowej. Pomiary prowadzono z wykorzystaniem woltamperometrii pulsowo różnicowej w pH obojętnym w środowisku wodnym. Zastosowanym aminokwasem była L-lizynę, natomiast substancją syntetyczną, znajdująca się w Rozporządzeniu Nawozowym, była sól trisodowa kwasu S,S-etylenodiaminodibursztynowego.
EN
Intensification of crop led to the impoverishment of the soil with trace elements and nutrients. Important components in the production of liquid fertilizers are chelates. Chelate complexes forceps, which are characterized by high durability. Chelating substance is a mineral-organic compound containing at least two coordination sites. These connections are characterized by a specific indifferent to hydroxides, phosphates, carbonates and oxides. The use of trace elements in a form allows for a gradual release thereof, thereby ensuring optimal availability. As an additive to fertilizers used chelated micronutrients with synthetic chemicals that in the European Union are set out in the Regulation of the European Parliament and Council Regulation EC No 2003/2003 of 13th October 2003. Environmental requirements placed on the production and use of fertilizers, associated with soil conservation and production of so-called. Healthy food determine the biodegradability assessment as one of the relevant factors in the selection of complexing substances. The degree of complexation trace element (Cu, Fe, Mn, Zn) in accordance with the formal requirements should be at least 80% of the declared, soluble in water, the total metal content. Download time micronutrient in the plant in the soil environment should correspond to what degradable compound used as an important problem in the case of synthetic substances. The solution may be the use of substances of natural origin as a complexing agent. The Regulation of Fertilizers is only one such substance: ligninosulfonates. It appears that the use of amino acids derived from the hydrolysis of proteins, can be an alternative to use, synthetic derivatives of aminopolycarboxylic, due to their stimulating effect and stress. The aim of this study was to determine the degree of complexation of zinc and the ratio of metal: ligand two chelating agents: an amino acid and a synthetic derivative of aminopolycarboxylic. Measurements performed using differential pulse voltammetry at neutral pH in aqueous medium. Used the amino acid L-lysine was but a synthetic substance, which is located in the Regulation of fertilizer was trisodium salt of acid S,S-ethylenodiaminodisuccinic.
PL
Omówiono technologię otrzymywania płynnych nawozów azotowo-siarkowych Pulaska® i RSMS® w nowym kompleksie nawozowym Grupy Azoty Zakłady Azotowe Puławy SA. Przedstawiono bilanse masowe i cieplne oraz fizykochemiczne właściwości nawozów.
EN
Prodn. technol. of liq. N-S fertilizers in a new fertilizer complex was described. Heat and mass balances as well as phys. and chem. properties of the fertilizers were presented.
PL
Przedstawiono wyniki badań nad zagrożeniem bezpieczeństwa w procesie wytwarzania i przechowywania nawozów płynnych (roztwory saletrzano-mocznikowe (RSM)) z dodatkiem siarki w postaci tiosiarczanów amonu, potasu i sodu. Badania wykonano za pomocą metody różnicowej i wagowej analizy termicznej (DTA -TG). Analizie poddano każdy z tiosiarczanów, a następnie układy złożone z azotanu amonu i tiosiarczanów, azotanu amonu, mocznika i tiosiarczanu oraz z azotanu amonu, mocznika, tiosiarczanu i wody. Badane tiosiarczany charakteryzują się zróżnicowaną stabilnością termiczną. W stosunku do wszystkich trzech badanych tiosiarczanów, nie stwierdzono zagrożenia bezpieczeństwa procesu wytwarzania i przechowywania nawozów RSM z dodatkiem tych tiosiarczanów.
EN
Aq. solns. of NH4NO3, urea and NH4, K and Na thiosulfates as well as their mixts. were studied by thermogravimetry and differential thermal anal. to det. the mass loss and exothermal effects at elevated temp. (up to 500°C). (NH4)2S2O3 showed the lowest thermal stability. Addn. of urea resulted in increasing the thermal stability of the soln. of NH4NO3 hazard during storage of the liq. NH4NO3-contg. fertilizers was obsd.
6
Content available Łączne stosowanie agrochemikaliów
100%
PL
Od końca lat 80. XX wieku w Polsce podjęto badania nad możliwością łącznego stosowania agrochemikaliów tzn. środków ochrony roślin oraz środków ochrony roślin z nawozami płynnymi. Obecnie metoda ta jest powszechnie stosowana w praktyce ochrony roślin i nawożenia w Polsce. Dalsze upowszechnienie tej metody wymaga prowadzenia praktycznie ciągłych badań wraz ze zmieniającym się asortymentem środków ochrony roślin oraz nawozów płynnych. Jednym z ważniejszych elementów jest również przygotowanie służb doradczych oraz samych rolników w celu prawidłowego oraz pełnego wykorzystania tej metody w praktyce.
EN
Since the late 1980s, research has been undertaken in Poland on the possibility of combined use of agrochemicals, i.e. plant protection products and plant protection products with liquid fertilizers. Currently, this method is widely used in the practice of plant protection and fertilization in Poland. Further dissemination of this method requires conducting practically continuous research together with the changing assortment of plant protection products and liquid fertilizers. One of the most important elements is also the preparation of advisory services and farmers themselves for the correct and full use of this method in practice.
7
Content available remote Wpływ działania biostymulatora zawierającego aminokwasy na plon fasoli zwykłej
100%
PL
Dokonano oceny działania wybranych nawozów płynnych zaliczanych do grupy biostymulatorów zawierających aminokwasy. Przedstawiono wyniki badań efektywności nawożenia biostymulatorem Terra Sorb Complex fasoli zwykłej odmiany Aura i Toska. Dokonano porównania zawartości białka i popiołu w obu odmianach w zależności od formy i stężenia aplikowanego biostymulatora. Stwierdzono, że nawożenie Terra Sorb Complex korzystnie wpływa na plonowanie fasoli zwykłej i determinuje zawartość białka i popiołu w badanych odmianach fasoli.
EN
A com. amino acids-contg. biostimulator was applied on leaves of 2 common bean varieties in field exps. to study its effects on seed, mass and pod nos. The seeds were analyzed for protein, moisture and ash contents. Use of the biostimulator resulted in increasing the seed no. and mass as well as the protein content in the seeds.
PL
Przedstawiono wyniki badań korozyjnego działania roztworów saletrzano-mocznikowych (RSM) i saletrzano-mocznikowych z siarką (RSMS) na stal węglową oraz wyniki badań korozyjności tych nawozów wraz z testowanymi inhibitorami. Skuteczność działania inhibitorów w środowisku płynnych nawozów oceniono na podstawie badań grawimetrycznych i potencjodynamicznych.
EN
Three com. corrosion inhibitors were added to NH4NO3, urea and (optionally) S-contg. solns. to decrease the rate of a C steel corrosion.
|
|
tom Vol. 7, nr 3
49-55
EN
The influence of fertilizers manufacturing and their application on the environment has been discussed. The necessity of curbing the negative impact of their production and application was pointed out. The studies conducted at the Institute of Inorganic Chemical Technology and the Environment Engineering at the Technical University of Szczecin, were thoroughly examined. The research regarded the production of solid and liquid mineral fertilizers demonstrating a variety of characteristics, the use of the side effects with a view to obtaining potassium fertilizers, as well as the recovery of phosphates from sewage in the form of useful products.
10
Content available remote Rozwój technologii wytwarzania nawozów płynnych na bazie polifosforanu(V) amonu
84%
PL
Zaprezentowano główne metody otrzymywania kwasu polifosforowego(V) oraz roztworów nawozowych na bazie polifosforanu(V) amonu (APP). Przedstawiono wpływ stosowanych surowców oraz sposobu prowadzenia procesu wytwarzania APP na stopień kondensacji produktu końcowego. Omówiono możliwość mieszania nawozów bazowych APP z innymi nawozami płynnymi oraz przedstawiono rozpuszczalność mikroskładników w roztworach polifosforanów(V) i ortofosforoanów(V). Opisano główne problemy związane z otrzymywaniem APP, takie jak korozja aparatury, wytrącanie się osadów i hydroliza skondensowanych form fosforanów.
EN
A review, with 36 refs., of manufg. polyphosphoric acid methods as well as the fertilizer solns. based on titled compd. (APP). The effect of the raw materials and APP production process type on the polyphosphate content in the final product was shown. The possibility of mixing APP base fertilizers with other liquid fertilizers was discussed, and the soly. of micronutrients in solns. of polyphosphates and orthophosphates was indicated. The problems related to the corrosion of the equipment, pptn. and hydrolysis of condensed forms of phosphates were described.
PL
Wzrost liczby ludności spowodował intensyfikację rolnictwa, co doprowadziło do zubożenie gleb w makro- i mikroelementy. Mikroskładniki pobierane są przez rośliny w niewielkich ilościach, jednak stanowią czynnik determinujący wielkość i jakość plonowania. Pełnią funkcję biochemiczne, a ich zastąpienie przez inne pierwiastki jest niemożliwe. Przemysł nawozów mikroelementowych istnieje stosunkowo od niedawana. W produkcji nawozów istotne jest, by zapewnić efektywność stosowanych preparatów oraz zminimalizować niekorzystny wpływ na środowisko. Coraz częściej mikroelementy aplikowane są w postaci chelatów, które cechują się dużą trwałością. Związki należące do grupy aminopolikarboksylowych są wykorzystywane w produkcji płynnych nawozów mikroelementowych. Nadal najczęściej stosowaną substancją jest sól disodowa kwasu etylenodiaminotetraoctowego (EDTA). Doniesienia literaturowe świadczą o słabej biodegradacji tego związku. Nieustannie poszukuje się nowych związków, których rozkład nie będzie negatywnie wpływał na środowisko. Istotne jest także, by substancja chelatująca stabilizowała mikroelement w szerokim zakresie pH. Celem badań była próba otrzymania związków aminopolikarboksylowych z wykorzystaniem reakcji Mannicha. Jej zaletami są: jednoetapowość reakcji oraz dostępność substratów. Synteza ta posiada duży potencjał aplikacyjny.
EN
The population growth caused an increase in agriculture, which led to the impoverishment of the soil in macro- and microelements. Micronutrients are assimilated by plants in small amounts, however, are a factor in determining the size and quality of crops. They serve as biochemical, and their replacement by other elements is impossible. Micronutrient fertilizers industry has developed relatively recently. The production of fertilizers is essential to ensure the effectiveness of assimilated, and minimize the adverse impact on the environment. Increasingly, micronutrients are applied in the form of chelates, which are characterized by high stability. The compounds belonging to the group aminopolycarboxylic compounds are used in the production of micronutrients liquid fertilizer. Still most commonly used substance is the disodium salt of ethylenediaminetetraacetic acid (EDTA). Literature reports indicate poor biodegradability of this compound. Still looking for new compounds whose distribution does not have a negative impact on the environment. It is also important that the trace element chelator stabilized in a wide pH range. The aim of this study was to obtain aminopolycarboxylic compounds using Mannich reaction. One-step this reaction and the availability of substrates is a big advantage this reaction. This synthesis has a large application potential.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.