Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: naphtalene

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Naftalen

100%

Sitarek K.

tom Nr 2 (48)

143--158

Naftalen jest powszechnie stosowany jako surowiec i półprodukt w przemyśle chemicznym, w produkcji tworzyw sztucznych i barwników, a także jako środek odstraszający mole, odświeżający powietrze i środek powierzchniowo czynny. Naftalen wykorzystuje się w procesach produkcji insektycydów, fungicydów, lakierów, pokostów oraz do zabezpieczania drewna. W medycynie był stosowany w chorobach skóry w postaci pudru oraz jako środek antyseptyczny i lek przeciwrobaczy. Śmiertelna dawka naftalenu dla człowieka waha się w granicach 5 ÷ 15 g. Dane toksykologiczne dotyczące ostrych zatruć naftalenem drogą pokarmową dotyczą głównie wypadków przypadkowego lub umyślnego połknięcia, przez osoby dorosłe lub dzieci, kulek naftalinowych stosowanych jako środek przeciw molom. Toksycznymi efektami działania naftalenu u ludzi po zatruciu drogą pokarmową są: nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha, krwiomocz, niewydolność nerek, martwica kanalików nerkowych, zmiany zachowania, drgawki i śpiączka, która jest następstwem obrzęku mózgu, a także powiększenie wątroby i większa aktywność enzymów wątrobowych oraz anemia hemolityczna. Wdychanie par naftalenu powoduje bóle głowy, brak łaknienia i nudności, a także podrażnienie oczu, a nawet zaćmę. Wyraźne objawy działania drażniącego na oczy stwierdzono u pracowników, którzy przebywali w pomieszczeniach, w których stężenie naftalenu w powietrzu wynosiło powyżej 79 mg/m3 (15 ppm). Wielokrotny kontakt skóry z naftalenem powoduje zaczerwienie i zapalenie skóry, głównie u osób wrażliwych. Wartości medialnych dawek śmiertelnych pozwalają zaliczyć naftalen do substancji szkodliwych. Naftalen nie wywiera działania mutagennego. Istnieją pewne dane doświadczalne, w których sugeruje się, że związek ten jest rakotwórczy dla samic myszy, ponieważ powoduje wzrost częstości gruczolaków pęcherzykowo- oskrzelowych u samic myszy narażanych 2 lata na naftalen o stężeniu 157 mg/m3 (30 ppm). Naftalen ulega dość szybko wchłonięciu do organizmu w układzie oddechowym, natomiast wolniej w układzie pokarmowym i przez skórę. Metabolizm naftalenu prowadzi przez aktywny produkt pośredni 1,2-epoksyd do dihydrodiolu i 1-naftolu. W moczu zwierząt (myszy, królików i szczurów) narażanych na naftalen drogą dożołądkową stwierdzono obecność: 1-naftolu, 2-naftolu, 1,2-dihydroksynaftaleno-1,2-diolu, kwasu 1-naftylosiarkowego i 1-naftyloglikuronidu. Normatywy higieniczne naftalenu w większości państw ustalono na podobnym poziomie: wartość NDS wynosi 50 mg/m3, a wartość NDSCh – 75 mg/m3. Wartość NDS naftalenu w Unii Europejskiej wynosi również 50 mg/m3. Dotychczasowe normatywy w Polsce wynosiły: wartość NDS – 20 mg/m3 i wartość NDSCh – 75 mg/m3. Polski normatyw jest opatrzony dodatkowo literami „Ft” – substancja fetotoksyczna i „I” – substancja działająca drażniąco. Zespół Ekspertów przyjął wartość NDS naftalenu równą 20 mg/m3 i wartość NDSCh równą 50 mg/m3 oraz dodatkowe oznakowanie związku literami „Sk” – wchłania się przez skórę i „I” – działa drażniąco.

Naphthalene is a white, crystalline powder with a characteristic odor. It is insoluble in water, slightly soluble in methanol, ethanol, and soluble in benzene, ether and chloroform. Naphthalene is widely used in industrial processes. It is used in the manufacture of dyes, naphthols, and as a moth repellent, as a preservative, a disinfectant, and an illuminant. Inhaled naphthalene fumes produce visual disturbances, headache, nausea, and vomiting. Naphthalene may be acutely irritant to eyes and the respiratory tract. Oral intoxication in industry is unlikely. Naphthalene is rapidly absorbed by the human body when inhaled, but slowly by skin and by ingestion. Experiments in the rat showed that naphthalene was readily converted to 1- or 2-naphthol and 1,2-dihydro-1,2-naphthalenediol, and excreted free or as 1- or 2-hydroxyglucuronide or 1-sulfate. Naphthalene was negative for the induction of gene mutations in Salmonella typhimurium, induced sister chromatid exchanges in a test with Chinese hamster ovary cells. Under the conditions of these 2-year inhalation studies there was no evidence of carcinogenic activity of naphthalene in male B6C3F1 mice exposed to 10 or 30 ppm (50 and 150 mg/m3). There was some evidence of carcinogenic activity in female B6C3F1 mice, based on increased instances of pulmonary alveolar/bronchiolar adenomas. The Expert Group recommends a MAC of 20 mg/m3 for naphthalene and – according to its irritative effects – MAC-STEL of 50 mg/m3. Because percutaneous absorption of naphthalene has caused systemic toxicity, the “Sk” notation is considered appropriate. The ”I” – irritation notation is also recommended.

Determination of cadmium after preconcentration with the ion pair of 2-(bromo-2-pyridylazo)-5-diethylaminophenol and tetraphenylborate on microcrystalline naphthalene

67%

Taher M. A. , Balani S. , Puri B. K.

tom Vol. 46, No. 2

275-284

Cadmium can be preconcentrated from a large volume of its aqueous samples in the pH range 4.0-7.0 as cadmium-2-(5-bromo-2-pyridylazo)-5-diethylaminophenol (5-Br-PADAP) ammonium tetraphenylborate ion associated complex on microcrystalline naphthalene or by adsorbing cadmium-2-(5-bromo-2-pyridylazo)-5-diethylaminophe-nol (5-Br-PADAP) cationic complex on the adsorbent ammonium tetraphenylborate naphthalene filled in a column. After the preconcentration step, the solid mass consisting of cadmium complex and naphthalene is dissolved with 5 ml of dimethylformamide and the metal determined by atomic absorption spectrometry. The calibration graph is linear over the concentration range 1.5-125 ug of cadmium in 5 ml of the final dimethylformamide (DMF) solution. Eight replicate determinations of 25 ug of cadmium give a mean absorbance of 0.136 with a relative standard deviation of 1.48% for pure solutions and 2.2% for complex samples respectively. The sensitivity for 1% absorption is 0.162 ug ml(-1) in the present case while it is 0.135 ug ml(-1) for aqueous sample with this instrument, which is two times better than the aqueous samples, at the same time the preconcentration factor is 80. The interference of a large number of anions and cations on the determination of cadmium has been studied and the optimized conditions developed have been utilized for its trace determination in various standard alloys, biological and environmental samples.

Kadm można zatężyć z dużych objętości wodnych próbek przy pH 4,0-7,0 jako kompleks kadmu z 2-(5-bromo-2-pirydylo)-5-dietyloaminofenolem w obecności tetrafe-nyloboranu amonu na mikrokrystalicznym naftalenie lub na kolumnie wypełnionej adsorbentem zawierającym tetrafenyloboran amonu na naftalenie. Stałą masę rozpuszcza się w 5 ml dimetyloformamidu i oznacza kadm atomową spektrometrią absorpcyjną z atomizacją płomieniową. Wykres analityczny jest prostoliniowy w zakresie od l,5 do 125 ng w 5 ml roztworu. Przy zawartości 25 ug kadmu odchylenie standardowe (n= 8) wynosi 1,48% dla roztworów modelowych i 2,2% dla złożonych materiałów. Czułość oznaczenia odpowiada 0,162ug ml(-1) i jest dwukrotnie lepsza niż dla czystych roztworów wodnych. Procedura zapewnia eliminację interferencji wielu jonów, dzięki zastosowaniu detekcji metodą atomowej spektrometrii absorpcyjnej.