Gaz ziemny dla pojazdów mechanicznych jest paliwem bezpiecznym, o dużej wartości energetycznej i wysokiej liczbie oktanowej. Główny problem techniczny stanowi sposób magazynowania gazu w pojeździe w takiej ilości, aby zapewnić możliwie duży zasięg, np. w komunikacji miejskiej ponad 350 km. Wtedy stosuje się sprężanie do 20-25 MPa bądź skroplenie gazu ziemnego. W wielu krajach rozwiniętych do gromadzenia sprężonego gazu ziemnego są wykorzystywane lekkie, wytrzymałe butle z tworzyw kompozytowych, których jednostkowa masa własna zawiera się w przedziale 0,3-0,5 kg/dm3 objętości butli. Dla butli stalowych wskaźnik ten wynosi 1,1-1,3 kg/dm3.
Pierwsze przegubowe autobusy IKARUS przystosowane do zasilania gazem ziemnym wprowadzono do eksploatacji w Krakowie w 1993 roku. Autobusy te zostały przystosowane do zasilania gazem w układzie jednopaliwowym przez PIMOT, SPNG IBMER w Krakowie i NGV AUTOGAS.
3
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
W artykule opisano przebieg realizacji programu inwestycyjnego odnoszącego się do zastosowania gazu ziemnego jako paliwa silnikowego. Uzasadniono potrzebę budowy wielu stacji tankowania CNG.
4
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Natural gas as engine fuel review of world usage. Historical outline of using natural gas as vehicle fuel in Poland. Characteristics of selected technical problems (composite gasholders, filling stations), legal issues, economics, safety aspects. Hydrogen and fuel cells. Hybrid vehicles. Perspectives of natural gas market development for the needs of car transportation in Poland.
W gospodarce komunalnej powinno mówić się raczej o eko- niż elektromobilności, ponieważ, jak się wydaje, samorządy i podmioty objęte wymogami ustawy o elektromobilności i paliwach alternatywnych będą szukać rozwiązań umożliwiających spełnienie ustawowego wymogu raczej w pojazdach gazowych niż elektrycznych.