Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Lata help
Autorzy help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 23

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  nanocrystals
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
1
Content available remote Application of image analysis for characterization of powders
100%
EN
A number of currently developed and produced modern multi-functional materials are to a large extent based on the use of powders. Powders with precisely characterized size, size distribution, shape and surface are used directly (e.g. catalysis) or to fabricate novel ceramics, metals and composites. Description of morphology of powders, both in micro- and nano-scale, could be obtained by the means of modern stereological methods supported by computerized image analysis. These methods can be used to describe size, shape, surface topography for both the aggregates and agglomerates and single crystallites. Stereological methods supported by computerized image analysis of high-resolution electron microscope images are becoming an important tool of modern powder-related materials science. The present work demonstrates the possibility of using such methods in determining the basic stereological parameters characterizing the morphology of the ceramic powders in micro- and nano-scale.
2
88%
EN
In this experiment a technique of mist deposition was explored as a way to form patterned ultra-thin-films of CdSe/ZnS core/shell nanocrystalline quantum dots using colloidal solutions. The objective of this study was to investigate the feasibility of mist deposition as a patterning method for creating multicolour quantum dot light emitting diodes. Mist deposition was used to create three rows of quantum dot light emitting diodes on a single device with each row having a separate colour. The colours chosen were red, green and yellow with corresponding peak wavelengths of 620 nm, 558 nm, and 587 nm. The results obtained from this experiment show that it is possible to create multicolour devices on a single substrate. The peak brightnesses obtained in this experiment for the red, green, and yellow were 508 cd/m, 507 cd/m, and 665 cd/m, respectively. The similar LED brightness is important in display technologies using colloidal quantum dots in a precursor solution to ensure one colour does not dominate the emitted spectrum. Results obtained in-terms of brightness were superior to those achieved with inkjet deposition. This study has shown that mist deposition is a viable method for patterned deposition applied to quantum dot light emitting diode display technologies.
EN
CdSe/ZnS nanocrystal powder covered with an additional cap layer (II-shell) of hexadecylamine (HDA) or tri-n-octylphosphine oxide (TOPO) has been investigated by using photoluminescence (PL) and total photoluminescence excitation (TPLE) spectroscopy. Depending on II-shell composition, different emission properties of the system have been observed. Strong emission bands at 2.00 eV and 1.95 eV related to nanocrystalline CdSe core recombination have been observed for TOPO and HDA-CdSe/ZnS nanocrystals, respectively. In both cases, weak emission bands centered at 3.5 and 2.8 eV have also been found. Moreover, in the case of TOPO II-shell, emission band at 1.65 eV related to defect state recombination has been observed. In both cases, similar absorption properties have been found, indicating that II-shell composition does not change nanocrystal absorption properties in an efficient way.
4
88%
EN
Terbium-doped nanocrystalline yttrium aluminium garnet phases, Y3Al5O12:Tb3+ (YAG:Tb3+), were obtained by using rare-earth nitrates as the starting materials, together with citric acid and ethylene glycol according to the Pechini method. Thermogravimetric and differential thermal analysis were used to study the thermal decomposition of the precursor gels and the formation of nanocrystalline YAG:Tb3+. An increase in garnet nanocrystallite size from 20 to 40 nm with annealing temperature increasing from 800 to 1160 °C was evidenced with X-ray powder diffraction measurements. The intensity as well as the decay times of both 5D3 and 5D4 emissions of Y3Al5O12:Tb3+ were not found to depend on annealing and were thus independent of crystal size.
EN
This work presents a systematic study of the effect of ZnSe nanocrystals (NCs) concentration on the optical and luminescent properties of poly N-vinylcarbazole (PVK) polymer nanocomposites. The ZnSe nanocrystals were synthesized by a simple co-precipitation chemical route, while PVK:ZnSe nanocomposite films were fabricated using the spin coating technique. The samples were characterized by XRD, TEM, SEM, UV-Vis and fluorescence techniques. The X-ray diffraction and TEM studies confirmed the particle size, microstructure and spherical shape of the synthesized nanocrystals. The ZnSe nanocrystals in PVK caused a decrease in optical gap with increasing concentration of nanocrystals. The emission spectra exhibited augmentation in intensity up to 70 wt.% of nanoparticles while further addition resulted in a decrease in luminescence. The structure-property relationships obtained for the present system are important for developing low cost illumination devices.
6
Content available remote Preparation and structure of stable dispersions of uniform TiO2 nanoparticles
88%
EN
A set of narrow fractions of anatase TiO2 nanocrystals was isolated by the stepped coagulation of polydisperse hydrosols using strong acids as coagulators. The sols and gels prepared from the fractions were studied by LAXS, SAXS, turbidimetry, dynamic light scattering, and other methods. The shape of uniform titania nanocrystals in the fractions was determined to be plate-like; thickness of the platelets was 2-3 nm and their lateral sizes differed considerably in the fractions. A rapid partial coagulation and slow sol separation processes were observed after the addition of HCl and KCl to the sols. The rapid coagulation threshold was shown to depend essentially on nanoparticles size; the rate of the slow process depended strongly on the electrolyte concentration. Some stable concentrated dispersions of nanometer periodicity were formed from the narrow titania fractions.
EN
The electron emission studies in diode system for carbonaceous films containing metal (Ni or Pd) nanocrystals are presented. The emissive properties of films are discussed with correlation to structural and electrical properties of these films. The structure of films was studied employing TEM, SEM and electron diffraction methods. The work function value for studied films is calculated using elementary Fowler - Nordheim method for analysed I-U plots obtained in diode system. The calculated work function value is lowered in comparison with work function for bulk materials. I-U characteristics for electron emission from applied with additional blas voltage along the film surface are also presented.
PL
W artykule przedstawiono wyniki badań dotyczących określenia struktury, topografii, własności elektrycznych oraz zimnej emisji elektronowej dla warstw zbudowanych z matrycy węglowej, w której zawarte są nanokryształy metali M (M = Ni, Pd). Takie materiały nanokrystaliczne (dla których typowa wielkość ziaren wynosi od 5 do 50 nm) są interesujące ze względu na możliwość ich wielorakiego zastosowania (nanoelektronika, kataliza, trybologia). Własności tych materiałów silnie zależą od wielkości nanokryształów oraz od efektów na granicy nanoziaren. Dodatkowe zjawiska pojawiają się gdy nanokryształy znajdują się w aktywnym otoczeniu (np. w matrycy węglowej). Takie otoczenie jak matryca węglowa może stabilizować zachowanie nanokryształów. Poza tym obserwowane są wtedy zmiany własności fizycznych takiego układu w porównaniu z materiałami krystalicznymi, takimi jak C60, Ni lub Pd (np. zmiana wartości pracy wyjścia czy własności emisji elektronowej). Warstwy, dla których wyniki badań zostały przedstawione w tej pracy, były otrzymane metodą termicznego parowania. Proces przeprowadzono z dwóch różnych źródeł (łódek tantalowych), w których umieszczono: w jednym mieszaninę fullerenu C60/C70, w drugim związek organiczny metalu M. Warstwy były nakładane na podłoża z taśmy Mo lub kwarcowe. Po procesie, w którym otrzymywano warstwy, badano ich strukturę i topografię (metodami transmisyjnej oraz skaningowej mikroskopii elektronowej), mierzono emisję elektronową w układzie diodowym oraz w układzie, gdzie zastosowano dodatkowo napięcie wzdłuż warstwy. Wyniki badań mikroskopowych warstw dają obraz struktury złożonej z nanokryształów metalu wbudowanych w matrycę węglową. W zależności od ilości metalu w warstwie obserwowano różne wielkości nanokryształów oraz ich różne rozłożenie w matrycy (gęstość występowania). Ilustrują to obrazy TEM. Wydaje się, że z wielkością nanokryształów są skorelowane makroskopowe własności elektryczne warstwy. Pomiary zimnej emisji elektronowej z warstw w układzie diodowym pokazują, że emisja ta zachodzi w sposób nie dający się opisać teorią Fowlera-Nordheima. W niektórych warstwach zaobserwowano formowanie ścieżek przewodnictwa pokazanych na obrazach SEM oraz TEM. Ścieżki te są utworzone ze zgrupowań nanokryształów metalu. Badania emisji elektronowej w układzie diodowym, w którym zastosowano dodatkowo napięcie wzdłuż warstwy pokazują, że charakterystyka prądowa dla prądu płynącego wzdłuż warstwy ma charakter nieomowy, a natężenie prądu emisji elektronowej wzrasta ze wzrostem napięcia wzdłuż warstwy.
PL
W pracy zastosowano chemiczną metodę osadzania ZnO, zwaną "solution growth method" z użyciem roztworów octanu cynku oraz urotropiny poddając je odpowiedniej obróbce termicznej z różnymi czasami wygrzewania. Stosowano również inny wariant metody wzrostu z wykorzystaniem roztworu octanu cynku z CTAOH oraz azotanu cynku i urotropiny. Jest to metoda dwustopniowa gdzie w pierwszym etapie przeprowadza się zarodkowanie, a w drugim następuje wzrost nanostruktur ZnO. Struktury te wykorzystywane są do wytwarzania warstw gazoczułych w sensorach. Przeprowadzono również badania dyfrakcyjne i odbicia rentgenowskiego otrzymanych struktur na różnych podłożach.
EN
In research the "solution growth method" was applied for deposition of ZnO, using solutions of zinc acetate dehydrate and methenamine with adequate annealing processes. In the second option the solution was prepared from zinc acetate, cetyltrimethylammonium hydroxide (CTAOH) and zinc nitrate with methenamine. The second option is the two stage method, where in the first stage the nucleation process occurs and in the second stage the ZnO nanostructures grow. ZnO nanostructures can be utilized as sensing layers in gas sensors. The investigations of X-ray diffraction and reflection at small angles were also performed.
PL
Przedstawiono wyniki badania procesu azotowania nanokrystalicznego α-żelaza do γ-azotku żelaza w atmosferach amoniakalnych w 350°C i pod ciśnieniem atmosferycznym, przeprowadzonego metodą reakcji programowanej potencjałem chemicznym, która została zastosowana w dwóch układach pomiarowych: grawimetrycznym i XRD in situ. Na podstawie wyników otrzymanych za pomocą modelowania numerycznego uzyskano dwa rozkłady wielkości krystalitów (CSD), które są podobne, ale nie identyczne. Rozbieżności w ich przebiegu wyjaśniono jako efekt różnic w składzie chemicznym i fazowym próbki w procesie azotowania. Badana próbka miała bimodalny CSD o średniej wielkości krystalitów 46 i 68 nm.
EN
Process for nanocryst. nitriding of α-iron to γ’-iron nitride in NH3 atm., at 350°C and under atm. pressure, was carried out using a chem. potential programmed reaction method, which was implemented in 2 measuring systems: gravimetric and X-ray diffraction in situ. According numerical modeling, 2 non-identical crystallite size distributions (CSD) were obtained. The differences between CSD obtained with 2 other techniques were explained as an effect of disparities in chem. and phase compn. of the sample in the nitriding process. The sample tested had a bimodal size distribution of crystallites with av. crystallite size of 46 and 68 nm.
10
75%
PL
Przedstawiono wyniki badań procesu azotowania nanokrystalicznego żelaza oraz redukcji uzyskanych nanokrystalicznych azotków żelaza mieszaninami azotującymi o różnym składzie chemicznym w temp. 300°C w stanach stacjonarnych. Stwierdzono istnienie histerezy zależności stopnia zaazotowania żelaza od potencjału azotującego stosowanej mieszaniny NH3+H2. Zaprezentowano przebieg zmian składu fazowego próbki podczas azotowania nanokrystalicznego żelaza i redukcji otrzymanych nanokrystalicznych azotków żelaza. Wykazano znaczne odstępstwa zachowania układu nanokrystaliczne żelazo-amoniak-wodór od otrzymanych przez Lehrera zależności dla materiałów grubokrystalicznych. W układzie nanokrystaliczne żelazo-amoniak-wodór stwierdzono występowanie mieszanin azotków żelaza i żelaza w szerokim zakresie potencjałów azotujących.
EN
Spent nanocryst. Fe catalyst for NH3 synthesis was nitrided and reduced with NH3+H2 mixt. at 300°C to a mixt. of nanocryst. α-Fe(N) + γ’-Fe4N and γ’-Fe4N + ε-Fe3-2N phases and a ternary α-Fe(N) + γ’-Fe4N + ε-Fe3-2N system. The chem. and phase compn. was confirmed by X-ray diffractometry and at. emission spectroscopy. The nitriding degree increased with increasing nitriding potential of the NH3+H2 mixt.
EN
We report here for the first time the synthesis of LEEH caped very small size (2 nm) ZnTe quantum dots at low temperature (less than 100 °C) using a simple chemical route. The effects of aging and stirring time on the absorption spectra of the quantum dots were investigated. The synthesized nanocrystal (NC) was characterized by PL, TEM, XRD and the formation of very small size quantum dots having FCC structure was confirmed. Further, blue emission from the prepared sample was observed during exposure to monochromatic UV radiation. ZnTe NCs obtained in this study were found to be more stable compared to those presented in literature reports. ZnTe NCs may be considered as a new material in place of CdTe for optoelectronics devices.
12
Content available remote Defekty bliźniakowania w nanocząstkach o strukturze diamentu i blendy cynkowej
75%
PL
Bardzo popularnymi defektami w nanokryształach o strukturze diamentu lub blendy cynkowej są bliźniaki typu {111}. Bliźniaki takie mają nie niskowskaźnikową orientację względem kryształu macierzystego. Dlatego na obrazach dyfrakcji elektronowej będą ujawniać się jako dodatkowe słabe refleksy. Przykładem mogą być warstwy CdHgTe o grubościach nanoskopowych i strukturze teksturowej.
EN
Twinnings of the type {111} are very popular in nanocrystals of the diamond or sphalerite structure. These twinnings have a high-indexed orientations in respect to mother crystal. Therefore they will create new week spots in electron diffraction patterns. As an example we analyse the electron diffraction patterns of CdTe thin layers having nanoscopic thickness as well as texture structure.
EN
Study of the microstructure and magnetic properties of Fe60Co5Zr10Mo5B20 alloy as a massive plates and rods were performed. The samples were obtained by suction of a liquid alloy onto water-cooled copper mould. From the microstructure investigation it was found that samples obtained as a plates in contrast to rods have full amorphous microstructure. Samples as a rods were partially crystallized. The magnetic measurements performed on hysteresisgrapher (Ferrotester) and vibrating sample magnetometer (VSM) shown that rods have better soft magnetic properties (low coercivity field, high initial permability and saturation of the magnetization) and lesser hysteresis losses. The DSC curves were used to determine thermodynamics of measured alloys. Better thermal stability was obtained for samples in the form of plates.
PL
Badania mikrostruktury i właściwości wytworzonych litych stopów magnetycznych Fe60Co5Zr10Mo5B20 w postaci płytek i prętów. Badane próbki zostały wytworzone przez zassanie płynnych stopów do formy miedzianej chłodzonej wodą. Z badań mikrostruktury wynika, że próbki wytwarzane w formie płytek mają strukturę całkowicie amorficzną w przeciwieństwie do prętów, które mają strukturę częściowo krystaliczną. Pomiary magnetyczne wykonane za pomocą histerezografu i magnetometru (VSM) dowiodły, że pręty są bardziej miękkie magnetycznie (posiadają niższe pole, wyższą początkową przenikalność i nasycalność magnetyczną) i mniejsze straty histerezy. Wykresy DTS zostały zastosowane do wyznaczenia termodynamiki badanych stopów. Lepsza stabilność temperaturowa została otrzymana dla próbek w formie płytek.
14
Content available Wyspowy diagram fazowy dla nanokryształów
63%
EN
The new form of the phase diagram is proposed for nanocrystals. This diagram shows the regions of the calcination temperature required to obtain the nanocrystals of given range of crystallite size. This explains why the temperature induced phase transitions are not possible in some crystals. However, the change of crystallite size can induce the phase transition.
15
Content available remote Control of optical active borates nanocrystals agglomeration
63%
EN
Purpose: The purposes of this study explore the possibility of total control the agglomeration of nanoborates powders. The great potential of PDLCs can be enhanced by using dye-doped or nanoparticles-doped materials, such as borates [1]. It is important to know how to prepare nanoparticles in order to obtain a high level of dispersion in the composites. Otherwise, even small an agglomeration does not give a possibility on the appropriate characteristic of properties and interpretation of the results. The deagglomeration methods applied until now give the decrease of agglomeration to a lesser extent than our method. Characteristic size and shape of particles made with sol-gel process is difficult to perform. Design/methodology/approach: Nanopowders samples of YAB and LCBO were prepared with sol-gel method. Deagglomeration process was carried out using acetic acid. The morphology and size of nanopowders were investigated by scanning electron microscopy (SEM). The crystallite sizes were determinated with IPS UA method. Findings: It was confirmed that the acetic acid influence on the decrease of agglomeration. It was also determined of conditions for preparation borates nanopowders samples (concentration acetic acind time and temperature of drying prepared samples). We have proved that a reagent used for deagglomeration process does not affect the structure of the investigated nanoborates used in an experimental. Research limitations/implications: The results can be used to the prepared of nanocompades of borates to observe a morphology and reliable assessment of nanocrystalline size. Originality/value: Our study shows how to prepare a sample of particles to observe morphology and measure the size of nanograins. In our study we found excellent solution, the medium, which not influence the inorganic nanomaterial structure. Result seems to be excellent and very perspective. We have showed as that measurement type influence the results of particles size.
PL
W obszernej literaturze dotyczącej kompozytów można doszukać się bardzo wielu definicji terminu "kompozyty", z których, w ocenie autora, przyjąć można bez zastrzeżeń tylko najprostszą: "(...) kompozyty są niejednorodną mieszaniną trwale połączonych jednorodnych faz (lub materiałów)" [1]. Liczne próby doskonalenia tej prostej definicji poprzez jej wyjaśnianie lub precyzowanie [2, 3] są niecelowe - im więcej dodanych wyjaśnień, tym gorzej dla definicji, która ma być stałym punktem odniesienia, a nie przedmiotem dyskusji. Uwaga ta wiąże się z próbą wyróżnienia kompozytów, w których znaczącą rolę mogą odgrywać nanokryształy, zatem "nano-kompozytów". Gdyby przyjąć niektóre z wyjaśnień proponowanych dla doprecyzowania definicji kompozytu, okaże się, że wiele materiałów nanokrystalicznych należałoby wykluczyć z grupy materiałów kompozytowych. Dla przykładu, dodanie stwierdzenia, iż "pomiędzy komponentami musi istnieć wyraźna granica rozdziału", prowadzi nieuchronnie do dyskusji (praktycznie: sporów) na temat metod, którymi "należy" obserwować owe granice rozdziału (mikroskopia optyczna, skaningowa, transmisyjna, sił atomowych etc.). Podobnie "doprecyzowanie" funkcji, jakie mają spełniać komponenty, czy też wyjaśnienie, że "właściwości kompozytu są funkcją właściwości komponentów i ich udziałów objętościowych" nie wnoszą niczego istotnego merytorycznie, mogą jedynie służyć do formalnego wykluczenia pewnych materiałów z grupy kompozytów. Intencją autora tego artykułu jest zwrócenie uwagi środowiska naukowego badań materiałowych na niektóre cechy nanokryształów, które mogą być wykorzystane do projektowania i otrzymywania materiałów kompozytowych o nowych właściwościach. Termin "nanokryształ" nie jest zdefiniowany jednoznacznie, co prowadzi do nieporozumień co do zasadności stosowania tego terminu zarówno w literaturze naukowej, jak i w projektach i programach badawczych. W pracy omówiono wybrane cechy fizyczne wyróżniające nanokryształy spośród innych materiałów polikrystalicznych ze szczególnym uwzględnieniem ich budowy atomowej. Przedyskutowano problemy badawcze, których rozwiązanie warunkuje rozwój nowych (nano-)technologii materiałowych, wykorzystujących w jak największym stopniu unikalne właściwości nanokryształów.
EN
In the vast literature on composite materials one can find a number of definitions of the term "composite". In the auther's opinion only the simplest one, i.e. "(...) composites are a nonhomogenous mixture of at least two permanently bound homogeneous phases (or materials)." [1], can be accepted without a doubt. Numerous attempts to improve this simple definition by its refinement or explanations [2, 3] results in its downgrading (the more additional comments, the less clear-cut the definition becomes), while the definition should serve as an unambiguous reference point and not as a subject of discussions. That conunent is to address particularly the attempts to group separately composites containing nanocrystals, thus "nano-composites". If we accepted some of the "refined" definitions of a composite we would have to admit that numerous nano-crystalline materials should be excluded from the class of composites. For example, an addition (to the definition of a composite) of a requirement that "there must exist a definite boundary between the components of a composite" leads to a discussion (more like a quarrel) on the methods that have to be used to observe the boundaries (optical microscope? SEM? TEM? AFM? ....?). Similarly, defining the function of the components or stating that "the properties of a composite are a function of the properties of its components and their content" does not explain anything and may only serve the purpose of excluding some materials from the class of composites. The intention of the author of this article is to turn the attention of the materials science community to some properties of nanocrystals which may be useful for obtaining composite materials with novel properties. The term "nanocrystal" itself is not unambiguously defined in the literature. That may lead to misunderstandings as to a justification of using this term both in the literature and in the research projects and programs. In this work we describe some selected physical properties specific to nanocrystals, with a particular reference to their atomic structure. We describe research problems that need to be solved to advance new (nano-)technologies which would take advantage of the unique properties of nanocrystals.
EN
In this research Ag2 Mn8 O16  nanocrysls/TiO2 nanotubes, photoelectrodes were successfully prepared through anodization and annihilation steps, followed by electrodeposition of MnO2  and Ag in a three electrodes cell. The obtained photoelectrodes were dried, then annealed for crystallization, the morphology and structure of the fabricated electrodes were characterized via scanning electron microscopy (SEM), X-ray diffraction (XRD) and X-ray photoelectron spectroscopy (XPS). The light absorption and harvesting properties were investigated through UV–visible diffuse refl ectance spectrum (DRS), photocatalytic performances were evaluated by degradation of 50 mL of Rhodamine B (5 mg L–1 ) under Xenon light irradiation for 2 h. Results illustrated that the fabricated photoelectrodes show remarkable photo-degradation properties of organic pollutants in aqueous mediums.
EN
The manufacturing of the erbium/ytterbium co-doped oxyfluoride glass-ceramics optical fiber was discussed on the background of literature review and own achievements. The role of erbium ions as NIR emitters as well as ytterbium ions in the process of stimulated emission has been explained and illustrated by several figures both from the literature and the author’s results. Glass-ceramics material advantage over glassy fibers was also considered and proved by several plots and images. The relations between the g-c materials and their optical features have been illustrated by results of SEM/TEM imaging, X-ray spectra, XRD and SAED patterns, thermal analysis (DTA/DSC) and a corresponding absorption/emission NIR spectra.
PL
Zamiarem autorów było zaprezentowanie pewnego ciągu myślowego, który doprowadził wraz z aktywnymi działaniami na tym polu do pojawienia się komercyjnie dostępnych laserów włóknowych oraz wzmacniaczy optycznych dla linii światłowodowych. W procesie dochodzenia do rozwiązań komercyjnych etapami były: dobór szkieł o odpowiedniej transmisji, wybór aktywatora (erb), technologia wyciągania włókien optycznych o strukturze rdzeń–płaszcz oraz wybór metody wytworzenia rezonatora. W artykule omówiono dodatkowe aspekty poszczególnych etapów, w tym zastosowanie szkło-ceramiki zamiast szkła w rdzeniu włókna i wymuszoną przez to specyficzną technologię nakładania płaszcza. Wymienione etapy scharakteryzowano, wykorzystując rysunki i wykresy zaczerpnięte z opracowań wielu autorów, a także własne wyniki.
PL
Opracowano nowe podejście do pomiaru zjawiska drugiej harmonicznej światła (SHG) polegające na rejestracji kinetyki czasowego opóźnienia maksimum przebiegu sygnału SHG względem maksimum sygnału fali fundamentalnej (FUN) oraz pomiar kinetyki SHG. Z analizy literaturowej wynika, że dotychczas najczęściej prowadzono pomiar efektywności przetwarzania SHG jako stosunek maksimum natężenia SHG do maksimum fali padającej. Nowe podejście dostarcza dodatkowych informacji o kinetyce obsadzenia poziomów pułapkowych w obszarach częściowo nieuporządkowanych badanych materiałów, które generują dodatkowy sygnał SHG. Istotnym jest to ze metoda ta może być stosowana do materiałów posiadających duży (do 5 rzędów) rozrzut efektywności SHG. Ustalono podstawowe parametry techniczne wpływające na efektywność drugiej harmonicznej światła. Ustalono że przy tej samej gęstości mocy promieniowania istnieje prawie odwrotnie proporcjonalna relacja pomiędzy czasem opóźnienia i efektywnością drugiej harmonicznej. Oprócz tego zbadano wpływ innych czynników na dokładność pomiarów. Podstawy teoretyczne są oparte na analizie hiperpolaryzowalności wielu materiałów. Wśród nich nanokompozyty, monokryształy, nanoproszki i inne.
EN
We developed a new approach to measuring the phenomenon of second harmonic of the light (SHG) involving the registration of the kinetics of the time delay of the maximum waveform SHG terms of maximum wave signal fundamental (FUN) and the measurement of the kinetics of SHG. The analysis of the literature shows that until now the mostly introduced measurement processing efficiency as the ratio of the maximum of SHG to the maximum of the incident wave. The new approach provides additional information about the kinetics of filling of the traps levels in areas partially disordered for the tested materials, which generate additional SHG signal. It is important that this method can be used for materials with large (up to 5 rows) dispersion of SHG efficiency. It was found that for the same power density of the radiation are inversely proportional relationship between the delay time and efficiency of the second harmonic. In addition, were examined the effect of other factors on the accuracy of the measurements. Theoretical foundations are based on the analysis of hyperpolarizabilities of many materials. Among these nanocomposites, single crystals, nanopowders and other.
20
63%
EN
Fibre lasers and inherently rare-earth-doped optical fibers nowadays pass through a new period of their progress aiming at high efficiency of systems and their high power. In this paper, we deal with the preparation of silica fibers doped with erbium and Al2O3 nanocrystals and the characterization of their optical properties. The fibers were prepared by the extended Modified Chemical Vapor Deposition (MCVD) method from starting chlorides or oxide nanopowders. Conventional as well as modified approaches led to a nanocrystalline mullite phase formation in the fiber cores in which erbium is dissolved. The proposed modified approach based on starting nanopowders led to improved geometry of preforms and fibers and consequently to the improvement of their background attenuation. Such nanocrystal -doped fibers can be used for ASE sources. Further improvement of fiber optical properties can be expected.
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.