DOI: 10.19251/sej/2020.12(1) Hope motivates every action, and makes targets that are difficult to achieve become achievable. It is the basic way to enter into the reality of the human condition and to participate in it creatively. Hope is a universal and real trait. Realism and universalism develop hope and allow the person to take part in reading the order and vision of reality. With hope, a man can understand what his provisionalness is and how his future is born; he finds himself in everyday life. In hope there is great liberating potential. In its deepest content, it is trusting God, who is faithful to his promises.
PL
DOI: 10.19251/sej/2020.12(1) Nadzieja motywuje każde działanie, sprawia, że trudne do osiągnięcia dobra stają się osiągalne. Jest podstawowym sposobem wejścia w rzeczywistość kondycji ludzkiej i uczestniczenia w niej w sposób twórczy. Nadzieja ma rys uniwersalny i realny. Realizm i uniwersalizm rozwija nadzieję i umożliwia osobie branie udziału w odczytaniu porządku i wizji rzeczywistości. Mając nadzieję człowiek może zrozumieć, na czym polega jego czasowość i w jaki sposób rodzi się jego przyszłość, odnajduje siebie w codzienności. W nadziei kryje się wielki potencjał wyzwalający. W swej najgłębszej treści jest ona zaufaniem wobec Boga, który jest wierny swoim obietnicom.
Artykuł dotyczy twórczości poetyckiej ks. Janusza Pasierba. Zwraca uwagę na znaczenie, które w tej poezji mają paradoksy. Katolicki kapłan koncentruje się na tematach trudnych, bólu i cierpieniu, zwracając uwagę, iż te doświadczenia pozostają w nierozerwalny sposób związane z życiem człowieka. Zauważa również, że ci, którzy zostali wybrani przez Boga, w silniejszy sposób zmagają się z różnego rodzaju problemami. Nie oznacza to jednak, iż należy się poddawać – z jego tekstów płynie jasne przesłanie dotyczące tego, że poprzez trudności człowiek zbliża się do Stwórcy i otwiera na chrześcijańską nadzieję, perspektywę zbawczą.
EN
The paper deals with the poetry of Janusz Pasierb. It draws attention to the importance of paradoxes in this poetry. The Catholic priest focuses on difficult topics, pain and suffering, pointing out that these experiences are inextricably linked with human life. He also notes that those chosen by God struggle with various problems harder than others. This does not mean, however, that one should give up: his texts convey a clear message that through difficulties man draws closer to the Creator and opens to Christian hope, a saving perspective.
The Revelation of God, concerning the nature of evil spirits and their influence on man, it is only a setting of the manifestation of God’s love, of His concern for man and of the necessity of live in the sanctifying grace. Thanks to it the human life shines brightly of the beauty and of the goodness of creation. Entire knowledge about Satan and other evil spirits should bring oneself closer to God, inspiring to living in His grace and keeping control of oneself. The article considers the influence of Satan and the other fallen spirits on man. First it describes Adam’s sin, to which persuaded him the devil. Then, it attempts to define the limits of influence of demons on man who is free and intelligent creation. In the last two sections it reflects on the relation of Divine Providence to evil and the action of God’s grace, to which the faithful have access through the ministry of the Mother-Church.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.