One of the basic assumptions of the amendment to the Code of Civil Procedure from 4.07.2019 is to counteract the parties' abuse of procedural law, so making the rights provided for in the provisions of use incompatible with the purpose for which they were established (Article 41 of the Code of Civil Procedure). The legislator significantly expanded the scope of the sanctions, which can be applied by the court in the event of abuse of procedural law by a party. The legislator rightly considered that disloyal and dishonest behavior of a party, especially those affecting the unjustified extension of proceedings, should be incriminated in a much broader scope than before. Although the introduction of new trial measures aimed at implementing the principles of loyalty in civil proceedings should be assessed positively, their structure raises serious doubts from the theoretical and practical point of view. The aim of the article is to present the practical aspects of applying the measures provided for in Art. 226(2) § 2 of the Code of Civil Procedure.
PL
Jednym z podstawowych założeń nowelizacji kodeksu postępowania cywilnego z 4.07.2019 r. jest przeciwdziałanie nadużywaniu przez strony prawa procesowego, a więc czynieniu z uprawnień przewidzianych w przepisach użytku niezgodnego z celem, dla którego je ustanowiono (art. 41 k.p.c.). Ustawodawca znacznie rozszerzył zakres przedmiotowy sankcji, które mogą być stosowane przez sąd w przypadku nadużycia przez stronę prawa procesowego. Ustawodawca słusznie uznał, że nielojalne i niesumienne zachowanie strony, szczególnie mające wpływ na niezasadne przedłużenie postępowania, powinno zostać inkryminowane w znacznie szerszym zakresie niż dotychczas. Chociaż wprowadzenie nowych środków procesowych zmierzających do realizacji zasad lojalności w postępowaniu cywilnym należy ocenić pozytywnie, to ich konstrukcja budzi poważne wątpliwości z punktu widzenia teoretycznego i praktycznego. Celem artykułu jest przedstawienie praktycznych aspektów zastosowania środków przewidzianych w art. 226(2) § 2 k.p.c.
Język jest podstawową formą komunikacji. Jego rola obejmuje zarówno opis realnej rzeczywistości, jak również określenie pewnych stanów materialnie nieistniejących. Wraz z rozwojem społecznym ciężar dyskursu coraz bardziej przenoszony jest ze sfery fizycznej do metafizycznej. Język staje się narzędziem kreującym rzeczywistość. Powstanie każdego pojęcia służy wykreowaniu językowej rzeczywistości, która ułatwia zrozumieć otaczającą rzeczywistość. W przypadku pojęć abstrakcyjnych funkcja kreacyjna języka jest szczególnie istotna. Wyróżnić można pojęcia, które swoją ekstensją obejmują składowe stanów rzeczywistych, np. miłość, zło, dobro. Istnieją jednak pojęcia, których stworzenie podyktowane było zamiarem uzasadnienia istniejących instytucji, np. godność. Pojęcia abstrakcyjne pełnią wiele funkcji społecznych. Tak szeroka partycypacja tych pojęć w kluczowych dziedzinach życia społecznego stwarza liczne zagrożenia dla funkcjonowania wspólnoty, rozwoju i pokoju, m.in. poprzez zahamowanie postępu naukowego, skostnienie struktur instytucjonalnych czy rozpad więzi społecznych. Celem artykułu jest uświadomienie znaczenia danych pojęć w społeczeństwie oraz zwrócenie uwagi na konieczność limitowania posługiwania się nimi w kluczowych sferach życia społecznego, jak prawo, polityka czy ekonomia.
EN
Language is the primary form of communication. Its role encompasses both the description of real reality and the definition of certain materially non-existent states. With social development, the burden of discourse is increasingly shifting from the physical to the metaphysical realm. Language becomes a tool for creating reality. The emergence of any concept serves to create a linguistic reality that facilitates understanding of the surrounding reality. In the case of abstract concepts, the creative function of language is particularly important. We can distinguish concepts that by their extensiveness include components of real states, such as love, evil, good. However, there are concepts whose creation was dictated only by the desire to justify the institution, such as dignity. Abstract concepts perform many social functions. Such a wide participation of abstract concepts in key areas of social life poses numerous threats to community functioning, development and peace, including by inhibiting scientific progress, ossification of institutional structures or breakdown of social ties. The purpose of the article is to raise awareness of the essence of given concepts in society and on the necessity of limiting the use of these concepts in key spheres of social life, such as law, politics and economics.
Code of the Canon Law does not forbid selling sacred objects. The only exception is the sale of relics. In case of selling or passing the sacred object to another person one should take care to avoid the risk of profanation or misuse. The best solution in case when our influence on the new owner is limited is to turn to the competent Church authority who based on canon 1212 (Code of Canon Law of 1983) will issue a decree depriving the sold object of the dedication or consecration to be used for profane use. Also in this case commentators say it should be assured that the object will be relegated to profane but not sordid use. The change of the owner should be without risk of arising astonishment or unnecessary sensation.
The money laundering class falls under the category of economic crimes. The scale of this phenomenon is the subject of many discussions and deliberations on the international arena. World organizations such as the OECD or FATF undertake numerous initiatives against a real threat to the financial market. The effect of international cooperation is the development by the European Union of a significant legal regulation, recognized as the AML IV Directive, which Member States are obliged to introduce into the national legal order. The concept of EU regulation is to strengthen the cohesion and credibility of the Community financial sector. Also in Poland, legal and institutional solutions have been developed, the intention of which is to effectively and effectively combat the money laundering process. The purpose of this article is to review Polish regulatory solutions aimed at counteracting money laundering.
PL
Proceder prania pieniędzy zalicza się do kategorii przestępstw o charakterze gospodarczym. Skala tego zjawiska stanowi temat wielu dyskusji i rozważań na arenie międzynarodowej. Światowe organizacje takie jak OECD czy FATF podejmują liczne inicjatywy wobec realnego zagrożenia dla rynku finansowego. Efektem współpracy międzynarodowej jest opracowanie przez Unię Europejską istotnej regulacji prawnej, rozpoznawanej jako Dyrektywa AML IV, którą państwa członkowskie obowiązane są wprowadzić do krajowego porządku prawnego. Konceptem unijnej regulacji jest wzmocnienie spójności oraz wiarygodności sektora finansowego Wspólnoty. Także w Polsce zostały opracowane rozwiązania prawno-instytucjonalne, których zamysłem jest skuteczne i efektywne zwalczanie procesu prania pieniędzy. Celem niniejszego artykułu jest przegląd polskich rozwiązań regulacyjnych mających na celu przeciwdziałanie procederowi prania pieniędzy.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.