Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 5

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  nadczynność tarczycy
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
The presented paper describes a case of a 69-year old female with disseminated malignant melanoma without BRAF V600E mutation who was treated with nivolumab, a novel PD-1/PDL-1 monoclonal antibody and experienced an autoimmunological side effect of initial hyperthyroidism, which then transformed into hypothyroidism. The reasons of immunological side effects and current guidelines for their treatment are discussed.
PL
W niniejszej pracy przedstawiono przypadek 69-letniej kobiety, u któ- rej w trakcie leczenia nivolumabem, nowym lekiem z grupy inhibitorów PD1/PDL-1 z powodu rozsianego czerniaka bez mutacji BRAF V600E, wystąpiły powikłania immunologiczne pod postacią zaburzeń funkcji gruczołu tarczowego. Początkowa nadczynność przeszła póź- niej w niedoczynność. Omówiono przyczyny powikłań leczenia immunologicznego oraz aktualnie obowiązujące wytyczne postępowania terapeutycznego.
EN
A 21years patient, a female athlete, representative of Poland reported to the team physician for 105-115/min resting tachycardia, weight loss, reduced exercise tolerance and perceived chronic fatigue in the preseason period. She was referred to have laboratory tests, ECG and thyroid hormone assessment due to her clinical picture. ECG and heart rhythm measurement (90 bpm), revealed no ischemic changes, blood count with smear was normal and thyroid hormone tests results were: TSH 0.013 uIU/ml (N:0.27-4.2); FT3 16.4 pg/ml (N: 2.0-4.4) ; FT4 5.98 ng/dl (N:0.93 -1.7). The patient underwent endocrinological consultation and thyroid gland ultrasound was performed. Thiamazole and propranolol were prescribed due to the diagnosed thyrotoxicosis. Thyroid hormone control, ECG and blood morphology were recommended after 2 weeks of therapy. The athlete completely withdrew from training. As far as training was concerned, she was allowed to perform oxygen effort up to 50% of the maximum heart rate. The full-range training was allowed 27 days after the diagnosis, based on the result and the patient’s overall health state. The treatment was changed by reduction of thiamazole dosage. Due to the development of hypothyroidism, thyroid hormones were supplemented. The entire course of treatment, from the first result of the degraded thyroid gland to obtaining normal hormone levels lasted 79 days. The reported case is an example of thyrotoxicosis symptoms, the treatment, systematic observation and the patient’s self-control. The study outcome showed that, despite a month-long exclusion from the training cycle in the peak of preparation, it is possible to return to sport and win medals in world championships.
PL
21-pacjentka, zawodniczka, reprezentantka Polski. Zgłosiła się do lekarza kadry z powodu tachykardii spoczynkowej 105-115/min, utraty masy ciała, zmniejszonej tolerancji wysiłku oraz odczuwalnego przewlekłego zmęczenia w okresie przygotowawczym do sezonu. W związku z obrazem klinicznym zlecono badania laboratoryjne, EKG oraz hormony tarczycy. W EKG rytm miarowy 90/min, bez zmian niedokrwiennych, morfologia krwi z rozmazem w normie, badania hormonów tarczycy: TSH 0,013 uIU/ml (N:0,27-4,2); FT3 16,4 pg/ml (N: 2,0-4,4); FT4 5,98 ng/dl (N:0,93 -1,7). Pacjentkę konsultowano endokrynologicznie oraz wykonano USG tarczycy. W związku z rozpoznaniem tyreotoksykozy włączono tiamazol oraz propranolol. Zalecono kontrolę hormonów tarczycy, EKG oraz morfologię krwi po 2 tygodniach terapii. Zawodniczkę całkowicie odsunięto od treningów. Po 2,5 tygodniach od pierwszej diagnozy wykonano kontrolne badania, uzyskując poprawę, także w zakresie stanu ogólnego. W kwestii treningów zawodniczka dostała pozwolenie na wysiłek tlenowy do 50% maksymalnego tętna. Do treningów w pełnym zakresie zawodniczkę dopuszczono po 27 dniach od diagnozy, na podstawie wyników i stanu ogólnego. Zmieniono leczenie redukując dawkę tiamazolu. Z uwagi na rozwój niedoczynności suplementowano hormony tarczycy. Cały cykl leczenia, od pierwszych wyników wskazujących na nadczynność tarczycy, do uzyskania prawidłowych poziomów hormonalnych trwał 79 dni. Przytoczony przypadek jest przykładem występujących w tyreotoksykozie objawów, leczenia, systematycznej obserwacji i samokontroli pacjentki. Pokazuje, że mimo miesięcznego wyłączenia z cyklu treningowego w szczycie przygotowań, możliwy jest powrót do sportu zwieńczony medalami mistrzostw świata.
EN
Amiodarone is a benzofuranic-derivated iodine-rich drug widely used for the treatment of arrhythmias. Traditionally classified as a class III of Vaughana-Williams antiarrhythmic agent. Its structural formula is similar to thyroxine. Treatment can result in a range of effects from mild disturbances to overt thyreotoxicosis (AIT) or hypothyreosis (AIH). Development of thyroid disorders is connected with former medical history of thyroid gland, sex and daily iodine uptake. The proper management before and during amiodarone therapy can be useful in right diagnosis and treatment of thyroid diseases induced by this antiarrythmic agent. New drug called dronedarone (approved for the treatment in 2009) with similar electrophysiological properties is a hope for both doctors and patients. Dronedarone is structurally devoided of iodine and has a shorter half-life. The treatment by use of this new drug has significantly fewer adverse effects than amiodarone and is safe for thyroid gland. In our work we would like to present short characteristic of amiodarone, diagnosis and treatment of amiodarone – induced thyroid gland disorders.
PL
Amiodaron jest często stosowanym lekiem antyarytmicznym, jodowaną pochodną benzofuranową o budowie cząsteczki zbliŜonej do tyroksyny, klasyfikowany do III grupy wg podziału Vaughana-Williamsa. Jednym z najwaŜniejszych i dość częstych powikłań w terapii amiodaronem są problemy związane z zaburzeniami czynności gruczołu tarczowego. U chorych moŜe wystąpić zarówno nadczynność (AIT- amiodarone-induced thyrotoxicosis), jak i niedoczynność tarczycy (AIH - amiodarone induced hypothyreosis). Patomechanizm choroby związany jest z budową (dwa atomy jodu w cząsteczce) oraz farmakokinetyką amiodaronu. Nie bez znaczenia są takŜe dane z wywiadu wskazujące na przebyte choroby tarczycy, płeć oraz podaŜ jodu w diecie. Odpowiednie postępowanie z chorym przed włączeniem leku oraz w trakcie terapii pozwala na szybką diagnostykę i właściwe leczenie ewentualnych zaburzeń czynności gruczołu tarczowego indukowanego terapią antyarytmiczną. Nowe nadzieje, zarówno lekarze jak i chorzy, pokładają w dronedaronie. Lek ten wydaje się być bezpieczniejszy dla gruczołu tarczowego, gdyŜ nie zawiera w swej cząsteczce atomów jodu. Odpowiedź na pytanie, czy skutecznie zastąpi powszechnie stosowany amiodaron przyniesie przyszłość. W pracy przedstawiamy krótką charakterystykę amiodaronu, a takŜe patomechanizm, diagnostykę i leczenie zaburzeń czynności tarczycy indukowanych leczeniem antyarytmicznym.
PL
Schorzenia tarczycy wiodące do zaburzeń jej czynności endokrynnej występują często. Laboratoryjna ocena zaburzeń czynności tarczycy jest oparta na oznaczaniu stężenia we krwi hormonu tyreotropowego (TSH) oraz wolnej frakcji tyroksyny (FT4) i trijodotyrniny (FT3). Interpretacja wyników jest zgodna z zasadami regulacji wydzielania TSH, w tym ujemnego sprzężenia zwrotnego ze stężeniem FT3 i FT4. Ocena czynności tarczycy w oparciu o te badania może być utrudniona przy zaburzonej funkcji osi podwzgórze - przysadka - tarczyca. Wyniki powinny być ostrożnie interpretowane w ciężkich chorobach pozatarczycowych i w ciąży. Odmiennego podejścia wymaga monitorowanie leczenia substytucyjnego i tyreostatycznego. Wartości decyzyjne stężenia TSH powinny uwzględniać zmienność populacyjną i być dobierane empirycznie. Odrębny problem stanowi metodyka oznaczania wolnych hormonów tarczycy, która wymaga udoskonalenia.
EN
Diseases of the thyroid gland leading to its endocrine dysfunction are a very common ailment. Labaratory assessment of thyroid dysfunction is based on thyrotropin (TSH), free fractions of thyroxine (FT4) and triiodothyroine (FT3) blood concentration measurements. The interpretation of the results takes place in accordance with the rules of regulation of TSH secretion including negative feedback with FT3 and FT4 levels. However, the assessment of thyroid function based on these tests may be complicated in the case of the dysfunction of the hypothalamic- pituitary- thyroid axis. The results should be interpreted carefully in the case of severe nonthyroidal disorders, as well as during pregnancy. The monitoring of the replacement or thyrostatic treatment requires a different approach. The decision values of TSH concentration should comply population variability and be established empirically. Another issue makes the methodology of free thyroid hormones assays, which are in need of further improvement.
EN
The voice is the basic communication tool, the color or quality of which may be affected by metabolic or endocrine diseases, as well as gastroesophageal reflux disease and laryngopharyngeal reflux disease. Obesity is the abnormal or excessive accumulation of fat, which poses a health risk. Changes in the body due to fat accumulation are likely to contribute to the ‘respiratory symptoms of obesity’ such as wheezing and breathlessness. The topic of the influence between obesity and the voice requires further research. Diabetes mellitus is a metabolic chronic disease in which the pancreas does not produce enough insulin or when the body cannot use it effectively. It is reported that patients with poor glycaemic control and neuropathy are characterised by a significant difference in voice assessment. Reflux disease is a chronic condition in which acidic gastric contents move into the oesophagus (GERD) or the pharynx or the larynx (LPRD). It is indicated that there are changes in voice quality in patients struggling with reflux disease compared to healthy individuals. Hypothyroidism and hyperthyroidism are conditions caused by an abnormal production of hormones by this gland. In their course, enlargement of the thyroid gland may occur, thereby constricting the vocal cords and causing dysphonia. This topic requires further research. Polycystic ovary syndrome (PCOS) is the most common endocrine disorder in women of the reproductive age. The results of the studies on the correlation between PCOS and voice disorders are not consistent. The aim of this article is to draw attention to and emphasise how greatly the human voice organ is affected by common diseases that the 21st century man struggles with.
PL
Głos to podstawowe narzędzie komunikacji, na którego barwę czy jakość mogą wpływać schorzenia metaboliczne lub endokrynologiczne oraz choroba refluksowa. Otyłość to nieprawidłowe lub nadmierne nagromadzenie się tłuszczu, stanowiące zagrożenie zdrowotne. Zmiany zachodzące w organizmie z uwagi na odkładanie się tłuszczu prawdopodobnie przyczyniają się do wystąpienia „oddechowych objawów otyłości”, takich jak świszczący oddech czy duszność. Temat wpływu otyłości na głos wymaga dalszych badań. Cukrzyca to metaboliczna choroba przewlekła, w przebiegu której trzustka nie wytwarza wystarczającej ilości insuliny lub gdy organizm nie może jej skutecznie wykorzystać. Wskazuje się, iż osoby chore, ze słabą kontrolą glikemii oraz z neuropatią, cechują się istotną różnicą w ocenie głosu. Choroba refluksowa jest przewlekłym schorzeniem charakteryzującym się przemieszczaniem się kwaśnej treści żołądkowej do przełyku (GERD) lub też gardła czy krtani (LPRD). Wskazuje się, iż istnieją zmiany w jakości głosu u pacjentów zmagających się z chorobą refluksową w porównaniu z osobami zdrowymi. Niedoczynność oraz nadczynność tarczycy to schorzenia spowodowane zaburzoną produkcją hormonów przez ten gruczoł. W ich przebiegu może dojść do powiększenia tarczycy, a tym samym zwężenia strun głosowych i wystąpienia dysfonii. Temat ten wymaga dalszych badań. Zespół policystycznych jajników (PCOS) jest najczęstszym zaburzeniem hormonalnym u kobiet w wieku rozrodczym. Wyniki analizowanych badań dotyczących korelacji pomiędzy PCOS a zaburzeniami głosu nie są zgodne. Celem niniejszego artykułu jest zwrócenie uwagi i podkreślenie, jak ogromny wpływ na narząd ludzkiego głosu wywierają jednostki chorobowe, z jakimi zmaga się człowiek w XXI wieku.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.