The article attempts to determine the position and distinguishing characteristics of mutual insurance companies (MICs) in the social economy. For this purpose, the broader context of the social economy sector in Poland, its distinguishing characteristics, and how it functions are outlined, and the position of MICs in the contemporary model social economy is indicated. The empirical section analyses the social and domestic aspects of MICs as entities in the social economy. The empirical study is qualitative, and subjective elements dominate. The following five aspects of social activity among nine MICs that existed in Poland in 2008 were researched: the structure and the area of social action, the people and organisation, the functioning of the organisation, its needs and problems, opinions and moods concerning the perception of the organisation. As a result, the analysis defines the position and character of MICs in the social economy in Poland.
A mutual insurance society is one of the basic forms of conducting insurance activity. It is characterized by a very wide range of options which its founders and subsequently entitled members have in order to choose the organizational and systemic model of operation, to change it in the course of business, to define the concept of membership, to create various categories of members and provide them with different rights and duties, to determine the powers of statutory bodies, and, above all, to apply the method of mutuality. The Insurance and Reinsurance Activity Act regulates the basic legal framework of mutual companies, while referring quite a number of issues to the Polish Commercial Partnerships and Companies Code. This does not alter the fundamental principle on which the company's activity is based, namely that its articles of association play an extremely important role, which is much greater than in the case of public limited liability companies, and that members of a mutual insurance society enjoy considerable freedom to conduct business and categorize its members, which is unparalleled for other legal forms of business activity.
PL
Towarzystwo ubezpieczeń wzajemnych jest jedną z podstawowych form, w jakich może być prowadzona działalność ubezpieczeniowa. Charakterystyczną cechą tej formy prawnej jest to, że założyciele, a następnie uprawnieni członkowie towarzystwa mają bardzo szerokie możliwości w zakresie: wyboru modelu organizacyjnego i ustrojowego, w jakim działa towarzystwo, dokonywania jego zmiany w trakcie prowadzenia działalności, kształtowania koncepcji członkostwa, tworzenia różnych kategorii członków i nadawania im odmiennych uprawnień i obowiązków, ustalania uprawnień organów statutowych, a przede wszystkim sposobu realizacji zasady wzajemności. Ustawa o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej w podstawowym zakresie reguluje ramy prawne, w jakich funkcjonuje ta forma prawna, niemniej jednak w wielu kwestiach odwołuje się do Kodeksu spółek handlowych. Nie zmienia to podstawowej zasady, na jakiej opiera się działalność towarzystwa, że jego statut odgrywa niezmiernie istotną rolę, znacznie większą niż w spółkach akcyjnych, a członkowie towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych mają szeroki zakres swobody co do modelu prowadzenia działalności i kategoryzacji swoich członków, niespotykany w innych formach prawnych, w jakich jest prowadzona działalność gospodarcza.
3
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Artykuł stanowi próbę omówienia regulacji prawnej dotyczącej działalności komercyjnej towarzystw ubezpieczeń wzajemnych (TUW) zawartej w ustawie o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, ustawie o rachunkowości oraz rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie szczególnych zasad rachunkowości zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji. Autorzy wyjaśniają pojęcie działalności komercyjnej TUW, podobnie jak i dominującej w TUW zasady wzajemności. Zasadniczą część artykułu stanowi próba wykładni art. 111 ust. 3 ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, z którego wynika, że składki od osób niebędących członkami TUW nie mogą stanowić więcej niż 10% składki przypisanej brutto towarzystwa. Zdaniem autorów, kluczowego znaczenia nabierają w tym kontekście szczegółowo omówione zasady przypisu składek przewidziane w rozporządzeniu w sprawie szczególnych zasad rachunkowości zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji. W publikacji zawarto także rozważania dotyczące skutków przekroczenia limitu przewidzianego w art. 111 ust. 3 u.d.u.r. oraz rozliczenia zysku z działalności komercyjnej.
EN
This article aims at discussing a legal regulation relating to commercial activities of mutual insurance companies which is provided for in the Insurance and Reinsurance Activity Act, Accounting Act and the Regulation of the Minister of Finance on Specific Accounting Principles of Insurance and Reinsurance Companies. It explains the concept of commercial activity of mutual insurance company, as well as the dominant principle of mutuality. A fundamental part of the article is an attempt to interpret Article 111 paragraph 3 of the Insurance and Reinsurance Act, under which premiums from non-members of the mutual insurance company cannot constitute more than 10% (ten percent) of the gross premiums written. According to the authors, the rules for collecting premiums provided for in the Regulation on Specific Accounting Principles of Insurance and Reinsurance Companies, which are thoroughly discussed herein, are of key importance in this respect. In addition, the article also explores the effects of exceeding the limit provided for in Article 111 paragraph 3 of the Insurance and Reinsurance Activity Act, as well as the issue of settling the commercial profits.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.