W artykule zaprezentowano możliwości zastosowania obróbki ubytkowej do poprawy dokładności kształtowej i wymiarowej elementów wytwarzanych technologiami przyrostowymi. Technologie addytywne znajdują coraz szersze zastosowanie i stawiane są im coraz to wyższe wymagania związane z dokładnością wytwarzania. Niestety ograniczenia wynikające z istoty tych technologii nie pozwalają uzyskać dokładności wykonania w klasach niższych niż IT7. Dlatego zasadne jest zastosowanie dodatkowej obróbki do poprawy dokładności istotnych elementów wykonanych prototypów.
EN
The article presents the possibility of using waste machining to improve the accuracy of the shaping and dimensional elements generated incremental technologies. Additive technologies are increasingly widely used and are placed them higher requirements for precision manufacturing Unfortunately, limitations resulting from the essence of this technology does not allow you to get accuracy of the lower classes than IT7. Therefore, it is reasonable to use additional treatment to improve the accuracy of the essential elements of printed prototypes.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
W artykule przedstawiono ocenę wpływu grubości ścianki tulei wykonanych w technologii przyrostowej na odchyłkę walcowości oraz prostoliniowości tworzącej walca z wykorzystaniem współrzędnościowej techniki pomiarowej. Wytwarzanie prototypów z cienkimi ściankami jest uzasadnione ekonomicznie, gdyż skraca znacznie czas wydruku jak i jego koszt.
EN
The article presents an assessment of the impact of quill wall thickness made in the additive manufacturing for cylindricity deviation and the straightness of creating a cylinder with the use of coordinate measuring technique. Production of prototypes of the thin walls is economically justified because it reduces considerably the time output as well as its cost.
Uważa się, że w dzisiejszych czasach media cyfrowe, a w szczególności filmy, skutecznie tworzą alternatywną rzeczywistość, oferując swoim widzom doznania wielozmysłowe. Filmy Buddhadeba Dasgupty odgrywają kluczową rolę w tworzeniu indyjskiego kina realistycznego, niosą poważne i mocne przesłanie, działając na nasze zmysły. Jego filmy cieszą się uznaniem szerokiej publiczności, ponieważ opowiadają historie w sposób poetycki i wielozmysłowy. Jego kultowe filmy, takie jak Tahader Katha (1992), Grihajuddha (1982) i Bagh Bahadur (1989), ujawniają najbardziej ponure sekrety ludzkiego umysłu. Z drugiej strony filmy takie jak Charachar (1993), Tope i Uro Jahaj przekazują wyjątkowe poczucie eterycznej egzystencji poprzez swoje wielozmysłowe doświadczenie. W artykule podejmuje się próbę analizy wielozmysłowej estetyki filmowej w wybranych filmach Buddhadeba Dasgupty, które kwestionują kody kulturowe i ustanawiają wzorcowe modele indywidualnej, społecznej i środowiskowej odpowiedzialności poprzez niezwykły przekaz wielozmysłowych doświadczeń. Empiryczna percepcja tych filmów tworzy alternatywną rzeczywistość przy użyciu stylistycznych aspektów narracji. W artykule podjęto również próbę ustalenia, czemu służy ta wielozmysłowa atrakcyjność i w jaki sposób stworzyła nowe kierunki i gatunki w sztuce filmowej.
EN
In the present age, digital media, particularly films have earned the reputation of successfully forging an alternative reality by offering a multisensory experience to the spectators. Playing a pivotal role in the foundation of Indian realistic cinema, the films of Buddhadeb Dasgupta have conveyed serious, hard-hitting messages through their sensory appeal. His films have been widely applauded and recognized for portraying multisensory poetry on celluloid. His iconic films like Tahader Katha (1992), Grihajuddha (1982), and Bagh Bahadur (1989) reveal the bleakest secrets of the human mind. On the other hand, films like Charachar (1993), Tope and Uro Jahaj convey a unique sense of ethereal existence through their multisensory experience. This paper attempts to analyse the multisensory film aesthetics in some selected films of Buddhadeb Dasgupta that question the cultural codes and set exemplary models of individual, social as well as environmental responsibility through its unique portrayal of multisensory experiences. This experiential perception of these films creates an alternative reality with the help of the stylistic aspects of narration. This paper also attempts to find out what purpose is served by this multisensory appeal and how it has opened new avenues and genres in the discipline of film-making.
Podejście sensoryczne jest nierozerwalnie związane z wzornictwem przemysłowym. Prototypy i/lub produkty wchodzące do produkcji są doświadczane na poziomie sensorycznym. Tekst ma na celu zbadanie metod i technik wykorzystywanych przez skandynawskich projektantów pod kątem multisensoryki. Aby podkreślić szerokie spektrum tematu, pod uwagę zostaną wzięte różnorodne materiały. Drewno zapewnia bodźce wizualne, dotykowe i zapachowe, które zostały wykorzystane zarówno w projektach koncepcyjnych, jak i komercyjnych. Szkło, często rozważane wyłącznie pod kątem wizualnym, wnosi walor dotyku w postaci kształtu i faktury. Słuchowa natura designu jest również wykorzystywana w nowej fali eksperymentów w sferze tekstyliów. W szerszej perspektywie wiele firm stosuje również techniki brandingu wykorzystujące olfaktoryczne konotacje skandynawskiego dziedzictwa. Podsumowując, zagadnienie multisensoryczności w skandynawskim designie, choć nie zostało jeszcze dokładnie zbadane w międzynarodowej literaturze, stanowi ciekawą perspektywę badawczą, interesującą zarówno z punktu widzenia krytyki designu, jak i kulturoznawstwa.
EN
The text aims to investigate methods and techniques introduced by Scandinavian designers which are beneficial to the overall sensorial aspect of their work. To emphasize the wide spectrum of the subject, various materials would be taken into consideration-wood, glass, metal, textiles. Thanks to the analysis of selected case studies it is possible to showcase the main ideas of how the multisensorial design practices have been implemented within the realm of Scandinavian design, focusing on diversity of examples. The methodology applied uses the analysis method of design history combined with the perspective provided by cultural studies and their analysis of the broad context. To enrich the latter, also certain cultural associations will be considered. Wood provides the visual, tactile, and olfactory experience which has been used in both conceptual and commercial projects. Glass, often considered by designers exclusively for its visual aspects, brings the tactile element of shape and structure, which are meant to mimic the contact with nature, vital for many Nordic projects. Metal and textiles can be considered as opposite sensorial features based on contrasting properties, hot–cold, soft–hard. The study serves as an introductory paper to touch upon the question of multisensory in Scandinavian design, not thoroughly investigated in international literature, by presenting further opportunities for in-depth studies.
Aim: The purpose of this article is to help designers of fire detectors with the selection of a carbon monoxide (CO) sensor for a multi-sensor fire detector. Academic work on detectors provides an abundance of material about sensors suitable for CO analysis. Each sensor has its advantages and disadvantages. Therefore, choosing a suitable sensor is quite difficult. The authors, based on their extensive experience in the development and production of devices for gas analysis and fire detectors, propose most adequate solutions. Introduction: Current devices for discovering a fire, work on the principle of detecting smoke, often incorporating a temperature sensor. However, these have many disadvantages. They do not function in a discerning way in relation to smoke (aerosols, water vapour, cooking vapour and dust are all identified as smoke). A CO fire detector is free of these shortcomings, since it is selective and reacts to CO. For this reason many perspective European norms and international standards emerged, which recommend CO analysis for detection of fires. Obviously, high concentrations of CO can occur in areas where people smoke, where heating appliances utilising solid and gaseous fuels are used, in garages and in underground car parks. Multi-Sensor Detectors with two methods of detecting fire, CO and smoke, compensate shortcomings of each method. It can be confidently stated that through a simultaneous response from both detection methods, a fire will be dealt with at an early stage of development and resources will not be sidetracked by dust, water vapour, aerosols or high concentration of CO. For detection of CO, existing standards recommend the use of electrochemical sensors. Methods: The article describes the technical parameters of the most appropriate electrochemical sensors for monitoring of CO. These are electrolytic, based on acidic electrolyte and metal oxide semiconductors, namely Nap-508 (505) and TGS2442. The principles of operation and recommended circuit connection are suitably described in the article. The sensors are specially designed for use with gas fire detectors and were tested in accordance with requirements for fire detectors. It is noted that metal-oxide sensors have the most acceptable performance characteristics, across the broadest temperature range, long period of validity and absence of aggressive substances in composite elements. Among its disadvantages is a relatively high power consumption ~ 15 mW. Conclusions: Examined prospects for the development and production of metal oxide semiconductor sensors. It is indicated that the use of micro and nanotechnology in the manufacture of sensors will solve the problem of reducing energy consumption to a level sufficient for the production of self-contained smoke detectors powered by batteries. At present, Figaro has developed a sensor TGS8410 with an average power consumption of 0.087 mW.Aim: The purpose of this article is to help designers of fire detectors with the selection of a carbon monoxide (CO) sensor for a multi-sensor fire detector. Academic work on detectors provides an abundance of material about sensors suitable for CO analysis. Each sensor has its advantages and disadvantages. Therefore, choosing a suitable sensor is quite difficult. The authors, based on their extensive experience in the development and production of devices for gas analysis and fire detectors, propose most adequate solutions. Introduction: Current devices for discovering a fire, work on the principle of detecting smoke, often incorporating a temperature sensor. However, these have many disadvantages. They do not function in a discerning way in relation to smoke (aerosols, water vapour, cooking vapour and dust are all identified as smoke). A CO fire detector is free of these shortcomings, since it is selective and reacts to CO. For this reason many perspective European norms and international standards emerged, which recommend CO analysis for detection of fires. Obviously, high concentrations of CO can occur in areas where people smoke, where heating appliances utilising solid and gaseous fuels are used, in garages and in underground car parks. Multi-Sensor Detectors with two methods of detecting fire, CO and smoke, compensate shortcomings of each method. It can be confidently stated that through a simultaneous response from both detection methods, a fire will be dealt with at an early stage of development and resources will not be sidetracked by dust, water vapour, aerosols or high concentration of CO. For detection of CO, existing standards recommend the use of electrochemical sensors. Methods: The article describes the technical parameters of the most appropriate electrochemical sensors for monitoring of CO. These are electrolytic, based on acidic electrolyte and metal oxide semiconductors, namely Nap-508 (505) and TGS2442. The principles of operation and recommended circuit connection are suitably described in the article. The sensors are specially designed for use with gas fire detectors and were tested in accordance with requirements for fire detectors. It is noted that metal-oxide sensors have the most acceptable performance characteristics, across the broadest temperature range, long period of validity and absence of aggressive substances in composite elements. Among its disadvantages is a relatively high power consumption ~ 15 mW. Conclusions: Examined prospects for the development and production of metal oxide semiconductor sensors. It is indicated that the use of micro and nanotechnology in the manufacture of sensors will solve the problem of reducing energy consumption to a level sufficient for the production of self-contained smoke detectors powered by batteries. At present, Figaro has developed a sensor TGS8410 with an average power consumption of 0.087 mW.
PL
Cel: Celem artykułu jest udzielenie wskazówek konstruktorom czujek pożarowych odnośnie wyboru czujników tlenku węgla w komorze wielosensorowej czujki pożarowej. W monografiach poświęconych tej tematyce znaleźć można wiele czujników nadających się do analizy CO. Każdy czujnik ma swoje zalety jak i wady. W związku z tym wybór odpowiedniego czujnika jest dość trudny. Autorzy, na bazie wieloletniego doświadczenia w projektowaniu i produkcji przyrządów do analizy gazowej i czujek pożarowych, zaproponowali najbardziej adekwatne rozwiązania. Wprowadzenie: Obecnie do wykrywania pożarów bardzo często wykorzystywane są czujki dymu (zwykle z czujnikiem temperatury). Mają one jednak wiele wad – nie działają w sposób selektywny na dym (rozpoznają jako dym aerozole, parę wodną, parę powstającą przy gotowaniu, kurz). Czujka pożarowa CO nie ma takich wad, ponieważ reaguje wyłącznie na CO. Dlatego powstało wiele perspektywicznych norm europejskich i standardów międzynarodowych, które do wykrywania pożarów przewidują analizę CO. Oczywiście, duże stężenia CO mogą powstać w pomieszczeniach, w których pali się papierosy, również tam gdzie znajdują się urządzenia ciepłownicze na paliwo stałe lub gazowe, w garażach i parkingach podziemnych. Wielosensorowe czujki, wykorzystujące dwie komory wykrywania pożaru – CO i dymu, rekompensują wady każdej z tych komór. Przy jednoczesnej aktywacji obu, można z pewnością stwierdzić, że mamy do czynienia z pożarem we wczesnym stadium rozwoju, a nie z kurzem, parą wodną, aerozolem lub po prostu dużym stężeniem CO. Do wykrywania CO odpowiednie nomy rekomendują użycie czujników elektrochemicznych. Metody: W artykule opisano parametry techniczne najbardziej odpowiednich do kontroli CO czujników elektrochemicznych na bazie elektrolitów kwasowych i półprzewodników tlenkowych, a dokładnie Nap-508 (505) и TGS2442. Opisano również zasady pracy i zalecane schematy połączeń. Czujniki te były opracowywane specjalnie do wykorzystania w pożarniczych czujkach gazu i przeszły wszystkie badania zgodnie z wymogami dla czujek pożarniczych. Zaznaczono, że czujniki tlenkowe mają najbardziej akceptowalne charakterystyki eksploatacyjne – najszerszy zakres temperatur, długi termin ważności, brak w składzie elementów środowiska agresywnego. Do ich wad należy względnie duże zużycie energii ~ 15 mW. Wnioski: Rozpatrzono perspektywy rozwoju technologii produkcji półprzewodnikowych czujników tlenkowych. Wskazano, że zastosowanie mikro- i nanotechnologii przy produkcji tych czujników rozwiązuje kwestię zmniejszenia zużycia energii do poziomu dostatecznego do przygotowania autonomicznych czujek pożarniczych zasilanych baterią. Już teraz firma Figaro opracowała czujkę TGS8410 za średnim zużyciem prądu 0,087 mW.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.