Celem artykułu jest określenie rozkładu inteligencji wielorakich zdefiniowanych w latach 80. ub. wieku przez Howarda Gardnera. Badaną grupą byli przede wszystkim studenci pierwszego roku informatyki. Na ich tle rozważano także dwie inne grupy studenckie. Postawiono kilka hipotez badawczych m.in. po to, by stwierdzić zróżnicowanie wśród studentów całego roku, znaleźć uśredniony rozkład inteligencji, inteligencje dominujące, korelacje pomiędzy poszczególnymi inteligencjami oraz ewentualne różnice na tle innych grup studenckich. Badana grupa ok. 70 studentów informatyki w dziedzinie nauk technicznych była specyficznie wyselekcjonowana, po pierwszym trudnym semestrze i powinna zdradzać wyraźne preferencje związane z logiczno-matematycznym aspektem inteligencji. Poza tym interesujące były korelacje pomiędzy inteligencjami i ewentualne podobieństwa pomiędzy profilami inteligencji studentów mierzone wg kryterium kNN (k najbliższych sąsiadów). Badania przeprowadzone były w warunkach pełnej dobrowolności przystąpienia do testu i na zasadzie samooceny wg pytań sugerowanych w jednym z internetowych źródeł. Zdaniem autorów wyniki wydają się być interesujące, choć nieco zaskakujące.
EN
The aim of the article is to determine the distribution of multiple intelligences defined in the 80s of the previous century by Howard Gardner. The first year group of computer science students were the study group. Two other student groups were also considered against them. Several research hypotheses have been proposed, including in order to find a differentiation among students of the whole year, find the average distribution of intelligence, dominant intelligences, correlations between individual intelligences and possible differences in comparison with other student groups. The studied group of about 70 students of computer science in the field of technical sciences was specifically selected after the first difficult semester and should reveal clear preferences related to the logical-mathematical aspect of intelligence. In addition, the correlations between the intelligences and possible similarities between the student intelligence profiles were interesting as measured by the criterion kNN (k nearest neighbors). The research was carried out in conditions of full voluntary acceptance of the test and on the basis of self-assessment according to questions suggested in one of the Internet sources. According to the authors, the results seem to be interesting, although somewhat surprising.
Background. Howard Gardner’s Multiple Intelligence Theory (MI) is one of the leading psychological theories taught in teacher training, yet little research has explored how it can be applied to martial arts. Public school teachers of all subjects, including Physical Education, have successfully incorporated MI into their classrooms, so there can be little doubt as to its potential for success in Taekwondo. Problem. Successful learning of Taekwondo is not only be measured in how quickly and well students acquire the art’s skills but in their ability to adhere to the art’s philosophies as well. To ensure Taekwondo practice is more than just beneficial to one’s physical health, instructors should make their lessons applicable to students’ daily lives. Methods. This paper examines how MI can be applied to Taekwondo’s philosophy of self-cultivation. Three sample plans are provided to illustrate how instructors can teach Taekwondo physical skills and philosophy simultaneously. Results. All teachers can maximize their students’ acquisition of knowledge or skills by incorporating MI into their lesson plans. MI is an effective means for teaching Taekwondo and its philosophy of self-cultivation, because it can aid in creating dynamic and personalized learning experiences. The results of this study indicate MI can facilitate the instruction of Taekwondo philosophy. Conclusions. Taekwondo instructors can become more effective in disseminating their art’s self-cultivation philosophy by identifying students’ specific intelligences to provide personal guidance. Instructors need to communicate in a way that best benefits the learner. It is evident that failing to focus on the self-cultivation ideologies of Taekwondo philosophy could lead students to believe that the art was solely for destructive purposes. Instructors only need to give students a quick incentive to explore Taekwondo’s self-cultivation philosophy for themselves.
PL
Tło. Nauczyciele szkół publicznych wszystkich przedmiotów, w tym wychowania fizycznego, z powodzeniem włączyli Teorię Wielorakich Inteligencji (TWI) do swoich zajęć, więc nie może być wątpliwości co jej potencjalnego sukcesu w środowisku uczenia się sztuk walki. Nauka sztuk walki powinna przekraczać zwykłe umiejętności walki wręcz oraz dostarczyć sposobów poprawy jakości życia studentów. Pomimo posiadania odmiennych doktryn, większość sztuk walki ma wspólne cele edukacyjne dotyczące samorealizacji i autorefleksji poprzez szkolenia. Teoria Wielorakich Inteligencji Gardnera jest jedną z wiodących teorii psychologicznych stosowanych w kształceniu nauczycieli, a jednak niewiele badań zostało przeprowadzonych w celu sprawdzenia, w jaki sposób może być ona stosowana do sztuki walki taekwondo. Problem. Konieczne jest, aby instruktorzy taekwondo kształcili umiejętności pedagogiczne, gdyż nauka sztuk walki ma zdolność do przemiany życia. Mistrzowie taekwondo dawno stwierdzili, że praktyka sztuk walki rozwija charakter. W rezultacie uczniowie powinni sami osądzić jak wykorzystać umiejętności z taekwondo do stosowania w życiu codziennym tak, aby zmaksymalizować korzyści płynące z praktyki. Jednak pytanie, jak efektywnie uczyć filozofii taekwondo nadal pozostaje bez odpowiedzi. Metody. Aby upewnić się, że ćwiczenie Taekwondo przynosi nie tylko korzyści dla zdrowia fizycznego uczniów, instruktorzy powinni pokazać jak umiejętności wyniesione ze sztuk walki mogą być zastosowane w codziennym życiu. Byłoby to również zgodne z filozofią sztuki. Teoretycznie, TWI powinna ułatwiać instuktaż w zróżnicowanej grupie uczniów taekwondo. Obecne badanie pokazuje, jak włączenie TWI może ułatwić osiągnięcie pożądanych rezultatów edukacyjnych przez samego adepta sztuk walki w praktyce i filozofii taekwondo. Niniejsza praca jest analizą holistycznego zastosowania Teorii Wielorakich Inteligencji w taekwondo. Wyniki. Wszyscy nauczyciele mogą zmaksymalizować nabywanie przez uczniów wiedzy i umiejętności poprzez włączenie TWI do lekcji. Korzystanie z TWI jako podstawy do tworzenia lekcji ponadto pozwala instruktorom utrzymać swój styl nauczania i cele edukacyjne. Artykuł przedstawia trzy przykładowe plany lekcji w celu zilustrowania, jak instruktorzy skutecznie nauczają wszystkich aspektów taekwondo. Inteligencje: przestrzenna, cielesno- kinestetyczna i intrapersonalna służą do zilustrowania sposobu, w jakim TWI może ułatwić nauczanie taekwondo w odniesieniu do filozofii samodoskonalenia, jednego z najbardziej nieuchwytnych pojęć w sztuce walki. Wnioski. Instruktorzy taekwondo mogą stać się bardziej skuteczni w rozpowszechnianiu własnej filozofii sztuki walki poprzez identyfikację konkretnych inteligencji uczniów oraz zapewnienie osobistych wskazówek. Instruktorzy muszą także komunikować się z uczniami w sposób dla nich najbardziej korzystny. Aby osiągnąć oba cele, mogą brać pod uwagę TWI w czasie planowania zajęć. Ponieważ TWI ma istotny wkład w psychologii i teorii pedagogiki, jej nieobecność w praktykach pedagogicznych taekwondo może prowadzić do zatrzymania postępu uczniów. Wydaje się oczywiste, że w przypadku braku skupienia się na ideologii samodoskonalenia w filozofii taekwondo, może to prowadzić uczniów do przekonania, że sztuka walki służy wyłącznie celom destrukcyjnym. Instruktorzy potrzebują jedynie dać studentom niewielką zachętę do poszukiwania własnej filozofii samodoskonalenia się związanej z taekwondo.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.