Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Antysieć, czyli ruchy nienawiści w Internecie

100%

Owczarek M.

Profilaktyka Społeczna i Resocjalizacja

|

2016

|

tom 29

65-97

PL

W ostatnich latach Internet stał się platformą, w ramach której działają liczne ruchy społeczne walczące o swoje prawa i zmierzające do zmiany istniejącego stanu rzeczy. W tym kontekście wiele uwagi poświecono roli, jaką odegrała sieć podczas protestów w Egipcie i Tunezji. Wydarzenia te stały się tematem licznych opracowań, w tym m.in. książki Manuela Castellsa Sieci oburzenia i nadziei: Ruchy społeczne w erze Internetu. Przestrzeń internetowa ułatwiła koordynowanie wspólnych działań, a także umiędzynarodowiła dyskusję na temat wielu problemów społecznych, w tym braku poszanowania podstawowych praw ludzkich. Niemniej jednak internet ma też swoją drugą, ciemną stronę. Łatwość tworzenia społeczności internetowych spowodowała, że z przestrzeni tej zaczęły korzystać również grupy, których poglądy nie zawsze są społecznie akceptowane i które niejednokrotnie występują przeciw istniejącemu ładowi społecznemu. Niniejszy artykuł przybliży właśnie ten negatywny aspekt sieci. W jego ramach omówione zostaną ruchy społeczne, które wykorzystują internet do głoszenia swoich poglądów i nawoływania do nienawiści. Pokazane zostaną przykłady takich grup i sposoby, w jakie te społeczności funkcjonują w ramach przestrzeni internetowej. Ponadto poruszony zostanie temat ograniczeń natury prawnej i technicznej, które utrudniają radzenie sobie z mową nienawiści w sieci.

EN

Over recent years, the Internet has become the platform for a myriad of social movements fighting for their rights and claiming the change of the current status quo. In this respect much ink has been spilt on the role of the Web in the wave of social unrest in Egypt and Tunisia. These developments were examined in a number of publications, including the book by Manuel Castells “Networks of Outrage and Hope. Social Movements in the Internet Age”. The virtual space enabled people to coordinate their actions and, in the context of violation of fundamental human rights, brought the discussion on a number of social issues to the international level. Yet, the Internet has its other, darker side. As on-line communities can be created easily, the virtual space has been more and more often used by groups whose agenda is not always socially acceptable and which often question the existing social order. This paper discusses this negative side of the Web. It depicts social movements which use the Internet to relay their message and to call for hate. It presents examples of groups which organize such on-line communities and the means used to that end. Moreover, it touches upon the issue of legal and technological constraints in fighting hate speech on the Web.

2

„Przestępstwa z nienawiści” na tle wyznaniowym w prawie polskim

84%

Tomkiewicz M.

Forum Teologiczne

|

2015

|

tom 16

PL

Wolność sumienia i wyznania jest jedną z fundamentalnych zasad współczesnych, demokratycznych społeczeństw, zakorzenioną w aktach krajowego i międzynarodowego porządku prawnego. Obejmuje ona wolność posiadania przekonań religijnych, przyjmowania i odrzucania religii według własnego wyboru a także wolność uzewnętrzniania indywidualnie lub wspólnie z innymi, publicznie lub prywatnie religii bądź przekonań. Uzewnętrznianie to może wyrażać się w uprawianiu kultu, modlitwach, praktykach religijnych bądź w nauczaniu. Gwarantem tej wolności są m.in. regulacje prawnokarne zakazujące dyskryminacji ze względów religijnych. W polskim prawie karnym zakaz dyskryminacji ze względu na przynależność wyznaniową lub bezwyznaniowość zawiera expressis verbis art. 118 k.k.. art. 118a § 3 pkt.2 k.k., art. 119 k.k. art. 194 k.k. zaś w art. 256 k.k. i art. 257 k.k. ustawodawca penalizuje publiczne nawoływanie do nienawiści na tle różnic wyznaniowych albo ze względu na bezwyznaniowość oraz publiczne znieważanie grupy ludności lub poszczególnych osób z tych względów. Zagadnienie „mowy nienawiści” (hate speech) oraz przestępstw popełnianych z motywów dyskryminacyjnych, w tym na tle wyznaniowym (hate crime; biased-motivated crime) staje się coraz częstszym zjawiskiem i problemem zarówno na świecie, jak i w Polsce. Przekonanie o wzroście skali zjawiska nie znajduje jednakże przełożenia na ilość postępowań karnych prowadzonych w tym względzie w Polsce. Taki stan skłania do pytania o przyczynę owej nikłej efektywności organów ścigania w wymienionej materii. W artykule podjęto próbę odpowiedzi na to pytanie.

EN

The freedom of conscience and faith is one of the most basic rules in contemporary and democratic societies, and is adopted in domestic and international law. It comprises the freedom of religious beliefs, the acceptance and rejection of any religion according to personal choice, as well as expressing, individually or together with others, publicly or privately celebrated religion and beliefs. This manifestation may be expressed in acts of worship, prayer, religious observances or in teaching. The adjustments in criminal law which prohibit religious discrimination are the guarantee of this freedom, which is expressively stipulated in the Polish Penal Code. According to arts. 188, 119 and 194, there is a ban on any discrimination because of denominational affiliation. Moreover, the legislator penalizes, in arts. 256 and 257, incitement to hatred in public due to religious beliefs or atheism, and insults to a group of people or individuals in public because of religious discrimination. The issue of “hate speech” and crimes committed because of discrimination, including religious discrimination, (hate crime; biased-motivated crime) is becoming a more frequent phenomenon, both in the world generally and in Poland. The awareness of the growth of this phenomenon is not visible, however, in the number of connected criminal procedures which are conducted in Poland. Such a situation leads to the question of the reason for such small effectiveness in this matter. This article tries to answer this question.

3

“Cultural” hate speech and the fall of Yugoslavia – discourse analysis of the selected aspects

84%

PILARSKA J.

Multicultural Studies

|

2017

|

nr 1

55-71

EN

This article tackles the issue of written and spoken propaganda in Serbian and Croatian realms of culture and media proceeding the fall of Yugoslavia at the beginning of the 1990s. It makes two pieces of writing a point of departure for further analysis, i.e. Dubravka Ugrešić’s “The Culture of Lies”, and Ivan Čolović’s “The Balkans: The Terror of Culture: Essays in Political Anthropology”. By so, the article attempts to reveal the banality and brutality of nationalism and the way that nationalistic ideology permeated science, culture and media, involving the conformity of intellectuals, propaganda and censorship, followed by the strategies of human manipulation. The subject of analysis embraces the use of the Serbian and Croatian state-run mass media, anthropological discourse and other written forms of deconstruction of the social order, shortly before and following the fall of Yugoslavia.

PL

Artykuł porusza temat (nacjonalistycznej) propagandy reprezentantów świata kultury w Serbii i Chorwacji u schyłku istnienia Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii, a więc na początku lat 90. XX wieku. Punktem wyjścia dla dalszej analizy autorka uczyniła zbiór esejów Dubravki Ugrešić „Kultura kłamstwa (eseje antypolityczne)”, oraz zbiór tekstów Ivan Čolovicia „Bałkany – terror kultury”. Poprzez analizę prowadzonego w mediach (w słowie i piśmie) dyskursu, zrekonstruowana została brutalność, a zarazem banalność retoryki nacjonalizmu, a także sposób, w jaki ideologia nacjonalistyczna przeniknęła do nauki, kultury i mediów, angażując konformistyczne postawy intelektualistów, propagandę, cenzurę oraz pozostałe strategie manipulacji innymi. Przedmiot analizy obejmuje dyskurs medialny w byłej republice Serbii i Chorwacji, dyskurs nauki (szeroko pojętej humanistyki), oraz innych pisemnych form dekonstrukcji ładu społecznego przed rozpadem Jugosławii.

4

Hejt w internecie – analiza zjawiska

84%

GARWOL K.

Edukacja-Technika-Informatyka

|

2016

|

tom 7

|

nr 4

304-309

PL

Artykuł podejmuje problem internetowego hejtu, zwłaszcza w odniesieniu do dzieci i młodzieży. Po wstępnej analizie, czym jest to zjawisko i jakie są jego odmiany, opisano wybiórczo badania, które pojawiły się na ten temat na polskim gruncie. W końcowej części została podjęta próba odpowiedzi na pytanie, jak z internetowym hejtem walczyć oraz jak go unikać.

EN

The article takes up the problem of the Internet hate, especially relating to children and youth. After the introductory analysis of the essence of the phenomenon and its types, there follows the description of the research of this topic which has appeared on the Polish ground. In the last part there has been undertaken an attempt to answer a question how to fight and avoid hate.

5

Spór o obecność języka rasistowskiego w dyskursie publicznym. Sprawa oświadczenia posła Artura Górskiego

84%

Paczesny J.

Studia Socjologiczne

|

2011

|

nr 3(202)

95-111

PL

Celem tego artykułu jest próba opisu kontrowersji spowodowanych użyciem rasistowskiego języka w polskim dyskursie publicznym. Autor przyjmuje hipotezę o istnieniu powiązań między nagłaśnianiem rasistowskiej mowy nienawiści (i etykietowaniem posługujących się nią osób jako rasistów) a krytyką tak zwanej poprawności politycznej. Badanie miało charakter studium przypadku, dotyczącego intensywnego sporu medialnego wokół kontrowersyjnego oświadczenia sejmowego posła Artura Górskiego (PiS) z 5 listopada 2008 roku. Zastosowana metoda badawcza to analiza dyskursu, wykorzystująca między innymi metodologię analizy konwersacyjnej. W artykule prezentowana jest analiza fragmentu wspomnia- nego sporu, a mianowicie dyskusji w programie telewizyjnym „Warto rozmawiać”. Ponadto rozważane są warunki, w których możliwy byłby alternatywny, bardziej konstruktywny przebieg opisywanego medialnego sporu o prawomocność obecności języka rasistowskiego w dyskursie publicznym. W zakończeniu autor krótko odnosi wnioski płynące z analizy do bardziej ogólnych kwestii związanych z omawianą problematyką.

EN

This article attempts to describe controversies caused by the use of racist language in Polish public discourse. The author's main hypothesis investigates the interrelations between publicizing race hate speech (and labeling its users as racists) and criticisms of political correctness. The empirical evidence is based on a detailed case study of an intense media debate on the controversial parliamentary statement made by the Sejm deputy Artur Górski (member of Prawo i Sprawiedliwosc) on the 5th of October 2008. The research approach of discourse analysis was applied, including, inter alia, the methodology of conversation analysis. The paper presents an analysis of one instance of the aforementioned debate, i.e. the discussion in the TV talk show 'Warto rozmawiać'. Furthermore, the paper directs attention to the conditions which might enable an alternative, more productive course of media debate over racist language in public discourse. In the final part of the article, the author briefly presents the conclusions from the analysis in the context of more general issues within the discussed field.

6

Kaznodziejstwo w optyce polskiego prawa karnego

59%

Kroczek P.

Studia z Prawa Wyznaniowego

|

2014

|

tom 17

71-89

PL

Kaznodziejstwo jest częścią posługi wobec Słowa Bożego. Działalność ta należy wyłącznie do Kościoła, i jako taka jest regulowana przez prawo kanoniczne. Jednakże z tego powodu, iż nauczanie to, zazwyczaj głoszone jest publiczne i w miejscach publicznych, kaznodziejstwo podlega także prawu polskiemu. Rozważania zawarte w niniejszym artykule skupiają się na kaznodziejstwie w optyce polskiego prawa karnego: przestępstwa zniesławienia, zniewagi, obrazy uczuć religijnych i znieważenia grupy lub osoby. Katoliccy duchowni muszą być świadomi odpowiedzialności karnej za treść głoszoną w czasie kazań. Artykuł kończy się wnioskami i postulatem de lege ferenda, zmierzającym do tego, aby działalność kaznodziejska została wyłączona spod karnych regulacji państwowych. W kontekście niebezpieczeństwa wprowadzenia do polskiego system prawnego przestępstwa mowy nienawiści („hate speech”), głoszenie przez Kościół katolicki własnej doktryny oraz oceny moralnej zachowań czy zjawisk społecznych, mogłoby by zakwalifikowane jako dyskryminacja.

EN

Preaching the word of God is the part of the ministry of the Divine word. The activity belongs exclusively to the Church and is regulated by the church law. But due to the fact that the preaching is most often held publicly and in the public places, it is also under regime of Polish law. The article focuses on Polish criminal law. The catholic ministers must be aware of the criminal responsibility for the preaching. The paper concludes with the postulate de lege ferenda that preaching should be established as the circumstance that precludes penal responsibility. It is needed in the hazard of the fact that the law on “hate speech” would be introduced into polish legal system. Due to the wide definition of hate speech the teaching of the Church could be considered as discriminating.