Rodzaj Solidago należy do najbardziej złożonych rodzajów w taksonomii roślin wyższych. U gatunków tego rodzaju można zaobserwować wysoką zmienność przejawiającą się zróżnicowaniem ekologicznym oraz będącą skutkiem czynników wewnętrznych, zmienność ta jest pogłębiona przez hybrydyzację i introgresję. W Europie Środkowej występuje pięć taksonów rodzaju Solidago, lecz tylko jeden gatunek, S. virgaurea jest rodzimy, pozostałe zostały sprowadzone do Europy z Ameryki Północnej w XVIII wieku jako rośliny ozdobne. Na terenie Dolnego Śląska największą częstością występowania charakteryzują się S. canadensis var. scabra i S. gigantea, zaś S. canadensis var. canadensis występuje rzadziej. Zasięg S. graminifolia obejmuje niewielki obszar na terenie Dolnego Śląska, a liczba stanowisk tylko nieznacznie się powiększyła od czasu introdukcji. Ekspansywne taksony nawłoci stanowią zagrożenie dla roślinności rodzimej (lasów i zarośli łęgowych) i całych ekosystemów. Szeroko rozpowszechnione taksony wykazują podobieństwo morfologiczne, a ich status taksonomiczny (szczególnie 5. canadensis s.l.) jest dyskusyjny. Cechami mikrometrycznymi, które mogą posłużyć do rozróżniania taksonów rodzaju Solidago są: typ liścia, owłosienie dolnej strony liścia, indeks szparkowy i grubość liścia.
EN
The Solidago genus is one of the most complexes among the genera of higher plants. Variability of this genus is still enlarged by hybridization and intro- gression, due internal properties, additionally influenced by ecological factors. In Central Europe occur naturally five representatives of Solidago (goldenrods), but only one species, S. virgaurea L. s. s. is native in Europe. Other four taxa; S. canadensis L. s.l. (var. canadensis and var. scabra), S. gigantea Aiton and S. graminifolia (L.) Elliott are of alien origin. They were introduced into Europe from areas of its original distribution in eastern North America in the 18th century as horticular plants. In Lower Silesia territory the most often taxons are S. canadensis var. scabra and .S’, gigantea, S. canadensis var. canadensis occurs rarer. Actually these species are considered as a dangerous to native vegetation and function of ecosystems of meadows and riversides in Poland. Expensive taxa of genus Solidago shows morphological similarity and they taxonomical status in Europe (particularly S. canadensis s.l.) is still discussed. To the contrary, S. graminifolia doesn’t show any evidence of aggressive expansion, area of distribution this species is limited to a single geographical locality in Lower Silesia. The micrometrical features witch depressed Solidago taxa are: leaf type, hairs on adaxial epidermis, stomata index of adaxial epidermis and leaf thickness.