The article is devoted to one case of communicative misunderstanding when is the course of the campaign aimed at liquidating Greek Catholic Church, the Soviet authorities in charge for the control over religious organizations demanded the Orthodox Church should organize missionary departments. Authorities presupposed those departments were to only provide anti-Catholic propaganda, but due to the secret character of the official suppressing of Greek Catholic Church, the Moscow Patriarchy appeared not to comprehend (or preferred not to comprehend) the authorities intentions and started to organize missionary activity across the country. It took four years to get the situation reversed.
Według tradycji historia Kościoła indyjskiego sięga czasów apostolskich i związana jest z działalnością św. Tomasza Apostoła. Prawdziwego dynamizmu ewangelizacyjnego misje w Indiach nabrały wraz z przybyciem w 1542 roku jezuitów, a wśród nich św. Franciszka Ksawerego i Roberto de Nobiliego. Ich owocna praca doprowadziła do wzrostu liczby lokalnych wspólnot. Jej skutkiem było też dostosowania chrześcijaństwa do lokalnej kultury. Tzw. spory akomodacyjne zniweczyły to wielkie osiągnięcie. Pomimo wielu przeciwności Kościół indyjski trwał i umacniał się. Od 1932 roku wkładem w jego rozwój szczyci się również Zgromadzenie Słowa Bożego. Wśród werbistów, którzy pracowali w Indiach, było również 10 Polaków. Byli oni zaangażowani najpierw w zwyczajną pracę duszpasterską, następnie podejmowali się zadań specjalnych – zwłaszcza w dziedzinie inkulturacji. Niniejsze opracowanie przypomina ich sylwetki.
EN
According to tradition, the history of the Church in India dates back to the apostolic times and is associated with the activities of St. Thomas the Apostle. Missionary work in India acquired a very evangelizing dynamism with arrival of the Jesuits in 1542, with St. Francis Xavier and Robert de Nobili among them. Their fruitful work led to an increase in the number of local communities. Likewise, its effect was the adaptation of Christianity to the local culture. The so-called accommodation disputes frustrated this great achievement. Despite many adversities, the Church in India endured and was consolidated. Since 1932, the Society of the Divine Word was contributing to her growth too. Among the Divine Word Missionaries working in India, there were also 10 Poles. First they got engaged in day-to-day pastoral ministry, later they undertook special tasks – in particular, in the field of inculturation. This study reminds of those personalities.
3
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
The author’s, a Czech Salesian opening concept is the original effect of the God’s incarnation which had an impact on the history of Jewish nation. Christianity was injected into the specific socio-cultural stream of Hellenistic (Greek), Jewish thought. All three missionary actions were marked by being imbued with the current forms of thought and custom. In the 20th century this form of adaptation is called inculturation. This is to say that the Son of God was born into a specific socio-economic environment and not some abstract reality. This is the foundation of Christian faith in all cultures and movements known as “Young Churches.” The author, however expands this view of missionary concepts wider than that in Ad Gentes. In his article he explains the meaning of inculturation for the current and post-modern scenes. He also supports the concept for the sake of finding new “ways of life” deriving from the original idea to be applicable in other countries and continents.
PL
Punktem wyjścia rozważań autora, czeskiego salezjanina, jest wcielone działanie Boga, które wywarło wpływ na historię narodu żydowskiego. Chrześcijaństwo zostało „wszczepione” społeczno-kulturowo w hellenizowany judaizm. Wszystkie trzy fale misji w historii chrześcijaństwa naznaczone były także różnorodnym dostosowaniem doktryny i praktyki wiary do obecnych form myślenia. W teologii XX wieku do tej adaptacji użyto terminu „inkulturacja”. Inkulturacja jest rozumiana jako wyraz zasady wcielenia w działaniu Boga. Ten sam Syn Boży, urodzony w konkretnych okolicznościach społeczno-kulturowych, stanowi też fundament wiary chrześcijan wszystkich ludów i narodów, w tym także tak zwanych młodych Kościołów. Autor rozszerza jednak ważność wcielenia daleko poza granice misji ad gentes. W tym artykule wyjaśnia znaczenie inkulturacji dla nowoczesności i postmodernizmu, a także opowiada się za uwzględnianiem zasady inkulturacji w rozpowszechnianiu już sprawdzonych i poszukiwaniu nowych duchowych dróg (sposobów życia) ze społeczno-kulturowego środowiska założyciela (zakonu lub wspólnoty życia) do innych krajów i na inne kontynenty.
DE
Der Ausgangspunkt der Überlegungen des Verfassers, eines tschechischen Salesianers, ist die inkarnatorische Handlungsweise Gottes, die sich in der Geschichte des jüdischen Volks auswirkte. Das Christentum wurde soziokulturell auf das hellenisierte Judentum „eingepflanzt“. Auch alle drei Missionswellen in der Geschichte des Christentums wurde durch die mannigfaltige Anpassung der Glaubenslehre und -praxis auf die aktuellen Denkformen gekennzeichnet. In der Theologie des 20. Jahrhunderts wurde dann für diese Anpassung der Begriff „Inkulturation“ gewendet. Die Inkulturation wird als ein Ausdruck des Inkarnationsprinzips der Handlung Gottes verstanden. Derselbe Gottessohn, der in die konkreten soziokulturellen Umstände hineingeboren ist, der stellt auch den Fundament Glaubens der Christen aller Völker und Nationen dar, einschließlich der sog. „jungen Kirchen“. Der Verfasser erweitert aber die Geltung der Inkarnation über die Grenze der Missionen ad gentes weit hinaus. Er erklärt in diesem Artikel die Bedeutung der Inkulturation an die Moderne und Postmoderne und plädiert auch für die Wahrnehmung des Inkulturationsprinzips auch bei der Verbreitung der schon bewährten sowie der neuen spirituellen Wege (der Lebensweisen) aus dem soziokulturellen Milieu des Gründers/der Gründerin in andere Länder und Kontinente.
4
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Określenie „umysłowe potrzeby edukacyjne” (UPE) rozumiane jest jako konieczność zastosowania rozwiązań, co do których zakłada się, że umożliwią zrównoważone funkcjonowanie umysłowe, przynosząc w ten sposób korzyści w edukacji uczniów. Realizacja osobistych UPE może się odbywać poprzez udział w Terapii Dydaktycznej (TD). Terapia ta powstała na bazie wyników analizy procesu edukacyjnego metodą Trzy Aspekty Formy (TAF). Treningi prowadzone w ramach terapii spełniają swoją funkcję edukacyjną poprzez wspomaganie aktywności umysłowej w kategorii misyjnej, fenomenologicznej i kulturowej. Poznanie procedury równoważenia tych trzech podstawowych aktywności umysłowych realizuje dydaktyczną cechę terapii. Zrównoważenie aktywności misyjnej, fenomenologicznej i kulturowej rozumiane jest jako świadoma akceptacja ich nierozłączności w procesie podejmowania decyzji. W treningach TD wykorzystywana jest skala aktywności kulturowej. Narzędzie to wraz z modelem podejmowania decyzji – wynikającym z założeń metody TAF – pozwala uczestnikowi terapii na skonstruowanie systemu wartości z kulturowym punktem odniesienia, umożliwiającym zmierzanie do podstawowego celu życiowego stania się dobrym, mądrym i silnym człowiekiem.
EN
The term Mental Educational Needs (MEN) should be understood as the need to adopt solutions for which it is assumed that they will enable balanced mental functioning, thus bringing benefits to the education of students. The fulfilment of individual MEN can be carried out through participation in Didactic Therapy (DT). This therapy is based on the analysis of the educational process with the use of the Three Aspects of Form (TAF) method. Training conducted as part of the therapy fulfills its educational role by supporting mental activity in the missionary, phenomenological and cultural categories. If the process of balancing these three basic mental activities is understood, the didactic function of the therapy is accomplished. The balance of missionary activities, phenomenological activities and cultural activities is understood as a conscious acceptance of their inseparability in the decision making process. The DT training uses a cultural activity scale. This tool, along with the decision making model (resulting from the assumptions for the TAF method), allows the therapy participant to construct a system of values with a cultural reference point that should help him or her achieve the primary objective of life: to become a good, wise and strong person.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.