Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Sprawozdanie z sympozjum naukowego Idźcie i głoście. Misyjny wymiar ewangelizacji, Kraków, 7 listopada 2019 roku

100%

Poleszak L.

|

nr 2(37)

253-257

PL

Sprawozdanie z sympozjum naukowego Idźcie i głoście. Misyjny wymiar ewangelizacji, Kraków, 7 listopada 2019 roku

EN

Report from the scientific symposium Go and preach. The missionary dimension of evangelization, Krakow, November 7th, 2019

2

Czy muzyka może być dzisiaj narzędziem ewangelizacji? Aktualność doświadczeń baroku misyjnego Ameryki Hiszpańskiej

100%

Nawrot P.

Teologia Praktyczna

|

2012

|

nr 13

71-82

PL

.

3

Od redakcji

100%

Poleszak L.

|

nr 2(37)

7-8

4

Wsparcie społeczne żołnierzy powracających z misji poza granicami kraju

75%

Gronek K.

|

nr 2

40-53

5

Ochrzczeni – posłani. Nakaz misyjny Jezusa we współczesnym świecie

63%

Górski J.

|

nr 2(37)

47-54

PL

Ogłoszony przez papieża Franciszka Nadzwyczajny Miesiąc Misyjny (październik 2019) stał się okazją do nowego spojrzenia na zadanie misyjne chrześcijan. To właśnie chrzest ma być na nowo rozumiany jako wezwanie do podjęcia zadania głoszenia Ewangelii. Wydarzenie Nadzwyczajnego Miesiąca Misyjnego może stać się szansą na nowe odczytanie zadań ewangelizacyjnych Kościoła we współczesnym świecie.

EN

The Extraordinary Mission Month announced by Pope Francis (October 2019) provided an opportunity for a new look at the missionary mission of Christians. It is baptism to be understood again as a call to undertake the task of proclaiming the Gospel. The event of the special Missionary Month may become a chance for a new reading of the Church’s evangelizing tasks in the modern contemporary world.

6

Ojciec Justynian Maciaszek OFM – misjonarz, patriota, współzałożyciel Polskiego Ośrodka Duszpasterskiego w Argentynie

63%

Gęśla M. R.

|

nr 2

101-112

EN

Facing Christ’s command to preach the Gospel, the Church, and Religious Orders within it, undertake constant action in the work of evangelizing nations. It is done among peoples who do not yet know Christ or who are seeking Him. In this process should also be included those who, being far from their own homeland, are trying to build a national identity. This is what happened after World War II when thousands of compatriots immigrated to Argentina seeking more humane living conditions. Polish priests and consecrated persons also followed them. Establishing Polish pastoral centres they passed on a patriotic spirit, the faith, teaching the language and love for their native country. Fr. Justinian Maciaszek appeared among the Polish people in Argentina in this current of events. Analysing his life from an early age, through the experience of his deportation to Kolyma and his work on the African continent, one can notice that he was a consequent man in speech and deed. The testimony of Fr. Justinian’s life, personal commitment, love of the Church and Poland meant that the Polish Catholic Centre in Martin Coronado, which was established with his participation, brought together and continues to unite generations of Poles.

PL

Stając wobec Chrystusowego nakazu głoszenia Ewangelii, Kościół, a w nim także zakony, podejmuje nieustanną pracę w dziele ewangelizacji narodów. Czyni to wśród narodów jeszcze nieznających Chrystusa bądź poszukujących Go. W tym procesie należy umieścić także tych, którzy z dala od własnej ojczyzny próbują budować tożsamość narodową. Tak stało się po II wojnie światowej, gdy tysiące rodaków wyemigrowało do Argentyny, szukając bardziej ludzkich warunków do życia. W ślad za nimi wyruszyli także polscy kapłani i osoby konsekrowane. Zakładając polskie ośrodki duszpasterskie, w duchu patriotycznym przekazywali wiarę, ucząc języka i miłości do ojczystego kraju. W ten nurt wpisał się o. Justynian Maciaszek. Analizując jego życie od najmłodszych lat poprzez doświadczenia zsyłki na Kołymę i pracę na kontynencie afrykańskim, można zauważyć, że był człowiekiem konsekwentnym w mowie i czynie. Świadectwo życia o. Justyniana, osobiste zaangażowanie, umiłowanie Kościoła i Polski sprawiły, że powstały przy jego udziale Polski Ośrodek Katolicki w Martin Coronado w Argentynie skupiał i wciąż jednoczy pokolenia Polaków.

7

Recepcja myśli szkoły lowańskiej w dekrecie Ad gentes

63%

Łysik B.

Nurt SVD

|

2013

|

nr 2

59-72

PL

Sobór Watykański II był przełomowy dla myśli misjologicznej XX wieku. Nakreślił on kierunek rozwoju działalności misyjnej Kościoła. Dekret misyjny Ad gentes nieustannie łączy przepowiadanie Ewangelii z zakładaniem Kościoła; cel misji według szkoły z Münster łączy się tu z celem misji według szkoły z Louvain (AG 6). Jednakże w wielu miejscach dekret misyjny nawiązuje do teorii plantatio Ecclesiae: Kościół „powszechnym sakramentem zbawienia”; eklezjologia a działalność misyjna (AG 1); znaczenie wymiaru wspólnotowego (AG 2, 7); ustanowienie hierarchii kościelnej w nowej wspólnocie (AG 5); duchowieństwo rodzime (AG 16); rola katechistów (AG 17); obecność instytutów zakonnych (AG 18); aktywność laikatu (AG 21). Elementy teorii plantatio Ecclesiae obecne w dekrecie misyjnym budują jednolitą i globalną wizję Kościoła.

EN

The Second Vatican Council was a landmark for the thoughts of missionary of the twentieth century. It outlined the direction of development for the missionary activity of the Church. The Ad gentes Decree recurrently connects preaching the Gospel to the establishment of the Church: the purpose of the mission of the School of Münster is coupled with a goal of the mission of the School of Louvain (AG 6). However, in many aspects the missionary decree refers to the plantatio Ecclesiae theory: the Church as a “universal sacrament of salvation”; ecclesiology and missionary activity (AG 1); the importance of a Community dimension (AG 2, 7); the establishing of the Church hierarchy in a new community (AG 5); native clergy (AG 16); the catechists’ role (AG 17); the presence of religious institutes (AG 18); the activity of the laity (AG 21). The elements of the plantatio Ecclesiae theory present in the missionary Decree – build a unified and global vision of the Church.

8

Misje i rekolekcje redemptorystów w latach 1939-1945

63%

Sojka M.

|

tom 2

EN

The Congregation of the Most Holy Redeemer (Redemptorists) continued their retreat and missionary work throughout the Second World War. The apostolate offered people consolation, gave hope and faith in a better tomorrow; it reinforced their patriotism and sense of national identity.

PL

Zgromadzenie Najświętszego Odkupiciela (redemptorystów) w okresie II wojny światowej nie ustawało w pracy rekolekcyjno-misyjnej. Apostolat podtrzymywał ludzi na duchu, dawał nadzieję i rozbudzał wiarę w lepsze jutro, wzmacniał patriotyzm i poczucie tożsamości narodowej.

9

Missionary attitude as an essential dimension of Catholic Spirituality

63%

Chmielewski M.

|

tom 16

|

nr 3

EN

For, on one hand, the missionary activity of the Church is the work of the Holy Spirit, who is also the main creator of spiritual life. It is one of the most important tasks and goals of the Christ’s Church. This means that missionary attitude is an essential dimension of Christian spirituality. The whole Christian life, especially spirituality, understood as a fruit of the cooperation with the Holy Spirit, is permeated with missionary attitude to such a degree that it should be said that Christian spirituality is simply a missionary spirituality. Its unique feature is the particular docility to the Holy Spirit. Joy is an important feature of missionary spirituality, and apostolic love up to Christ’s standard. It is a love for the Church as Christ’s Mystical Body. It is a radical ecclesial love, which does not evade the toils of missionary work, and even the sacrifice of one’s own life. An another important feature of missionary spirituality is striving for sanctity, because Christian spirituality is a function of holiness, that is – it remains in the service of holiness.

PL

Działalność misyjna jest dziełem Ducha Świętego, który zarazem jest głównym sprawcą życia duchowego. Jest ona jednym z najważniejszych zadań i celów Kościoła Chrystusowego. Oznacza to, że misyjność stanowi istotny wymiar duchowości chrześcijańskiej. Całe życie chrześcijańskie, a zwłaszcza duchowość, rozumiana jako owoc współpracy z Duchem Świętym, jest przeniknięta misyjnością do tego stopnia, że należałoby mówić, iż duchowość chrześcijańska to po prostu duchowość misyjna. Jej specyfiką jest szczególna uległość Duchowi Świętemu. Ważną cechą duchowości misyjnej jest radość i miłość apostolska na miarę Chrystusa. Jest to miłość do Kościoła jako Mistycznego Ciała Chrystusa. Jest radykalną miłością eklezjalną, która nie uchyla się nie tylko od trudów pracy misyjnej, ale nawet przed ofiarą ze swojego życia. Inną ważną cechą duchowości misyjnej jest dążenie do świętości. Duchowość jest bowiem funkcją świętości, czyli pozostaje w służbie świętości.

10

Cudze chwalicie..., czyli uwag kilka o znaczeniu zbiorów etnologicznych Muzeum Misyjno-Etnograficznego w Pieniężnie

63%

Nadolska-Styczyńska A.

|

nr 1

8-28

PL

Artykuł poświęcony jest kolekcji etnologicznej Muzeum Misyjno-Etnograficznego w Pieniężnie. Autorka podjęła próbę przybliżenie znaczenia tego zbioru z punktu widzenia polskiego muzealnictwa etnologicznego. Stara się określić miejsce, jakie zajmuje i jakie mogłaby zajmować omawiana kolekcja pośród zbiorów pozaeuropejskich naszych muzeów etnograficznych. Po przypomnieniu dziejów i charakteru muzeum autorka omawia wybrane zespoły obiektów, wskazując muzealia unikatowe lub istotne z punktu widzenia wystawiennictwa, popularyzacji i nauki. Wskazuje także na braki i trudności, z jakimi muzeum się boryka, m.in. te związane z opracowaniem naukowym zbioru.

EN

The article is devoted to the ethnological collection of the Mission and Ethnographic Museum in Pieniężno. The author attempted to present the significance of this collection from the point of view of Polish ethnological museology. It tries to determine the place it occupies and which the collection could occupy, among the non-European collections of our ethnographic museums. After recalling the history and character of the museum, the author discusses selected sets of objects, pointing out unique or significant exhibits from the point of view of exhibition, popularization and science. It also indicates the deficiencies and difficulties that the museum is facing, including those related to the scientific study of the collection.

11

Wymiar misyjny formacji w Wyższym Seminarium Misyjnym Księży Sercanów w Stadnikach

63%

Poleszak L.

|

tom 1(44)

139-159

EN

Formation for the priesthood at the Major Mission Seminary of the Priests of the Sacred Heart in Stadniki includes a main element of charismatic and pastoral formation, which is formation for missions. This is a consequence of the charism of the Congregation of the Priests of the Sacred Heart of Jesus, which treats involvement in missions as one of the important dimensions of apostolic work and a form of proclaiming the love of the Sacred Heart of Jesus. The aim of the article is to present various dimensions of the missionary formation of candidates for priesthood, as well as to show its fruits.

PL

Formacja do prezbiteratu w Wyższym Seminarium Misyjnym Księży Sercanów w Stadnikach uwzględnia istotny element formacji charyzmatycznej i pastoralnej, jakim jest formacja do misji. Jest to konsekwencją charyzmatu Zgromadzenia Księży Najświętszego Serca Jezusowego, który zaangażowanie w misje traktuje jako jeden z ważnych wymiarów pracy apostolskiej i formę głoszenia miłości Najświętszego Serca Jezusowego. Celem artykułu jest przedstawienie różnorodnych wymiarów formacji misyjnej kandydatów do kapłaństwa, a także ukazanie jej owoców.

12

Historia Kościoła katolickiego na Islandii na podstawie publikacji w czasopiśmie „Misje Katolickie”.

63%

Adamiak G.

|

tom 50

80-92

EN

At the turn of the 19th and 20th centuries, the journal “Catholic Missions” published by the Jesuits was one of the key missionary periods providing information on the missionary tasks of the Church. The published articles also presented the progress of the mission work on Iceland. Over 50 years of history, nearly 20 different origins of texts about history of Christianity in Iceland was published. On them you can very briefly have a situation of Catholicism in Iceland. It is not a comprehensive and structured lectur, but rather a basic information for the polish reader about the most important events and people. Reading and referring to these publications may encourage further reserch and study of the history of the Catholic Church in Iceland.

PL

Wydawane przez polskich jezuitów czasopismo „Misje Katolickie” było na przełomie XIX i XX wieku jednym z ważniejszych periodyków misyjnych dostarczających informacji na temat dzieła misyjnego Kościoła. Publikowane artykuły przybliżały również postępy pracy misyjnej na Islandii. Kraj ten leżący w strefie dominacji wspólnot chrześcijańskich powstałych w wyniku reformacji był na przełomie XIX i XX wieku terenem misyjnym. Na przestrzeni 50 lat pojawiło się na łamach jezuickiego czasopisma blisko 20 różnej długości tekstów mówiących o historii chrześcijaństwa w tym kraju. Na ich podstawie można bardzo skrótowo przedstawić historię Kościoła katolickiego na Islandii. Nie jest to wyczerpujący i usystematyzowany wykład, ale raczej dostarczenie ówczesnemu polskiemu czytelnikowi podstawowych informacji o najważniejszych jej wydarzeniach i postaciach. Artykuł stanowi także prezentację tekstów mogących stanowić pomoc dla zajmujących się obecnie tym tematem. Lektura tych publikacji może zainspirować do dalszych poszukiwań i opracowań służących przybliżeniu historii Kościoła katolickiego w tym kraju.

13

Przestrzenna katolickość Kościoła a zbawienie w religiach

63%

Królikowski P.

|

nr 2

109-125

PL

Artykuł podejmuje problem zbawczej wartości religii pozachrześcijańskich w perspektywie eklezjologicznej. Wychodząc od prawd o powszechnej woli zbawczej Boga i niezbędności Kościoła do zbawienia stawia pytanie, czy stosują się one do wyznawców religii pozachrześcijańskich tylko indywidualnie, czy także wspólnotowo. W próbie odpowiedzi na to pytanie wykorzystuje przestrzenny wymiar katolickości Kościoła, uznając, że jeśli wola zbawcza Boga realizuje się także w religiach, to muszą one wchodzić w zakres tego wymiaru Eklezji. Na ten problem autor artykułu spojrzał przez pryzmat nauczania Soboru Watykańskiego II o przyporządkowaniu niechrześcijan do Kościoła oraz działalności misyjnej Kościoła. W ich perspektywie wskazał na możliwość mówienia o przyporządkowaniu religii do Kościoła i implikacje zbawczych wartości religii w perspektywie posoborowej motywacji działalności misyjnej Kościoła. W końcowym punkcie odwołał się do trzech głównych stanowisk dotyczących zbawczej wartości religii poza chrześcijańskich: ekskluzywizmu, pluralizmu i inkluzywizmu.

EN

The article addresses the problem of the salvific value of non-Christian religions in the ecclesiological perspective. Starting from the truths about the universal salvific will of God and the necessity of the Church for salvation, it asks whether they apply to followers of non-Christian religions only individually or also communally. In an attempt to answer this question, it uses the spatial dimension of the Church’s Catholicity, recognizing that if the salvific will of God is also realized in other religions, then they must fall within the scope of this dimension of Ecclesia. The author looked at the problem from the perspective of teaching of the Second Vatican Council about the assignment of non-Christians to the Church and the missionary activity of the Church. He pointed to the possibility of talking about some kind of correspondence of religions to the Church and the implications of the salvific values of religion in the perspective of the post-conciliar motivation refarding the missionary activity of the Church. In the final paragraph, he referred to three main positions regarding the salvific value of non-Christian religions: exclusivism, pluralism and inclusivism.

14

Jakim słowem o Bogu na Madagaskarze? Andriamanitra versus Zanahary.

63%

Kluj W.

|

nr 1

84-96

PL

Niniejszy tekst przedstawia ujęte z perspektywy misjologicznej uwarunkowania wyboru słowa na określenie Boga w języku malgaskim. Chodzi o relację pomiędzy pojęciami Andriamanitra oraz Zanahary. Historycznie rzecz ujmując, najpierw stosowano termin Zanahary, później dominowało pojęcie Andriamanitra, które przyjęło się w tekstach liturgicznych. Dziś ponownie stosuje się termin Zanahary, również w tekstach modlitw chrześcijańskich. Zasadnicze pytanie brzmi: czy do tekstów liturgicznych należy wprowadzać pojęcia języków/dialektów poszczególnych grup etnicznych, czy też powszechnie stosować terminologię oficjalnego języka malgaskiego. W prezentowanej analizie na tło historyczne (rywalizacja plemienna, okres kolonialny) nakłada się odniesienie do teologii scholastycznej oraz do współczesnych teorii translatorskich. Analizowany przykład dowodzi, że wybór terminologii nie może być arbitralnie narzucony, zaś dawne pojęcia mogą przyjąć nowe znaczenie.

EN

From the missiological perspective this text shows the determinants of the choice of the word determining God in Malagasy. It is about the relationship between the concepts of Andriamanitra and Zanahary. Historically, the term Zanahary was used first, then the term Andriamanitra, which was adopted in liturgical texts, dominated. Today the term Zanahary is used again also in the texts of Christian prayers. The main question is whether the notions of languages/dialects of individual ethnic groups should be introduced into liturgical texts or the terminology of the official Malagasy language should be widely used. In the presented analysis, the historical background (tribal rivalry, colonial period) overlaps with a reference to scholastic theology and contemporary translation theories. The analyzed example proves that the choice of terminology cannot be imposed arbitrarily, and old concepts can assume new meanings.

15

Modelowy wolontariat medyczny w misyjnych ośrodkach zdrowia w Afryce. Działalność Fundacji Pomocy Humanitarnej Redemptoris Missio

63%

Jarosz J.

|

nr 2

120-134

PL

Wolontariat medyczny w Afryce jest reakcją na niedobory wyspecjalizowanych kadr w lokalnych ośrodkach zdrowia. Aby działania wolontariuszy przynosiły pozytywny efekt, konieczne jest odpowiednie szkolenie kandydatów oraz właściwe przygotowanie zaplecza organizacyjnego. Długoletnie doświadczenie w pracy z wolontariuszami ma Fundacja Pomocy Humanitarnej Redemptoris Missio. Badając praktyki tej fundacji, autor usiłuje określić modelową organizację wolontariatu medycznego w misyjnych ośrodkach zdrowia w Afryce. Przeprowadzony proces badawczy pozwolił wskazać kluczowe elementy wolontariatu: współpraca z partnerami lokalnymi, stworzenie właściwej oferty dla wolontariuszy, określenie jasnych reguł rekrutacji, przeprowadzenie interdyscyplinarnego procesu szkoleniowego dla osób wyjeżdżających do ośrodków misyjnych.

EN

Medical volunteering in Africa is a response to the shortage of specialized personnel in local health centers. In order for the activities of volunteers to produce a positive effect, it is necessary to properly train the candidates and properly prepare the organizational facilities. The Redemptoris Missio Humanitarian Aid Foundation has many years of experience in working with volunteers. By examining the practices of this foundation, the author tries to define a model organization of medical volunteering in mission health centers in Africa. The conducted research process allowed to identify some key elements of volunteering: cooperation with local partners, making an appropriate offer for volunteers, defining clear recruitment rules and conducting an interdisciplinary training process for people moving to mission centers.

16

Contribution of the Polish Missionaries of the Society of the Divine Word to the Church’s Development in the Little Sunda Islands (Indonesia) based on letters written to the “Verbinum” and “Misjonarz” Periodicals (1965-2000)

63%

Gunawan V. A.

|

nr 1

164-187

EN

The Polish SVD missionaries’ contribution to the evangelization of the Lesser Sunda Islands can be followed on the basis of letters written by them between 1965-2000 to the Polish periodicals: “Verbinum” and “Misjonarz”. The said correspondence shows that the missionaries took up various challenges encountered in their then-current pastoral work: they taught catechizes and celebrated the sacraments, proclaimed the Gospel including the use of mass media (parish bulletins, films, radio broadcasts). Their activities contributed to the integral improvement of the living standard of their parishioners. Particularly noteworthy is the missionaries’ contribution to broadly understood education: they founded Catholic primary schools, minor and major seminaries as well as institutes for lay people. The pastoral work of missionaries proceeded in a spirit of dialogue with the religions and cultures of evangelized peoples of the Lesser Sunda Islands. From the Polish missionaries in Indonesia one can learn how to wisely proclaim the Gospel, taking into consideration inculturation of the Word in non-Christian cultures.

PL

Wkład polskich misjonarzy werbistów w ewangelizację Małych Wysp Sundajskich można prześledzić na podstawie listów, które pisali oni w latach 1965-2000 do polskich czasopism „Verbinum” i „Misjonarz”. Ze wspomnianej korespondencji wynika, że misjonarze podejmowali wyzwania, jakie napotykali w bieżącej pracy duszpasterskiej: katechizowali i sprawowali sakramenty święte, głosili Ewangelię również poprzez środki masowego przekazu (biuletyny parafialne, filmy, audycje radiowe). Działalność misjonarzy przyczyniła się do integralnego podniesienia poziomu życia ich parafian. Na szczególną uwagę zasługuje wkład misjonarzy w szeroko rozumianą edukację: zakładali katolickie szkoły podstawowe, niższe i wyższe seminaria duchowne oraz instytuty dla świeckich. Działalność duszpasterska misjonarzy przebiegała w duchu dialogu z religiami i kulturami ewangelizowanych ludów Małych Wysp Sundajskich. Od polskich misjonarzy w Indonezji można się uczyć mądrego głoszenia Ewangelii z myślą o inkulturacji Słowa w kulturach niechrześcijańskich.

17

Modele chrystianizacji ludów basenu Morza Bałtyckiego – podobieństwa i różnice

51%

Wejman G.

|

nr 24

247-260

PL

Misje to ewangelizacyjna działalność Kościoła wśród niechrześcijan (ad gentes), wynikająca z woli i polecenia Jezusa Chrystusa, wyrażona w nakazie misyjnym. Najpierw objęły one Europę. Chrystianizacja ludów Morza Bałtyckiego trwała ok. 600 lat. Rozpoczęła się na początku IX, a zakończyła się na początku XV w. Objęła ona plemiona germańskie – głównie Danię i Szwecję; plemiona i narody słowiańskie – Polskę, a głównie Pomorze oraz plemiona połabskie, a głównie Obodrzyców i Wieletów oraz narody bałtyckie – Prusów, Łotyszy, Estończyków, Finów oraz Litwinów i Żmudzinów. Misjonarze szli na te ziemie z orężem miecza, ale przede wszystkim Słowa Bożego; szli duchowni – zakonni i diecezjalni, kapłani oraz biskupi, a także ludzie świeccy: książęta oraz królowie. Wspólny cel, mimo różnych metod, niestety nieraz kontrowersyjnych, spowodował, że teren Morza Bałtyckiego, ostatni basen pogaństwa, szczęśliwie został przyjęty w orbitę wiary chrześcijańskiej. Chrystianizacja ludów Morza Bałtyckiego, miała różne oblicza; zarówno pełnej ewangelicznej gorliwości, jak i politycznego podboju. Oczekiwany sukces nastąpił, niemniej szkoda, że nieraz pozostawił po sobie ból i rozgoryczenie.

EN

This mission of the Church's evangelizing activity among non-Christians (ad gentes), resulting from the will and command of Jesus Christ, expressed in the warrant missionary. First, they covered Europe. Christianization the Baltic Sea peoples lasted approx. 600 years. Began in early 9th , and ended in the early 15th century. It covered the Germanic tribes - mainly Denmark and Sweden; Slavic tribes and nations - Poland, mainly Western and Polabian tribes, mainly Obodrites and Veleti and Baltic nations - Prussians, Latvians, Estonians, Finns and Lithuanians and Samogitians. The missionaries went to the land with the sword, but most of all with the Word of God; clergy , religious and diocesan priests and bishops, lay people, princes and kings – everyone took part in the mission. Common goal, despite the different methods, but sometimes controversial, meant that the area of the Baltic Sea, the last pool of paganism, happily, was adopted into the orbit of the Christian faith. Christianization the Baltic Sea peoples, have different faces; both full of evangelical zeal and political conquest. The expected success came, but a shame that sometimes left behind the pain and bitterness.

18

O. Antoni Koszorz SVD – misjonarz nigdy nie przechodzi na emeryturę

51%

Gniadek J.

|

nr 2

94-112

PL

Artykuł przedstawia postać o. Antoniego Koszorza SVD, polskiego werbisty, który pracował ponad 50 lat w Warszawie, a obecnie przebywa na zasłużonym odpoczynku w Domu Misyjnym w Górnej Grupie. Autor artykułu koncentruje się głównie na historii powstania werbistowskiego Centrum Migranta Fu Shenfu i Stowarzyszenia Sinicum im. Michała Boyma SJ. O. Koszorz tworzył te dzieła, będąc już w wieku emerytalnym - są one zwieńczeniem jego misyjnej pracy. Wrodzone zdolności organizacyjne pomogły o. Koszorzowi w tworzeniu nowych misyjnych projektów i w ich zarządzaniu. Po święceniach w 1957 r. o. Koszorz pracował krótko w Pieniężnie jako wykładowca i angażował się w animację misyjną. W 1965 r. zostaje sekretarzem Papieskiej Unii Misyjnej Duchowieństwa w Polsce i przenosi się do Warszawy. W 1982 r. w czasie stanu wojennego tworzy wydawnictwo Verbinum i zakłada czasopismo ”Misjonarz”. W tym czasie nawiązuje bliskie relacje z o. Romanem Malkiem SVD, polskim werbistą i sinologiem (Instytut Monumenta Serica i China Zentrum w Sankt Augustin w Niemczech). Ta znajomość leży u podstaw powstania Sinicum. Podczas pracy w wydawnictwie pod koniec lat 90. XX w. o. Koszorz dostrzega obecność imigrantów w Warszawie i tworzy dla nich w 2005 r. centrum na poddaszu werbistowskiego domu misyjnego na warszawskiej Pradze. Praca misyjna o. Koszorza nie tylko była pod każdym względem pionierska, ale pokazała, że w każdych warunkach mogą powstawać wielkie misyjne dzieła.

EN

The article presents the figure of Father Antoni Koszorz SVD, a Polish Divine Word Missionary, who worked for over 50 years in Warsaw, and is currently on a well-deserved rest at the Mission House in Górna Grupa. The author of the article focuses mainly on the history of the creation of the SVD Migrant Centre Fu Shenfu and the Sinicum Association under the name of Michał Boym, SJ. Father Koszorz created these works already at the retirement age and they are the culmination of his missionary work. Inborn entrepreneurial skills helped Fr. Koszorz in creating and managing new missionary projects. After ordination in 1957, Father Koszorz worked briefly in Pieniężno as a lecturer and was involved in missionary animation. In 1965, he became the secretary of the Pontifical Missionary Union of the Clergy in Poland and moved to Warsaw. In 1982, during the martial law, he established the Verbinum publishing house and founded the “Misjonarz” magazine. During this time, he established close relations with Fr. Roman Malek SVD, a Polish Divine Word Missionary and sinologist (Monumenta Serica Institute and China Zentrum in Sankt Augustin, Germany). This acquaintance underlies the creation of the Sinicum. While working in the publishing house in the late 1990s, Fr. Koszorz noticed the presence of immigrants in Warsaw and in 2005 created for them a centre in the attic of the SVD mission house in Warsaw’s Praga district. The missionary work of Father Koszorz was not only pioneering in every respect, but his uncompromising attitude showed that great missionary works can be created under all conditions.

19

Misje i rekolekcje w diecezji przemyskiej w latach 1944-1964

51%

Kapłon M.

|

nr 21

215-238

EN

After World War II, the Church both in the Diocese of Przemyśl and throughout Poland had to face with a multitude of new issues. The ecclesiastical situation on the above-mentioned area was even more difficult considering the specific character of political and social circumstances, which firstly caused dividing the diocese by a military cordon and secondly created the state of temporariness connected with the activity of the Ukrainian Insurgent Army (UIA). No one needs to be convinced that apart from population and material loss, each war wreaks great havoc in terms of morality, and restoring stabilisation in such a delicate matter entails immense effort on the part of clergy. One of the ways to engage in pastoral work in this area are missions and retreats, to which the present article is devoted. Its purpose is to depict consicely the efforts of priests who organized spiritual excerises for members of their parishes, very often in the face of material and organizational problems, and most of all the obstacles posed by the communist system. Additionally, the author focuses on the requirements for preachers made by diocesan authorities and presents a general outline of missions in 18 chosen parishes of the Diocese of Przemyśl. What is more, lots of attention is devoted to closed retreats.

20

Działalność Koła Misyjnego im. o. Jana Beyzyma w kieleckim Seminarium Duchownym (1927-1940)

51%

Gocel T.

Studia Polonijne

|

2023

|

tom 44

293-329

EN

In the inter-war period (1918-1939) at the Seminary in Kielce there were many initiatives in Kielce associating seminarians, aimed at the formation of future priests. One such organisation was the Father Jan Beyzym Missionary Circle (1927-1940). The Circle was forming for several years and in 1927 it took its final organisational shape. The Circle associated seminarians of the Kielce seminary. It carried out lively and varied activities in the seminary and in the diocese. The main task of the Circle was the missionary formation of the seminarians. This took place through the presentation of papers on missionary themes, the screening of slides and films and the reading of the missionary press. The Circle also carried out works of charity for the missions. The most important activities included a prayer crusade, financial and material support for Polish missionaries in the Eastern Borderlands, Africa and Asia, and maintaining constant correspondence with missionaries. The Circle promoted missionary ideas in the Kielce diocese. The Circle organised in parishes and schools lectures and presentations on missionary themes, as well as academies and exhibitions devoted to missions; it also distributed missionary magazines and brochures. The systematic and varied activity of the seminarians for the missions found recognition in the country, however, it did not meet with a wide response in the Catholic community of the diocese; nevertheless, its activity contributed to the maintenance of Polish missionaries in missionary posts in the Eastern Borderlands, Africa and Asia.

PL

W okresie międzywojennym (1918-1939) w Seminarium Duchownym w Kielcach funkcjonowało wiele organizacji zrzeszających kleryków, nastawionych na formację przyszłych księży. Jedną z nich było Koło Misyjne im. o. Jana Beyzyma (1927-1940). Formowało się ono przez kilka lat i w 1927 r. przyjęło ostateczny kształt organizacyjny. Prowadziło ożywioną i wieloraką działalność w seminarium i na terenie diecezji. Naczelnym zadaniem Koła była formacja misyjna samych kleryków i alumnów. Odbywała się ona poprzez prezentację referatów o tematyce misyjnej, wyświetlanie przeźroczy i filmów oraz czytelnictwo prasy misyjnej. Koło prowadziło też dzieła miłosierdzia na rzecz misji. Do najważniejszych działań organizacji należała krucjata modlitewna, wsparcie finansowe i rzeczowe dla misjonarzy polskich na Kresach, w Afryce i Azji oraz utrzymywanie stałej korespondencji z misjonarzami. Koło propagowało ideę misyjną na terenie diecezji kieleckiej poprzez organizowanie w parafiach i szkołach odczytów, wygłaszanie referatów o tematyce misyjnej, urządzanie akademii i wystaw poświęconych misjom, kolportaż czasopism i broszurek misyjnych. Systematyczna i różnorodna działalność alumnów na rzecz misji znalazła uznanie w kraju, nie spotkała się jednak z szerokim odzewem w społeczności katolickiej diecezji, mimo to jego działalność przyczyniła się do utrzymania polskich misjonarzy na placówkach misyjnych na Kresach, w Afryce i Azji.