The author presents the subordination of the mission ad gentes in Africa to the privilege of the padroado given to Portugal. This privilege became the basis of the so-called “patronage mission”. It cast a shadow on the evangelization of Africa effectively blocking it by identifying the mission with the interests of the Portuguese Empire. For a long time non-Portuguese and missionaries sent by the Congregation for the Propagation of the Faith were not allowed to carry out missions. Nevertheless, the Congregation for the Propagation of the Faith developed a system of prefectures and apostolic vicariates that were subordinated directly to the pope. This was an exploitation of a legal loophole which over time became the practice of the Congregation. Paradoxically, some rules from the padroado system were still used in the 20th century.
PL
Autor przedstawia podporządkowanie misji ad gentes w Afryce danemu Portugalii przywilejowi padroado. Ten przywilej stał się podstawą tzw. „misji patronackiej”, która położyła się cieniem na ewangelizacji Afryki, skutecznie ją blokując przez utożsamianie misji z interesami Imperium Portugalskiego. Do prowadzenia misji przez długi czas nie dopuszczano nie-Portugalczyków oraz misjonarzy posyłanych przez Kongregację Rozkrzewiania Wiary. Mimo to Kongregacja Rozkrzewiania Wiary rozwinęła system prefektur i wikariatów apostolskich, które były podporządkowane bezpośrednio papieżowi. Było to wykorzystanie luki prawnej, która z czasem stała się praktyką Kongregacji. Pewne zasady z systemu padroado paradoksalnie stosowano jeszcze w XX w.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.