Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Symbolic Acts of Jesus

100%

Wojciechowski M.

|

nr 51

151-162

PL

Czynności symboliczne Jezusa można potraktować jako przejaw różnorodnych tradycji w postrzeganiu Jego życia. Ich badanie jest stosunkowo niezależne od uprzednich założeń, gdyż kategoria ta nie jest uwikłana w spory doktrynalne. Nie była znacząca ani dla koncepcji teologicznych autorów biblijnych, ani dla teorii hermeneutycznych autorów współczesnych. W przykładach omówionych w tym artykule można znaleźć historyczne rdzenie tradycji (Mk 2, 15-17; 1, 40-45; 10, 13-14. 16; 11, 1-11; 11, 12-14; 11, 15-19; 14, 25; 15, 23; J 13, 1-20; 20, 22; nakładanie rąk, dotykanie, użycie śliny). To potwierdza, że w Ewangeliach można znaleźć wiele wiarygodnych tradycji na temat Jezusa historii i jego intencji.

EN

Symbolic acts of Jesus could be seen as a neutral sample of the traditions about his life. Their study is relatively free of presuppositions, because this category has not been involved in doctrinal discussions. It was neither important for the theological concepts of the biblical authors, nor for the hermeneutical theories of modern scholars. In the examples discussed in this paper (Mk 2:15-17; 1:40-45; 10:13-14,16; 11:1-11; 11:12-14; 11:15-19; 14:25; 15:23; Jn 13:1-20; 20:22; laying on hands, touching, spitting) historical kernels can be identified. It confirms that in the Gospel we can find many reliable traditions about historical Jesus and even about his intentions.

DE

Die Symbolhandlungen Jesu lassen sich als eine neutrale Probe der Traditionen über sein Lebens verstehen. Ihre Untersuchung ist eigentlich unabhängig von irgendwelchen Voraussetzungen, weil diese Kategorie in keinerlei doktrinellen Kontroverse verwickelt ist. Sie war unbedeutend sowohl für theologische Konzepte der biblischen Autoren, als auch für hermeneutische Theorien der gegenwärtigen Forscher. In den im folgenden Artikel besprochenen Beispielen kann man historische Kerne der Tradition (Mk 2, 15-17; 1, 40-45; 10, 13-14. 16; 11, 1-11; 11, 12-14; 11, 15-19; 14, 25; 15, 23; J 13, 1-20; 20, 22; Handauflegung, Berührung, Verwendung vom Speichel) finden. Dies bestätigt, dass in den Evangelien zahlreiche glaubwürdige Traditionen über den historischen Jesus und seine Intentionen zu finden sind.

2

Beliefs in Manifestations of the Supernatural as an Element of Contemporary Religiosity

100%

Królikowska A. M.

|

nr 4(18)

45-61

EN

The article aims to show the belief in manifestation of the supernatural, i.e. miracles, visions, prophecies, and Satan’s activity as a compound of the quite influential current in contemporary religiosity in Poland, also in the institutional dimension. These phenomenon oblige us to revise the earlier opinion which linked the “miracular susceptibility” merely with the folk religiosity. In studying these phenomena a character of an approach adopted by a researcher is particularly important. The approaches which suspend judgement and hold back from immediate reduction, allow to understand the entirety of the intrinsic meanings, experiences and narratives concerning the phenomena being discussed, as well as indicate their external references. In the article, phenomenology is being identified as the theoretical and methodological orientation that can carry out these tasks.

PL

Artykuł ma na celu ukazanie wiary w przejawy nadprzyrodzoności, tj. cuda, wizje, przepowiednie czy działania Szatana jako składowych nurtu stosunkowo wyraźnie zaznaczającego się we współczesnej religijności w Polsce, także w wymiarze instytucjonalnym. Występowanie tego zjawiska każe zrewidować wcześniejsze wiązanie „wrażliwości mirakularnej” jedynie z religijnością ludową. W badaniu zjawisk o tym charakterze szczególnie ważny jest rodzaj podejścia przyjęty przez badacza. Podejścia zawieszające osąd i powstrzymujące się od natychmiastowej redukcji pozwalają zrozumieć całość wewnętrznych znaczeń, doświadczeń i narracji odnoszących się do omawianych zjawisk oraz wskazać ich zewnętrzne odniesienia. W artykule jako orientację teoretyczno--metodologiczną, która może wywiązać się z tego zadania, wskazuje się fenomenologię.

3

Jezus z czwartej Ewangelii – uzdrowiciel przynoszący życie od Boga

100%

Twelftree G. H.

|

nr 1

23-42

EN

Compared to the Synoptic Gospels, in the Fourth Gospel there is a striking absence of stories of Jesus healing. There are no stories of the lame, those with fevers, withered limbs, dropsy, hemorrhages or lepers or those who are deaf, mute or demonized being healed. It has been supposed, then, that healing is feebly represented in the Fourth Gospel. This essay counters that view and seeks to set out the image of Jesus as healer the Fourth Gospel intended to offer. Notably, four of the seven miracle stories and the associated dialogues in this Gospel are related to healing. In his vocabulary John uses the term ‘signs’ for miracles giving the impression that there were more than the representative seven and, in turn, creating the impression that Jesus’ ministry was characterized by performing miracles that were primarily healings. Also, John’s overlapping use of the term ‘work’ for both Jesus’ ministry and for his miracles infuses Jesus’ entire ministry with the notion of the miraculous creative work of God as healer, conveying his life and presence as Saviour. In the stupendous miracle stories Jesus is portrayed as one with unparalleled power. In his healings Jesus is identified as the Messiah who brings life from God, so that in these stories God is most clearly seen as truly incarnate. In all the healing stories the Passion is echoed and adumbrated so that for John’s readers their experience of the presence of Jesus as healer is an experience of resurrection power that brings God’s life to them and the basis for their faith and evangelism.

PL

W porównaniu z Ewangeliami synoptycznymi, w czwartej Ewangelii zwraca uwagę brak relacji o uzdrowieniach dokonywanych przez Jezusa. Nie ma opowieści o uzdrawianiu chromych, chorych na gorączkę, cierpiących z powodu uschłej kończyny, puchliny czy krwotoku; nie pojawiają się trędowaci, głusi, niemi ani opętani. Stąd pojawiło się przekonanie, że czwarta Ewangelia prawie nie zamieszcza relacji z uzdrowień. Autor niniejszego artykułu przeciwstawia się temu poglądowi i stara się przedstawić taki obraz Jezusa jako uzdrowiciela, jaki zamierzał zaoferować czwarty ewangelista. W tekście podkreślono, że cztery z siedmiu opowieści o cudach i związane z nimi dialogi w tej Ewangelii są związane z uzdrawianiem. W swoim słownictwie Jan używa terminu „znaki” w odniesieniu do cudów, sprawiając wrażenie, że było ich więcej niż siedem, co z kolei może sugerować, że posługa Jezusa charakteryzowała się dokonywaniem cudów, które były przede wszystkim uzdrowieniami. Zwrócono również uwagę, że nakładające się na siebie użycie przez Jana terminu „dzieło” zarówno w odniesieniu do posługi Jezusa, jak i jego cudów nasyca całą służbę Jezusa pojęciem cudownego, twórczego dzieła Boga jako uzdrowiciela, przekazującego swoje życie i obecność jako Zbawiciela. W opowieściach o zdumiewających cudach Jezus jest przedstawiany jako posiadający niezrównaną moc. W swoich uzdrowieniach Jezus jest identyfikowany jako Mesjasz, który przynosi życie od Boga, więc w tych historiach Bóg jest najwyraźniej postrzegany jako prawdziwie wcielony. Odnotowano również, że we wszystkich opowieściach o uzdrowieniach pobrzmiewa echo Męki Pańskiej, tak że dla czytelników Jana doświadczenie obecności Jezusa jako uzdrowiciela jest doświadczeniem mocy zmartwychwstania, która przynosi im życie Boże i stanowi podstawę ich wiary i ewangelizacji.